PDF download Pdf downloaden PDF download Pdf downloaden

Het projecteren van je stem is een handige techniek wanneer je wilt leren buikspreken of als je een onschuldige grap uit wilt halen met je vrienden. Het met succes projecteren van je stem hangt af van de mogelijkheid om je stem te laten klinken alsof die ergens anders vandaan komt, evenals je vermogen om te voorkomen dat je lippen en kaken onnodig bewegen. Je moet ook non-verbale signalen gebruiken om de aandacht van de luisteraar af te leiden, van jezelf naar een andere plek. Hier kun je lezen wat je moet weten om deze techniek te gebruiken.

Deel 1
Deel 1 van 3:

Oefen het projecteren

PDF download Pdf downloaden
  1. Haal diep adem, zo diep mogelijk.
    • De praktijk van het projecteren van je stem is ook bekend als het 'afstandseffect', omdat het klinkt alsof je stem ergens anders ontstaat.
    • Om je stem te projecteren, moet je vertrouwen op de druk afkomstig van het persen van een grote hoeveelheid lucht door smalle doorgangen. Als zodanig is volzuigen van je longen een essentiële eerste stap.
    • Oefen diep inademen zonder dat dit overduidelijk en opvallend is. Neem grote maar rustige ademteugen door je neus, het 'snakkende' geluid dat afkomstig is van diep inademen door je mond vermijdend. [1]
  2. Plaats de achterkant van je tong zo, dat het bijna je velum raakt.
    • Het velum is het zachte gedeelte van het verhemelte, gelegen in de buurt van je keel.
    • Gebruik de achterkant van je tong in plaats van de punt. Je tong moet in de buurt komen van je zachte verhemelte, zonder het daadwerkelijk te raken.
    • Deze actie sluit het grootste deel van je keel. De opening van je keel moet als volgt worden verkleind om de gedempte stem te creëren nodig voor dit effect.
  3. Trek je buik in om je middenrif aan te spannen en pas druk toe onder je longen.
    • Het middenrif is een spier gelegen direct onder je longen. Het speelt een rol bij de inademing en uitademing, en de diepste ademhalingen die je neemt zijn die waarbij je je middenrif gebruikt.
    • Aangezien het middenrif zich direct onder de longen bevindt en rond het bovenste deel van de buik, zal het verstrakken of aanspannen van de spieren in je buik, ook je middenrif samentrekken.
    • Het uitoefenen van druk onder je longen knelt de doorgang naar je mond- en neusholten af. Deze vernauwing geeft je meer controle over je stem en is essentieel voor het vangen van je stem in je keel.
  4. Adem langzaam uit, onderwijl een kreunende geluid makend als je adem je keel verlaat.
    • Door je luchtwegen afgesloten te houden, houd je je adem vast rond je strottenhoofd. Het resulterende gekreun blijft opgesloten in je keel, waardoor het geluid ergens anders vandaan lijkt te komen.
    • Oefen het kreunen op deze manier meerdere malen, totdat je tevreden bent met hoe gevangen of hoe ver de kreun klinkt. Adem telkens diep in en span je spieren op dezelfde manier aan, en geef je keel rust wanneer die gespannen of pijnlijk gaat aanvoelen.
  5. Herhaal de inademen en inklemmende technieken die je gebruikt om je kreun te controleren. In plaats van laag te kreunen, vorm je nu een eenvoudige, maar open klinkende 'ahh'.
    • De 'ahh' moet lang zijn. Begin met het produceren van het geluid zodra je gaat uitademen en zet het door totdat je alle lucht uit je longen hebt geperst.
    • Het geluid hoeft overigens niet luid te zijn. Het valt juist te verwachten dat het geluid gedempt klinkt, want daardoor klinkt het verder weg. Als je meer oefent, kun je geleidelijk aan het geluid harder maken. Om echter te beginnen, richt je je alleen op het vasthouden van het geluid in je keel.
    • Blijf deze techniek oefenen om het 'ahh'-geluid te maken, totdat je het onder de knie hebt. Stop als je keel pijnlijk of geïrriteerd begint aan te voelen.
  6. Wanneer je het geluid 'ahh' gemakkelijk kunt maken, herhaal je de ademhalingstechnieken en het afknijpen van je longen, en vervang je de 'ahh' door een paar woorden, zoals 'help mij.'
    • 'Help me' is een veelgebruikte combinatie van woorden gebruikt bij het buikspreken, aangezien het projecteren van iemands stem vaak wordt gebruikt bij het creëren van de illusie van een pratende pop, gevangen in een kist of doos. Je kunt andere woorden gebruiken, zoals 'laat me eruit' of 'hiero!' De woorden die je kiest zijn aan jou, maar het is het beste om het eenvoudig te houden, aangezien het projecteren van je stem inspannend is voor je spieren.
    • Herhaal deze zin zo vaak als nodig, totdat je tevreden bent met het resulterende geluid.
  7. Je mag niet langer dan 5 minuten achter elkaar oefenen.
    • Stop zodra je pijn of ernstige spanning in je keel of longen voelt.
    • Je strottenhoofd, stembanden en keel worden op een ongebruikelijke manier aan het werk gezet. Om schade of ernstige overbelasting te voorkomen, moeten je oefensessies kort en geconcentreerd zijn.
    • Als je meer ervaring opdoet, kun je mogelijk iets langer oefenen, maar je oefensessies dienen altijd vrij kort te blijven.
    Advertentie
Deel 2
Deel 2 van 3:

Bedek je mond

PDF download Pdf downloaden
  1. De drie fundamentele lipposities gebruikt bij het projecteren van je stem zijn de ontspannen positie, glimlach, en open positie. [2]
    • De ontspannen positie maak je door je lippen iets van elkaar te houden. Houd je kaak los zodat je bovenste en onderste rijen tanden niet op elkaar worden geklemd.
    • De glimlach-positie is gebruikelijk voor een buikspreker-act, maar het wordt minder vaak gebruikt dan de ontspannen en open posities in de productie van het 'afstandseffect.' Maak de glimlach-positie door je kaak en lippen iets van elkaar te houden voor de ontspannen positie. Span de spieren van je mondhoeken iets aan om je lippen in een lichte glimlach te trekken. Je onderlip steekt iets meer naar voren dan gebruikelijk bij een gewone glimlach.
    • De open positie is geweldig wanneer je een schok of verassing wilt uitdrukken, maar elke beweging van de tong kan worden opgemerkt. Houd je mond open zodat de scheiding tussen je boven- en onderkaken merkbaar is. Houd de hoeken van je lippen iets omhoog gekruld, waarmee je in wezen een meer open versie van de glimlach creëert.
  2. De eenvoudige geluiden kunnen worden geproduceerd met weinig tot geen beweging van de kaak. Oefen elk van deze geluiden voor een spiegel, totdat je het gemakkelijk vindt om deze geluiden te maken zonder je mond overmatig te bewegen.
    • De lange en korte versies van alle vijf klinkers, A, E, I, O en U behoren tot de gemakkelijke geluiden.
    • De harde en zachte C geluiden en harde en zachte G behoren ook tot de gemakkelijke geluiden.
    • Andere eenvoudige geluiden zijn D, H, J, K, L, N, Q, R, S, T, X en Z'.'
  3. Lastiger geluiden, ook bekend als labials , worden gemaakt met behulp van een gewijzigde positie van de tong, ook wel bekend als de 'front press' of 'pull off'.
    • Je produceert klinkt meestal als een B en M , door het tijdelijk sluiten van je lippen, maar deze beweging is duidelijk en maakt het moeilijk om anderen ervan te overtuigen dat de woorden ergens anders vandaan komen dan uit je mond.
    • Met behulp van de 'front press', fungeert je tong als een substituut voor een lip.
    • Raak kort met het puntje van je tong de achterkant van je tanden aan, en pas lichte druk toe. Maak deze beweging elke keer dat je lippen zich van nature zouden sluiten om een bepaald geluid te produceren.
    • Gebruik deze techniek voor de B, M, P, F en V geluiden. Merk op dat deze geluiden niet klinken zoals ze normaal zouden doen, maar de gewijzigde versie geproduceerd door deze techniek komt het dichtst mogelijk in de buurt, zonder je lippen te bewegen.
    • Pas niet veel druk en toe en raak met je tong niet je verhemelte aan. Als je dit doet, zal je B klinken als een D en de M als een N .
    Advertentie
Deel 3
Deel 3 van 3:

Het publiek voor de gek houden door misleiding

PDF download Pdf downloaden
  1. Een manier om degene die naar je luisteren op het verkeerde been te zetten, is door zelf zogenaamd ook naar het geluid te gaan zoeken.
    • In tegenstelling tot hoe het wellicht lijkt, betekent het projecteren van je stem niet dat je woorden in een 'fles' kunt doen om die ergens anders te laten klinken, alsof ze afkomstig zijn vanaf een specifieke locatie. Een nauwe waarnemer zal duidelijk ontdekken dat de stem van jou afkomstig is, zelfs als je de techniek volledig beheerst. [3]
    • Het met succes projecteren van je stem is afhankelijk van je vermogen om het publiek of de luisteraar tijdelijk ervan te overtuigen dat het geluid van je stem ergens anders ontstaat.
    • Mensen hebben een natuurlijke neiging om in de richting te kijken waarin anderen kijken. Door te doen alsof je de bron van de stem zoekt , kun je in veel gevallen mensen ertoe bewegen om je ogen te volgen, ervoor zorgend dat ze je helpen bij de 'zoektocht' naar de bron.
  2. Nadat je klaar bent met het 'zoeken' naar de bron van de stem, is een goede manier om de luisteraar op het verkeerd been te blijven zetten, door je ogen gefixeerd te houden op de nepbron.
    • Deze actie is gebaseerd op hetzelfde principe gebruikt bij het zoeken naar je nep bron. Menselijke nieuwsgierigheid zorgt ervoor dat mensen in dezelfde richting kijken als anderen. Door je blik gericht te houden op een object of locatie, zullen degenen die naar je luisteren van nature ook naar dat object of die plek gaan kijken. Duurt de illusie langer dan kan die verbroken worden, maar hun eerste reactie zal zijn om daar te kijken waar jij naar kijkt.
  3. Verbeter de illusie door te reageren op je 'geprojecteerde' woorden alsof je een andere persoon bent.
    • Zeg je iets schokkends of verrassends, maak dan gebaren die een dergelijke emotie aanduiden. Trek je wenkbrauwen op, doe snel je hand voor mond alsof je schrikt, of klap met je hand tegen je voorhoofd als in ongeloof.
    • Op dezelfde manier kun je, als de woorden je boos zouden moeten maken, je armen over elkaar slaan, de bron je rug toekeren, of andere gebaren maken om boosheid na te bootsen.
    Advertentie

Over dit artikel

Deze pagina is 3.199 keer bekeken.

Was dit artikel nuttig?

Advertentie