PDF download Pdf downloaden PDF download Pdf downloaden

'Je hebt huisarrest!' – de meeste ouders hebben dit in hun jeugd wel eens gehoord, en velen van hen zien huisarrest als een goede manier om het wangedrag van hun kinderen aan te pakken. Echter, spontaan, niet-specifiek, en/of overdreven huisarrest kan meer problemen veroorzaken dan oplossen. Zoals bij elke vorm van straf moet huisarrest rustig worden overwogen, ondersteund door vaste regels en consequenties, en proportioneel aan het wangedrag worden opgelegd. Als dit soort straf echter niet de gewenste resultaten oplevert, kun je andere alternatieven overwegen.

Deel 1
Deel 1 van 3:

De voorwaarden en consequenties vooraf bepalen

PDF download Pdf downloaden
  1. Vage richtlijnen zoals 'wees braaf of je komt in de problemen' of 'je kunt je maar beter gaan gedragen als je geen huisarrest wilt' geven kinderen niet genoeg informatie om een duidelijk beeld te krijgen van de voorwaarden en de gevolgen. Stel duidelijke regels op die redelijk zijn gezien de leeftijd en omstandigheden van je kind, en gebruik termen als 'als..., dan...' om de gevolgen van het overtreden van de regels duidelijk te maken. [1]
    • 'Je mag gedurende een uur na schooltijd geen videospelletjes spelen, want dit is huiswerk- en studeertijd.'
    • 'Als je deze regel breekt, mag je een week lang geen videospelletjes spelen.'
  2. Kinderen en tieners richten zich meestal op het hier-en-nu, dus het geven van richtlijnen voor de lange termijn werkt niet zo goed. In plaats van te zeggen: 'Je moet dit jaar je best doen voor geschiedenis', concentreer je je op de komende week of twee: 'Je moet je huiswerk voor deze week maken en beginnen te studeren voor het proefwerk van volgende week.' [2]
    • Zie het zo: veel kinderen krijgen te horen dat ze het hele jaar braaf moeten zijn als ze willen dat Sinterklaas ze veel cadeautjes brengt, maar ze beginnen zich meestal pas echt zorgen te maken of ze op de 'stoute' of 'brave' lijst staan in november!
  3. In navolging van 'de straf moet evenredig zijn aan de misdaad', moeten de gevolgen voor slecht gedrag op de een of andere manier verband houden met het wangedrag zelf. Dit maakt het voor kinderen gemakkelijker om de oorzaak en het gevolg van hun eigen gedrag te begrijpen. Bovendien is het dan gemakkelijker om straffen op te leggen die in verhouding staan tot het wangedrag. [3]
    • Als je tiener bijvoorbeeld samen met een paar vrienden wat kleine vernielingen heeft aangericht, mag hij die vrienden dan gedurende twee weken niet zien en moet hij zijn excuses aanbieden en helpen opruimen.
  4. De resultaten van een kind dat een vaas omstoot terwijl hij met zijn broer worstelt en een kind dat een vaas gooit in een woedeaanval omdat het zijn zin niet krijgt, zijn hetzelfde: een gebroken vaas. Maar hoewel beide een straf verdienen, moet de opzettelijke vernieling van de vaas in het tweede geval een zwaardere straf opleveren. [4]
    • Als je altijd een algemene straf gebruikt zoals: 'je hebt een week lang huisarrest' en geen rekening houdt met opzet en andere verzachtende omstandigheden, zal je kind zich meer concentreren op hoe oneerlijk de straf is, in plaats van te leren van de ervaring.
    Advertentie
Deel 2
Deel 2 van 3:

Zorgen dat huisarrest eerlijk en effectief is

PDF download Pdf downloaden
  1. Huisarrest heeft niet veel effect voordat een kind sterke banden en een identiteit buiten het gezin begint te ontwikkelen. Dat wil zeggen, de meeste kinderen onder de 10 tot 12 jaar vinden huisarrest niet echt een straf. [5]
    • Voor iets jongere kinderen kunnen gerichte straffen, bijvoorbeeld verbieden met bepaald speelgoed te spelen of een bepaalde activiteit te doen, doeltreffend zijn.
    • Kinderen jonger dan 6 jaar, of misschien zelfs tot 8 jaar, begrijpen waarschijnlijk niet de relatie tussen oorzaak en gevolg van hun wangedrag en de opgelegde straf.
  2. Je wilt dat het huisarrest een onaangename ervaring is zodat het kind het niet opnieuw zal willen meemaken, maar als je het overdrijft, zal de wrok de boodschap die je probeert over te brengen vertroebelen. Geef ze huisarrest op plaatsen/dingen/mensen waarvan het 'pijnlijk' is om ze te missen, maar sluit ze niet noodzakelijk volledig af van hun leeftijdsgenoten en belangrijke activiteiten. [6]
    • Het kan heel onaangenaam zijn om hen te verbieden om uit te gaan, vrienden te ontvangen of sociale media te gebruiken op alle uren van de dag. Denk er goed over na als je de kinderen hun voetbalwedstrijd of hun dansuitvoering laat missen als onderdeel van een week huisarrest.
  3. Langdurig huisarrest wekt meer wrok op dan dat het begrip oplevert. Als ze zich zo misdragen hebben dat een week huisarrest, of een huisarrest dat meerdere weekends omvat, onvoldoende lijkt, dan moeten andere disciplinaire opties overwogen worden. [7]
    • Als ze de auto zonder toestemming hebben meegenomen en beschadigd hebben, kun je ze eerst een week huisarrest geven, en in die tijd een plan opstellen waarmee ze de reparatiekosten kunnen compenseren.
  4. Het kan verleidelijk zijn om alle sociale media-activiteiten te verbieden of hun telefoon in beslag te nemen tijdens een huisarrest. Zorg er echter voor dat je beseft hoe zwaar deze straf kan zijn. Veel kinderen krijgen belangrijke informatie (bijv. over school, buitenschoolse activiteiten, enzovoort), nieuws, en een groot deel van hun verbinding met de buitenwereld via sociale media. [8]
    • Het volledig wegnemen van sociale media als onderdeel van huisarrest kan meer wrok en angst veroorzaken dan je denkt, en het kan leiden tot overmatig gebruik nadat de straf is opgeheven.
    • Overweeg in plaats daarvan of een gerichte straf voor sociale media – het beperken tot bepaalde tijden of activiteiten – voldoende zou kunnen zijn.
  5. Houd in gedachten dat 'strafvermindering voor goed gedrag' niet hetzelfde is als het opgeven van een bepaalde straf. Geef duidelijke richtlijnen over wat ze moeten doen om hun huisarrest te verminderen, en wijk niet van je oorspronkelijke beslissing als ze zich er niet aan houden. [9]
    • Bijvoorbeeld: 'Omdat je weer niet op tijd thuis was, heb je huisarrest voor de komende twee weekenden. Maar als je deze lijst met extra klusjes doet, naast je normale klusjes en al je schoolwerk, zal ik het terugbrengen tot één weekend.'
    Advertentie
Deel 3
Deel 3 van 3:

Alternatieven zoeken als huisarrest niet werkt

PDF download Pdf downloaden
  1. Empathisch opvoeden vervangt traditionele straffen zoals huisarrest door een op communicatie gebaseerde aanpak. Het doel is om het kind te helpen inzien wat het fout heeft gedaan en waarom, en om het de middelen te geven om te kiezen hoe het kind dit zelf kan herstellen. [10]
    • Sommige voorstanders van empathisch opvoeden menen dat huisarrest nooit gerechtvaardigd is, terwijl anderen vinden dat het in beperkte mate naast empathische opvoedingstechnieken kan worden gebruikt.
    • Een manier om empathisch opvoeden te oefenen is om je kind te vragen naar zijn keuzes. Als je kind bijvoorbeeld een verkeerde keuze maakt, vraag hem dan waarom dat een verkeerde keuze was en wat een betere keuze zou zijn geweest.
  2. In plaats van je kind huisarrest te geven omdat hij gezakt is voor een proefwerk omdat hij met zijn vrienden is gaan stappen in plaats van te studeren, kun je proberen de dingen vanuit zijn perspectief te zien en leidende vragen te stellen: 'Ik weet dat het moeilijk kan zijn om 'nee' te zeggen tegen je vrienden als je je probeert aan te passen op een nieuwe school. Kun je me vertellen hoe je je daarna voelde, toen je besefte dat je geen tijd meer had om te studeren?' [11]
    • Als het kind nog niet klaar is om zijn verantwoordelijkheid te nemen en met een oplossing te komen, geef het dan wat tijd en probeer het later nog eens.
  3. Nadat je vrijuit over het slechte gedrag hebt gepraat, geef je je kind de kans om een manier te bedenken om het probleem aan te pakken. Op die manier wordt je kind een actieve deelnemer in de leermogelijkheid die zich voordoet bij het maken van fouten. [12]
    • Bijvoorbeeld, in het voorbeeld van het zakken voor een proefwerk omdat je kind niet heeft gestudeerd omdat hij of zij liever bij zijn of haar vrienden was, zou je kunnen zeggen: 'Ik zou graag willen dat je wat tijd neemt om een plan te bedenken om je cijfer te verbeteren. Laat me weten hoe ik je kan helpen.'
    • Zorg ervoor dat je met je kind praat op een moment dat hij of zij niet emotioneel is over de kwestie. Het is goed om even afstand te nemen tot het kind weer rustig is.
  4. Als huisarrest geen effect heeft, empathische technieken niet helpen en je geen andere ideeën meer hebt, kun je overwegen een kindertherapeut of gezinsconsulent te zoeken. Een opgeleide, ervaren en gediplomeerde professional kan je wellicht nieuwe ideeën en strategieën aanreiken die kunnen helpen bij het disciplinaire probleem van je kind.
    • Praat met je huisarts, de schooldecaan, vrienden die je vertrouwt en/of het ziekenfonds om aanwijzingen te krijgen over goede therapeuten bij jou in de buurt.
    • De therapeut kan technieken suggereren zoals cognitieve gedragstherapie (CGT).
    Advertentie

Over dit artikel

Deze pagina is 4.975 keer bekeken.

Was dit artikel nuttig?

Advertentie