PDF download Pdf downloaden PDF download Pdf downloaden

De meeste kinderen zijn dol op videospelletjes. Hoewel videospelletjes bepaalde vaardigheden kunnen aanleren of educatief zijn, besteden kinderen vaak te veel tijd met een controller in hun hand. Videospelletjes worden in verband gebracht met obesitas en cognitieve problemen bij kinderen. Het is niet nodig om videospelletjes helemaal in de ban te doen, maar leer grenzen te stellen en help je kind bij het vinden van andere activiteiten om te doen, zodat ze de hoeveelheid tijd die ze aan het gamen besteden kunnen beperken.

Methode 1
Methode 1 van 4:

Duidelijke grenzen vaststellen

PDF download Pdf downloaden
  1. Duidelijke, vastgestelde regels zijn belangrijk om het gedrag van je kind te kunnen wijzigen. Door het kind precies te laten weten wat je wilt, weet hij/zij wat er van hem/haar wordt verwacht en zijn er geen onduidelijkheden. Je dient ook duidelijke gevolgen aan te geven voor het breken van elke regel. Praat met je kind en geef de nieuwe regels aan. [1]
    • Zeg niet, 'Je mag maar een paar uur per dag videospelletjes spelen en niet te laat.' Dat is te vaag. In plaats daarvan kun je zeggen, 'Op schooldagen kun je een uur videospelletjes spelen. Je mag niet meer na 20.00 uur spelen.'
    • Verwacht negatieve reacties. Dit is logisch, vooral als er eerder geen grenzen waren. Er zullen wellicht driftbuien, gescheld, gehuil, gesmeek of zelfs bedreigingen volgen. Blijf kalm. Negeer de uitbarstingen zoveel mogelijk, en herhaal de gevolgen voor slecht gedrag.
  2. Je kind moet heldere maatregelen opgelegd krijgen voor het overtreden van de regels. Zorg ervoor dat wanneer je de regels stelt, het kind de gevolgen ook begrijpt. Wees niet vaag over de gevolgen, omdat dit alleen maar tot verwarring zal leiden. [2]
    • Bijvoorbeeld: 'Als je rustig en kalm blijft wanneer je moet stoppen met gamen, en als je niet speelt na 20.00 uur, dan mag je elke dag één uur gamen door de week. Als je er een probleem van maakt, langer dan een uur achtereen speelt of na 20.00 uur speelt, dan mag je de volgende dag niet gamen.'
  3. Nadat je grenzen hebt ingesteld en consequenties hebt aangegeven, moet je doortastend zijn. Als je je kind laat wegkomen met het breken van de regels, zonder dat dit gevolgen heeft, zal hij/zij je niet meer serieus nemen en je regels naast zich neerleggen. Zorg ervoor dat je woord bij daad voegt, als je kind zich niet aan de regels houdt. [3]
    • Wees consequent wanneer regels worden overtreden. Het is verleidelijk om toegeeflijk te worden als een kind lief is of extra hard op te treden wanneer hij/zij protesteert. Maar gevolgen moet voorspelbaar en duidelijk zijn. Dit betekent niet dat je ze niet kunt veranderen, maar doe dit niet doet zonder het vooraf duidelijk te maken en niet in een emotioneel moment.
    • Vergeet niet dat videospelletjes niet nodig zijn voor de gezondheid en het welzijn van je kind -- het kan er volledig zonder. Ouders vergeten soms dat gamen volledig verboden kan worden als een kind niet overweg kan met gestelde grenzen. Hoewel een kind er een drama van kan maken als je spellen of het wifi-wachtwoord ontzegt, kan het kind er uiteindelijk baat bij hebben.
  4. Door een wekker te zetten en je kind waarschuwingen te geven, kan je hem/haar helpen om zich voor te bereiden op het einde van de speeltijd. Kinderen kunnen zich enorm verzetten tegen wijzigingen, zelfs als ze weten dat die eraan komt. Door het kind te waarschuwen dat de tijd er bijna op zit, kan het beter omgaan met de overgang. [4]
    • Geef je kind waarschuwingen wanneer ze hebt nog 15 en 10 minuten.
    • Een timer instellen voor vijf minuten voor het einde. Wanneer de zoemer klinkt geef je aan dat je kind nog vijf minuten heeft om te stoppen, en dat het tijd is om naar een punt in het spel te gaan waar het spel kan worden opgeslagen.
  5. Kinderen moeten opgelegde verantwoordelijkheden eerst afronden, voor ze tijd krijgen om te gamen. Het gaat hierbij ook om huiswerk en klusjes. Na aan alle verantwoordelijkheden te hebben voldaan, mag hun tijd ingaan om te gamen.
    • Help je kind om videogames als beloning te beschouwen voor het afronden van hun huiswerk en klusjes van die dag.
  6. Een goede manier om grenzen te stellen aan de game-tijd van een kind en ze te controleren, is door de consoles en computers in een gemeenschappelijke ruimte te plaatsen in plaats van in hun slaapkamer. Dit maakt het gemakkelijker voor je om de regels te handhaven, en voor je kind om ze op te volgen. [5]
    • Een gameconsole in de kinderslaapkamer geeft hen te veel vrijheid om zonder toezicht te spelen wanneer ze willen. Bovendien kan dit leiden tot te veel verleiding, vooral voor een jonger kind dat moeite heeft met het opvolgen van regels.
    Advertentie
Methode 2
Methode 2 van 4:

Help je kind met de overgang

PDF download Pdf downloaden
  1. Betrek je kind in het proces van het beperken van het gamen. Praat erover om geen spellen te spelen die te spannend zijn, of te veel tijd vergen door de week, of spreek een beloning af voor het opvolgen van de game-regels. [6]
    • Bijvoorbeeld, praat er met een kind over dat het verstandig is om niet te proberen om een level van een game uit te spelen, als ze daar geen tijd voor hebben. Dat kunnen ze dan beter bewaren voor het weekend.
    • Jij kunt samen met je kind brainstormen over beloningen voor het opvolgen van de regels, hetzij voor een week, een maand of langer. Zorg ervoor dat de beloning niet bestaat uit meer tijd om te gamen. Verzin in plaats daarvan samen andere leuke beloningen.
  2. In plaats van het volledig verbieden van videospelletjes, kun je de hoeveelheid tijd die je kind eraan besteedt langzaam verminderen. Bijvoorbeeld, als ze gewoon waren om alle uren na schooltijd aan games te besteden, beperk dat dan eerst tot één of twee uur. Leg je kind uit waarom je de game-tijd beperkt, maar laat hem/haar wel weten dat je het leuk vindt dat hij/zij zoveel plezier beleeft aan de spellen en niet vindt dat het kind ermee moet stoppen. [7]
    • Je kunt bijvoorbeeld zeggen, 'Je wordt boos en gaat schreeuwen wanneer ik je vraag om te stoppen met gamen. Je cijfers zijn in de afgelopen paar maanden gedaald vanwege je videogames. Dit is onaanvaardbaar. Ik wil dat je ervan kunt genieten, maar we gaan wel beperken hoe lang je elke dag speelt.'
    • Videospelletjes meteen volledig verbieden zal waarschijnlijk het tegenovergestelde effect hebben. Je wilt het gedrag van je kind verbeteren, en niet iets wegnemen waar het zo veel plezier aan beleeft.
  3. Stoppen met gamen kan moeilijk zijn en je kind is mogelijk niet meteen in staat om er helemaal los van te komen. Help je kind het een fysieke activiteit te geven welke het einde van diens game-tijd markeert. Dit kan het kind helpen om te wennen aan het overschakelen van het game-leven naar die buiten de game. [8]
    • Je kunt bijvoorbeeld speciale taal gebruiken als signaal voor de omschakeling. Zeg iets frivools als, 'U wordt vanuit het rijk van de fantasie teruggeroepen naar de werkelijkheid! Welkom terug!'
    • Geef een fysieke markering aan. Geef je kind een glas water, doe wat rekoefeningen, of een paar jumping jacks.
  4. Haal je kind uit de buurt van computerspellen door tijd in te stellen waarbij het hele gezin met elkaar een activiteit doet. Familietijd is dan niet optioneel, en ieder lid van het gezin, zowel ouders als de kinderen, moeten eraan deelnemen. [9]
    • Laat je kind af en toe de activiteit kiezen, zodat hij/zij het gevoel krijgt aan te kunnen geven welke dingen jullie gaan doen. Mensen dwingen om activiteiten te doen waar ze geen zin in hebben kan frustrerend werken.
    • Je kunt je kind vragen om te helpen bij het maken van het avondeten en van het avondeten een ritueel maken.
    • Maak samen een wandeling of ga een eind fietsen, speel een bordspel of kaartspel, of kijk een film met het hele gezin.
    • Geef aan wat de consequenties zijn voor het niet deelnemen aan familieactiviteiten. Als het kind bijvoorbeeld niet meedoet aan een familieactiviteit, dan gaat het uur gamen niet door.
  5. Veel jongere kinderen weten niet hoe ze door de opties spelletjes kunnen navigeren en hebben mogelijk hulp nodig om te leren hoe ze de voortgang van het spel kunnen opslaan. Als ze hun spel op kunnen slaan en niet het gevoel hebben dat al hun inspanningen verspild zijn, is de kans groter dat ze het minder problematisch vinden om te stoppen met de spelsessie.
    • Leg je kind uit dat veel games tientallen of honderden uren in beslag nemen, wat betekent dat het spel niet in één sessie kan worden voltooid. Help het kind te begrijpen dat het spel bedoeld is om in meerdere keren uit te spelen.
    • Wanneer de speeltijd voorbij is, wacht dan tot ze het spel kunnen opslaan en help het kind als het nog te jong is om dit zelf te doen. Als ze proberen om de tijd te rekken door te veel tijd te nemen om het spel op te slaan, trek die tijd dan af van de gametijd voor de volgende dag. Als het kind dit blijft doen, geef dan aan dat er geen games meer mogen worden gespeeld, vanwege het overtreden van de regels. [10]
    Advertentie
Methode 3
Methode 3 van 4:

Moedig andere interesses aan

PDF download Pdf downloaden
  1. Videogames zijn slechts één manier waarmee kinderen zich kunnen vermaken. Er zijn een heleboel dingen die zij kunnen doen, vooral als ze niet kunnen terugvallen op videogames. Moedig je kind aan om andere interesses te zoeken, en als het kind niets kan bedenken, stel dan zelf een paar voor. [11]
    • Wees niet bang om nee te zeggen tegen je kind als die videospelletjes wil spelen, omdat 'er niets anders te doen is.'
    • Bijvoorbeeld, je kind kan met ander speelgoed spelen, een toneelstuk doen, musiceren of een film maken, lezen, buiten spelen, zich bezighouden met iets creatiefs zoals tekenen, schrijven of handvaardigheid, of een bord- of kaartspel spelen.
  2. Gaming is een eenzame bezigheid. Je kunt je kind aanmoedigen om deel te nemen aan groepsactiviteiten die het leuk vindt. Ga samen brainstormen en laat je kind kiezen welke activiteit het leuk vindt in plaats van dit voor hem/haar te bepalen. [12]
    • Je kunt jeugdgroepen proberen binnen jullie religieuze instelling. Jeugdinstellingen in je omgeving, kunstcentra en bibliotheken bieden ook programma's voor de jeugd.
    • Kijk welke kunstprogramma's er in de buurt zijn voor theater, muziek, schilderen en tekenen. je kunt ook zoeken naar programma's voor computers, bouwen of andere handvaardige activiteiten.
    • Recreatieve sporten kunnen leuk zijn voor sommige kinderen, hoewel je kinderen nooit moet dwingen om aan een sport te doen, als ze daar niet van houden.
  3. Overmatig spelen van videogames is gekoppeld aan aandoeningen zoals obesitas, omdat gamen een sedentaire activiteit is. Om je kind te activeren, kun je je kind aanmoedigen om een fysieke activiteit te kiezen die hij/zij leuk vindt. Het is belangrijk om je kind zelf te laten kiezen wat het wil doen. Moedig je kind aan om nieuwe activiteiten te proberen, als hij/zij geen favoriet heeft. [13]
    • Je kind kan bijvoorbeeld gaan fietsen, skateboarden, dansen, martial arts, recreatieve sporten, zwemmen of buiten spelen.
    Advertentie
Methode 4
Methode 4 van 4:

Beoordeel de situatie van je kind

PDF download Pdf downloaden
  1. Iedereen heeft een andere mening wat aanvaardbaar is voor de tijd die aan videospelletjes kan worden besteed. Beslissen over een acceptabele tijd elke dag van de week. Sommige ouders beperken videospelletjes tot één uur per dag, terwijl anderen het gamen door de week helemaal verbieden, en alleen een paar uur toestaan in het weekend. [14]
    • Veel professionals in de gezondheidszorg en ontwikkeling van kinderen raden aan dat kinderen niet langer dan twee uur per dag voor een televisie of computerscherm doorbrengen. Houd hiermee rekening bij het bepalen van de termijnen die je wilt instellen en neem een beslissing over een aanvaardbare hoeveelheid gametijd waar je je in kunt vinden.
  2. Sommige kinderen ontwikkelen een daadwerkelijke verslaving aan het spelen van videospellen. Zij vertonen specifieke gedrags-, emotionele- en fysieke symptomen, zoals zich meer afzonderen van familie en vrienden. Het is belangrijk voor ouders om te begrijpen op welke signalen en symptomen ze moeten letten, zodat ze die kunnen herkennen als dergelijke problemen zich bij hun kind ontwikkelen. [15]
    • Bijvoorbeeld, je kind is niet in staat om te stoppen met spelen, wordt agressief of boos wanneer het niet speelt of verliest interesse in alle andere activiteiten. Het kind wordt prikkelbaar of depressief wanneer het geen videospellen speelt. Kinderen kunnen hun persoonlijke hygiëne gaan verwaarlozen, last krijgen van slaapstoornissen en rug- of polsklachten krijgen.
  3. Als je denkt dat je kind verslaafd is aan videospelletjes en je hebt vergeefs geprobeerd diens spelgedrag aan banden te leggen, dan moet je wellicht de hulp inroepen van een professional. De huisarts van je kind of een professionele geestelijke gezondheidswerker kan jou en je kind helpen om het gedrag van je kind positief te veranderen en grenzen te stellen en handhaven. [16]
    • Dit is wellicht een goede optie als je kind heftig reageert op grenzen als het gaat om het spelen van games. Als je kind zich destructief, agressief of bedreigend gedraagt omdat je probeert diens game-gedrag te veranderen, dan kan het nodig zijn om een professionele geestelijke gezondheidswerker in te schakelen.
    Advertentie

Over dit artikel

Deze pagina is 5.400 keer bekeken.

Was dit artikel nuttig?

Advertentie