Pdf downloaden Pdf downloaden

Hoewel sommige schrijvers bewust plotschema's uit de weg gaan, en in plaats daarvan hun ideeën liever laten stromen terwijl ze schrijven, kan het creëren van een plotschema voordat je in het schrijfproces duikt je helpen om een beter gevoel te krijgen van je verhaal. Het kan fungeren als een stappenplan voor het schrijven over de omgeving, je karakters, en het beschrijven van de belangrijke gebeurtenissen in het verhaal. Een schets van de setting kan ook nuttig zijn als je tegen een muur loopt tijdens het schrijven van je verhaal, en een beter idee wilt hebben waar je verhaal naartoe gaat.

Methode 1
Methode 1 van 3:

Een plotdiagram gebruiken

Pdf downloaden
  1. Een van de meer traditionele manieren om een verhaal te structureren is het gebruik van het driehoek-plotdiagram, ook bekend als 'De piramide van Freytag'. De piramide van Freytag is verdeeld in zes secties: de expositie, het conflict of een gebeurtenis, de stijgende actie, de climax, de dalende actie en de ontknoping. Het diagram wordt als een driehoek of een piramide voorgesteld, met de expositie aan de onderkant van de driehoek, gevolgd door de aanzet tot gebeurtenissen en de stijgende actie. De top van de driehoek is de climax van het verhaal, en die wordt weer neerwaarts gevolgd door de dalende actie en loopt uit in de ontknoping van het verhaal. [1] [2]
    • Dit soort plotdiagram wordt vaak gebruikt in romans voor de structurering van de actie van het verhaal. Het kan een handige manier zijn om te controleren of je alle noodzakelijke elementen van een verhaal in je roman hebt verwerkt en veel lezers zullen positief reageren op een tekst die is opgebouwd op basis van een plotdiagram met stijgende en dalende actie.
    • Je kunt je eigen plotdiagram tekenen en elke sectie of plotpunt er rechtstreeks op schrijven. Soms kan het nuttig zijn om een visuele referentie als leidraad te hebben voor je verhaal.
  2. Hoewel veel romans beginnen door de expositie in te bouwen in de aanzet tot een gebeurtenis, kan het helpen om je expositie tijdens de planningsfasen van je verhaal op te schrijven. De identificatie van de expositie van je verhaal kan ook helpen bij het identificeren van je hoofdpersoon, evenals de thema's of de belangrijkste ideeën in je verhaal. [3]
    • Je expositie moet onder meer de setting van het verhaal omvatten, informatie over je hoofdpersoon en het conflict waar de protagonist mee te maken krijgt. Het kunnen een paar regels zijn die deze elementen behandelen, of een werkelijke scène waarin je protagonist spreekt met andere karakters en beweegt in de omgeving.
    • Bijvoorbeeld: de expositie van het eerste boek in de razend populaire serie van Harry Potter van J.K. Rowling, Harry Potter en de Steen der Wijzen , richt zich op de introductie van Harry Potter, de protagonist in de serie, aan de lezer. Het maakt de lezer ook bekend met de wereld van de dreuzels en de wereld van tovenaars op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus.
  3. Het conflict in je verhaal is de gebeurtenis die de loop van het leven van je hoofdpersoon verandert. Het moet een verrassing zijn voor de hoofdpersoon en riskant voor hem of haar. Vaak zal het conflict direct worden weergegeven nadat de setting is geïntroduceerd in een roman. [4] [5]
    • Bijvoorbeeld: in Harry Potter en de Steen der Wijzen , is het conflict het moment dat Harry wordt bezocht door Hagrid de reus en te horen krijgt dat hij een tovenaar is en aangenomen is op Zweinstein. Deze gegevens wijzigingen Harry's leven en zijn levensloop als karakter. Hij verlaat zijn ongelukkige situatie bij de Duffelingen in de dreuzelwereld en reist naar Zweinstein met Hagrid. Dit incident is vervolgens het vertrekpunt voor een keten van gebeurtenissen in Harry's leven.
  4. De stijgende actie, of de opwaartse helling van het conflict naar de climax, is vaak de langste sectie van een roman of verhaal. In de sectie van de stijgende actie zal je je karakters ontwikkelen, hun relaties met elkaar verkennen en alle belangrijke gebeurtenissen op een rij zetten die toewerken naar de climax. De stijgende actie moet spannender worden naarmate je dichterbij de climax komt. [6]
    • Omdat het deel van de stijgende actie vaak uit een reeks gebeurtenissen bestaat, kun je elke gebeurtenis in een plotdiagram plaatsen. Zorg ervoor dat de gebeurtenissen spannender worden en dat er steeds meer op het spel staat, hoe dichter je de climax nadert.
    • Bijvoorbeeld, de reeks gebeurtenissen in de stijgende actie van Harry Potter en de Steen der Wijzen kan als volgt worden geschetst:
      • Harry gaat winkelen met Hagrid voor zijn tovergerij aan de Wegisweg, met inbegrip van zijn toverstaf.
      • Harry verlaat het huis van de Duffelingen en neemt de trein naar Zweinstein op perron 9 ¾. Dan ontmoet hij drie belangrijkste personages in de serie: Ron Wezel, Hermelien Griffel en Harry's aartsvijand, Draco Malfidus.
      • Harry krijgt de onzichtbaarheidsmantel.
      • Harry ontdekt het een en ander over de Steen der Wijzen en deelt deze informatie met Ron en Hermelien.
  5. De climax van je verhaal is het toppunt en moet aanvoelen als het meest belangrijk moment voor de hoofdpersoon. Het zou een grote tegenslag of een uitdaging kunnen zijn die de hoofdpersoon meemaakt, of een grote beslissing de hoofdpersoon moet nemen. Vaak zal de climax een externe gebeurtenis zijn die de hoofdpersoon dient te overleven, om over te gaan in de dalende actie en de ontknoping van het verhaal. [7]
    • Bijvoorbeeld: in Harry Potter en de Steen der Wijzen is de climax van het verhaal wanneer Harry ontdekt dat er een complot aan de gang is om de Steen der Wijzen te stelen. Hij vormt vervolgens een team met Ron en Hermelien om de steen te beschermen.
  6. De dalende actie is meestal het meest actievolle deel van het verhaal, waar je verhaal zich versnelt als een achtbaan om bij de ontknoping te komen. De lezer dient voortdurend in spanning gehouden te worden gedurende de dalende actie en ontdekken hoe de hoofdpersoon omgaat met de climax van het verhaal. [8]
    • Je dalende actie kan meerdere hoofdstukken in beslag nemen, met name als de protagonist te maken heeft met een grote climax. De dalende actie kan aanvoelen als een reis, zij het een snelle, die de karakters naar de ontknoping van het verhaal stuwt.
    • Bijvoorbeeld: in Harry Potter en de Steen der Wijzen moet Harry een reeks ingrijpende beslissingen nemen om te voorkomen dat de steen in verkeerde handen valt. Deze queeste is uitgespreid over meerdere hoofdstukken en is verdeeld in secties, zodat Harry verscheidene obstakels moet verslaan om zijn doel te bereiken.
  7. De ontknoping of resolutie van een verhaal heet soms ook wel een conclusie, omdat deze zich aan het einde van het verhaal voordoet. Zij laten de lezer weten of je hoofdpersoon succesvol is en heeft bereikt wat hij wil, of dat het is mislukt. Vaak wordt in de resolutie ook onthult hoe de hoofdpersoon is veranderd in de loop van het boek. Dit zou een geleidelijke fysieke, mentale, psychische (of al het bovenstaande) verandering kunnen. Je hoofdpersoon moet anders tegen zijn of haar wereld aankijken aan het einde van de roman dan aan het begin van de roman. [9]
    • Bijvoorbeeld: in Harry Potter en de Steen der Wijzen treedt de resolutie op wanneer Harry Professor Kringel confronteert in de laatste kamer die de Steen der Wijzen bevat. Al snel blijkt dat Krinkel bezeten is door Lord Voldemort en Harry worstelt met Voldemort om de steen. Harry valt flauw tijdens de strijd en wordt wakker in het ziekenhuis van de school, omringd door zijn vrienden. Perkamentus verteld Harry dat hij de strijd heeft overleefd vanwege de liefde van zijn moeder. De steen wordt vervolgens vernietigd, Voldemort gaat weer ondergronds en Harry keert terug naar de Duffelingen voor de zomervakantie.
  8. Hoewel het beginnen met het standaard plotdiagram zeer nuttig kan zijn in de schetsfase, moet je ook overwegen om de secties aan te passen en ze te verplaatsen in achtereenvolgende versies van je verhaal. Begin bijvoorbeeld meteen met het conflict en ga daarna verder met de setting, of verplaats de climax, zodat die pas aan het einde van je verhaal zich voordoet, in plaats van in de tweede helft van het verhaal. Wat spelen met het plotdiagram kan je verhaal unieker en dynamischer maken. [10]
    • Vergeet niet dat niet alle verhalen een geluk einde hebben. In feite hebben sommige van de beste verhalen een zeer ongelukkige afloop. Beschouw de ontknoping als een manier om de veranderingen in je protagonist te verkennen, zelfs als ze klein zijn, in plaats van de hoofdpersoon precies te geven wat hij of zij wil. Een resolutie die met een mislukking eindigt kan soms interessanter zijn dan een die met succes eindigt.
    Advertentie
Methode 2
Methode 2 van 3:

De sneeuwvlokmethode gebruiken

Pdf downloaden
  1. De sneeuwvlokmethode wordt vaak gebruikt om romans te structureren, maar kan ook worden gebruikt om de structuur te bepalen van korte verhalen. Bij deze methode doorloop je de plot van je verhaal in stappen en geef je de structuur van de scènes vereist voor je verhaal weer in een werkblad. Om te beginnen met deze methode moet je een samenvatting van geven van één zin van je verhaal. Het moet je verhaal verkopen en het grote plaatje duidelijk maken. [11]
    • Houd de samenvatting kort en bondig, met behulp van niet-specifieke beschrijvingen en termen zonder namen. Probeer 15 woorden of minder te gebruiken en focus op het koppelen van een grotere thema aan acties van karakters.
    • Bijvoorbeeld: je samenvatting van één zin kan iets zijn als: 'Een schijnbaar perfecte huwelijk wordt verstoord wanneer de vrouw verdwijnt'.
  2. Als je eenmaal je samenvatting van één zin hebt, moet je dit uitbreiden tot een volledige alinea die het verhaal, de setting, de grote gebeurtenissen, het hoogtepunt en het einde van het verhaal beschrijft. Je kunt de structuur gebruiken van 'drie rampen plus een einde' waar er drie slechte dingen gebeuren in het verhaal die opbouwen naar de climax van het verhaal. Het idee is dat het alleen maar erger en erger voor de hoofdpersoon wordt tot de climax is bereikt, waarna het einde of de resolutie van het verhaal volgt. [12]
    • Je alinea bestaat uit vijf zinnen. Eén hoort de setting van het verhaal te beschrijven. Er moet één zin zijn voor elk van de drie rampen. Vervolgens, één laatste zin die het einde beschrijft.
    • Je alinea kan als volgt luiden: 'Nick en Amy hebben een schijnbaar perfecte huwelijk en lijken gelukkig voor iedereen die hen kent. Maar op een nacht verdwijnt Amy onder mysterieuze omstandigheden en er wordt een misdrijf vermoed. Al snel wordt Nick beschuldigd van moord op zijn vrouw en moet hij zich verdedigen in de rechtszaal. Nick ontdekt dat Amy haar eigen moord heeft vervalst en nog in leven is, maar vastbesloten om hem in de gevangenis te krijgen. Nick confronteert Amy en ze beweren, maar uiteindelijk chanteert Amy Nick om getrouwd te blijven'.
  3. Zodra je je samenvatting hebt gemaakt, moet je je richten op de invulling van je personages. Maak een verhaallijn voor elk van je hoofdpersonen, belangrijke kenmerken zoals de naam, motivatie en het doel van het karakter, het conflict war het karakter mee te maken krijgt en de openbaring die hij of zij krijgt. Maak de verhaallijn van elk karakter ongeveer één alinea lang. [13]
    • De synopsis van elk karakter hoeft niet perfect of gepolijst te zijn. Je zal waarschijnlijk op een later moment ernaartoe teruggaan en dingen aanpassen of ervan afwijken wanneer je begint met het schrijven van de scènes van de roman. Maar de samenvattingen zullen je in ieder geval helpen om een beter idee te krijgen van de karakters en waar ze passen binnen je verhaal.
    • Een voorbeeld van een karaktersynopsis: 'Nick is een verslaggever van 35 die is ontslagen na tien jaar gewerkte hebben bij het bedrijf. Hij is tien jaar getrouwd geweest met Amy en ziet haar als zijn gouden bruid, zijn ideale vrouw en partner. Hij worstelt met zijn werkeloosheid, vooral omdat Amy uit een rijke familie komt en onlangs een grote som geld heeft geërfd. Hij vindt dat hij de kostwinner moet zijn binnen het huwelijk en wordt bedreigd door Amy's financiële onafhankelijkheid en succes in haar carrière. Wanneer Amy verdwijnt, is hij in conflict door zijn behoefte om haar te vinden en zijn verdriet in zijn huwelijk. Hij beseft uiteindelijk dat Amy heeft hem erin heeft geluisd en hem de schuld wil geven van haar verdwijning'.
  4. Zodra je een synopsis hebt geschreven voor elk van je belangrijkste karakters en beschikt over een samenvatting van een alinea, moet je proberen om je samenvatting uit te breiden tot scènes met behulp van je personages. Een lijst van scènes zal je helpen om een beter idee te krijgen van het totale plot van het verhaal.
    • Gebruik een spreadsheetprogramma om de scènes te organiseren, omdat dit het gemakkelijk maakt om elke scène in volgorde te schrijven. Afhankelijk van hoe lang je verhaal is, heb je uiteindelijk wellicht 50 scènes of meer dan 100 scènes. Maak twee kolommen in het werkblad, één voor het karakter vanuit wiens gezichtspunt de scène wordt verteld (het POV-karakter) en een andere kolom waarin kort wordt uitgelegd wat er gebeurt in de scene. Vervolgens maak je een lijst van alle scènes afzonderlijk, met behulp van je samenvatting als gids.
    • Bijvoorbeeld: 'Nick ontdekt dat Amy is verdwenen. POV-karakter: Nick. Wat er gebeurt: Nick komt thuis na een lange avond werken achter de bar en ziet hoe de voordeur is open geschopt. Ook vindt hij een plas bloed in de hal en sporen van een worsteling in de woonkamer, zoals stoelen die op hun kant liggen en krassen op de muren. Hij doorzoekt de rest van het huis, maar geen spoor van Amy'.
    • Blijf scènes schrijven die overeenkomen met de samenvatting van je plot. Uiteindelijk heb je een schema van je plot en een lijst van scènes die overeenkomen met je plot. Dit zou het gemakkelijker moeten maken om de scènes samen te voegen en een samenhangend verhaal te vormen.
    Advertentie
Methode 3
Methode 3 van 3:

Een plotschema maken voor een opdracht

Pdf downloaden
  1. Als je een plotschema wilt maken voor een tekst die je toegewezen hebt gekregen voor een vak op school, verdeel je schema dan in drie akten. De meeste romans en boeken kunnen worden opgesplitst volgens de drie-aktenstructuur. [14]
    • Gebruik een tekstverwerker of pen en papier om drie verschillende secties te maken, met als titel: Act 1, Act 2 en Act 3.
    • Plotschema’s zijn meestal één of twee pagina's lang, afhankelijk van de lengte van het boek. Wees zo beknopt mogelijk en focus je op de belangrijkste punten van de setting.
  2. Begin met Act 1 door het beschrijven van de openingsscène van het boek. De openingsscène zal vaak de personages en setting introduceren. De hoofdpersoon van het boek komt meestal ook voor in de openingsscène. Houd de samenvatting kort, ongeveer 100-150 woorden. Geef de belangrijke details van de openingsscène aan, met inbegrip van de namen van de personages, fysieke details of persoonlijkheidstrekken, en de setting. [15]
    • Het begin van je plotschema voor Act 1 dient ook het conflict te bevatten, waarin je personage op een queeste of missie gaat. Het conflict kan ook leiden tot het belangrijkste conflict in de roman.
    • In Harper Lee's To Kill a Mockingbird , doet het conflict van het boek zich bijvoorbeeld voor wanneer Atticus instemt met het verdedigen van een zwarte man genaamd Tom Robinson, die wordt beschuldigd wordt van het verkrachten van een blanke vrouw.
  3. Het laatste deel van Act 1 zal zich concentreren op het belangrijkste probleem of conflict in de roman. Het belangrijkste probleem of conflict vormt het grootste obstakel waar de hoofdpersoon mee te maken krijgt. Het zal de inzet van het verhaal verhogen en ervoor zorgen dat de hoofdpersoon op een bepaalde manier een beslissing moet nemen of actie moet ondernemen. De aanzet tot actie leidt meestal tot het grootste probleem of conflict. [16]
    • Bijvoorbeeld: In Harper Lee's To Kill a Mockingbird doet het belangrijkste conflict zich voor als gevolg van een activerende gebeurtenis, omdat het besluit van Atticus om Tom Robinson te verdedigen leidt tot mishandeling van Jem en Scout door de andere kinderen en leden van de gemeenschap.
  4. Act 2 zal meestal opbouwen naar de grote rampen of de climax van de roman. De ramp of climax treedt vaak op ¾ van het boek of 75% van een verhaal op. Je kunt meerdere kleinere incidenten aangeven die zich aanzetten tot actie, toewerkend naar de climax. [17]
    • Bijvoorbeeld: In Harper Lee's To Kill a Mockingbird , doet de stijgende actie zich voor als het proces tegen Tom Robinson begint en zich uitstrekt over een reeks hoofdstukken. Hoewel Tom Robinson wordt vrijgesproken van de aanklachten, wil de vader van de witte vrouw, Bob Ewell, nog steeds wraak nemen op Atticus. De climax van de roman treedt op wanneer Ewell Jem en Scout aanvalt. Gelukkig worden Jem en Scout gered door Boo Radley.
  5. De Slotakte van de roman, Act 3, bevat de resolutie van de roman. De resolutie of ontknoping geeft het einde van de reis van de protagonist aan. De protagonist bereikt meestal een nieuw inzicht of een besef dat hij of zij niet had aan het begin van de roman. [18]
    • Bijvoorbeeld: In Harper Lee's To Kill a Mockingbird , realiseert de hoofdpersoon, Scout, zich dat ze Boo Radley verkeerd heeft begrepen en sympathie krijgt voor Boo als persoon. Ze omarmt ook het advies van haar vader, Atticus', om sympathie en begrip te hebben voor anderen, in plaats van haat of vooroordelen te koesteren.
    Advertentie

Over dit artikel

Deze pagina is 4.087 keer bekeken.

Was dit artikel nuttig?

Advertentie