Pdf downloaden Pdf downloaden

Oormijten zijn parasieten en kunnen, als ze genegeerd worden, resulteren in infecties en ontstekingen in de oren. In ernstige gevallen kan oormijt leiden tot gehoorverlies, een gescheurd trommelvlies en verspreiding naar andere delen van het lichaam. Zowel binnenkatten als buitenkatten kunnen oormijt oplopen, omdat verschillende huisdieren elkaar kunnen besmetten. Preventie en behandeling begint bij het leren hoe je een kat moet controleren op oormijt.

Methode 1
Methode 1 van 3:

Voorbereidende acties uitvoeren

Pdf downloaden
  1. Aangezien oormijten de symptomen van andere diergeneeskundige problemen kunnen nabootsen, is het belangrijk om de risicofactoren te herkennen. Op deze manier weet je of je kat een verhoogd risico op oormijt loopt..
    • Oormijten zijn krabachtige parasieten die in de oren van katten kunnen leven. Ze komen veel voor en zijn doorgaans de meest waarschijnlijke boosdoener als het oor van een kat geïrriteerd of ontstoken is. [1]
    • Oormijt is erg besmettelijk. De meeste katten lopen een oormijtbesmetting op door contact met een andere kat. Als je een buitenkat hebt of recent een nieuwe kat in je huishouden hebt opgenomen, dan zijn oormijten veel waarschijnlijker. Je kat zou ook besmet kunnen raken in een pension, maar dit komt weinig voor. De meeste dierenpensions controleren op oormijt voordat ze katten accepteren. [2]
    • Oormijt kan op elke leeftijd van de kat toeslaan, maar het komt vaker voor bij jongere katten. Hun immuunsysteem is doorgaans zwakker, waardoor oormijten liever deze katten kiezen dan oudere, gezondere katten. [3]
  2. Weet welke symptomen op een oormijtbesmetting zouden kunnen duiden.
    • Je kat kan geïrriteerd lijken door zijn oren en eraan krabben of wrijven. De kat schudt mogelijk ook vaak met zijn kop, wat haarverlies veroorzaakt. [4]
    • Een grotere hoeveelheid oorsmeer en dikke, zwarte, korrelige afscheiding die uit de oren komt, zijn tekenen van oormijten. [5]
    • Er kunnen huidwonden of zweren ontwikkelen rondom de oren, door overmatig krabben. [6]
  3. Oormijten bootsen verschillende andere aandoeningen bij katten na. Weet wat de andere mogelijkheden zijn en overleg die met de dierenarts wanneer je de kat naar de kliniek brengt.
    • Schimmelinfecties kunnen soms een zwarte afscheiding in het oor veroorzaken. [7]
    • Hypothyroïdie kan ontstekingen in en afscheiding uit het oor veroorzaken. [8]
    • Allergieën, met name voedselallergieën, kunnen symptomen veroorzaken die vergelijkbaar zijn met een oormijtbesmetting. [9]
    Advertentie
Methode 2
Methode 2 van 3:

De aanwezigheid van oormijt bevestigen

Pdf downloaden
  1. Voordat je naar de dierenarts gaat, controleer je de oren van je kat thuis. Hoe meer informatie je de dierenarts kunt geven hoe beter. Zelf een diagnose stellen wordt niet aanbevolen, maar een eerste controle uitvoeren om symptomen te onderzoeken is wel een goed idee.
    • Het oorsmeer van een kat met oormijt is excessief en donker van kleur.
    • Er zullen vaak schrammen en korstjes aan de basis van het oor aanwezig zijn, door overmatig krabben. [10]
    • Katten kunnen het onprettig vinden als hun oren worden aangeraakt als ze daar ongemak aan ervaren. Probeer om de hulp van een vriend of familielid in te schakelen, zij kunnen de kat vasthouden terwijl je de oren naar achteren duwt om erin te kunnen kijken.
  2. Om een definitieve diagnose te krijgen, moet je naar de dierenarts. Dit voorkomt een verkeerde oormijtdiagnose, wat veel voorkomt omdat het op andere aandoeningen kan lijken. De dierenarts kan je ook behandelingsopties bieden.
    • Het vaststellen van oormijt is erg eenvoudig voor dierenartsen, het kan doorgaans worden gedaan via een niet-invasief fysiek routine-onderzoek. [11]
    • De dierenarts gebruikt een otoscoop, een instrument voor het onderzoeken van her oor, om het oor te vergroten en de interne structuur ervan onder een lamp te bekijken. Doorgaans zal de dierenarts daarmee oormijten zien, als die de oorzaak van de symptomen zijn. [12]
    • Als de dierenarts geen oormijt ziet, dan betekent die niet direct dat je kat geen oormijt heeft. Hij zal waarschijnlijk een afstrijkje maken van het oor en deze onder een microscoop bekijken om de aanwezigheid van oormijten te bevestigen. [13]
  3. Een oormijtbesmetting is doorgaans goedaardig, maar kan soms complicaties veroorzaken als er geen directe of juiste behandeling plaatsvindt. Wees op de hoogte van de verschillende complicaties die oormijten kunnen veroorzaken.
    • Oormijten kunnen leiden tot infectie als ze niet direct behandeld worden. Het gehoorkanaal van de kat kan worden aangetast, wat het gehoor permanent kan beschadigen. [14]
    • Als je kat overmatig aan zijn oren krabt, kan leiden tot gescheurde bloedvaten, wat operatief hersteld moet worden. [15]
    • Om deze redenen wordt thuisdiagnose en behandeling niet aanbevolen voor oormijt. Nadat je hebt uitgekeken naar symptomen en de oren van je kat hebt gecontroleerd, moet je direct een afspraak maken met de dierenarts. [16]
    Advertentie
Methode 3
Methode 3 van 3:

Toekomstige uitbraken voorkomen

Pdf downloaden
  1. Volg de aanwijzingen van de dierenarts, behandel de oormijt om het probleem te verhelpen.
    • Behandel nooit tegen oormijt als er geen oormijt is vastgesteld door een dierenarts. Anti-mijt oplossingen kunnen erg irriterend zijn en problemen met vergelijkbare symptomen als oormijt zelfs verergeren. [17]
    • Om van oormijt af te komen moet de oren regelmatig en grondig worden gereinigd. Doorgaans wordt een commercieel reinigingsmiddel gebruikt om vuil te verwijderen, waarna het oor wordt schoongemaakt met voorgeschreven zalf. [18]
    • De staart van de kat moet ook worden schoongemaakt, aangezien katten doorgaans hun staart om zich heen wikkelen als ze slapen. Dit betekent dat eitjes en mijten zich naar de vacht van de staart kunnen hebben verspreid. [19]
    • Zalf en pesticiden die door de dierenarts worden voorgeschreven moeten na een uitbraak zeven tot tien dagen gebruikt worden. Als je andere huisdieren in huis hebt, reinig hun oren dan ook, aangezien de oormijt zich waarschijnlijk heeft verspreid. [20]
    • Katten kunnen koppig zijn als het aankomt op medicijnen innemen. Vraag een vriend om je te helpen als je kat bijzonder moeilijk te behandelen is.
  2. Probeer om de interacties van de kat met plaatsen en situaties die hem blootstellen aan oormijt te vermijden.
    • Als je een buitenkat hebt, overweeg dan om hem binnen te houden als hij regelmatig oormijt oploopt. Buitenkatten kunnen echter moeilijk binnen te houden zijn als ze eraan gewend zijn om te komen en gaan wanneer ze willen.
    • Als je kat lijdt aan het Felien Immunodeficiëntie Virus (FIV) dan zou hij niet naar buiten mogen. Niet alleen maakt zijn verzwakte immuunsysteem hem ontvankelijker voor oormijt, maar ook kan de verspreiding van FIV voorkomen worden door zijn blootstelling aan andere katten te beperken.
    • Wees op je hoede voor dierenopvangcentra en dierenwinkels waar oormijtuitbraken veel voorkomen. Controleer alle binnenkomende katjes en katten op tekenen van oormijt voordat je ze in je huis vrijlaat.
  3. Dingen die een kat regelmatig gebruikt moeten gewassen worden na een uitbraak.
    Advertentie

Tips

  • Controleer je kat vaak op oormijt. Oormijten planten zich zeer snel voort als ze eenmaal in het oor zitten. Het is makkelijker om je kat te behandelen bij een vroege diagnose.
Advertentie

Waarschuwingen

  • Je andere katten en ook honden kunnen oormijt krijgen van één geïnfecteerd dier. Inspecteer alle huisdieren als je vermoed dat één ervan oormijt heeft.
  • Sommige katten vertonen geen duidelijke symptomen van oormijt. Onderzoek elk vermoeden over de aanwezigheid van oormijt, zelfs als je kat geen probleem lijkt te hebben.
  • Doe GEEN peroxide of andere insectendodende middelen in of op het oor van je kat.
Advertentie

Benodigdheden

  • Wattenstaafje
  • Vergrootglas of microscoop

Over dit artikel

Deze pagina is 4.725 keer bekeken.

Was dit artikel nuttig?

Advertentie