PDF download Pdf downloaden PDF download Pdf downloaden

Bloedarmoede is een aandoening waarbij er te weinig rode bloedcellen, of hemoglobine, circuleren. Dit gebrek aan rode bloedvellen betekent dat het dier met bloedarmoede minder zuurstof in het bloed heeft. De tekenen van bloedarmoede bij een hond kunnen subtiel zijn en langzaam opkomen, maar bestaan voornamelijk uit een gebrek aan energie en vermoeidheid. Als je merkt dat je hond achter raakt tijdens wandelingen, of slaperiger en meer moe is dan normaal, dan heeft je hond mogelijk bloedarmoede. Als je vermoed dat je hond bloedarmoede heeft, dan is het cruciaal om zo snel mogelijk bij een dierenarts langs te gaan.

Methode 1
Methode 1 van 5:

Bepalen of je hond bloedarmoede heeft

PDF download Pdf downloaden
  1. Is je hond ineens zeer moe en lethargisch? Verliest hij zonder verklaring gewicht? Als je geen logische verklaringen kunt vinden voor deze situaties, overweeg dan bloedarmoede als mogelijke oorzaak. [1]
    • Bloedarmoede kan door verschillende problemen worden veroorzaakt, van parasieten tot kankermedicatie. Twee van de meest voorkomende oorzaken van bloedarmoede bij honden zijn bloeding van een tumor en een auto-immuunziekte, waarbij het lichaam de eigen rode bloedcellen aanvalt. [2]
  2. Het tandvlees moet een roze kleur hebben, net als ons tandvlees. Het is het beste om de kleur te controleren in een ruimte met natuurlijk licht, aangezien kunstmatig licht het tandvlees een crèmekleurige of gele tint kan geven. Til de lip voorzichtig op en bekijk het tandvlees. Lichtroze of wit tandvlees is doorgaans een teken van bloedarmoede.
    • Een andere plek die je kunt controleren is de binnenkant van het ooglid, dat ook roze moet zijn. De rand van het ooglid van een hond met bloedarmoede zal lichtroze of wit zijn.
    • Als het tandvlees er bleekjes uitziet, moet je met de hond naar de dierenarts.
  3. De dierenarts zal zijn patiënt grondig onderzoeken en uitkijken naar problemen als vlooien, luizen en andere parasieten, abnormale orgaanvergroting en massa's in de buik die op een tumor kunnen duiden. Daarna zal hij bloed afnemen voor bloedonderzoek.
    • Het laboratorium zal de biochemie van de hond onderzoeken, om te bepalen of de organen juist werken (bepalen waar de wortel van het probleem ligt), en hematologisch onderzoek doen. Dit laatste is een onderzoek van de rode en witte bloedcellen. Dit kan aantonen of de hond inderdaad bloedarmoede heeft, hoe ernstig de situatie is, of het probleem recent is ontwikkelt of al langer aan de gang is en of de hond wel of geen nieuwe rode bloedcellen aanmaakt. Al deze informatie helt de dierenarts om te begrijpen wat het probleem is, hoe ernstig het is en welke behandeling nodig is.
    Advertentie
Methode 2
Methode 2 van 5:

Bloedarmoede door auto-immuunziekte behandelen

PDF download Pdf downloaden
  1. Bij een auto-immuunziekte keert het lichaam zich tegen het eigen weefsel en valt het immuunsysteem het weefsel aan alsof het lichaamsvreemde stoffen zijn. Dit kan ook bij de rode bloedcellen gebeuren, wat resulteert in minder rode bloedcellen en dus bloedarmoede. [3]
  2. De dierenarts zal een aantal onderzoeken doen om te bepalen of dit een mogelijkheid is. Doorgaans wordt het bloed van de hond dan ook onderzocht op verschillende indicatoren.
    • De Coombs-test houd in dat wordt gezocht naar antigenen die aan het celmembraan van rode bloedcellen vastzitten. Het zijn deze antigenen waar het immuunsysteem op reageert. Een laboratoriumonderzoek, genaamd de Coombs-test, wordt dan vaak uitgevoerd, maar de resultaten ervan kunnen misleidend of onduidelijk zijn omdat de test alleen grote hoeveelheden antigenen op het celmembraan kan detecteren. Het is mogelijk om een vals negatief resultaat te krijgen als het celmembraan wel is besmet met antigenen, maar niet in zoverre dat een positief resultaat kan worden gegeven. [4]
    • Een alternatieve test bestaat uit enkele druppels zoutoplossing op een microscoopglaasje, waar enkele druppels van het bloed van de patiënt aan wordt toegevoegd. Het glaasje wordt dan gekanteld om het bloed en de zoutoplossing te mengen, waarna het onder de microscoop wordt bekeken. Als de rode bloedcellen samen klonteren ondanks de verdunning, wordt dat auto-agglutinatie genoemd, wat een teken is dat de cellen bedekt zijn met plakkerige antigenen. Dit wordt als een 'positief' resultaat beschouwd.
    • Een andere belangrijke aanwijzing is de maat en vorm van de rode bloedcellen, dit kan onder een microscoop worden bekeken. Bloedcellen die door het immuunsysteem zijn aangevallen, hebben een atypische vorm (kleiner en zonder bleke kern), deze worden sferocyten genoemd. Als de dierenarts sferocyten ziet, dan is het aannemelijk dat het lichaam zijn eigen rode bloedcellen beschadigt. [5]
  3. Als de dierenarts dit als oorzaak voor het probleem identificeert, dan zal hij of zij de hond behandelen met een immunosuppressivum, in feite corticosteroïden. Deze medicatie schakelt de immuunrespons uit, stopt de aanval en staat het lichaam toe om nieuwe rode bloedcellen te maken.
    • Hoge doses (ook wel 'immunosuppressieve' doses genoemd) zijn nodig om het schadelijke mechanisme uit te schakelen. Deze hoge doses kunnen in het begin 2 weken gegeven worden. Als vervolgonderzoek aantoont dat de bloedarmoede verbetert, zal de dosis geleidelijk verminderd worden, doorgaans over een periode van enkele maanden. [6]
    Advertentie
Methode 3
Methode 3 van 5:

Bloedarmoede door bloedverlies behandelen

PDF download Pdf downloaden
  1. Een hond kan bloed verliezen door een verwonding (verkeersongeluk), parasieten (vlooien en luizen), ontsteking en zweren in de darm of een bloedende tumor. In al deze gevallen geldt dat het bloed sneller verloren gaat dan dat het lichaam nieuwe bloedcellen aan kan maken, waardoor het aantal rode bloedcellen in de circulatie vermindert. Als de waarde onder een bepaald niveau valt, dan heeft de hond bloedarmoede.
  2. In geval van trauma moeten alle bloedende gebieden geïdentificeerd worden en moet het bloeden overal gestopt worden. Als je hond een ongeluk heeft gehad en actief bloedt, pas dan een drukverband toe of pas druk toe op de wond met een schone, katoenen handdoek. Je moet het bloeden stoppen terwijl je medische hulp zoekt.
    • De dierenarts zal een bloedende ader dichtklemmen met arterieklemmen en de ader vervolgens veilig dichtten.
  3. Een van de meest voorkomende oorzaken van bloedverlies bij honden, naast trauma, is een bloedende, vasculaire tumor. Oudere honden ontwikkelen vaker tumoren op de milt, een orgaan met rijke bloeddoorstroming. Deze tumoren zijn doorgaans delicaat en korrelig, waardoor een stootje al genoeg kan zijn om de tumor te doen bloeden. Als de bloeding niet ernstig is, zal het bloed langzaam uit circulatie lopen en zich verzamelen in de buik. In ernstigere gevallen kan de bloeding hevig genoeg zijn om instorting of overlijden te veroorzaken wegens intern bloedverlies. [7]
    • Tekenen van bloedverlies in de buik zijn onder andere overgeven met bloed en uitwerpselen met bloed. Als je twijfelt, neem dan een monster om aan de dierenarts te laten zien.
    • Voor een bloedende tumor moet de dierenarts een diagnostische afbeelding maken, zoals een echo, CT of MRI, of radiografisch onderzoek doen om de tumor te identificeren en de beste behandeling te kunnen bepalen.
    • In geval van een bloedende tumor zal die dierenarts proberen om de patiënt te stabiliseren met intraveneuze vloeistoffen, om de bloeddruk te behouden. Als de bloeding ernstig genoeg is, kan een bloedtransfusie nodig zijn. Als de patiënt eenmaal sterk genoeg is om de anesthesie aan te kunnen, volgt doorgaans een operatie om de milt te verwijderen. [8]
  4. Andere interne problemen die bloedingen veroorzaken zijn bijvoorbeeld een maagzweer of ernstige darmontsteking. De dierenarts zal mogelijke behandelingen bekijken om de zweer te beschermen en te laten helen, of een behandeling beginnen die ontstekingen vermindert.
    • Als de hond medicatie krijgt, met name een NSAID (Non-steroidal anti-inflammatory drug), zoals meloxicam, dan moet de je medicatie direct stoppen en de dierenarts op de hoogte brengen. Dit omdat NSAID's een link hebben met maagzweren.
    Advertentie
Methode 4
Methode 4 van 5:

Bloedarmoede door parasieten behandelen

PDF download Pdf downloaden
  1. Een zware besmetting van vlooien of luizen kan bloedarmoede veroorzaken omdat deze parasieten bloed zuigen. Een ander oorzaak van bloedverlies is een besmetting met de longworm parasiet, Angiostrongylus vasorum. Het mechanisme waarop deze infectie bloeding veroorzaakt is onbekend, maar het kan ernstig en levensgevaarlijk zijn. Voor alle parasitische infecties bestaat de behandeling uit het doden van de parasieten, waardoor de bloedzuiging wordt gestopt en de hond de missende rode bloedcellen opnieuw kan aanmaken.
    • Je kunt ook te maken hebben met bloedparasieten, zoals Babesia of Haemobartonella, die rode bloedcellen kunnen beschadigen, wat tot hun vernietiging leidt. Het is essentieel om medische hulp te zoeken bij deze aandoeningen, omdat ze specifieke medicatie vereisen, bijvoorbeeld primaquine of quinine en clindamycine voor Babesia, en tetracycline antibiotica voor Haemobartonella.
  2. Er zijn veel goede en effectieve middelen tegen vlooien beschikbaar. Zorg ervoor dat je iets gebruikt dat bedoeld is voor honden en bewezen effectief is, zoals fipronil (Frontline, Effipro) of selamectine (Stronghold UK, Revolution US), hoewel er ook andere effectieve producten beschikbaar zijn.
    • Longworm komt veel voor in het Verenigd Koninkrijk. Honden raken besmet door contact met besmette uitwerpselen of slakken en naaktslakken. Voorkomen is beter dan genezen, wat een maandelijkse preventieve behandeling betekent. Als de hond positief wordt getest voor longworm, wordt dezelfde preventieve behandeling gebruikt om de wormen te doden, maar de hond moet daarnaast mogelijk antibiotica krijgen om longontsteking te voorkomen, en steroïden om ontsteking en een mogelijk allergische reactie op de stervende wormen te voorkomen. [9]
  3. In geval van ernstig bloedverlies, is een bloedtransfusie mogelijk nodig. Er bestaan bloedbanken voor honden, die op korte termijn bloed kunnen sturen. Doorgaans zal de dierenarts de bloedgroep van de hond bepalen met een eenvoudige test en vervolgens contact opnemen met de bloedbank om geschikt bloed te bestellen.
    • Dit is zeer handig als er een operatie wordt gepland, bijvoorbeeld wanneer een bloedende milt verwijderd moet worden, maar vertraging van slechts een paar uur kan als te lang zijn voor een patiënt die hevig bloedt.
    Advertentie
Methode 5
Methode 5 van 5:

Bloedarmoede door nierziekte behandelen

PDF download Pdf downloaden
  1. Als je alle veel voorkomende oorzaken van bloedarmoede bij honden hebt uitgesloten, geef dan niet op. Een minder vaak voorkomende vorm van bloedarmoede is nierziekte, wat bij honden minder voorkomt dan bij andere soorten, zoals katten. Voor honden die een nierziekte hebben geldt dat de bloedarmoede wordt veroorzaakt omdat de nieren een hormoon, erytropoiëtine, produceren die het beenmerg stimuleert om nieuwe rode bloedcellen aan te maken. Echter, bij honden die falende nieren hebben wordt het actieve nierweefsel vervangen met littekenweefsel waardoor de hoeveelheid cellen die erytropoiëtine kunnen produceren vermindert.
  2. Je kunt de hond ijzersupplementen en vitamine-B geven. Veel honden met nierfalen hebben weinig eetlust en kunnen dus een gebrek hebben aan belangrijke bouwblokken voor hemoglobine (het molecuul dat zuurstof transporteert) in rode bloedcellen. De voordelen van deze supplementen zijn echter beperkt, wegens de ernst van het probleem.
  3. Dit betekent dat je je richt op het gebrek aan erytropoiëtine. In theorie kan de hond regelmatig een injectie met synthetische erytropoiëtine krijgen, wat de productie van nieuwe rode bloedcellen zou moeten stimuleren, maar helaas heeft deze eenvoudig lijkende oplossing ook een problematische kant. Allereerst kan synthetische erytropoiëtine moeilijk te krijgen zijn en is het zeer duur. Daarnaast heeft een groot aantal gevallen een allergische reactie op de kunstmatige erytropoiëtine, wat vervolgens kan leiden tot afstoting van de lichaamseigen erytropoiëtine en de situatie verergert in plaats van verbetert.
    • Bij het maken een besluit over wat het beste is voor je hond, is het goed om deze informatie goed te overwegen en een gedetailleerd gesprek met de dierenarts te voeren. Met name bij deze behandeling moet je de potentiële risico's goed afwegen tegen de voordelen voor jouw individuele hond.
    Advertentie

Bronnen

  1. http://www.pethealthnetwork.com/dog-health/dog-diseases-conditions-a-z/anemia-dogs
  2. http://www.pethealthnetwork.com/dog-health/dog-diseases-conditions-a-z/anemia-dogs
  3. Hematologic disorder. Raskin. Clinical Medicine of the Dog and Cat. Publisher: Manson.
  4. Serial monitoring of clinical hematological parameters in canine autoimmune haemolytic anemia. Day. JSAP 37 (11)
  5. Serial monitoring of clinical hematological parameters in canine autoimmune haemolytic anemia. Day. JSAP 37 (11)
  6. Serial monitoring of clinical hematological parameters in canine autoimmune haemolytic anemia. Day. JSAP 37 (11)
  7. Feline and Canine hemangiosarcoma. Chun. Comp Cont Ed. 21
  8. Feline and Canine hemangiosarcoma. Chun. Comp Cont Ed. 21
  9. http://www.vets-now.com/pet-owners/dog-care-advice/general/lungworm-in-dogs/

Over dit artikel

Deze pagina is 8.148 keer bekeken.

Was dit artikel nuttig?

Advertentie