Pdf downloaden Pdf downloaden

Net als bij mensen worden allergieën bij honden onder controle gehouden, maar niet genezen. Het lichaam van de hond is ergens hypergevoelig voor en de reactie daarop is jeuk. Honden kunnen allergisch zijn voor eten, vlooienbeten, gras of pollen in hun omgeving of direct contact met bepaalde stoffen, zoals hooi of wasmiddel. De eerste stap is om de jeuk, het krabben en knauwen te herkennen als veroorzaakt door een allergie. De uitdaging voor jou en de dierenarts zit hem in het uitvogelen van de oorzaak en het vinden van een effectieve behandeling.

Methode 1
Methode 1 van 4:

De jeuk van je hond in de gaten houden

Pdf downloaden
  1. Is er een bepaald deel van het lichaam dat meer jeukt dan andere delen? Likt je huisdier aan zijn voeten, onder zijn staart of over zijn buik?
    • De meest voorkomende gebieden waar irritatie optreedt bij honden met een allergie zijn het gebied langs de rug en staart, de buik en de poten.
  2. Het kan voorkomen dat de jeuk van je hond zo ernstig is en hij zo heftig op zijn huid knauwt dat hij een hotspot creëert. Deze huidontsteking kan van de een op de andere dag verschijnen en kan heel snel verergeren. De huid is roze, vochtig, heet en pijnlijk. Er loopt mogelijk plakkerig materiaal uit de wond die de hond heeft gecreëerd. Hotspots zijn geïnfecteerde open wonden, er is hulp van een dierenarts nodig om de pijn van je hond te verlichten.
    • Chronische jeuk kan resulteren in het verdikken en verharden van de huid, waardoor het er als olifantenhuid uit gaat zien.
    • Hotspots zijn vaak een symptoom van een allergische reactie op vlooien, voedsel, gras, schimmel of andere substanties in de omgeving. Er kunnen echter meer gecompliceerde onderliggende problemen zijn, zoals hypothyreoïdie (schildklier problemen) of de ziekte van Cushing. Secundaire bacteriële- en schimmelinfectie (malassezia) zijn niet ongewoon en moeten op maat behandeld worden. [1]
  3. Misschien is er een bepaalde tijd van het jaar waarin je hond meer jeuk heeft dan normaal, of misschien krijgt hij jeuk nadat hij op het gras heeft gelegen of een bepaald soort voedsel heeft gegeten. Door de patronen te herkennen, kun je helpen om de behandeling tegen jeuk toe te spitsen. [2]
  4. Als je hond erg sterk ruikt, overmatige dorst heeft of minder kwiek is dan normaal, breng je huisdier dan naar de dierenarts. De dierenarts zal dan het bloed en uitstrijkjes van het huidoppervlak moeten onderzoeken om meer informatie te krijgen en de juiste behandeling vast te stellen.
  5. Schrijf steeds wanneer je opmerkt dat je hond jeuk heeft op wat de omstandigheden zijn, inclusief waar je hond is geweest, wat hij heeft gegeten en welk lichaamsdeel jeukt. Deze informatie is erg nuttig voor de dierenarts, die is namelijk afhankelijk van deze informatie om te kunnen bepalen wat de mogelijke oorzaken van de jeuk zijn.
    Advertentie
Methode 2
Methode 2 van 4:

Controleren op parasieten

Pdf downloaden
  1. Controleer op vlooien . De meest voorkomende oorzaak van een jeukende huid zijn vlooien. Ze zijn het meest actief in warm, vochtig weer (35°C of 95°F). Je kunt de vlooien mogelijk op je hond zien zitten, maar misschien zie je de hond alleen aan zijn huid krabben en bijten. Vlooien zijn zeer snel en kunnen heel hoog springen, je zult dus snel moeten zijn om ze te kunnen zien. De meest waarschijnlijke plekken voor vlooien zijn onder de oksels en in het geslachtsgebied. Ze zijn donker gekleurd, bijna zwart, en hebben platte lichamen. [3]
    • Controleer de oren van je hond op tekenen van krabben, roodheid, bloed of vuil. Bekijk of er rode bultjes op de buik, in het geslachtsgebied of aan het begin van de staart zitten.
    • Je kunt op vlooien controleren door je hond bijvoorbeeld boven een wit oppervlak, zoals keukenpapier of gewoon papier, te laten staan en hem vervolgens te borstelen. Er zal tijdens het borstelen vlooienpoep uit de vacht vallen, wat beter zichtbaar is op een witte ondergrond.
  2. Dit is een parasitische mijtenbesmetting. Mijten leven doorgaans op de stukken huid waar geen haar zit, zoals het oor, de ellebogen en de buik. De hond heeft mogelijk rode, schilferige huid op die plekken. [4] Sarcoptesschruft kan ernstige verwondingen aan de huid en stress veroorzaken bij de hond, omdat de mijt hevige jeuk veroorzaakt. [5]
    • Sarcoptesschurft is besmettelijk en kan makkelijk op mensen en andere honden worden overgedragen.
    • De dierenarts kan sarcoptesschurft vaststellen door huidmonsters van de hond te nemen.
  3. Deze aandoening wordt veroorzaakt door de Cheyletiella mijt, die de bovenste huidlaag eet. Naast overmatig krabben kan de huid van je hond schilferig uitzien, kan hij haaruitval hebben en wonden op zijn rug hebben. [6]
    • Vachtmijt wordt soms ook wel wandelende roos genoemd, omdat de mijt de huidschilfers omhoog duwt terwijl hij loopt. Het lijkt hierdoor alsof de huidschilfers bewegen.
    • Je kunt de mijt mogelijk zien, hij is geel.
  4. Hondenluizen zijn anders dan mensenluizen, maak je dus geen zorgen over besmetting. Luizen overleven op de huidafscheidingen van de hond of op hun bloed, afhankelijk van de soort. Je zou een volwassen luis op je hond moeten kunnen zien – ze zijn geel of lichtbruin en zijn ongeveer zo groot als een sesamzaadje. Soms worden ze aangezien voor roos, maar ze vallen niet van de hond af als je de vacht schudt. [7]
    • Andere tekenen van luizen zijn vachtverlies (vooral bij de nek, oren, schouders, en het geslachtsgebied), een ruwe, droge of geklitte vacht, kleine wonden of infecties, lintworm of andere parasieten die door luizen worden verspreid, en zelfs bloedarmoede in ernstige gevallen en bij kleine honden.
  5. Demodex schurft (puppyschurft) wordt veroorzaakt door kleine mijten die bijna elke hond van nature bij zich draagt. Deze mijten veroorzaken doorgaans geen huidproblemen, tenzij het immuunsysteem van de hond niet naar behoren werkt. Demodex schurft wordt het vaakst bij puppy's gezien, aangezien hun immuunsystemen zich nog ontwikkelen. Deze schurftsoort kan het beste worden gezien rondom de ogen en mond. De dierenarts kan de aandoening vaststellen door middel van huidmonsters. [8]
    • Demodex schurft is niet erg besmettelijk en mensen kunnen het niet oplopen. Het wordt doorgaans door de moeder overgedragen aan drinkende puppy's. [9]
    • Aanleg voor deze huidaandoening kan worden geërfd. Het is niet ongewoon dat puppy's demodex schurft hebben als de ouders het op een bepaald moment in hun leven ook hebben gehad. [10]
  6. Ringworm is niet echt een worm, maar een schimmel. Het veroorzaakt jeuk, kleine ronde korsten (ongeveer 1 cm in diameter) en vachtverlies (alopecia) op één of meerdere plekken. Het begint doorgaans op de kop of poten. Ringworm is besmettelijk en makkelijk over te dragen op mensen (een zoönotische ziekte) en andere huisdieren. Je dierenarts kan ringworm vaststellen en je adviseren over de behandeling, die een schimmeldoder vereist.
    • Sommige huisdieren kunnen lokale behandeling krijgen als de infectie mild is, andere dieren hebben orale antischimmelmedicatie nodig.
    • De behandeling van ringworm omvat ook het desinfecteren van je huis. Het kan maanden duren voordat het onder controle is. [11]
  7. Je hond heeft mogelijk een aandoening die lijkt op een parasiet of een andere aandoening die misleidend is met betrekking tot de oorzaak van de jeuk. Alopecia en de ziekte van Cushing zijn twee van zulke aandoeningen.
    • Alopecia, of vachtverlies, kan worden veroorzaakt door hypothyroeïdie en veroorzaakt doorgaans geen jeuk. Honden met hypothyroeïdie hebben vaker huidproblemen dan honden met een normaal werkende schildklier. [12]
    • Honden met de ziekte van Cushing drinken veel water en willen de hele dag door eten. Het is mogelijk dat de vacht van de hond dunner is en hij minder ondervacht heeft. De buik van de hond kan helemaal kaal zijn en de huid daar zal er dan ook dunner uitzien.
    Advertentie
Methode 3
Methode 3 van 4:

De jeuk van je hond behandelen

Pdf downloaden
  1. Wegens de verschillende mogelijke oorzaken van dit probleem, kunnen er verschillende behandelingen worden aangeraden door de dierenarts. [13] Antihistaminen hebben helaas een teleurstellend effect bij honden. De meeste honden hebben een korte kuur van steroïden nodig, of een van de moderne anti-jeuk medicijnen die tegenwoordig verkrijgbaar zijn, zoals Apoquel of Atopica. Er komen regelmatig nieuwe producten op de markt. [14] [15]
    • Gebruik de voorgeschreven medicatie volgens de instructies van de dierenarts. Medicatie wordt gebruikt om het jeuken onder controle te brengen en het helingsproces te beginnen.
  2. Een huidaandoening als gevolg van vlooienallergie is een van de meest voorkomende oorzaken van jeuk bij de hond. [16] Het voorkomen van vlooienbeten is vaak de eerste stap bij de behandeling van de jeuk die je hond ervaart, zelfs als je geen vlooien ziet. Honden kunnen een allergische reactie ontwikkelen op het speeksel van de vlo, de reactie daarop is ook extreme jeuk, zelfs als het maar één vlo was. [17]
    • Er moet een vlooienbehandeling worden uitgevoerd voor de hond en alle andere huisdieren in het huishouden en de directe omgeving. De vlooienbehandelingen moeten vervolgens maandelijks wordt uitgevoerd.
  3. De behandeling verschilt per mijt. Ernstige gevallen van Demodex kunnen maandenlange behandeling vereisen, terwijl scabiës doorgaans binnen enkele weken zijn verholpen. [18] [19] De dierenarts zal medicatie tegen de parasieten voorschrijven.
    • Scabiës kan makkelijk worden overgedragen naar andere dieren en mensen. Onderneem stappen om de besmetting in de omgeving van de hond, op de hond en op eventuele andere dieren die zijn blootgesteld uit te roeien. [20]
  4. Voorgeschreven shampoos zijn beschikbaar bij de dierenarts, ze zijn bedoeld voor de behandeling van jeuk en bacteriële- en schimmelinfecties. Deze producten kunnen in combinatie met orale medicatie worden gebruikt.
    • Algemeen beschikbare vlooien-shampoos, zoals gemedicineerde shampoos of teer-shampoos, kunnen open wonden op de huid verergeren. Overleg met de dierenarts voordat je een algemeen verkrijgbare shampoo koopt voor je hond.
    • Een wasbeurt is goed tegen een jeukende huid, maar gebruik geen shampoo die bedoeld is voor mensen. Een milde, op haver gebaseerde shampoo die speciaal voor honden is ontwikkeld, kan de jeuk tijdelijk verminderen. Als je hond schaafwonden of infecties op de huid heeft, gebruik dan geen shampoo of topische behandelingen zonder eerst met de dierenarts te overleggen. Je kunt het probleem verergeren als je een ongepast product gebruikt.
    • Was je hond niet te vaak. Een keer per maand in bad is voldoende voor de meeste gezonde honden, sommige honden hoeven zelfs minder vaak gewassen te worden. Door het wassen van je hond verwijder je de oliën van de huid. Als de dierenarts een speciale shampoo voorschrijft, zal hij ook met je bespreken hoe vaak de hond gewassen moet worden.
  5. De eerste optie voor de behandeling van veel milde tot ernstige gevallen van jeuk is een steroïde, namelijk Prednison, om de jeuk tijdelijk te verlichten. Het verminderen van de jeuk en ervoor zorgen dat je hond zich beter voelt, geeft de huid een kans om te helen.
    • Steroïden hebben wel bijwerkingen en moeten met zorg worden gebruikt. Gebruik op de lange termijn kan leiden tot problemen met de lever en bijnier. [21] [22]
  6. Antihistaminen kunnen ook worden gebruik om een allergische reactie te onderdrukken. [23] Er zijn veel soorten antihistaminen, de dierenarts kan zowel algemeen beschikbare als voorgeschreven opties aanraden.
    • Er is geen enkel product dat voor alle honden werkt. Er zal dus een testperiode nodig zijn om te bepalen welke antihistamine medicatie het beste werkt voor jouw hond.
    • Wees je ervan bewust dat antihistaminen mogelijk niet helpen bij extreme jeuk. Ze worden vaak gebruikt nadat de ergste problemen door steroïden zijn verholpen, om de allergische symptomen onder controle te houden.
  7. Het is mogelijk dat de dierenarts gebruik maakt van antibiotica in combinatie met medicatie tegen de jeuk. Dit wordt gedaan omdat een secundaire bacteriële infectie veel voorkomt als de huid door het krabben is beschadigd.
  8. Er kan een bloed- of huidtest worden gedaan om te helpen bepalen voor welke pollen, bomen, grassen, insecten of schimmels je hond allergisch is. [24] Voedselallergieën kunnen het beste worden vastgesteld door middel van een eliminatietest. [25] [26]
    • Als de jeuk wordt veroorzaakt door een allergie, kan de dierenarts immunotherapie voorstellen.
  9. Als je hond zoveel jeuk heeft dat hij door het krabben zijn huid beschadigd, kun je de dierenarts vragen om een doorverwijzing naar een dermatoloog. Een dermatoloog is gespecialiseerd in huidaandoeningen.
  10. Dergelijke medicatie, zoals gemedicineerde shampoos, teer shampoos, tea-tree olie, emu-olie en aloë vera, is vaak een laatste poging van de eigenaar in de hoop dat iets zal helpen. Vraag advies aan de dierenarts voordat je algemeen beschikbare remedies gebruikt voor je hond.
    • Huismiddeltjes, zoals terpentine, petroleumzalf, mondwater of azijn, moeten ook worden vermeden. Goedaardige topische middelen, zoals groene thee spoelingen en kokosolie, kunnen echter effectief zijn bij milde gevallen van een droge huid die geen tekenen van infectie vertoont.
    • Je pogingen om je hond te helpen kunnen het probleem voor zowel je huisdier als jezelf verergeren.
    Advertentie
Methode 4
Methode 4 van 4:

Het dieet van je hond aanpassen

Pdf downloaden
  1. De voeding van je hond verbeteren, zal helpen zijn algemene gezondheid te verbeteren, onafhankelijk van een eventuele voedselallergie.
    • Als je je hond verwerkt voedsel geeft, bekijkt dan de ingrediënten van het voedsel. Zorg ervoor dat proteïne het eerste ingrediënt is, in plaats van koolhydraten. Essentiële vetzuren zijn goed voor een gezonde huid en vacht, en moeten dus op de ingrediëntenlijst staan. [27] [28]
  2. Vetzuur supplementen, zoals visolie, kokosolie en lijnzaadolie, kunnen helpen in gevallen van huidaandoeningen die door allergie zijn veroorzaakt. Je kunt deze het beste in pure vorm voeren (verse vis of vis uit blik, vers geperste lijnzaadolie), maar ze zijn ook beschikbaar in capsules en in vloeibare vorm. [29] [30]
    • Volg de instructies op de verpakking of de aanwijzingen van de dierenarts met betrekking tot de dosering.
  3. Als een voedselallergie wordt vermoed, kan de dierenarts een voedsel eliminatietest voorstellen, met een geheel nieuw, aangepast dieet voor je huisdier. Dit nieuwe dieet zal moeten bestaan uit dingen die je hond nog nooit heeft gegeten.
    • Als je huisdier bijvoorbeeld hondenvoer met lam en rijst eet en koekjes met granen en rundvlees krijgt, dan mag het nieuwe dieet deze dingen niet bevatten.
    • Een voedsel eliminatietest duurt doorgaans 2-3 maanden.
    • Je moet je strikt aan het nieuwe dieet houden (ook met betrekking tot koekjes) om de beste informatie uit het experiment te verkrijgen.
    • Er kunnen een aantal voedsel eliminatietesten nodig zijn om te bepalen welk voedsel de allergische reactie veroorzaakt.
    • Je kun het hondenvoer misschien in een dierenwinkel kopen, maar er is vaak speciaal dieetvoer van de dierenarts nodig om de voedselallergie onder controle te houden. [31]
    • Als er eenmaal een passend dieet is gevonden, kun je het lichaam gaan uitdagen met steeds kleine hoeveelheden van een bepaald ingrediënt, om te zien of je hond na het eten ervan weer jeuk krijgt.
    Advertentie

Tips

  • Sommige hondenrassen, zoals golden retrievers, labradors en cocker spaniels, lijken een aanleg te hebben voor allergieën. Alle honden, zelfs een mix van verschillende rassen, kunnen echter op elk moment in hun leven een allergie ontwikkelen. [32]
  • Behandel vlooien het hele jaar door.
  • Scheer de vacht van je hond niet te dicht op de huid af. Gerichte knipbeurten om de vacht op geïnfecteerde gebieden te verwijderen, zal de huid in dat gebied helpen, maar vermijd het scheren van de hele vacht tenzij dit door de dierenarts wordt aangeraden. In sommige gevallen kan het scheren van de vacht van, zelfs een gezonde, hond ervoor zorgen dat de vacht in een andere kleur terug groeit, of helemaal niet terug groeit. [33]
  • Er is geen medicatie en er zijn geen behandelingen die voor alle honden werken. Het is mogelijk dat er meer dan één behandeling nodig is om het probleem op te lossen.
  • Wees je ervan bewust dat je vaak alleen de symptomen van jeuk kan behandelen, in plaats van de oorzaak ervan. Het vergt tijd en observatie om de oorzaak van de jeuk vast te stellen.
Advertentie

Waarschuwingen

  • Steroïden en antibiotica zijn in ernstige gevallen van huidproblemen die veroorzaakt zijn door allergie nodig aan het begin van de behandeling. Er zijn bijwerkingen voor alle soorten medicatie, deze moeten aan het begin van de behandeling, en in het geval van verlenging van de behandeling, met de dierenarts worden besproken.
  • Voer wijzigingen in het dieet van je hond altijd geleidelijk door. Maak slechts één verandering tegelijk en begin met kleine hoeveelheden.
  • Onthoud dat allergieën alleen gecontroleerd, maar niet genezen kunnen worden en dat je hond gedurende zijn leven ook nieuwe allergieën kan ontwikkelen. Dit kan voor jullie allebei soms erg vervelend en frustrerend zijn, maar het is belangrijk voor de gezondheid en het geluk van je hond dat je de oorzaak van het probleem achterhaalt.
Advertentie
  1. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=630
  2. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=559
  3. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=461
  4. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=599
  5. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=1535
  6. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=599
  7. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=2604
  8. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=2604
  9. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=630
  10. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=616
  11. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=616
  12. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=599
  13. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&A=1622&S=0&EVetID=0
  14. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=599
  15. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=597
  16. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=652
  17. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=2499
  18. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=648
  19. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=647
  20. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=599
  21. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=648
  22. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=2499
  23. http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&S=0&C=0&A=2749
  24. http://www.petmd.com/blogs/dailyvet/2009/december/15-5143

Over dit artikel

Deze pagina is 3.715 keer bekeken.

Was dit artikel nuttig?

Advertentie