Pdf downloaden
Pdf downloaden
Een behandelplan voor geestelijke gezondheid is een document dat de huidige psychische problemen van een cliënt beschrijft, en de doelen en strategieën die de cliënt helpen bij het overwinnen van psychische problemen. Voor het verkrijgen van de informatie die nodig is om een behandelplan te voltooien moet een geestelijke gezondheidswerker de cliënt interviewen. De informatie verzameld tijdens het interview wordt gebruikt om het behandelplan te schrijven.
Stappen
-
Verzamel alle informatie. Een psychologische evaluatie is een feitenvergaderingssessie waarin een geestelijke gezondheidswerker (hulpverlener, therapeut, maatschappelijk werker, psycholoog of psychiater) een cliënt interviewt over actuele psychische problemen, geestelijke gezondheidsproblemen, familiegeschiedenis en actuele en vroegere sociale problemen met werk, school en relaties. Een psychosociale evaluatie kan ook onderzoek doen naar vroegere en huidige problemen met middelenmisbruik, evenals naar psychiatrische geneesmiddelen die de cliënt heeft gebruikt of momenteel gebruikt.
- De geestelijke gezondheidswerker kan ook de medische en mentale gezondheid van een cliënt raadplegen tijdens het evaluatieproces. Zorg ervoor dat de juiste verklaringen voor het vrijgeven van informatie (ROI-documenten) zijn ondertekend.
- Zorg ervoor dat je ook de limieten voor vertrouwelijkheid correct uitlegt. Vertel de cliënt dat waar je over praat vertrouwelijk is, maar de uitzonderingen zijn als de cliënt van plan is zichzelf of iemand anders schade te berokkenen of zich bewust is van misbruik in de gemeenschap. [1] X Bron
- Wees bereid om de evaluatie te stoppen als blijkt dat de cliënt in een crisis verkeert. Als de cliënt bijvoorbeeld suïcidale of moorddadige ideeën heeft, moet je overschakelen en procedures voor crisisinterventie onmiddellijk volgen. [2] X Bron
-
Volg de stappen van de evaluatie. De meeste voorzieningen voor geestelijke gezondheidszorg voorzien de mentale gezondheidswerker van een evaluatiesjabloon of formulier om tijdens het interview te voltooien. [3] X Bron Een voorbeeld van secties voor een beoordeling van de geestelijke gezondheid omvat (op volgorde): [4] X Bron [5] X Bron
- Reden van doorverwijzing
- Waarom komt de cliënt naar de behandeling?
- Hoe werd hij doorverwezen?
- Huidige symptomen en gedrag
- Depressieve stemming, angstgevoelens, verandering van eetlust, slaapverstoring, etc.
- Geschiedenis van het probleem
- Wanneer is het probleem begonnen?
- Wat is de intensiteit / frequentie / duur van het probleem?
- Welke pogingen zijn er ondernomen om het probleem op te lossen?
- Stoornissen in het functioneren van het leven
- Problemen met thuis, op school, werk, relaties
- Psychologische / psychiatrische geschiedenis
- Zoals vorige behandeling, hospitalisaties, etc.
- Huidige risico's en veiligheidsproblemen
- Gedachten van zelfbeschadiging of van anderen.
- Als de patiënt deze zorgen oproept, stop dan met de beoordeling en volg de crisisinterventieprocedures.
- Huidige en vorige medicatie, psychiatrisch of medisch
- Vermeld de naam van het medicijn, het doseringsniveau, de tijd dat de cliënt het medicijn heeft ingenomen en of hij het gebruikt zoals voorgeschreven.
- Huidig gebruik van verdovende middelen en geschiedenis van het gebruik
- Misbruik of gebruik van alcohol en andere drugs.
- Gezinssituatie
- Sociaaleconomisch niveau
- Beroepen van ouders
- Burgerlijke staat van de ouders (getrouwd / gescheiden / gescheiden)
- Culturele achtergrond
- Emotionele / medische geschiedenis
- Familie relaties
- Persoonlijke geschiedenis
- Kleutertijd – ontwikkelingsmijlpalen, hoeveelheid contact met ouders, zindelijkheidstraining, vroege medische geschiedenis
- Vroege jeugd — aanpassing aan school, academische prestaties, relaties met leeftijdsgenoten, hobby's / activiteiten / interesses
- Adolescentie — vroegtijdig daten, reactie op de puberteit, aanwezigheid van acteren
- Vroege volwassenheid — loopbaan / beroep, tevredenheid met levensdoelen, interpersoonlijke relaties, huwelijk, economische stabiliteit, medische / emotionele geschiedenis, relatie met ouders
- Late volwassenheid — medische geschiedenis, reactie op afnemende capaciteiten, economische stabiliteit
- Mentale status
- Verzorging en hygiëne, spraak, stemming, affect, enz.
- Overig
- Zelf-concept (leuk / niet leuk), gelukkigste / treurigste herinnering, angsten, vroegste herinnering, opmerkelijke / terugkerende dromen
- Samenvatting en klinische indruk
- Een korte samenvatting van de problemen en symptomen van de cliënt moet in verhalende vorm worden geschreven. In dit gedeelte kan de hulpverlener opmerkingen opnemen over hoe de patiënt er tijdens de evaluatie uitzag en hoe hij zich gedroeg.
- Diagnose
- Gebruik de verzamelde informatie om een (DSM-V of beschrijvende) diagnose te stellen.
- Aanbevelingen
- Therapie, doorverwijzing naar psychiater, medicamenteuze behandeling, etc. Dit moet worden geleid door de diagnose en klinische indruk. Een effectief behandelplan zal leiden tot ontslag.
- Reden van doorverwijzing
-
Let op gedragsobservaties. De hulpverlener zal een mini-mentalestatusexamen (MMSE) uitvoeren, waarbij het fysieke uiterlijk van de cliënt en zijn interacties met het personeel en andere cliënten in de faciliteit worden nagegaan. De therapeut zal ook een beslissing nemen over de gemoedstoestand van de cliënt (verdrietig, boos, onverschillig) en affect (de emotionele presentatie van de cliënt, die kan variëren van expansief, met veel emotie naar plat, zonder emotie). Deze observaties helpen de hulpverlener bij het stellen van een diagnose en het schrijven van een geschikt behandelplan. Voorbeelden van onderwerpen die moeten worden behandeld op het examen over de mentale status zijn onder andere: [6] X Bron
- Verzorging en hygiëne (schoon of verward)
- Oogcontact (vermijden, weinig, geen, of normaal)
- Motorische activiteit (kalm, rusteloos, rigide of geagiteerd)
- Spraak (zacht, luid, onder druk, onduidelijk)
- Interactionele stijl (dramatisch, gevoelig, coöperatief, dom)
- Oriëntatie (weet de persoon de tijd, datum en situatie waarin hij zich bevindt)
- Intellectueel functioneren (onaangetast, verminderd)
- Geheugen (onaangetast, verminderd)
- Stemming (euthymisch, prikkelbaar, betraand, angstig, depressief)
- Affect (geschikt, labiel, stomp, vlak)
- Perceptuele stoornissen (hallucinaties)
- Processtoornissen in het denken (concentratie, oordeel, inzicht)
- Gedachteninhoudstoornissen (wanen, obsessies, zelfmoordgedachten)
- Gedragsstoornissen (agressie, impulscontrole, veeleisend)
-
Stel een diagnose. De diagnose is het grootste probleem. Soms krijgt een cliënt meerdere diagnoses, zoals zowel depressieve stoornis als alcoholgebruik. Alle diagnoses moeten worden gemaakt voordat een behandelplan kan worden voltooid. [7] X Bron
- Een diagnose wordt gekozen op basis van de symptomen van de cliënt en hoe deze voldoen aan de criteria die in de DSM zijn uiteengezet. De DSM is het diagnostische classificatiesysteem van de American Psychiatric Association (APA). Gebruik de meest recente versie van de diagnostische en statistische handleiding (DSM-5) om de juiste diagnose te vinden.
- Als je geen DSM-5 bezit kun je deze lenen bij een supervisor of een collega. Vertrouw niet op online bronnen voor een juiste diagnose.
- Gebruik de belangrijkste symptomen die de cliënt ervaart om tot een diagnose te komen.
- Als je niet zeker bent van de diagnose of als je hulp van een expert nodig heeft, neem dan contact op met je klinische supervisor of raadpleeg een ervaren arts.
Advertentie
-
Identificeer mogelijke doelen. Nadat je de eerste beoordeling hebt voltooid en een diagnose hebt gesteld, wil je misschien bedenken welke interventies en doelen je misschien wilt maken voor behandeling. Meestal hebben cliënten hulp nodig bij het identificeren van doelen, dus het helpt als je voorbereid bent voordat je de discussie met je cliënt voert.
- Als je cliënt bijvoorbeeld een depressieve stoornis heeft, is het waarschijnlijk een doel om de symptomen van MDD te verminderen.
- Denk na over mogelijke doelen voor de symptomen die de cliënt ervaart. Misschien heeft je cliënt slapeloosheid, depressieve stemming en recente gewichtstoename (alle mogelijke symptomen van MDD). Je kunt een afzonderlijk doel voor elk van deze prominente problemen stellen.
-
Denk aan interventies. De interventies zijn het resultaat van verandering in therapie. Je therapeutische interventies zijn wat uiteindelijk verandering in je cliënt zal oproepen.
- Identificeer soorten behandelingen, of interventies, die je kunt gebruiken, zoals: activiteitenplanning, cognitieve gedragstherapie en cognitieve herstructurering, gedragsexperimenten, het toewijzen van huiswerk en het onderwijzen van copingvaardigheden zoals ontspanningstechnieken, mindfulness en aarding.
- Zorg ervoor dat je je houdt aan wat je weet. Onderdeel van ethisch therapeut zijn, is doen waar je goed in bent, zodat je de cliënt geen schade berokkent. Probeer geen therapie uit te proberen waarvoor je niet bent opgeleid, tenzij je voldoende klinische supervisie hebt met een expert.
- Probeer als je een beginner bent een model of werkboek te gebruiken in het type therapie dat je kiest. Dit kan je helpen op het goede spoor te blijven.
-
Bespreek doelen met de cliënt. Nadat de eerste beoordeling is uitgevoerd, zullen de therapeut en de cliënt samenwerken om passende behandelingsdoelen te creëren. Deze discussie moet plaatsvinden voordat het behandelplan wordt gemaakt.
- Een behandelplan moet directe input van de cliënt bevatten. De hulpverlener en de cliënt bepalen samen welke doelen in het behandelplan moeten worden opgenomen en welke strategieën zullen worden gebruikt om deze te bereiken.
- Vraag de cliënt waar hij aan zou willen werken in de behandeling. Hij kan iets zeggen als: ‘Ik wil me minder depressief voelen.’ Dan kun je suggesties geven over welke doelen nuttig kunnen zijn om zijn symptomen van depressie te verminderen (zoals deelnemen aan CGT).
- Probeer een formulier te gebruiken dat u online kunt vinden om doelen te stellen. [8]
X
Bron
Je kunt deze vragen aan je cliënt stellen:
- Wat is één doel dat je hebt voor therapie? Wat zou je anders willen zijn?
- Welke stappen kun je nemen om dit te laten gebeuren? Bied suggesties en ideeën aan als de cliënt vastloopt.
- Op een schaal van nul tot tien waarbij nul helemaal niet wordt bereikt en tien volledig worden bereikt, hoe ver ben je in de buurt van dit doel? Dit helpt de doelen meetbaar te maken.
-
Maak concrete doelen voor behandeling. Doelen voor behandeling zijn de drijfveren van de therapie. De doelen zijn ook wat een groot deel van het behandelplan uitmaken. Probeer doelen SMART te maken :
- S pecifiek – Wees zo duidelijk mogelijk, zoals het verminderen van de ernst van een depressie of het verminderen van nachten met slapeloosheid.
- M eetbaar – Hoe weet je wanneer je je doel hebt bereikt? Zorg ervoor dat het meetbaar is, zoals het verminderen van depressie van 9/10 ernst tot 6/10. Een andere optie is om slapeloosheid te verminderen van drie nachten per week naar één nacht per week.
- A cceptabel – Zorg ervoor dat de doelen haalbaar zijn en niet te hoog gegrepen. Bijvoorbeeld, het verminderen van slapeloosheid van zeven nachten per week naar nul nachten per week, kan een moeilijk doel zijn om te bereiken in een korte periode van tijd. Overweeg dit te wijzigen in vier nachten per week. Als je eenmaal vier hebt bereikt kun je een nieuw doel van nul creëren.
- R ealisticsch - Is dit haalbaar met de middelen die je hebt? Zijn er andere bronnen die je nodig hebt voordat je kunt, of om je te helpen, je doel te bereiken? Hoe kun je toegang tot deze bronnen krijgen?
- T ijdsgebonden – Stel een tijdslimiet voor elk doel, zoals drie maanden of zes maanden. [9] X Bron [10] X Bron
- Een volledig gevormd doel kan er als volgt uitzien: de cliënt vermindert slapeloosheid van drie nachten per week naar één nacht per week in de komende drie maanden.
Advertentie
-
Leg de componenten van het behandelplan vast. Het behandelplan zal bestaan uit de doelen waartoe de therapeut en hulpverlener hebben besloten. Veel voorzieningen hebben een sjabloon voor een behandelplan of een formulier dat de hulpverlener zal invullen. Een deel van het formulier kan vereisen dat de hulpverlener de vakjes aanvinkt die de symptomen van de cliënt beschrijven. Een basisbehandelingsplan zal de volgende informatie bevatten: [11] X Bron
- Naam van de cliënt en diagnose .
- Lange termijn doel (zoals de cliënt die zegt: ‘Ik wil mijn depressie genezen.’)
- Korte termijn doelen (De cliënt verlaagt de ernst van de depressie van 8/10 naar 5/10 binnen zes maanden). Een goed behandelplan zal minstens drie doelen hebben.
- Klinische interventies / type diensten (individuele, groepstherapie, cognitieve gedragstherapie, enz)
- Cliënt betrokkenheid (wat de cliënt ermee instemt te doen, zoals een keer per week therapie bijwonen, complete huiswerkopdrachten uitvoeren en de copingvaardigheden oefenen die tijdens de behandeling zijn geleerd)
- Datums en handtekeningen van therapeut en cliënt
-
Leg de doelen vast. Je doelen moeten zo duidelijk en bondig mogelijk zijn. Onthoud het SMART-doelenplan en maak elk doel specifiek, meetbaar, haalbaar, realistisch en beperkt in de tijd.
- Het formulier kan zijn dat je elk doel afzonderlijk opslaat, samen met de interventies die je zal gebruiken in de richting van dat doel, en vervolgens wat de cliënt ermee instemt om te doen. [12] X Bron
-
Benoem specifieke interventies die je zal gebruiken. De hulpverlener zal behandelingsstrategieën benoemen waartoe de cliënt heeft ingestemd. De vorm van therapie die zal worden gebruikt om deze doelen te bereiken kan hier worden aangegeven, zoals individuele of gezinstherapie, behandeling van verslavingen en medicatiebeheer.
-
Onderteken het behandelplan. Zowel de cliënt als de hulpverlener ondertekenen het behandelplan om aan te tonen dat er overeenstemming is over waar in de behandeling op moet worden gelet.
- Zorg ervoor dat dit wordt gedaan zodra je het behandelplan hebt voltooid. Je wilt dat de datums op het formulier juist zijn en je wilt laten zien dat je cliënt het eens is met de doelen van het behandelplan.
- Als het behandelplan niet is ondertekend mogen verzekeringsmaatschappijen niet betalen voor verleende diensten.
-
Controleer en verbeter waar nodig. Er wordt van je verwacht dat je doelen voltooit en nieuwe maakt als de cliënt vordert in de behandeling. Het behandelplan moet in de toekomst data bevatten waarop de cliënt en hulpverlener de voortgang van de cliënt zullen beoordelen. Beslissingen om het huidige behandelplan voort te zetten of om wijzigingen aan te brengen worden op dat moment genomen.
- Check wekelijks of maandelijks met de doelen van de cliënt om de voortgang vast te stellen. Stel vragen zoals: ‘Hoe vaak heb je deze week slapeloosheid ervaren?’ Zodra je cliënt zijn doel heeft bereikt, bijvoorbeeld als je slechts één keer per week slapeloosheid ervaart, kun je doorgaan naar een ander doel (misschien tot nul keer per week) of het verbeteren van de slaapkwaliteit in het algemeen).
Advertentie
Tips
- Een behandelplan is een document dat voortdurend verandert, gebaseerd op de behoeften van de cliënt.
Advertentie
Benodigdheden
- Evaluatiesjabloon of formulier
- Medische en geestelijke gezondheidsgegevens
- Sjabloon of formulier behandelplan
Bronnen
- ↑ http://www.counseling.org/resources/library/vistas/vistas12/Article_10.pdf
- ↑ http://www.counseling.org/resources/library/vistas/vistas12/Article_10.pdf
- ↑ http://file.lacounty.gov/dmh/cms1_159895.pdf
- ↑ http://file.lacounty.gov/dmh/cms1_159895.pdf
- ↑ https://books.google.com/books?id=ajwZjaBxmxQC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false
- ↑ http://file.lacounty.gov/dmh/cms1_159895.pdf
- ↑ http://www.counseling.org/resources/library/vistas/vistas12/Article_10.pdf
- ↑ http://www.getselfhelp.co.uk/docs/TherapyGoals.pdf
- ↑ http://www.getselfhelp.co.uk/docs/SMARTgoals.pdf
Over dit artikel
Deze pagina is 6.548 keer bekeken.
Advertentie
Meld je aan voor de gratis nieuwsbrief van wikiHow!
Je vindt dan elke week handige handleidingen in je inbox.
Meld me aan!
