PDF download Pdf downloaden PDF download Pdf downloaden

Chlamydia is een veelvoorkomende en geneeslijke doch gevaarlijke seksueel overdraagbare infectie (SOI/SOA) die verscheidene complicaties en gezondheidsproblemen kan veroorzaken, met name ten aanzien van de vruchtbaarheid. Helaas wordt chlamydia vaak pas ontdekt als zich al complicaties beginnen voor te doen. 50% van de geïnfecteerde mannen vertoont helemaal geen symptomen, maar als zich symptomen voordoen dien je die spoedig te kunnen herkennen en laten behandelen.

Methode 1
Methode 1 van 3:

Symptomen in de geslachtsstreek herkennen

PDF download Pdf downloaden
  1. Deze afscheiding kan waterig en doorzichtig zijn, maar kan ook melkachtig, troebel en witgeel zijn zoals pus. [1]
  2. Dit zou er namelijk ook op kunnen wijzen dat je chlamydia opgelopen hebt. [2]
  3. Dit gevoel is merkbaar en onaangenaam. Je kunt er ’s nachts zelfs wakker van worden. [3]
  4. Je zou deze pijn ook nabij de testikels kunnen voelen, maar niet erin. [4]
  5. Pijn in de anus en/of rectale afscheiding kunnen ook in verband staan met chlamydia. De infectie kan zich in de anus geconcentreerd hebben of zich vanaf de penis verspreid hebben. [5]
Methode 2
Methode 2 van 3:

Andere lichamelijke symptomen van chlamydia kennen

PDF download Pdf downloaden
  1. Deze pijnen kunnen wijzen op een chlamydia-infectie. [6]
    • Scrotale pijn en zwelling doen zich het vaakst voor. Als je de aandoening niet laat behandelen en de chlamydia zich verder ontwikkelt, dan kun je een ‘vol gevoel’ in de buik krijgen. Dit gevoel wordt veroorzaakt door een infectie in de prostaat en leidt op zijn beurt tot de andere pijnen in het onderlichaam.
  2. Als je onlangs orale seks beoefend hebt en nu een zere keel hebt, dan zou het kunnen dat je op die manier chlamydia van je partner hebt overgenomen—zelfs als hij/zij zelf geen symptomen vertoonde. [7]
    • De overdracht van chlamydia kan zich voltrekken via orale seks, vaginale seks en anale seks.
  3. Mannen met chlamydia kunnen koorts oplopen en misselijk worden, zeker als de infectie zich naar de urineleiders verspreid heeft. [8]
    • Koorts is over het algemene een lichaamstemperatuur die hoger is dan 37,3º Celsius.
Methode 3
Methode 3 van 3:

Chlamydia begrijpen

PDF download Pdf downloaden
  1. Mensen die seksueel actief zijn, zeker als zij onveilig vrijen met meerdere partners, lopen het risico op chlamydia. Chlamydia wordt veroorzaakt door de bacterie Chlamydia trachomatis en kan worden overgedragen via vaginale, orale of anale seks, wanneer de slijmvliezen in aanraking komen met de bacterie. Seksueel actieve mensen zouden zich regelmatig moeten laten testen op soa’s, chlamydia incluis. [9]
    • Je loopt een verhoogd risico als je onveilig gevrijd hebt met iemand die chlamydia of een andere seksueel overdraagbare infectie heeft. Chlamydia kan voorkomen worden door latex condooms en beflapjes te gebruiken.
    • Jongere mensen die seksueel actief zijn lopen een verhoogd risico.
    • Mannen die seks hebben met andere mannen lopen een verhoogd risico op chlamydia.
    • Je loopt een verhoogd risico als er andere seksueel overdraagbare infecties bij je vastgesteld zijn.
    • Overdracht via orale seks is minder waarschijnlijk dan via vaginale of anale seks. Het is niet bekend of overdracht van chlamydia ook van mond-op-vagina of mond-op-anus plaats kan vinden, maar overdracht van mond-op-penis of penis-op-mond is absoluut mogelijk. [10]
  2. Omdat chlamydia bij 50% van de geïnfecteerde mannen en 75% van de geïnfecteerde vrouwen geen symptomen veroorzaakt, kan het oplopen van deze infectie zowel voor mannen als voor vrouwen gevaarlijk zijn. [11]
    • Mannen die zich niet laten behandelen kunnen een aandoening ontwikkelen die niet-gonococcale urethritis (NGU) heet—een infectie van de urinebuis (de buis waardoor mannen urineren). Mannen kunnen ook epididymitis oplopen—een infectie van de bijbal (epididymis) die sperma vanuit de zaadballen vervoert.
    • Chlamydia kan het lichaam van een vrouw ook zonder dat zich symptomen voordoen schade aanbrengen. Onbehandelde infecties kunnen pelvic inflammatory disease veroorzaken, wat uiteindelijk tot littekenvorming en onvruchtbaarheid van je vrouwelijke partner kan leiden.
    • Als zich toch symptomen voordoen, doen ze dat meestal binnen een tot drie weken na de infectie.
    • Als je partner mededeelt dat ze chlamydia heeft, dan dien je je onmiddellijk te laten testen—ook als je zelf geen symptomen vertoont.
  3. Neem contact op met je huisarts, een plaatselijke soa-poli, de GGD (Gemeentelijke Gezondheidsdienst) of een andere instelling die soa-tests aanbiedt. In veel gevallen is een soa-test gratis. [12]
    • De test wordt meestal op een van twee manieren afgenomen. Er wordt meestal een uitstrijkje genomen van het geïnfecteerde genitale gebied. Dit uitstrijkje wordt vervolgens in een laboratorium geanalyseerd. Bij mannen wordt dit uitstrijkje genomen door een wattenstaafje de penis of de anus in te brengen. Ook kan er een urinemonster afgenomen worden. [13]
  4. Als je positief test op chlamydia, dan zal de behandeling meestal een recept voor orale antibiotica—vooral azitromycine en doxycycline—omvatten. Als de antibioticakuur helemaal afgemaakt wordt, zou de infectie binnen een week of twee genezen moeten zijn. Voor verder gevorderde chlamydia kunnen intraveneuze antibiotica nodig zijn. [14]
    • Als jij chlamydia hebt, dient je partner zich ook te laten testen. Jullie zullen allebei behandeld moeten worden om te voorkomen dat jullie elkaar opnieuw infecteren. Seks moet voorlopig even in de wacht gezet worden.
    • Mensen met chlamydia hebben vaak ook gonorroe, en zullen daarom ook vaak automatisch voor deze tweede soa behandeld worden. Het is namelijk goedkoper om gonorroe te behandelen dan het is om erop te testen. [15]

Tips

  • Omdat slechts 50% van de mannen en maar 30% van de vrouwen lichamelijke symptomen van chlamydia vertoont, is het van essentieel belang om je jaarlijks te laten testen op deze infectie als je seksueel actief bent. Een niet-vastgestelde chlamydia-infectie kan namelijk zowel bij mannen als bij vrouwen levensbedreigende vruchtbaarheidsproblemen veroorzaken die eenvoudig voorkomen hadden kunnen worden met antibiotica en het gebruik van barrièremiddelen (condooms, beflapjes, etc.).

Over dit artikel

Deze pagina is 68.008 keer bekeken.

Was dit artikel nuttig?