Pdf downloaden Pdf downloaden

Spannende verhalen zijn leuk om te lezen, maar het kan ook erg leuk zijn om ze te schrijven. Een spannend verhaal dat goed geschreven is kan je een gevoel van walging bezorgen, het kan je doodsbang maken en het kan je zelfs achtervolgen in je dromen. Een spannend verhaal is goed geschreven als het voor de lezer zo geloofwaardig is dat hij of zij er bang of onrustig van wordt, ervan schrikt of ervan gaat walgen. Zo´n verhaal op papier zetten is nog niet eenvoudig. Net zoals dat voor ieder genre binnen de fictie geldt leer je de beste spannende verhalen te schrijven met de juiste planning, veel geduld en een heleboel oefening.

Deel 1
Deel 1 van 5:

Begrijpen wat een spannend verhaal precies is

Pdf downloaden
  1. Een spannend verhaal is net als een grappig verhaal vaak lastig om te schrijven omdat het heel goed mogelijk is dat iets waar de ene persoon doodsbang van wordt of van gaan gillen van angst, voor een ander oersaai en totaal niet interessant is. Maar net als goede grappen zijn spannende verhalen door de experts in het genre al meer dan eens geschreven. [1] Het kan zijn dat niet iedereen je verhaal mooi vindt, en misschien schreeuwt niet iedereen het bij het lezen van je verhaal uit van angst, maar de kans is groot dat je met jouw verhaal in ieder geval één lezer aan het schrikken zult maken.

    Christopher Taylor, adjunct-assistent-professor Engels: 'De belangrijkste elementen van een horrorverhaal zijn angst, spanning, verrassing en momenten van voorafschaduwing' .

  2. Leer het genre wat beter kennen door specifieke voorbeelden van spannende verhalen te lezen, van traditionele spookverhalen tot modernere spannende verhalen en boeken. Stephen King, een beroemd schrijver van spannende verhalen, heeft ooit gezegd dat je om een goed schrijver te worden 'veel moet lezen en schrijven.' [2] Je kunt denken aan de spookverhalen, legendes of andere spannende verhalen die ze toen je klein was bij het kampvuur vertelden, maar ook aan alle mogelijke verschillende bekroonde spannende verhalen die je ooit op school of zelf thuis hebt gelezen. Lees als je wilt een of meerdere van de specifieke voorbeelden hieronder:
    • 'The Monkey's Paw' (De apenklauw) is een verhaal uit de 18e eeuw geschreven door William Wymark Jacobs, over drie vreselijke wensen die een mysterieuze apenklauw in vervulling laat gaan. [3]
    • 'The Tell-Tale Heart' (Het verraderlijke hart) is het angstaanjagende psychologisch kort verhaal over moord en achtervolging geschreven door Edgar Allen Poe, een meester in het schrijven van spannende verhalen. [4]
    • 'The Case of Four and Twenty Blackbirds' (De zaak van de vierentwintig merels), oftewel de bewerking van het kinderliedje Humpty Dumpty van de Engelse schrijver Neil Gaiman. [5]
    • Moderne niet-standaard horror, zoals The White Glove van Steven Millhauser gebruikt het horrorgenre om een coming of age-verhaal te vertellen.
    • Je doet jezelf tekort als je niet op zijn minst één spannend verhaal leest van de schrijver van wie je wel kunt zeggen dat hij dé meester van het genre is, Stephen King. Stephen King heeft meer dan 200 korte verhalen geschreven en maakt gebruik van een groot aantal verschillende technieken om zijn lezers de stuipen op het lijf te jagen. Er zijn al vele lijsten opgesteld van de beste spannende verhalen die Stephen King ooit geschreven heeft [6] , maar lees om een idee te krijgen van zijn schrijfstijl als het even kan in ieder geval 'De bewegende vinger' [7] of 'De maiskinderen.'
    • De meer eigentijdse Amerikaanse schrijfster Joyce Carol Oates heeft ook een beroemd spannend verhaal geschreven. Het verhaal is getiteld 'Where Are You Going, Where Have You Been?' (Waar ga je heen, waar kom je vandaan?) en is een zeer effectief opgebouwde psychologische thriller. [8]
  3. Kies een of twee voorbeelden die je met plezier gelezen hebt of die jij interessant vindt vanwege de manier waarop ze gebruik maken van een bepaalde achtergrond, ontknoping, of van een bepaald personage of een onverwachte wending in het verhaal om spanning te creëren. Neem bijvoorbeeld:
    • In 'De bewegende vinger' van Stephen King, gaat King uit van de volgende situatie: een man die denkt dat hij kan zien en horen hoe een bewegende, menselijke vinger over een muur van zijn badkamer krabt en de man vervolgens gedurende korte tijd achtervolgt terwijl hij de vinger probeert te ontwijken, totdat hij gedwongen wordt de confrontatie met zijn angst voor de vinger aan te gaan. King gebruikt ook andere elementen, zoals het spelprogramma 'Jeopardy!' en een gesprek tussen het hoofdpersonage en zijn vrouw om een nog grotere spanning en een nog groter schrikeffect te creëren.
    • In het verhaal 'Waar ga je naartoe, waar ben je geweest?' van Joyce Carol Oates, stelt de schrijfster het hoofdpersonage, een klein meisje dat Connie heet, aan de lezer voor door scènes uit haar dagelijks leven te beschrijven en vervolgens in te zoemen op één noodlottige dag waarop twee mannen in een auto opduiken terwijl Connie alleen thuis is. Oates gebruikt dialogen om een schrikeffect te creëren en zorgt ervoor dat de lezer het steeds groter wordende gevoel van angst door de dreiging van deze mannen, mee kan voelen.
    • In beide verhalen wordt afschuw of schrik opgewekt door middel van een combinatie van schokkende gebeurtenissen en schrikeffecten, door gebruik te maken van elementen die mogelijk bovennatuurlijk zijn (zoals een bewegende menselijke vinger) en elementen die psychische onrust veroorzaken (een klein meisje, alleen, in het bijzijn met twee mannen).
    Advertentie
Deel 2
Deel 2 van 5:

Ideeën voor verhalen bedenken

Pdf downloaden
  1. Denk daarbij aan je angst om een familielid kwijt te raken, om alleen te zijn, je angst voor geweld of bijvoorbeeld voor clowns, duivels of wie weet zelfs voor dodelijke eekhoorntjes. Op die manier zal jouw angst op het papier voelbaar zijn en wat jij doormaakt bij het ervaren van die angst zul je daardoor ook op je lezer overbrengen. [9]
    • Maak een lijst van je grootste angsten. Probeer vervolgens te bedenken hoe jij zou reageren als je gedwongen zou worden die angsten door te maken of er in gevangen zou komen te zitten.
    • Je zou ook eens bij familie of vrienden of bij je partner na kunnen gaan waar zij het bangst van worden. Op die manier krijg je een aantal subjectieve ideeën van wat nou eigenlijk afschrikwekkend is.
  2. Wat je ook kunt doen is naar een gewone, dagelijkse situatie kijken, zoals een wandeling in het park, het schillen van een appel of een bezoek aan een vriend en daar vervolgens iets angstaanjagends of bizars aan toevoegen. Je zou tijdens je wandeling bijvoorbeeld een afgesneden oor tegen kunnen komen, je zou een appel kunnen schillen die ineens verandert in een vinger of in een tentakel, of je zou een goede vriend kunnen opzoeken die jou totaal niet herkent of die maar blijft zeggen dat jij niet jezelf bent maar iemand anders. [10]
    • Gebruik je fantasie om een angstaanjagende draai te geven aan een gewone, dagelijkse bezigheid of omstandigheid.
  3. Je kunt een situatie creëren waar de lezer bang van wordt door de bewegingsvrijheid van de personages te beperken, zodat ze gedwongen worden om dat waar ze zo bang voor zijn tegemoet te treden en een manier moeten zoeken om eraan te ontsnappen. [11]
    • Bedenk eens van wat voor soorten kleine ruimtes jij bang wordt. Waar zou jij de grootste angsten doormaken en waar zou jij het minst graag opgesloten komen te zitten?
    • Laat je personage gevangen komen te zitten in een afgesloten ruimte. Dat kan bijvoorbeeld een kelder, een doodskist, een leegstaand ziekenhuis, een eiland of een uitgestorven stad zijn. Op die manier creëer je direct een bedreigende situatie voor je personage en begint je verhaal meteen al spannend of griezelig.
  4. Je hoofdpersonage kan bijvoorbeeld een weerwolf zijn die de eerstvolgende keer dat het volle maan is niemand kwaad wil doen en zichzelf daarom in een kelder of kamer opsluit. Of je hoofdpersoon is zó bang voor een door de badkamer vliegende afgesneden vinger, dat hij er alles aan doet om de badkamer maar niet in te hoeven, totdat de vinger hem zodanig achtervolgt dat hij zichzelf dwingt de badkamer binnen te lopen om tenslotte de confrontatie met de vinger aan te gaan. [12]
  5. Omdat griezeligheid afhankelijk is van de subjectieve reactie van de lezer moet je proberen ervoor te zorgen dat het verhaal bij de lezer een aantal verschillende, extreme gevoelens oproept, zoals:
    • Een schokeffect: de makkelijkste manier om je lezer te laten schrikken is door een schokeffect te creëren met een verrassend einde, een onverwacht bloederig moment of een korte maar griezelige gebeurtenis. Angst op basis van schokeffecten kan alleen wel een beetje goedkoop en flauw worden en als je het te veel gebruikt kan het schrikeffect voorspelbaar worden en dan is de kans minder groot dat de lezer er inderdaad bang van wordt.
    • Waanzin: met het gevoel dat er iets niet helemaal in orde is, waar je als lezer behoorlijk zenuwachtig van kunt worden en waardoor je als lezer aan alles om je heen gaat twijfelen kun je, als je het op een effectieve manier gebruikt, ervoor zorgen dat je lezers zelfs aan hun eigen overtuigingen en wereldbeelden gaan twijfelen. Dit type angst doet het goed om langzaam de spanning op te bouwen en bijvoorbeeld in psychologische thrillers.
    • Benauwende angst: dit type angst is het afschuwelijke gevoel dat er iets vreselijks gaat gebeuren. Benauwende angst werkt goed als de lezer zich heel sterk met het verhaal verbonden voelt en zo met de personages begint mee te leven dat hij of zijn echt bang is dat de personages iets zal overkomen. Een gevoel van benauwdheid of vrees is lastig bij je lezers op te roepen omdat je erg veel werk in het verhaal moet steken om ervoor te zorgen dat je lezers zich bij het verhaal betrokken blijven voelen en met de personages meeleven, maar het is wel een heel sterk middel om angst te creëren.
    • Breng intense negatieve emoties in evenwicht met intense emoties van verwondering of positiviteit. [13]
  6. Volgens Stephen King bestaan er verschillende sleutelmanieren om een gevoel van angst of spanning in een verhaal op te roepen, die stuk voor stuk verschillende reacties bij de lezer kunnen opwekken. [14]
    • Het gebruik van onverwachte, walgelijke details, zoals een los hoofd dat plotseling de trap af komt rollen, iets groens en slijmerigs dat ineens op je arm terechtkomt, of een personage dat in een met bloed gevuld zwembad terechtkomt.
    • Onnatuurlijk details gebruiken (of angst voor het onbekende of het onmogelijke), zoals spinnen die zo groot zijn als beren, een aanval van levende lijken of je voet die in een donkere kamer plotseling gepakt wordt door de klauw van een buitenaards wezen.
    • Het gebruik van angstaanjagende psychologische details, bijvoorbeeld een personage dat thuiskomt bij een andere versie van hem- of haarzelf, of een personage dat paralyserende nachtmerries heeft die vervolgens zijn of haar gevoel van realiteit aantasten.
  7. Als je eenmaal je decor of scenario en de achtergrond setting van je verhaal hebt opgezet kun je gaan bepalen op welke extreme gevoelens je gaat inspelen en besluiten welke soorten griezelige details je in je verhaal gaat gebruiken; maak een grove opzet van de verhaallijn.
    • Om een verhaallijn te creëren kun je gebruik maken van de pyramide van Freytag [15] . In deze pyramide wordt eerst een beschrijving gegeven van de context en van het leven of de dag van het personage of van de personages, vervolgens wordt overgegaan op het conflict waar het personage mee te maken heeft (een afgesneden vinger in de badkamer, twee mannen in een auto). Daarna gaat de pyramide over op toenemende actie waarbij het personage het conflict probeert op te lossen of ertegenin probeert te werken, maar daarbij een aantal moeilijkheden of hindernissen tegenkomt, waarna de climax bereikt wordt. Vervolgens loopt de pyramide af naar beneden met verminderde activiteit, tot aan de ontknoping waarbinnen de hoofdpersoon op een bepaalde manier veranderd is, er iemand verwisseld is, of (zoals dat in bepaalde griezelige verhalen vaak gebeurt) op een afschuwelijke manier aan zijn of haar einde komt.
    • Bedenk een korte titel die verwijst naar de terreur in je verhaal.
    Advertentie
Deel 3
Deel 3 van 5:

De personages creëren

Pdf downloaden
  1. Dit kun je doen door bij het beschrijven van je hoofdpersonage duidelijke details te gebruiken en door op een heldere manier zijn of haar dagelijkse routine, relaties en manier van denken te beschrijven. [16]
    • Bepaal de leeftijd en het beroep van je hoofdpersonage.
    • Bepaal of je hoofdpersonage al dan niet getrouwd is of een relatie heeft.
    • Bepaal hoe hij of zij tegen de wereld aankijkt (met een cynische, sceptische, angstige, zorgeloos, tevreden of kalme blik).
    • Voeg specifieke of unieke details toe. Zorg ervoor dat je hoofdpersonage zich van anderen onderscheidt door middel van een bepaald zenuw- of karaktertrekje (dat kan een litteken zijn, of een bepaald kapsel) of door een bepaald kenmerk aan zijn of haar verschijning toe te voegen (een kledingstuk, een sieraad, een pijp of een wandelstok). Ook een bepaalde manier van praten of een dialect kan ervoor zorgen dat een bepaald personage zich onderscheid van de overige personages op de bladzijde en kan ervoor zorgen dat hij of zij er voor de lezer meer uitspringt.
    • Zodra je je als lezer met een personage kunt identificeren, wordt dat personage een beetje een kind van je. De lezer zal meevoelen met het probleem van het personage en zal heel graag willen dat het personage het probleem overwint, terwijl je als lezer op hetzelfde moment wel in de gaten hebt dat dat bijna onmogelijk is.
    • Deze spanning tussen wat de lezer wil voor het personage en wat er fout zou kunnen gaan of wat er met het personage zou kunnen gebeuren maakt het verhaal spannend en meeslepend voor de lezers.
  2. De meeste spannende verhalen gaan over angst en leed en over de vraag of het het personage wel of niet zal lukken zijn of haar angsten te overwinnen. Een verhaal waarin leuke mensen leuke dingen meemaken is misschien wel hartverwarmend, maar de kans is niet groot dat je met zo´n verhaal je lezer kunt laten schrikken of bang maken. De lezer kan zich niet alleen beter identificeren met het leed van aardige mensen die vreselijke dingen meemaken, maar zo´n verhaal zal bovendien ongetwijfeld vol spanning en griezelige momenten zitten. [17]
    • Om een element van conflict in het leven van een personage te brengen moet je het personage blootstellen aan een bepaald gevaar of aan een bepaalde dreiging, bijvoorbeeld in de vorm van een bewegende vinger, twee mannen in een auto, een behekste apenklauw of een moorddadige clown.
    • In 'De bewegende vinger' van Stephen King is het hoofdpersonage bijvoorbeeld een man van middelbare leeftijd die graag naar zijn favoriete spelprogramma Jeopardy kijkt, gelukkig getrouwd is en het leven lijkt te leiden van een gewone middenklasseman. Alleen geeft Stephen King zijn lezers niet de kans om op een comfortabele manier kennis te maken met het dagelijks leven van Howard, omdat hij een schrapend geluid introduceert in de badkamer van Howard en zijn vrouw. De ontdekking van de vinger in de badkamer en de pogingen die Howard vervolgens onderneemt om die vinger te ontwijken, of om hem te vernietigen, creëren een verhaal waarin het ogenschijnlijk normale en aangename leven van een man wordt onderbroken door iets onbekends of onwerkelijks.
  3. Wanneer je eenmaal de dreiging of het gevaar voor je personage hebt beschreven, zul je ervoor moeten zorgen dat je personage daarop reageert door iets verkeerds te doen, terwijl het personage er zelf van overtuigd is dat hij of zij in feite de juiste stap zet of de juiste beslissing neemt om de dreiging weg te nemen. [18]
    • Het is belangrijk dat je ervoor zorgt dat er voor je personage voldoende reden is om die verkeerde beslissing te rechtvaardigen, zodat het niet alleen maar een stomme of ongeloofwaardige beslissing lijkt. Een knappe, jonge kinderoppas die reageert op een gemaskerde moordenaar door in plaats van naar de telefoon te rennen om de politie te bellen, naar buiten, het dichte, donkere bos inloopt is niet alleen een domme actie van het personage, maar het komt ook ongeloofwaardig over op de lezer of kijker.
    • Maar als je je personage een gerechtvaardigde maar verkeerde beslissing laat nemen als reactie op de dreiging zal je lezer je personage eerder geloven en eerder met hem of haar meeleven.
    • In 'De bewegende vinger' van Stephen King, besluit Howard in eerste instantie om niks tegen zijn vrouw te zeggen over de vinger in de badkamer, omdat hij denkt dat hij misschien aan het hallucineren is of denkt dat het schrapende geluid misschien niks anders is dan een muis of een ander dier dat in de badkamer zit opgesloten. Het verhaal maakt het feit dat Howard besluit tegen niemand iets over de vinger te zeggen aannemelijk door Howard te laten denken wat de meeste mensen tegen zichzelf zouden zeggen als ze een vreemde zouden tegenkomen of iets heel vreemds zouden meemaken: het was niet echt, of ik verbeeld het me maar.
    • Vervolgens rechtvaardigt het verhaal de reactie van Howard door zijn vrouw de badkamer in te laten gaan en haar niets te laten zeggen over de aanwezigheid van een bewegende vinger bij de wc. Het verhaal speelt dus in op de manier waarop Howard de realiteit waarneemt en geeft aan dat het beeld van de vinger misschien inderdaad alleen maar een hallucinatie was.
  4. De 'inzet' van een personage in een verhaal is dat wat je personage te verliezen heeft als hij of zij in de loop van het verhaal een bepaalde beslissing neemt of een bepaalde keuze maakt. Als je lezer niet weet wat er voor het personage binnen het conflict op het spel staat, kan de lezer ook niet bang zijn voor een verlies. En bij een goed griezelverhaal draait alles om het creëren van extreme gevoelens als angst of bezorgdheid bij de lezer door middel van het creëren van extreme emoties in de personages.
    • Angst komt voort uit het begrijpen waar een bepaalde actie voor een personage toe kan leiden of het begrijpen van het risico van hun acties. Dus als je personage besluit de confrontatie aan te gaan met een clown op zolder of met twee mannen in een auto, dan zal het voor de lezer duidelijk moeten zijn wat het personage zou kunnen verliezen als resultaat van die beslissing. Je kunt er het beste voor zorgen dat je personage iets heel groots of extreems te verliezen heeft, zoals zijn of haar verstand, geheugen, zijn of haar eigen leven of het leven van iemand die voor hem of haar erg belangrijk is.
    • In het verhaal van Stephen King is het hoofdpersonage bang dat hij door de confrontatie met de vinger aan te gaan zijn verstand verliest. Er staat voor het personage in het verhaal een heleboel op het spel en wat dat is is voor de lezer een heel duidelijke inzet. Dus wanneer Howard de confrontatie met de vinger eenmaal aangaat is de lezer doodsbang voor het verlies dat het resultaat Howard zou kunnen opleveren.
    Advertentie
Deel 4
Deel 4 van 5:

Een weerzinwekkende climax en een verrassende wending creëren

Pdf downloaden
  1. Je mag je lezer ofwel bang ofwel verward maken, maar niet allebei tegelijk. Je lezers voor de gek houden of manipuleren door middel van bepaalde voorbodes, wisselende karaktertrekjes, of door een bepaald punt van het plot te onthullen zijn stuk voor stuk manieren om spanning op te bouwen en een bang of bezorgd gevoel bij je lezer op te roepen. [19] [20]
    • Geef alvast korte hints die verwijzen naar de vreselijke climax van het verhaal door kleine aanwijzingen of details te geven, zoals het etiket op een fles dat later handig zal blijken te zijn voor het hoofdpersonage, een geluid of een stem in een kamer, wat later zal wijzen op de aanwezigheid van iets onnatuurlijks, of misschien zelfs een geladen pistool in een kussen, dat je later af kunt laten gaan of dat het hoofdpersonage later zou kunnen gebruiken.
    • Bouw de spanning op door spannende en bizarre momenten af te wisselen met rustige delen waarin je personage tijdens bepaalde scènes even adem kan halen, tot rust kan komen en zich weer veilig kan voelen. Bouw vervolgens de spanning weer op door ervoor te zorgen dat het personage opnieuw verwikkeld raakt in het conflict en zorg er daarbij voor dat het conflict dan nog serieuzer of bedreigender aanvoelt.
    • Stephen King doet dat in 'De bewegende vinger' door Howard eerst heel bang voor de vinger te laten worden, hem vervolgens een vrij gewoon gesprek met zijn vrouw te laten hebben terwijl hij naar Jeopardy luistert en aan de vinger denkt, en de vinger vervolgens probeert te vergeten door een wandelingetje te gaan maken. Howard begint zich veilig te voelen, of denkt uiteindelijk zeker te weten dat de vinger niet echt bestaat, maar zodra hij even later de badkamerdeur opent, lijkt het of de vinger juist nog groter is geworden en nog sneller beweegt dan eerst.
    • King bouwt de spanning voor zowel het personage als voor de lezer langzaam op door de dreiging te introduceren en er vervolgens voor te zorgen dat die dreiging overschaduwd wordt door de rest van het verhaal. Wij als lezer weten dat de vinger een teken is van een bepaald kwaad, en we bevinden ons nu in een positie van waaruit we toekijken hoe Howard eerst probeert het kwaad uit de weg te gaan, en er dan plotseling de confrontatie mee probeert aan te gaan.
  2. Een verrassing aan het eind kan een spannend verhaal maken of breken, dus het is belangrijk dat je een verrassend slot creëert dat veel van de losse eindjes binnen het conflict van het personage aan elkaar knoopt, maar waarbij er nog steeds één belangrijke vraag in de lucht blijft hangen om de verbeelding van de lezer te kwellen. [21]
    • Terwijl je aan de ene kant een bevredigend einde voor de lezer wilt creëren, zul je het aan de andere kant niet zo sluitend en kloppend willen maken dat de lezer wegloopt zonder op zijn minst met een vaag gevoel van onzekerheid achter te blijven.
    • Je kunt het personage een moment laten beleven waarbij hij of zijn zich bewust wordt van iets binnen het conflict of van een manier om het conflict op te lossen. Als het goed is is de ontknoping het resultaat van een reeks details die binnen het scenario of in de loop van het verhaal is opgebouwd, en voelt het voor de lezer niet storend of willekeurig aan. [22]
    • In 'De bewegende vinger' beleeft Howard zijn moment van bewustwording als hij ontdekt dat de vinger mogelijk een teken is van een kwaad of probleem in de wereld. Hij vraagt de politieagent, die is gekomen om hem te arresteren nadat de buren hebben geklaagd over geluidsoverlast, een laatste vraag uit het spelprogramma Jeopardy, in de categorie van het 'onuitlegbare.' 'Waarom gebeuren er soms vreselijke dingen met de aardigste mensen?' vraagt Howard. De politieagent draait zich vervolgens om de deur naar de wc te openen, waar Howard de afgeslachte vinger had opgeborgen, en 'neemt een enorm risico' door het deksel van de toiletpot te openen om naar dat onuitlegbare of onbekende te kijken.
    • Dit einde zorgt ervoor dat de lezer zich af blijft vragen wat de politieagent in de toiletpot ziet, en of de vinger echt was, of alleen maar in Howards verbeelding bestond. Op deze manier heeft het verhaal een open einde zonder dat dit voor de lezer al te verrassend of verwarrend is.
  3. Net als ieder ander genre bestaan er ook binnen het genre spannende verhalen bepaalde typische woorden en uitdrukkingen en andere clichés die je als schrijver beter kunt vermijden als je een uniek en pakkend griezelverhaal wilt schrijven. Van bekende beelden als een gestoorde clown op een zolder tot een oppas die ´s nachts alleen in een huis is, tot bekende zinnen als 'Lopen!' of 'Niet omkijken!'; binnen dit genre zijn clichés lastig te vermijden. [23]
    • Concentreer je op het schrijven van een verhaal dat voor jouzelf griezelig aanvoelt. Of, voeg een verrassend element toe aan een bekend griezelcliché, zoals een vampier die niet van bloed maar van taart houdt, of een man die gevangen zit in een vuilcontainer, in plaats van in een doodskist.
    • Vergeet niet dat te veel bloed of geweld er vaak juist voor kan zorgen dat je lezer er ongevoelig voor wordt, vooral als in de loop van het verhaal steeds maar weer dezelfde bloedbaden voorkomen. Een beetje bloed is natuurlijk prima en is in een goed griezelverhaal waarschijnlijk ook noodzakelijk. Maar zorg er wel voor dat je het bloed op een plek binnen het verhaal gebruikt waar het een duidelijke functie of betekenis heeft, zodat je lezer er echt van schrikt, in plaats van er gevoelloos of verveeld door te raken. [24]
    • Een andere manier om clichés te vermijden is door eerder te proberen je personage in een verstoorde of besluiteloze stemming te brengen, in plaats van door griezelige of bloederige beelden te creëren. Herinneringen in beelden blijven de lezer vaak niet bij, maar de kans is groot dat het effect van die beelden een sluipende angst bij de lezer oproept. Richt je dus niet op het voorstellingsvermogen van je lezer, maar probeer in plaats daarvan de gemoedstoestand van je lezer te verstoren. [25]
    Advertentie
Deel 5
Deel 5 van 5:

Het verhaal nakijken

Pdf downloaden
  1. Kijk de eerste kladversie van je verhaal na en kijk of er zinnen zijn waarin bepaalde bijvoeglijke naamwoorden, zelfstandige naamwoorden of werkwoorden te vaak herhaald worden. Het kan zijn dat je een voorkeur hebt voor het bijvoeglijk naamwoord 'rood' om een jurk of een plas bloed te beschrijven. Maar bijvoeglijke naamwoorden als 'robijn-, scharlaken- of karmozijnrood' kunnen de taal meer textuur geven en kunnen een gewone zin als 'een rode plas bloed' veranderen in een interessantere zin, bijvoorbeeld: 'een karmozijnrode plas bloed.'
    • Pak je synoniemenwoordenboek erbij en vervang ieder overbodig gebruikt woord door een synoniem om te voorkomen dat je door het verhaal heen steeds maar dezelfde woorden en zinnen gebruikt.
    • Zorg ervoor dat je taalgebruik en woordkeus bij de stem van je personage passen. Een tienermeisje gebruikt waarschijnlijk andere woorden en zinnen dan een man van middelbare leeftijd. Door voor je personage een bepaalde woordenschat te creëren die past bij zijn of haar karakter en perspectief zal je personage zonder meer geloofwaardiger overkomen.
  2. Dit kun je voor de Spiegel doen of voor een groep mensen die je vertrouwt. Griezelverhalen zijn begonnen als een mondelinge traditie om mensen bij een kampvuur aan het schrikken te maken, dus je verhaal hardop voorlezen zal je helpen te bepalen of het ritme van je verhaal gestadig en geleidelijk wordt opgebouwd, of er voldoende schokeffecten, waanzin of doodsangst in voorkomt, en of je personages alle verkeerde beslissingen nemen, net zolang totdat ze gedwongen worden de confrontatie aan te gaan met de bron van hun conflict.
    • Als er veel dialogen in je verhaal voorkomen, kan het hardop voorlezen van je verhaal je ook helpen bepalen of de dialoog geloofwaardig en natuurlijk klinkt.
    • Als je verhaal een verrassend slot heeft kun je door de reactie van je lezer te meten door naar de gezichten van de mensen in het publiek te kijken beter bepalen of het einde effectief is, of dat je er misschien nog wat meer werk van moet maken.
    Advertentie

Waarschuwingen

  • Pleeg geen plagiaat, oftewel gebruik nooit materiaal dat auteursrechtelijk beschermd is, of verhalen die al eerder door anderen zijn gepubliceerd.
Advertentie

Benodigdheden

  • Pen en papier, een typemachine of een computer met een tekstverwerkingsprogramma (bijvoorbeeld Microsoft Word).
  • Een gewoon woordenboek en een synoniemenwoordenboek.

Over dit artikel

Deze pagina is 9.756 keer bekeken.

Was dit artikel nuttig?

Advertentie