Pdf downloaden
Pdf downloaden
Konijnen hebben een speciaal verteringssysteem en zijn ontvankelijk voor problemen als diarree. Ze produceren twee soorten uitwerpselen: feces en caecotrofen. Diarree treed op wanneer beide uitwerpselen waterig zijn en het vereist, hoewel het zeldzaam is bij volwassen konijnen, directe medische verzorging. Zachte caecotrofen worden vaak verward met diarree, maar dit kan eenvoudig thuis behandeld worden met veranderingen in het dieet. Geef je huisdier tijdens het herstel van één van deze aandoeningen wat extra verzorging, was hem als hij vies is en houd zijn omgeving schoon, stil en stressvrij.
Stappen
-
Maak onderscheid tussen zachte caecotrofen en daadwerkelijke diarree. Konijnen hebben een complex verteringssysteem en ze produceren twee soorten uitwerpselen. Wanneer zowel de fecaliën als de caecotrofen waterig en vormloos zijn, dan is er sprake van echte diarree. Als je normale, harde fecaliën ziet in combinatie met andere, waterige uitwerpselen, dan heb je in feite te maken met zachte caecotrofen. [1] X Bron
- Daadwerkelijke diarree is zeldzaam bij volwassen konijnen, maar kan soms bij jonge konijnen voorkomen, vooral bij onjuist gespeende baby's. Het is een levensbedreigend noodgeval bij konijnen van elke leeftijd.
- Normale caecotrofen zien eruit als kleine groepjes druiven. Je konijn moet ze opeten om de juiste voeding te krijgen. Zachte caecotrofen worden vaak verward met diarree en zijn een veel vaker voorkomend probleem bij volwassen konijnen. Eenvoudige veranderingen in dieet zijn vaak de enige behandeling die hiervoor nodig is.
- Zachte caecotrofen worden vaak gekarakteriseerd met een consistentie die lijkt op dikke pudding of zachte klodders die aan het konijn en zijn omgeving blijven plakken. Vaak worden ze gekarakteriseerd door een vieze geur.
-
Breng je konijn direct naar de dierenarts als hij echt diarree heeft. Als alle uitwerpselen waterig zijn, bel dan direct de dierenarts, vertel hem wat er aan de hand is en dat je onderweg bent naar de kliniek. Diarree vereist directe medische verzorging, vooral bij babykonijnen. [2] X Bron
- Daadwerkelijke diarree is vaak fataal moet erg serieus worden genomen. Het wordt doorgaans veroorzaakt door een verandering van de micro-organismen in het caecum (het deel van het verteringssysteem van het konijn dat verantwoordelijk is voor fermentatie). [3] X Bron
- Als je nog geen dierenarts hebt die ervaring heeft met het behandelen van konijnen, zoek er dan een op internet of kijk op: https://www.konijnen.nl/nieuw/konijnendokter_ed.php
-
Geef de dierenarts verse monsters van de feces en caecotrofen. De dierenarts moet kweekjes maken van de uitwerpselen en deze onder een microscoop onderzoeken om een goede diagnose te kunnen stellen. Neem indien mogelijk monsters van zowel de feces als de caecotrofen en neem die mee naar de dierenarts. [4] X Bron
- Als je om welke reden dan ook geen monsters mee kunt nemen, probeer dan om foto's te maken van de uitwerpselen om aan de dierenarts te laten zien.
- De dierenarts heeft geen groot monster nodig. Een monster ter grootte van twee of drie druiven is voldoende. Je kunt het monster transporteren in een latex handschoen of een afsluitbaar zakje, zodat het hanteren makkelijker is voor de medewerkers van de kliniek.
-
Houd je konijn gehydrateerd. Er is een hoog risico op uitdroging, zorg er dus voor dat je konijn te allen tijde toegang heeft tot schoon, vers water. Als hij weigert te drinken of niet zelf kan drinken, dan heeft hij onderhuidse injecties van natriumlactaat nodig om gehydrateerd te blijven. [5] X Bron Het is het beste om deze injecties te laten uitvoeren door de dierenarts of zijn assistenten.
-
Geef de hydraterende injecties zelf als dat wordt aanbevolen. Als er geen professionele hulp beschikbaar is en je de nodige middelen bij de hand hebt, steriliseer dan de naald en de dop van de oplossing en trek 1-2 mg van de oplossing in de spuit. Til de huid voorzichtig op om een tent te creëren en duw de naald er in een hoek van 45 graden in. Pas op dat je de naald niet door de huid aan de andere kant van de opgetrokken huid duwt, de huid is erg dun. [6] X Bron
- Trek de spuit iets terug voordat je de oplossing inspuit, om te verzekeren dat je geen bloed ziet. Als dat wel zo is, dan heb je een bloedvat of spier geraakt en moet je een andere plek kiezen. Nadat je de oplossing hebt ingespoten trek je de naald snel en voorzichtig uit, langs dezelfde weg als dat je hem hebt ingebracht. [7] X Bron
- Het is niet ongewoon dat het konijn een kleine bochel ontwikkelt nadat er onderhuids vloeistof is toegediend. Maak je hierover geen zorgen, de vloeistof wordt snel geabsorbeerd en door het lichaam verspreid, waarna de bochel zal verdwijnen.
- Het nekvel en de flank zijn de beste plekken voor onderhuidse injecties. Dien in totaal 10 mg toe over een periode van 24 uur, doe dit op verschillende plekken om weefselschade te verminderen. [8] X Bron
-
Dien medicatie toe volgens de instructies van de dierenarts. Afhankelijk van de situatie zal de dierenarts antibiotica voorschrijven om een infectie te behandelen. [9] X Bron Daarnaast zal hij je waarschijnlijk instrueren over hoe je een aantal andere medicijnen moet toepassen: [10] X Bron
- Imodium of andere medicatie tegen diarree
- Colestyramine om gifstoffen die door bacteriën of parasieten worden gecreëerd te behandelen
- Pijnstillers
- Colostrum om het immuunsysteem van een babykonijn te versterken
Advertentie
-
Verwijder alle voedsel behalve grashooi. Als je konijn gewend is aan het eten van grashooi, geef hem dan niets anders. Bied meerdere bakjes hooi in de kooi om je konijn te stimuleren om zijn hooi te eten. Zorg ervoor dat het hooi grashooi is en geen alfalfahooi, wat te veel koolhydraten en proteïnen bevat. [11] X Bron
- Grashooi, dat veel vezels bevat, is het belangrijkste deel van het dieet van een konijn en is essentieel voor een goede vertering. Het zou de flora en vertering in het caecum moeten herstellen naar een normale, gebalanceerde staat. Je konijn mag alleen maar grashooi en water innemen totdat zijn uitwerpselen weer normaal zijn.
- Zorg ervoor dat het grashooi vers is en geen schimmels bevat. Vers hooi moet lekker ruiken. Als het hooi is uitgedroogd of schimmelig is, zal je konijn het niet eten.
-
Stap geleidelijk over op grashooi als je konijn alleen maar pellets eet. Als je konijn normaal gesproken geen hooi eet, dan zou het elimineren van al het andere voedsel tot verhongering kunnen leiden. Controleer het etiket van de pellets om te controleren of ze op gras zijn gebaseerd. Als dat zo is, geef je het konijn twee keer per dag pelletvoer en zorg je ervoor dat er altijd hooi in de kooi aanwezig is. Houd je konijn goed in de gaten om te verzekeren dat hij het hooi eet. [12] X Bron
- Als je ziet dat je konijn consistent hooi eet, verminder je de hoeveelheid pellets langzaam over een periode van één of twee weken, totdat de pellets volledig zijn geëlimineerd.
- Als het konijn geen hooi eet, verpulver de pellets dan in een keukenmachine, bespuit het hooi met water en sprenkel het pelletpoeder eroverheen.
-
Schakel indien nodig over van pellets op basis van zaden en noten naar pellets op basis van gras. Als de pellets geen grashooi bevatten, koop dan een product dat dit wel bevat. Voer je konijn een half om half mengsel van de nieuwe en de oude pellets. Verminder geleidelijk de hoeveelheid oude pellets over een periode van één tot twee weken totdat je helemaal overgestapt bent op de nieuwe pellets. [13] X Bron
- Als je eenmaal bent overgestapt op grashooipellets, introduceer je het konijn aan echt grashooi. Vervolgens verminder je de hoeveelheid pellets in de kooi geleidelijk.
-
Stop met het geven van lekkernijen. Hoewel je konijn misschien van slag lijkt omdat hij geen lekkers krijgt, moet je de drang om lekkernijen te geven weerstaan. Konijnen zijn strikt herbivoor en hun verteringssysteem is daarop afgesteld, waardoor zelfs fruit problemen kan veroorzaken. Daarnaast zorgt het geven van snacks voor een verminderde kans dat het konijn het hooit eet dat hij nodig heeft om beter te worden. [14] X Bron
-
Voeg groenvoer toe aan het dieet als hij een week lang normale uitwerpselen heeft. Het kan tussen twee weken en drie maanden duren voordat de feces en caecotrofen van je konijn weer normaal worden. Nadat hij een week lang normale uitwerpselen heeft gehad, kun je een kleine hoeveelheid groenvoer geven, dit zal helpen verzekeren dat hij alle nodige voedingsstoffen krijgt. [15] X Bron
- Voorbeelden van gezond groenvoer zijn onder andere basilicum, broccoli, sla, boerenkool en Zwitserse snijbieten. Donkere bladgroenten, zoals boerenkool, zijn voedingsrijker dan lichter groenvoer, zoals ijsbergsla.
- Voer je konijn maximaal 150 gram van één soort voedsel, wacht dan 48 uur om zeker te weten dat het geen zachte caecotrofen veroorzaakt.
Advertentie
-
Geef je konijn een droge douche. Als je konijn op slechts enkele plekken uitwerpselen in zijn vacht heeft, pas dan maïszetmeelpoeder voor baby's toe op de bevuilde plekken. Gebruik je vingers en indien nodig een fijne kam om de uitwerpselen te verwijderen. Dep het poeder dan zachtjes weg, maar probeer om geen poederwolken nabij de kop van je konijn te creëren. [16] X Bron
- Gebruik alleen maïszetmeelpoeder voor baby's. Gebruik geen talkpoeder of vlooienpoeder.
- Tijdens het herstel zal je konijn waarschijnlijk vaak gewassen moeten worden. Droge douches hebben de voorkeur, aangezien konijnen daar beter tegen kunnen dan een nat bad.
-
Geef je konijn een nat bad als dat nodig is. Als de uitwerpselen in de vacht erg nat zijn en vies ruiken, dan is een nat bad nodig. Vul een wasbak met warm water en een eetlepel hypo-allergene, niet gemedicineerde shampoo (bij voorkeur een product dat voor konijnen is bedoeld). Ondersteun je konijn voorzichtig, maar stevig zodat hij niet kan weg huppelen en zichzelf niet kan verwonden. Zet hem in de wasbak totdat de bevuilde plekken onder het waterniveau zitten. [17] X Bron
- Was de bevuilde gebieden voorzichtig en laat het water dan aflopen. Vul de wasbak dan met alleen warm water en spoel alle zeepresten weg.
- Je kunt ook proberen om je konijn een sponsbad te geven met een washandje of spons. Hij tolereert dit mogelijk beter dan ondergedompeld te worden in water.
- Droog je konijn af na het afspoelen. Je kunt ook een föhn gebruiken op de koude instelling.
-
Zorg ervoor dat hij eet en drinkt. Of het herstelproces nu met medicatie of met veranderingen in dieet samengaat, je moet de consumptie van voedsel en water in de gaten houden. Merk op hoe vaak je voedsel en water hebt bijgevuld en probeer bij te houden hoeveel je konijn gegeten heeft. [18] X Bron
- Observeer je konijn (van een afstandje als dat nodig is) zoveel mogelijk en merk op of je hem consistent ziet eten en drinken. Inspecteer zijn kooi regelmatig op uitwerpselen en let op hoe deze eruitzien.
- De dierenarts zal je waarschijnlijk bellen voor een update of zal vragen om je konijn langs te brengen ter controle. Deze soort informatie is nuttig voor een dierenarts, het is dus goed om alles te noteren en bij de hand te hebben.
-
Houd de omgeving stil, schoon en stressvrij. Konijnen schrikken makkelijk en stressfactoren, zoals harde geluiden, zijn slecht voor hun algehele gezondheid. Het onderhouden van een schone en stressvrije omgeving is een essentieel onderdeel van het herstelproces. [19] X Bron
- Plaats de kooi in een stil deel van je huis waar niet veel voetverkeer is. Houd kleine kinderen, andere huisdieren en bezoekers uit de buurt.
- Een vuile kooi kan ook stressvol zijn, zorg er dus voor dat de kooi te allen tijden schoon is.
Advertentie
Bronnen
- ↑ http://www.bio.miami.edu/hare/poop.html
- ↑ http://www.bio.miami.edu/hare/squirts.pdf
- ↑ http://rabbit.org/intermittent-soft-cecotropes-in-rabbits/
- ↑ http://www.bio.miami.edu/hare/poop.html
- ↑ http://www.bio.miami.edu/hare/squirts.pdf
- ↑ http://www.medirabbit.com/Safe_medication/Inject/inject_en.htm
- ↑ http://www.medirabbit.com/Safe_medication/Inject/inject_en.htm
- ↑ https://research.uga.edu/docs/units/oacu/procedures/Injection-Guidelines.pdf
- ↑ http://www.merckvetmanual.com/exotic-and-laboratory-animals/rabbits/bacterial-and-mycotic-diseases-of-rabbits
- ↑ http://www.bio.miami.edu/hare/squirts.pdf
- ↑ http://rabbit.org/intermittent-soft-cecotropes-in-rabbits/
- ↑ http://rabbit.org/intermittent-soft-cecotropes-in-rabbits/
- ↑ http://rabbit.org/intermittent-soft-cecotropes-in-rabbits/
- ↑ http://rabbit.org/intermittent-soft-cecotropes-in-rabbits/
- ↑ http://rabbit.org/intermittent-soft-cecotropes-in-rabbits/
- ↑ http://www.bio.miami.edu/hare/buttbath.html
- ↑ http://www.bio.miami.edu/hare/buttbath.html
- ↑ http://rabbit.org/intermittent-soft-cecotropes-in-rabbits/
- ↑ http://www.netvet.co.uk/rabbits/diarrhoea.htm
Advertentie
Meld je aan voor de gratis nieuwsbrief van wikiHow!
Je vindt dan elke week handige handleidingen in je inbox.
Meld me aan!
