Een beroerte, ook wel hersenaandoening, wordt bij een kat veroorzaakt door een gebrek aan bloed in de hersenen of bloedingen in de hersenen. Beroertes en andere abnormale neurologische gebeurtenissen kunnen effect hebben op bepaalde lichaamsfuncties, zoals balans, evenwicht, controle over de ledematen, zicht en het bewustzijn. De eerste tekenen die met een beroerte worden geassocieerd kunnen ook duiden op een hersenziekte, epilepsie of een andere aandoening. Ongeacht de oorzaak, moeten de symptomen die met een beroerte worden geassocieerd direct worden behandeld door een dierenarts. [1] X Bron Garosi, Laurent S. 'Cerebrovascular Disease in Dogs and Cats,' Veterinary Clinics of North America: Small Animal Practice. 40:1 (January 2010), 65-79 [2] X Bron [3] X Bron
Stappen
-
Controleer de algemene alertheid van de kat. Als je opmerkt dat je kat zich vreemd gedraagt, moet je zijn algemene gezondheid onderzoeken. Als de kat het bewustzijn heeft verloren, controleer dan zijn ademhaling. Ga na of de kat reageert op het geluid van je stem. Let op rillingen en spasmes. [4] X Bron
-
Kijk uit naar tekenen van depressie. Een kat die een beroerte heeft gehad kan symptomen vertonen die mensen doorgaans depressie noemen. De kat lijkt mogelijk ongewoon stil en reageert misschien niet zoals hij normaal deed.
- Dit gedrag kan worden veroorzaakt doordat de kat gedesoriënteerd is, zich duizelig of misselijk voelt en/of lijdt aan hevige hoofdpijn. [5] X Bron Clinical Medicine in the Dog and Cat. Schaer. Publisher: Manson.
-
Kijk uit naar het abnormaal kantelen van de kop. Het valt je misschien op dat de kat zijn kop in een vreemde hoek houdt, met het ene oor hoger dan het andere. Dit kan een kantelende of draaiende beweging zijn. Als dit door een beroerte komt, betekent dit symptoom doorgaans dat er druk in een bepaald deel van de hersenen zit. [6] X Bron Clinical Medicine in the Dog and Cat. Schaer. Publisher: Manson.
- Dit symptoom kan ook een ander probleem aangeven, zoals een hersenziekte, wat schade aan het binnenoor kan veroorzaken. Een hersenziekte beïnvloedt de balans en oriëntatie van de kat op een manier die vergelijkbaar is met een beroerte. Het symptoom is rede tot zorgen en moet direct door de dierenarts behandeld worden, of de oorzaak nu een beroerte is of een hersenziekte.
-
Kijk uit naar onstabiel lopen of rondjes lopen. Het valt je misschien op dat je kat niet in een rechte lijn kan lopen. De kat zwalk mogelijk, alsof hij dronken is, valt misschien steeds naar één kant of loopt in cirkels. Als dit door een beroerte wordt veroorzaakt, is ook hier de oorzaak waarschijnlijk druk op een bepaald gebied van de hersenen. [7] X Bron Clinical Medicine in the Dog and Cat. Schaer. Publisher: Manson.
- Deze symptomen kunnen zich ook presenteren als zwakte een één kant van het lichaam of gebrek aan controle over het lichaam. Het is ook mogelijk dat de kat zijn stappen verkeerd inschat of tekenen van zwakte in alle poten vertoont. [8] X Bron
- Net als met andere symptomen die worden veroorzaakt door druk op de hersenen van de kat, kunnen het wankel lopen en in cirkels lopen ook tekenen zijn van een hersenziekte.
- Als je kat trillingen heeft of hij zijn ledematen wild en ritmisch beweegt, duidt dit waarschijnlijk op een aanval. Daarna is de kat mogelijk gedesoriënteerd. Dit is de post-octale fase van een aanval en kan enkele minuten tot enkele uren duren. [9] X Bron Hoewel een enkele aanval niet direct reden tot zorgen is, is het goed om je kat toch zo snel mogelijk naar de dierenarts te brengen.
-
Onderzoek de ogen van de kat. Bekijk de ogen van je kat goed. Als hij een beroerte heeft gehad, zijn de pupillen mogelijk van verschillende grootte en schieten zijn ogen mogelijk van de ene naar de andere kant. Dit heet nystagmus en wordt veroorzaakt door een gebrek aan bloedtoevoer naar de zenuwen die de ogen controleren. [10] X Bron Clinical Medicine in the Dog and Cat. Schaer. Publisher: Manson. [11] X Bron
- Als de pupillen van je kat van ongelijke grootte zijn, zijn derde oogleden zichtbaar zijn en hij zijn kop kantelt, dat ligt de oorzaak waarschijnlijk niet bij een beroerte, maar hij een hersenziekte.
- Een bijwerking van de nystagmus is misselijkheid door beweging/desoriëntatie.
-
Controleer de kat op blindheid. Hoewel het minder vaak voorkomt dan andere symptomen die te maken hebben met de ogen, raken sommige katten blind door een beroerte. [12] X Bron Clinical Medicine in the Dog and Cat. Schaer. Publisher: Manson. Zelfs in gevallen waar de blindheid niet door een beroerte wordt veroorzaakt, is het een duidelijk teken dat de bloeddruk van de kat te hoog is, wat vaak voorafgaat aan een beroerte. [13] X Bron Clinical Medicine in the Dog and Cat. Schaer. Publisher: Manson.
-
Controleer de tong van de kat. Deze moet roze zijn. [14] X Bron Als de tong paars, blauw of wit is, is er een serieus probleem. Breng de kat direct naar een dierenkliniek.
-
zoek niet te veel naar symptomen van een beroerte die mensen vertonen. De meest duidelijke symptomen van een beroerte bij mensen zijn gedeeltelijke verlamming en het hangen van het gezicht aan één kant. Katten ervaren een beroerte niet op dezelfde manier als mensen. De symptomen van beroerte bij mensen presenteren zich doorgaans niet bij katten. [15] X Bron Clinical Medicine in the Dog and Cat. Schaer. Publisher: Manson.
-
Let op hoe snel de symptomen zich presenteren. Aangezien bloedverlies aan één kant van de hersenen snel gebeurt, zijn de effecten ervan ook plotseling. Als je kat bijvoorbeeld in een tijdbestek van enkele weken een verminderde balans vertoont, dan is een beroerte niet waarschijnlijk. Je moet je kat echter wel naar de dierenarts brengen voor alle terugkerende en aanhoudende symptomen.
-
Houd bij hoe lang de symptomen aanhouden. De symptomen van een beroerte houden bij katten meestal 24 uur aan. Je moet je kat zodra je de symptomen opmerkt naar de dierenarts brengen, maar dat is misschien niet altijd mogelijk. Net als mensen kunnen katten een kleine beroerte, of Transiënte Ischemische Aanval (TIA), hebben. Dit betekent dat de symptomen na een dag afnemen; maar je moet de kat alsnog naar de dierenarts brengen, zelfs als de symptomen afnemen.
- Deze tijdelijke tekenen zijn een sterke aanduiding van een probleem dat verder medisch onderzoek vereist om te voorkomen dat de kat in de nabije toekomst een volledige beroerte krijgt.
-
Onderzoek de medische geschiedenis van je kat. Hoewel het geen direct zichtbaar symptoom is, zijn beroertes waarschijnlijker bij katten die onderliggende medische problemen hebben. [16] X Bron Clinical Medicine in the Dog and Cat. Schaer. Publisher: Manson. Als je je kat regelmatig naar de dierenarts brengt, bekijk zijn gegevens dan. Als de dierenarts de kat eerder heeft gediagnosticeerd met nierziekte, hartziekte, hoge bloeddruk of overactieve schildklieren, dan is de kans op een beroerte veel hoger.Advertentie
-
Breng de kat direct naar de dierenarts. Hoe sneller hij bij een dierenarts is, des te beter is de zorg die het dier krijgt, wat betekent dat hij een grotere kans op herstel heeft. Een beroerte is bij katten niet altijd zo ingrijpend als bij mensen; het is echter wel een serieuze gebeurtenis en het vereist directe medische verzorging.
- Bel de dierenarts terwijl je de kat in zijn reiskooi zet, om hem te vertellen over de symptomen die je hebt gezien.
- Als het nacht is, kun je hem naar een dierenkliniek voor noodgevallen brengen.
-
Werk mee met de dierenarts. De dierenarts zal je vragen stellen om te bepalen wat er gedaan moet worden. Hij zal veel dingen vragen over het gedrag van de kat, zorg er dus voor dat je goed op de kat let. Hij zal je vragen of je kat mogelijk iets heeft gegeten, zoals een plant, medicatie of gif, dat de symptomen kan veroorzaken. Hij kan ook vragen of er eerder trauma is geweest, zoals een val. Ook vragen over de voedsel en water inname zijn niet ongewoon, en of de kat heeft overgegeven, diarree had of algemeen lethargisch was.
- Je moet weten of je kat recent een rabiës vaccinatie heeft gehad.
-
Laat onderzoek doen. De dierenarts kan bloedonderzoek, röntgenfoto's of echo's aanbevelen. Deze onderzoeken kunnen helpen bij het vaststellen van een beroerte of de onderliggende problemen die bij katten vaak samengaan met een beroerte (zie deel 1). Als de dierenarts denkt dat er een serieus neurologische probleem is, dan is er mogelijk een consult met een gespecialiseerde neuroloog nodig. De specialist kan aanvullende onderzoeken aanbevelen, zoals een MRI- of CAT-scan, die een bloedprop of beschadigd gebied in de hersenen kunnen identificeren.
- Deze onderzoeken worden voor dieren op vergelijkbare wijze uitgevoerd als voor mensen.
-
Zorg voor je kat. In veel gevallen kunnen de symptomen van je kat na enkele dagen liefdevolle verzorging thuis verdwijnen. In sommige gevallen moet de kat bij de dierenarts worden opgenomen. Neurologische gevolgen kunnen moeilijk te bepalen zijn. Jij en de dierenarts zullen tijd nodig hebben om te bepalen wat de gevolgen op de lange termijn kunnen zijn.
- Als je kat reis/bewegingsziekte als symptoom heeft, kan een medicijn als Cerenia worden gegeven om dat onder controle te houden.
- Als je kat weinig eetlust heeft, kun je de eetlust vergroten met bijvoorbeeld Mirtazapine.
- Als je kat aanvallen heeft, zal de dierenarts de mogelijkheden van medicatie om deze te onderdrukken, zoals phenobarbital, waarschijnlijk met je bespreken. [17] X Bron
-
Onderzoek de mogelijk gevolgen. Als de symptomen door hersenziekte werden veroorzaakt, kan de kat in enkele dagen herstellen. In andere situaties kan de kat zijn kop gekanteld blijven houden. Dit is mogelijk het enige aanhoudende overblijfsel, terwijl de kat verder gezond is. Andere katten houden er evenwichtsproblemen aan over. Aangezien de hersenen gecompliceerd zijn, kunnen de gevolgen van een neurologische gebeurtenis nooit volledig worden voorspeld.
- Het kan heel moeilijk zijn om je huisdier zo in moeilijkheden te zien. Maak je niet te veel zorgen, hij heeft zeer waarschijnlijk geen pijn. [18] X Bron
-
Bescherm je kat. Elke kat die neurologische problemen heeft, moet binnenshuis worden gehouden voor zijn veiligheid. Je zult de ruimte van de kat mogelijk een tijdje tot één kamer moeten beperken. Dit is voor de veiligheid van de kat, met name als je andere huisdieren hebt die de kat kunnen aanvallen omdat hij abnormaal gedrag vertoont.
-
Help de kat om te eten en andere lichaamsfunctie uit te voeren als dat nodig is. Het is mogelijk dat je de kat tijdens de herstelperiode moet helpen met eten, drinken en het ontlasten. Dit is afhankelijk van de ernst van de situatie. Je zult hem mogelijk moeten optillen en hem naar zijn voedsel, water of kattenbak moeten dragen. Kijk uit naar de tekenen dat hij honger heeft of naar zijn kattenbak moet, zoals miauwen of algemene onvrede.
- Het zal even duren voordat je weet of dit een tijdelijke of permanente situatie is voor de kat.
-
Pas op met kinderen. Let op kinderen in de buurt van je kat terwijl je hem in de gaten houdt en zijn symptomen bijhoudt. Als je kat verward of gedesoriënteerd is of aanvallen heeft, kan de kat onbedoeld bijten of krabben. De beste manier om onbedoelde verwonding te voorkomen is door kinderen uit de buurt te houden.
-
Wees geduldig. Met de juiste verzorging kunnen katten goed herstellen. Zelfs in positieve situaties kan het herstel echter 2-4 maanden duren. Wees geduldig en onthoudt hoe erg je kat je nodig heeft tijdens het herstel.Advertentie
Tips
- Als je niet zeker weet wat er precies mis is met je kat, moet je altijd contact opnemen met de dierenarts.
- Hoewel ze niet allemaal gerelateerd zijn aan een beroerte, moet je de kat naar de dierenarts brengen als hij de volgende symptomen vertoont: buiten bewustzijn raken, aanvallen, in rondjes lopen, plotseling de achterpoten niet kunnen gebruiken, kanteling van het hoofd, snelle beweging van de ogen, verlies van het evenwicht, niet kunnen staan of lopen zonder om te vallen, ongecoördineerd lopen, plotselinge blindheid, plotselinge doofheid, ongeconcentreerd of verward in de verte kijken, stil staand naar de muren staren of minuten lang het hoofd tegen een oppervlak aanduwen.
Bronnen
- ↑ Garosi, Laurent S. 'Cerebrovascular Disease in Dogs and Cats,' Veterinary Clinics of North America: Small Animal Practice. 40:1 (January 2010), 65-79
- ↑ http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=564
- ↑ http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=2354
- ↑ http://www.peteducation.com/article.cfm?c=1+2144&aid=2896
- ↑ Clinical Medicine in the Dog and Cat. Schaer. Publisher: Manson.
- ↑ Clinical Medicine in the Dog and Cat. Schaer. Publisher: Manson.
- ↑ Clinical Medicine in the Dog and Cat. Schaer. Publisher: Manson.
- ↑ http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=2354
- ↑ http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=560
- ↑ Clinical Medicine in the Dog and Cat. Schaer. Publisher: Manson.
- ↑ http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=564
- ↑ Clinical Medicine in the Dog and Cat. Schaer. Publisher: Manson.
- ↑ Clinical Medicine in the Dog and Cat. Schaer. Publisher: Manson.
- ↑ http://www.peteducation.com/article.cfm?c=1+2144&aid=2896
- ↑ Clinical Medicine in the Dog and Cat. Schaer. Publisher: Manson.
- ↑ Clinical Medicine in the Dog and Cat. Schaer. Publisher: Manson.
- ↑ http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=560
- ↑ http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=564