Pdf downloaden
Pdf downloaden
Wanneer de hoeveelheid vocht dat een kattenlichaam verliest groter is dan de hoeveelheid ingenomen vocht, dan raakt het huisdier gedehydrateerd. Dit kan door een aantal oorzaken gebeuren, waaronder niet genoeg eten of drinken, oververhitting, braken, diarree, alsmede diverse andere factoren. [1] X Bron Helio A. de Morias, Dennis J. Chew, Catherine W. Cohn and Stephen P. DiBartola, "Disorders of Fluid Balance, Fluid Therapy and Transfusion Therapy." In Quick Reference to Veterinary Medicine, Edited by William R. Fenner. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins, 2000 Uitdroging is een ernstige aandoening bij katten omdat een goede vochtbalans noodzakelijk is voor het onderhouden van de lichaamstemperatuur, verwijderen van afvalstoffen, onderhouden van een goede circulatie en het verzekeren van de balans van noodzakelijke lichaamssystemen. Hoe sneller je vroege signalen van uitdroging kunt herkennen in je kat en je huisdier de juiste hulp kunt geven, hoe sneller de toestand terug te draaien is.
Stappen
-
Neem direct maatregelen als dat noodzakelijk is. Sommige oorzaken vragen om directe medische hulp bij elke kat, ongeacht zijn leeftijd of algemene gezondheidsstaat. Deze oorzaken omvatten in ieder geval elk vermoeden van interne bloedingen, brandwonden, gemiddelde tot ernstige wonden, substantieel of langdurig braken of diarree, gebrek aan eetlust dat langer dan 24 uur aanhoudt bij volwassen katten of langer dan 12 uur bij jonge katjes, ademen met open bek of hoge koorts. [2] X Bron Helio A. de Morias, Dennis J. Chew, Catherine W. Cohn and Stephen P. DiBartola, "Disorders of Fluid Balance, Fluid Therapy and Transfusion Therapy." In Quick Reference to Veterinary Medicine, Edited by William R. Fenner. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins, 2000
-
Let op de waterinname van je kat. In de eerste stadia is uitdroging gemakkelijk te missen. In feite zijn zelfs de meeste subtiele fysieke tekenen niet zichtbaar tot de kat minstens 4 of 5% uitgedroogd is. [3] X Bron Omdat de tekenen zo subtiel zijn, moet je opletten hoeveel je kat elke dag drinkt. Let op of hij minder drinkt of helemaal niets.
- Je moet er ook voor zorgen dat je genoeg vers water in de buurt hebt voor hem, vooral als je gedurende langere tijd weg bent, zoals voor je werk of een dagje uit.
-
Beoordeel de vochtigheid van het tandvlees. Eén manier om te zien of je kat uitgedroogd is, is door zijn tandvlees te controleren. Gebruik je vinger om zijn bovenlip omhoog te duwen en zijn tandvlees zichtbaar te maken. Raak met je vinger het tandvlees aan. Bij een goed-gehydrateerde kat voelt het tandvlees vochtig aan. Naarmate de kat meer en meer uitgedroogd wordt, begint zijn tandvlees droger aan te voelen. Als het tandvlees plakkerig of kleverig aanvoelt, dan kan de kat de eerste tekenen van uitdroging vertonen.
- Als het tandvlees echt droog aanvoelt, dan kan de kat redelijk tot ernstig uitgedroogd zijn, afhankelijk van andere tekenen. Tandvlees voelt gewoonlijk niet helemaal droog aan tot een kat minstens 6 tot 7% uitgedroogd is. [4] X Bron
- Houd in gedachten dat het tandvlees van je kat snel zal opdrogen aan de lucht nadat je de bovenlip hebt opgetild, dus je moet de vochtigheid direct beoordelen.
- Als het tandvlees van je kat droog, kleverig of plakkerig aanvoelt, of als je niet zeker weet of het tandvlees normaal is, onderzoek de kat dan verder om je te helpen bepalen of het huisdier uitgedroogd is, of hoe uitgedroogd hij is.
-
Controleer de capillaire refill tijd (CRT) van het tandvlees. De CRT is de hoeveelheid tijd die de haarvaten, wat kleine bloedvaten zijn, in het tandvlees nodig hebben om zich weer te vullen met bloed. Omdat uitdroging de hoeveelheid bloed vermindert, is deze tijd verlengd bij uitgedroogde huisdieren. [5] X Bron Victoria Aspinall and Richard Aspinall. Clinical Procedures in Small Animal Veterinary Practice. Gloucester, UK: 2013. Om de CRT te controleren druk je je vinger op het tandvlees van de kat en laat je het daarna los. De huid moet bleker of wit worden. Als het dat niet wordt, probeer het dan nogmaals en druk dan wat harder. Tel, nadat je je vinger hebt opgetild, het aantal seconden dat het duurt voor de bleke huid weer teruggekeerd is tot zijn normale kleur.
- Bij een gezonde, goed-gehydrateerde kat moet de huid in minder dan 2 seconden teruggekeerd zijn naar zijn normale kleur.
- Bij een redelijk uitgedroogde kat kan dit iets langer duren. In gevallen van ernstige uitdroging kan deze hervultijd zelfs nog opvallender verlengd zijn.
- CRT is gewoonlijk niet verlengd in gevallen van lichte uitdroging, dus een verlengde CRT kan redelijke tot ernstige uitdroging aangeven en is een signaal voor diergeneeskundige hulp.
- Als het tandvlees erg bleek of wit is voordat je erop drukt, neem de kat dan direct mee naar de dierenarts. Bleek tandvlees kan een teken zijn van verder gevorderde uitdroging. [6] X Bron Victoria Aspinall and Richard Aspinall. Clinical Procedures in Small Animal Veterinary Practice. Gloucester, UK: 2013.
-
Test de elasticiteit van de huid. Een ander teken van uitdroging is een subtiel verlies van elasticiteit in de huid. Dit wordt duidelijker naarmate de uitdroging verergert. Controleer de elasticiteit door een stuk huid uit te kiezen op de rug of borst van je kat. Vermijd de huid achterin de nek omdat die dik is en misleidende resultaten kan geven. Pak voorzichtig de huid op tussen twee van je vingers, en laat het dan weer vallen. Observeer de huid die je hebt opgepakt.
- Bij een gezonde, goed-gehydrateerde kat moet de huid direct terug op zijn plek vallen. Bij een licht uitgedroogde kat valt de huid misschien niet zo snel terug op zijn plek als bij een goed gehydrateerd dier.
- Bij een redelijk tot ernstig uitgedroogde kat zal de huid duidelijk langzaam terugvallen op zijn plek, en bij een heel ernstig uitgedroogde kat kan de huid rechtop blijven staan, in plaats van terug op zijn plek te vallen. [7] X Bron
- Het is belangrijk om je te realiseren dat deze test niet altijd volledig accuraat is. Oude of vermagerde dieren hebben vaak een minder elastische huid dan jongere dieren, dus hun huid zal niet zo snel terugveren, ook al zijn ze goed gehydrateerd. [8] X Bron Victoria Aspinall and Richard Aspinall. Clinical Procedures in Small Animal Veterinary Practice. Gloucester, UK: 2013. De huid van katjes die jonger zijn dan 6 weken heeft minder elasticiteit dan dat van volwassen katten. [9] X Bron Te zware huisdieren hebben veel onderhuids vet, daardoor kan het zijn dat ze geen zichtbaar verlies van elasticiteit hebben tot ze ernstig uitgedroogd zijn. [10] X Bron Victoria Aspinall and Richard Aspinall. Clinical Procedures in Small Animal Veterinary Practice. Gloucester, UK: 2013.
-
Controleer de ogen. De ogen van je kat kunnen je belangrijke informatie geven over de status van de vochtbalans. Licht ingezonken ogen bij een verder gezonde kat kunnen redelijke uitdroging aangeven. Het is echter belangrijk om je te realiseren dat heel dunne katten, vooral oudere katten of katten met chronische ziekten, gewoonlijk al licht ingezonken ogen kunnen hebben. [11] X Bron
- Ernstig ingezonken ogen die droog overkomen kunnen ernstige uitdroging aangeven. In bepaalde ernstige gevallen kan zelfs het derde ooglid zichtbaar zijn. [12] X Bron Victoria Aspinall and Richard Aspinall. Clinical Procedures in Small Animal Veterinary Practice. Gloucester, UK: 2013.
- Als de ogen droog lijken, ingezonken zijn of het derde ooglid zichtbaar wordt, dan moet de kat direct diergeneeskundige hulp krijgen.
-
Voel de pootjes. Bij een kat met andere tekenen van uitdroging, kunnen pootjes die koel aanvoelen een indicatie zijn van redelijke tot ernstige uitdroging. [13] X Bron Victoria Aspinall and Richard Aspinall. Clinical Procedures in Small Animal Veterinary Practice. Gloucester, UK: 2013. Om dit te onderzoeken pak je rustig je kat op. Houd zijn poot in de palm van je hand en let op de temperatuur. Als het aanvoelt als de normale temperatuur van je kat, dan is hij niet redelijk uitgedroogd. Als zijn pootje koel of koud aanvoelt, dan kan dit een teken zijn van ernstige uitdroging en moet je hem zo snel mogelijk naar de dierenarts brengen.Advertentie
-
Vraag om hulp van een dierenarts. Als je kat tekenen vertoont van uitdroging, dan moet je een bezoek brengen aan de dierenarts. Zodra je kat tekenen vertoont van uitdroging moet je contact zoeken met een dierenarts, omdat de toestand veel gemakkelijker te corrigeren is in een vroeg stadium. Als je het vermoeden hebt dat je kat redelijk tot ernstig uitgedroogd is, of als het dier lusteloos is of niet reageert, ga dan direct met je huisdier naar de dierenarts.
- Laat de dierenarts weten dat het een noodgeval is zodat je sneller geholpen kunt worden. Ernstige uitdroging is een levensbedreigend noodgeval.
- Naast het bevestigen van de resultaten van je fysieke onderzoek en het beoordelen van het verleden van je kat, kan je dierenarts tests uitvoeren om te helpen bepalen hoe uitgedroogd je kat is, en om te besluiten over een geschikte behandeling.
-
Laat de dierenarts testen uitvoeren. In aanvulling op een fysiek onderzoek kan je dierenarts wat basistesten uitvoeren om de staat van de uitdroging van je kat te bepalen. Een van de basistesten die dierenartsen gebruiken om de uitdroging te beoordelen is een bloedtest om het packed cell volume (PCV) te bepalen. Als de PCV hoger is dan normaal, dan is je kat waarschijnlijk uitgedroogd. [14] X Bron Victoria Aspinall and Richard Aspinall. Clinical Procedures in Small Animal Veterinary Practice. Gloucester, UK: 2013.
- De dierenarts kan ook een urinemonster nemen om de concentratie te controleren. Gewoonlijk, wanneer dieren uitgedroogd zijn, concentreren de nieren de urine om water te besparen. Als je kat echter een nierziekte of een hormonenverstoring heeft, zal hij niet in staat zijn om zijn urine goed te concentreren, zelfs al is hij uitgedroogd. [15] X Bron Victoria Aspinall and Richard Aspinall. Clinical Procedures in Small Animal Veterinary Practice. Gloucester, UK: 2013.
- Andere onderzoeken kunnen gedaan worden afhankelijk van de verwachte onderliggende oorzaak van de uitdroging.
-
Geef je kat de behandeling. Als de dierenarts eenmaal je kat heeft onderzocht, dan zal ze de geschatte mate van uitdroging berekenen en een vochtbehandelingsplan formuleren. De beste manier om redelijke tot ernstige uitdroging te corrigeren is door intraveneus vloeistoffen toe te dienen. Je zult ook de onderliggende oorzaak moeten aanpakken om de situatie in de toekomst te verhelpen.
- In gevallen van ernstige uitdroging is een onmiddellijke, agressieve intraveneuze vochttherapie nodig om het herstel van de kat te bereiken.
-
Zoek naar onderliggende oorzaken bij zieke katten. Omdat vroege tekenen van uitdroging subtiel zijn en gemakkelijk gemist kunnen worden, is het belangrijk dat je de potentiële uitdrogingsrisicofactoren en situaties die kunnen leiden tot uitdroging bij je kat kunt identificeren. Je moet zoeken naar veel voorkomende onderliggende oorzaken van uitdroging zoals niet genoeg eten of drinken, excessief plassen, braken, diarree, brandwonden of andere huidbeschadigingen, interne of externe bloedingen, koorts en verlies van vloeistof in het lichaam door interne bloedingen of andere ongewenste opname uit de bloedvaten.
- Zieke of uitgeputte katten en jonge katjes zijn met name kwetsbaar voor deze aandoening. Als je kat aan deze beschrijving voldoet, moet je bijzonder oplettend zijn bij het zoeken naar deze factoren. Dit zijn altijd redenen voor alarm en rechtvaardigen diergeneeskundige hulp. [16] X Bron Helio A. de Morias, Dennis J. Chew, Catherine W. Cohn and Stephen P. DiBartola, "Disorders of Fluid Balance, Fluid Therapy and Transfusion Therapy." In Quick Reference to Veterinary Medicine, Edited by William R. Fenner. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins, 2000
-
Herken risicofactoren. Bepaalde medische en omgevingsomstandigheden maken uitdroging waarschijnlijker, dus huisdieren die lijden aan deze aandoeningen hebben een verhoogd risico om uitgedroogd te raken. Dit betekent dat je huisdieren met deze aandoeningen heel zorgvuldig in de gaten moet houden voor vroege tekenen van uitdroging. Voorbeelden van dergelijke aandoeningen zijn nierziekten, diabetes, hyperthyroïdie, hartaandoeningen, inflammatoire darmaandoening, maagdarmparasieten, diverse besmettelijke ziekten en hitte-uitputting.Advertentie
Tips
- Zorg ervoor dat katten altijd toegang hebben tot ruim voldoende vers, schoon water.
- Voer je kat op zijn minst een beetje blikvoer of vers voer, aangezien droge brokken niet voldoende vocht bieden. [17] X Bron
Advertentie
Bronnen
- ↑ Helio A. de Morias, Dennis J. Chew, Catherine W. Cohn and Stephen P. DiBartola, "Disorders of Fluid Balance, Fluid Therapy and Transfusion Therapy." In Quick Reference to Veterinary Medicine, Edited by William R. Fenner. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins, 2000
- ↑ Helio A. de Morias, Dennis J. Chew, Catherine W. Cohn and Stephen P. DiBartola, "Disorders of Fluid Balance, Fluid Therapy and Transfusion Therapy." In Quick Reference to Veterinary Medicine, Edited by William R. Fenner. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins, 2000
- ↑ http://www.merckvetmanual.com/mvm/emergency_medicine_and_critical_care/fluid_therapy/the_fluid_resuscitation_plan.html
- ↑ http://www.merckvetmanual.com/mvm/emergency_medicine_and_critical_care/fluid_therapy/the_fluid_resuscitation_plan.html
- ↑ Victoria Aspinall and Richard Aspinall. Clinical Procedures in Small Animal Veterinary Practice. Gloucester, UK: 2013.
- ↑ Victoria Aspinall and Richard Aspinall. Clinical Procedures in Small Animal Veterinary Practice. Gloucester, UK: 2013.
- ↑ http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?P=A&A=292&S=0&EVetID=0
- ↑ Victoria Aspinall and Richard Aspinall. Clinical Procedures in Small Animal Veterinary Practice. Gloucester, UK: 2013.
- ↑ https://www.vetlearn.com/_preview?_cms.fe.previewId=308c2f60-d966-11e0-9094-0050568d3693
- ↑ Victoria Aspinall and Richard Aspinall. Clinical Procedures in Small Animal Veterinary Practice. Gloucester, UK: 2013.
- ↑ http://www.merckvetmanual.com/mvm/emergency_medicine_and_critical_care/fluid_therapy/the_fluid_resuscitation_plan.html
- ↑ Victoria Aspinall and Richard Aspinall. Clinical Procedures in Small Animal Veterinary Practice. Gloucester, UK: 2013.
- ↑ Victoria Aspinall and Richard Aspinall. Clinical Procedures in Small Animal Veterinary Practice. Gloucester, UK: 2013.
- ↑ Victoria Aspinall and Richard Aspinall. Clinical Procedures in Small Animal Veterinary Practice. Gloucester, UK: 2013.
- ↑ Victoria Aspinall and Richard Aspinall. Clinical Procedures in Small Animal Veterinary Practice. Gloucester, UK: 2013.
- ↑ Helio A. de Morias, Dennis J. Chew, Catherine W. Cohn and Stephen P. DiBartola, "Disorders of Fluid Balance, Fluid Therapy and Transfusion Therapy." In Quick Reference to Veterinary Medicine, Edited by William R. Fenner. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins, 2000
- ↑ http://www.veterinarypartner.com/Content.plx?A=3041
Advertentie
Meld je aan voor de gratis nieuwsbrief van wikiHow!
Je vindt dan elke week handige handleidingen in je inbox.
Meld me aan!
