Pdf downloaden
Pdf downloaden
Je kunt spreken van doeltreffend disciplineren, wanneer een ouder of verzorger in staat is de handelingen van een kind zodanig vorm te geven dat gewenst gedrag ontstaat. De nadruk van elke disciplinaire maatregel moet liggen op het scheppen van orde en het bevorderen van een goed moreel karakter. Hoewel er veel verschillende manieren zijn om gedragscorrectie toe te passen, is van sommige strategieën bewezen dat ze effectiever zijn dan andere. Daarom is het erg belangrijk om jezelf te informeren over hoe je je kinderen het meest effectief kunt disciplineren.
Stappen
-
Zoek uit wat de Nederlandse wetgeving zegt over het geven van lijfstraffen. In meer dan 50 landen is het gebruik van lijfstraffen verboden, inclusief lijfstraffen die door de ouders worden gegeven. [1] X Bron Afhankelijk van het land waar je woont, kan het illegaal zijn om je kind te slaan, en zou je juridische gevolgen kunnen ondervinden als gevolg daarvan.
-
Besef wel dat het geven van lijfstraffen leidt tot slechter gedrag, niet tot beter. Meer dan 50 jaar onderzoek heeft aangetoond dat slaan verband houdt met het verergeren van gedragsproblemen en een verhoogd risico op geestelijke gezondheidsproblemen, antisociaal gedrag en cognitieve stoornissen later in het leven. [2] X Bron [3] X Bron Dus zal het waarschijnlijk het tegenovergestelde effect opleveren als dat waarop je hoopte. [4] X Bron
- Kinderen die thuis af en toe een pak slaag krijgen, zien slaan eerder als een aanvaardbare manier om conflicten met broers, zussen en leeftijdgenoten op te lossen. [5] X Betrouwbare bron American Psychological Association Ga naar de bron
-
Besef dat de gevolgen van lijfstraffen kunnen doorwerken tot in de volwassenheid. Onderzoek heeft aangetoond dat volwassenen die als kind lijfstraffen hebben ondergaan een hoger risico lopen op: [6] X Bron [7] X Betrouwbare bron PubMed Central Ga naar de bron [8] X Bron [9] X Bron
- Geestelijke gezondheidsproblemen
- Crimineel gedrag
- Verminderde sociale vaardigheden
- Mishandeling van hun echtgenoten en kinderen
- Minder moreel besef
- Kortere levensduur (vroege dood)
-
Besef dat het gebruik van lijfstraffen de relatie met je kind kan schaden. Onderzoek toont aan dat je kind slaan, net als andere vormen van geweld, de band tussen ouder en kind schaadt. [10] X Betrouwbare bron PubMed Central Ga naar de bron
- Je kind zal misschien minder bereid zijn je om raad te vragen over problemen.
- Kinderen gaan dingen stiekem achter je rug om doen, om niet betrapt te worden.
- Je kind kan gaan denken dat je niet van hem houdt.
- Kinderen kunnen je aanwezigheid gaan vermijden, deelnemen aan naschoolse activiteiten of veel tijd bij vrienden doorbrengen, omdat ze zich veiliger voelen bij mensen die hen niet slaan.
- Je kind kan minder open en aanhankelijk worden bij jou in de buurt.
- Kinderen (of iemand anders) kunnen de kinderbescherming of de politie bellen, als ze bang zijn en het gevoel hebben dat ze worden mishandeld.
- Je eigen kinderen kunnen bang voor je worden.
Advertentie
-
Zoek voor het uitvoeren van de straf een plek met privacy. Door ervoor te zorgen dat je dit soort straffen alleen uitvoert in een privéruimte, kan je kind zijn/haar waardigheid behouden en breng je het niet teveel in verlegenheid. De nadruk moet liggen op het disciplineren en het in verlegenheid brengen van je kind moet tot een minimum worden beperkt.
- De meeste deskundigen zijn er stellig van overtuigd dat kinderen onder geen enkele omstandigheid een pak slaag zouden moeten krijgen. Toch geloven sommige ouders dat billenkoek de beste manier is om kinderen zich aan regels te laten houden. Wat je standpunt ook is over het geven van lijfstraffen, het is duidelijk dat het een aantal negatieve gevolgen kan hebben. Daarom moet deze methode van disciplineren met mate worden toegepast en eigenlijk alleen om te voorkomen dat je kind zich inlaat met gevaarlijke activiteiten.
- Zorg dat broers en zussen of andere kinderen niet aanwezig zijn tijdens het pak slaag.
- Als je op een openbare plaats een pak slaag noodzakelijk acht, moet je je kind meenemen naar een privé-plek, zonder toeschouwers.
-
Leg je kind uit waarom hij/zij een pak slaag krijgt. Het is belangrijk dat je kind begrijpt waarom het wordt gestraft, zodat het leert wat aanvaardbaar en onaanvaardbaar gedrag is. Probeer alle disciplinaire maatregelen, inclusief een pak slaag, te zien als een leermoment, en niet alleen als straf.
- Gebruik als je de reden voor de straf uitlegt duidelijke taal die je kind begrijpt.
- Je kunt bijvoorbeeld zeggen: 'Jan, je rende alweer met de schaar door het huis en botste bijna tegen je broertje op. Ik heb je al een keer gezegd dat je dit niet moet doen, omdat het gevaarlijk is, dus nu wordt het tijd voor een pak slaag.'
- Geef je kind eerst een waarschuwing. Dit geeft hem/haar de kans zijn/haar gedrag aan te passen, om een pak slaag te vermijden.
-
Leg jongere kinderen over je schoot met hun billen naar boven. In deze positie kun je het kind op de juiste manier slaan zonder letsel te veroorzaken. Oudere kinderen kun je rechtop laten staan, met hun rug naar je toe.
- Zorg dat je kind volledig gekleed is tijdens het pak slaag. Slaan op de blote huid kan blauwe plekken en andere vermijdbare verwondingen veroorzaken.
-
Sla niet te hard en alleen op de billen. Sla met een open hand en gebruik weinig kracht. Billenkoek mag nooit blauwe plekken of littekens achterlaten. De nadruk moet liggen op het aanleren van beter gedrag, niet op het pijn doen van je kind.
- Je mag nooit voorwerpen gebruiken om je kind mee te slaan en je moet het slaan beperken tot ongeveer drie of vier klapjes op de bips.
- Sla je kind nooit als je boos bent. Sla je kind alleen als je kalm bent, om onbedoelde verwondingen te voorkomen.
-
Geef je kind na afloop de kans om te kalmeren. Je kind heeft waarschijnlijk even tijd nodig om bij te komen van de straf. Als het pak slaag voorbij is, zal hij/zij waarschijnlijk overstuur zijn. Vertel hem/haar dat wanneer hij/zij er klaar voor is, hij/zij de normale activiteiten weer kan hervatten.
- Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: 'Ik snap dat je nu overstuur bent, schat. Als je er klaar voor bent kun je weer naar beneden komen.'
Advertentie
-
Bepaal de gezinsregels. Zorg dat jij en je echtgenoot/echtgenote, of eventuele co-ouders, het met de regels eens zijn. Het is erg belangrijk dat iedereen het met elkaar eens is over de manier van disciplineren, zodat je kinderen de ouders/verzorgers niet tegen elkaar uit gaan spelen.
- Je kunt je kinderen ook betrekken bij het maken van sommige van de regels. Het is belangrijk dat kinderen het gevoel hebben dat ze deel uitmaken van de beslissingen in het gezin. Wees echter niet bang om streng te zijn over belangrijke zaken. Als jouw tiener bijvoorbeeld om 23.00 uur thuis moet zijn, sta dan niet toe dat hij/zij in plaats daarvan 2.00 uur bedingt.
- Het is belangrijk om je verwachtingen over het gedrag van je kind kenbaar te maken aan familieleden, babysitters en andere verzorgers. Als de verzorger niet in staat - of niet bereid - is om zich aan jouw opvattingen over het gedrag van je kind te houden, moet je overwegen om je kind onder de hoede te stellen van iemand wiens opvattingen over opvoeden beter overeenkomen met de jouwe.
-
Leg de regels duidelijk aan je kinderen uit. Nadat er een bepaalde regel is vastgesteld, is het heel belangrijk om duidelijk te zijn over wat die regel precies inhoudt, zodat de nieuwe regel goed wordt begrepen. Zorg dat je gedragsregels uitlegt als je kinderen rustig zijn en dat ze de woorden die je gebruikt gemakkelijk kunnen begrijpen. Jouw verwachtingen proberen uit te leggen wanneer je kind overstuur of moe is, zal niet echt veel zoden aan de dijk zetten. Jij moet zelf ook kalm en uitgerust zijn wanneer je een dergelijk gesprek voert.
- Zorg dat de regels concreet en specifiek zijn, zodat er geen ruimte is voor verkeerde interpretaties. Het is bijvoorbeeld beter om tegen je tienjarige te zeggen: 'Je moet om 19.00 uur thuis zijn' dan 'Je moet voor het donker thuis zijn'.
- Zorg dat je de regels van tevoren hebt uitgelegd. Probeer om regels niet pas te bespreken nadat er een is overtreden. Leg ze in plaats daarvan van tevoren uit, zelfs als dat betekent dat je jezelf moet herhalen.
- Probeer regels bevestigend te formuleren. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: 'We lopen, als we bij het zwembad zijn' in plaats van 'Niet rennen, als we bij het zwembad zijn.'
-
Wees consequent. Hou je consequent aan de regels, zodat je kinderen ze duidelijk kunnen begrijpen. Als je de regels maar sporadisch handhaaft, raken je kinderen in de war. Deze verwarring zal het voor hen moeilijker maken om jouw verwachtingen en grenzen duidelijk te begrijpen. Dus, als de regel is dat je zoon om 19.00 uur thuis is en hij belt en vraagt of hij nog wat langer bij een vriendje mag blijven spelen, herinner hem er dan aan dat de regel is dat hij om 19.00 uur thuis is.
- Als er nog geen regel was voor een bepaald gedrag op het moment dat het zich voordoet, is het belangrijk de tijd te nemen om de regel vast te stellen en duidelijk te verwoorden, vlak nadat het ongewenste gedrag zich heeft voorgedaan.
-
Probeer ruzie met je kinderen over de regels te vermijden. Dit betekent natuurlijk niet dat je moet toegeven aan al hun wensen en grillen. Wanneer de regels voor iedereen duidelijk zijn, heeft het geen zin er nog over te discussiëren of ruzie over te maken. Als je de regels duidelijk hebt gemaakt en je kind probeert zich er nog steeds onderuit te praten, is het goed om gewoon te stoppen met het gesprek. De regel geldt nog steeds, maar je hebt jezelf uit de discussie teruggetrokken.
- Als je tiener bijvoorbeeld roept: 'Het is niet eerlijk mam, Benjamin mag tot 22.00 uur buiten blijven!' kun je gewoon zeggen: 'Dat weet ik'. Of misschien blijft je puberende zoon maar zeuren dat hij de auto nodig heeft voor een avondje uit; je kunt dan zeggen: 'Je weet wat ik heb gezegd' of 'Ik heb nee gezegd', zonder verdere discussie.
- Deze aanpak moet alleen worden gebruikt als je de regels al aan je kind hebt uitgelegd en je kind nog steeds probeert zijn/haar zin te krijgen. Het minimaliseert de machtsstrijd en helpt duidelijk te maken dat de regel gewoon geldt, klaar uit.
Advertentie
-
Beloon positief gedrag. Bepaal welk gedrag je vaker wilt zien bij je kind en beloon dat gedrag. Weten wat je wel en niet mag doen is niet aangeboren. Als ouder is het aan jou om je kind(eren) te trainen zich goed te gedragen. Daarom is het heel belangrijk dat je vaststelt welk gedrag je wilt dat jouw kind ontwikkelt en dat je dit gedrag stimuleert. Positief gedrag belonen met positieve consequenties is effectiever dan negatieve consequenties moeten verbinden aan wangedrag.
- Het belonen van positief gedrag moet in overeenstemming zijn met het eigenlijke gedrag. Mondelinge complimentjes werken goed voor de meeste soorten van positief gedrag, terwijl grotere beloningen voorbehouden moeten zijn voor de belangrijkere mijlpalen. Bijvoorbeeld, een tien op een rapport vraagt om een keer feestelijk uit eten gaan.
- Je kunt ook een puntensysteem gebruiken om positief gedrag te versterken. Met een puntensysteem kan je kind voor gepast gedrag gedurende de week punten, of bijvoorbeeld leuke stickers, verdienen. Aan het eind van de week kan hij/zij de punten of stickers dan bijvoorbeeld inwisselen voor een grotere beloning.
-
Geef geen aandacht aan vervelend gedrag of aan gewoonten die verder niet schadelijk zijn voor je kind of voor anderen. Reageer in plaats daarvan positief wanneer hij/zij het gedrag vertoont dat je wilt zien en je zult daar meer van gaan zien. Wanneer je geen aandacht geeft aan het negatieve gedrag, heeft je kind geen publiek meer. Vaak zal hierdoor het ongewenste gedrag verminderen en het gewenste gedrag toenemen. [11] X Bron
- Als je bijvoorbeeld wilt dat je kind stopt met driftbuien, reageer dan niet als zijn/haar driftbui begint. Wacht in plaats daarvan tot je kind weer wat gekalmeerd is en zich gepast gedraagt, voordat je wel of niet op zijn/haar verzoeken ingaat.
- Negeer alleen gedrag dat je kind of andere mensen geen schade berokkent.
-
Probeer de reden voor het wangedrag van je kind te begrijpen. Er zullen altijd momenten zijn waarop je kind zich misdraagt. De meeste stoornissen in gedrag zijn normaal en horen bij een normale ontwikkeling. Als je kunt achterhalen waarom je kind zich misdraagt, kun je misschien toekomstig wangedrag voorkomen. Houd in gedachten dat er over het algemeen vier redenen zijn waarom een kind zich misdraagt: omdat het zich machteloos voelt, omdat het zich ontoereikend voelt, omdat het te weinig aandacht krijgt, of omdat het boos is en wraak wil nemen.
- Als je kind zich slecht gedraagt omdat hij/zij zich machteloos voelt, kun je het misschien andere, bij de leeftijd passende mogelijkheden geven waarbij het kind zijn/haar macht kan laten gelden. Hij/zij zou bijvoorbeeld vaker zelf mogen uitkiezen wat hij/zij naar school aantrekt of wat hij/zij als ontbijt neemt.
- Als je kind worstelt met een gebrek aan zelfvertrouwen, kunt je het misschien helpen zich meer met zijn/haar sterke kanten te gaan identificeren door het te laten deelnemen aan activiteiten waar hij/zij goed in is, om zo meer zelfvertrouwen op te bouwen.
- Aandachtzoekend gedrag kan gemakkelijk worden verholpen door je kind vaker aandacht en complimenten te geven als hij/zij gepast gedrag vertoont. Als je hem/haar genoeg aandacht geeft, zal dit het negatieve aandachtzoekende gedrag doen verminderen.
- Als je kind boos is en wraak wil nemen, is het belangrijk om samen met je kind een gesprek te hebben over hoe het beter kan omgaan met zijn/haar boosheid. Je kunt bijvoorbeeld zeggen: 'Ik snap dat je boos bent en ik vind het vervelend dat je broer je zo boos heeft gemaakt, maar het is niet goed om iemand te slaan. Probeer het in plaats daarvan met woorden op te lossen en kom er ook met mij of je vader over praten.'
-
Beslis of een natuurlijke consequentie gepast is. Een natuurlijke consequentie is het natuurlijke gevolg van het gedrag van het kind zelf. Deze gevolgen worden louter en alleen veroorzaakt door zijn/haar eigen daden en worden niet door een ouder opgedrongen. Als jouw zoon bijvoorbeeld zijn vieze sportkleding niet in de wasmand gooit, is het natuurlijke gevolg dat zijn sportkleding nog vies is op de dag van de wedstrijd. Als de natuurlijke consequentie passend is, laat je kind dan die consequentie ervaren. Soms zijn natuurlijke consequenties de beste leraren.
- Natuurlijke consequenties moeten alleen gebruikt worden als het kind geen gevaar loopt om gewond te raken. Je zou bijvoorbeeld niet willen dat je peuter een hete kachel aanraakt. De natuurlijke consequentie zou zijn dat je kind zich brandt, en dat is natuurlijk niet de bedoeling.
- Nadat de natuurlijke consequentie zich heeft voorgedaan, moet je een gesprek met je kind hebben over waarom het gebeurde. Je kunt bijvoorbeeld zeggen: 'Jon, je hebt je sportkleding niet in de wasmand gedaan, dus nu is het niet schoon voor de wedstrijd van vandaag.'
-
Beslis over een logische consequentie. Als een natuurlijke consequentie niet geschikt is, dan is het invoeren van een logische consequentie de volgende stap. Een logische consequentie ontstaat als gevolg van het gedrag van een kind, maar wordt wel opgelegd door een ouder of verzorger. De meest effectieve logische consequenties moeten gerelateerd zijn aan het gedrag. Ook moet de consequentie niet te bestraffend zijn, maar ook weer niet zo klein dat het kind er geen last van heeft.
- Hier is een goed voorbeeld van een logische consequentie: als je merkt dat je telkens opnieuw tegen je zoon moet zeggen dat hij zijn fiets niet op de oprit moet laten liggen, kun je zeggen: 'Jon, als jouw fiets op de oprit ligt, kan ik als ik thuiskom van mijn werk de tuin niet in rijden. Erger nog, als ik hem niet zie, kan ik er per ongeluk overheen rijden. De volgende keer dat ik je fiets op de oprit zie liggen, zet ik hem in de garage en mag je er twee dagen niet op rijden.' Dit is beter dan een consequentie die niets met het gedrag te maken heeft, zoals: 'Je mag twee dagen geen TV kijken', of te streng, zoals: 'Je mag een maand lang niet bij je vriendje langs', of te minimaal, zoals: 'Als ik toeter moet je naar buiten komen en hem wegzetten'.
- Ga altijd respectvol met je kind om en vermijd een oordeel als je consequenties gebruikt. Het is bijvoorbeeld beter om te zeggen: 'Ik weet dat je heel veel zin hebt om met je vriend op reis te gaan. Maar je kamer moet schoon zijn voordat je gaat. Als je kamer niet schoon is, dan kun je niet gaan.' in plaats van: 'Waarom ben je altijd zo slordig, ik ben je dienstmeisje niet! Maak deze kamer onmiddellijk schoon of je gaat nergens heen.'
- Het kan zinvol zijn je kind te helpen bij het uitkiezen van de consequentie. Je kunt bijvoorbeeld zeggen: 'Je rende door het huis en brak de spiegel. Hoe ga je die vervangen?' Of je kunt zeggen: 'Jon, als je naar buiten gaat, moet je je speelschoenen aan. Als je je schoolschoenen aan wilt houden, moet je binnen blijven. De keuze is aan jou.'
-
Wees consequent bij het toepassen van consequenties. Sta niet toe dat je kind zich onder een consequentie uit onderhandelt. Zodra een regel wordt overtreden, moet de vastgestelde consequentie onmiddellijk worden toegepast. Als je je kind een keuze hebt gegeven over de te gebruiken consequentie, moet het binnen de grenzen van die keuze blijven. Het is heel belangrijk dat je alle consequenties die je zegt te gaan opleggen, ook echt nakomt.Advertentie
-
Geef je kleuter altijd eerst een waarschuwing. Als je kleuter moeite heeft om zichzelf onder controle te houden, iets waar de meeste kleine kinderen van tijd tot tijd last van hebben, begin dan met hem/haar een waarschuwing te geven. [12] X Betrouwbare bron Mayo Clinic Ga naar de bron Zorg dat de waarschuwing duidelijk en eenvoudig is, in bewoordingen die hij/zij kan begrijpen. Je zou kunnen zeggen: 'Jason, als je je vriend nog een keer slaat, krijg je een time-out.'
-
Begeleid je kind naar de time-out ruimte. Als je kleuter na de waarschuwing doorgaat met het ongepaste gedrag, begeleid hem/haar dan naar een time-out ruimte. Een ideale time-outplek is een rustige plek die vrij is van afleiding - zoals televisie, speelgoed en andere kinderen. [13] X Betrouwbare bron Mayo Clinic Ga naar de bron
- Het kan handig zijn om thuis, of op andere plaatsen waar je vaak komt, een vaste time-outplek te hebben. Op die manier vermijd je de extra frustratie van het zoeken naar een goede time-outplek.
- Vertel je kleuter waarom de time-out nodig is. Pas ervoor op dat je alleen het gedrag bekritiseert en niet het kind. Je kunt bijvoorbeeld zeggen: 'Het is niet goed om Sam te slaan' in plaats van: 'Je bent een stoute jongen omdat je Sam slaat.'
-
Verplicht je kind om de afgesproken tijd in time-out te blijven. De meeste deskundigen zijn het erover eens dat de meest geschikte tijdsduur voor een time-out één minuut per leeftijdsjaar is. [14] X Betrouwbare bron Mayo Clinic Ga naar de bron Je driejarige krijgt dus drie minuten time-out, je vierjarige vier minuten, enz.
- Het kan zijn dat je kind zich verzet of vroegtijdig uit de time-out wil komen, en dat is volkomen normaal voor een kleuter. Als hij/zij weigert te blijven zitten, houd hem/haar dan stevig maar zachtjes bij zijn/haar schouders vast. Je kunt ook proberen hem/haar op schoot te zetten en hem/haar daar stevig vast te houden terwijl hij/zij in de time-out blijft.
- Sommige ouders geven er de voorkeur zelf een time-out, weg van hun kind, te nemen, wanneer het kind zich verzet. Dit kan gewoon betekenen dat je je kind vertelt dat je een time-out van hem/haar neemt. Je kunt dan in dezelfde kamer blijven om hem/haar in de gaten te houden, maar je reageert even een tijdje niet op hem/haar.
-
Hervat de normale activiteiten. Laat je kind weer aan een positieve activiteit beginnen nadat de aanbevolen time-out tijd voorbij is. Als hij/zij nog steeds geïrriteerd of gefrustreerd gedrag vertoont, kan het nuttig zijn om hem/haar wat extra tijd te geven om af te koelen. Laat je kind weten dat hij/zij vrij is om weer te gaan spelen zodra de time-out voorbij is en hij/zij gestopt is met huilen.Advertentie
Tips
- Geef nooit straf voor ongelukjes. Kinderen moeten leren zelfstandig en onafhankelijk te zijn, zonder angst voor straf vanwege incidentele, onvermijdelijke ongelukjes.
- Geef het goede voorbeeld door je kinderen het juiste gedrag voor te doen. Kinderen leren het beste door naar hun ouders te kijken. Als je bijvoorbeeld tegen je kind zegt dat hij niet in zijn kamer mag eten, eet dan zelf ook niet in jouw kamer.
- Leg je kind altijd uit waarom een consequentie wordt toegepast of, in het geval van natuurlijke consequenties, nadat de consequentie heeft plaatsgevonden.
- Geef niet toe omdat je bang bent het plezier van je kind te verpesten. Onthoud dat kinderen baat hebben bij grenzen en passende consequenties.
- Het is het beste om te wachten tot je kind oud genoeg is om het concept van een time-out te begrijpen, voordat je ermee begint. Rond de drie jaar is een goede leeftijd om ermee te beginnen. Bovendien moet een time-out alleen worden gebruikt voor ernstige overtredingen, zoals schoppen, bijten, slaan, enz.
Advertentie
Waarschuwingen
- Kinderen die lijfstraffen krijgen kunnen later in hun leven osteoporose en/of een ernstige depressie ontwikkelen, evenals een ongezonde behoefte om anderen te mishandelen of misbruiken.
- De meeste deskundigen zijn het erover eens dat lichamelijk straffen geen erg nuttige disciplinaire methode is. [15] X Bron Er zijn zelfs aanwijzingen dat lijfstraffen juist meer negatief gedrag bevorderen en bovendien de ontwikkeling van de hersenen kunnen belemmeren. [16] X Bron Het moet zeer spaarzaam worden toegepast en alleen om situaties te voorkomen die anders zouden leiden tot gevaar of letsel, voor het kind of voor anderen.
- In het Verenigd Koninkrijk mag een pak slaag geen sporen op het lichaam achterlaten - het veroorzaken van (waarneembaar) letsel is een strafbaar feit. In Schotland geldt een volledig verbod op het geven van lijfstraffen met wat voor voorwerp dan ook (behalve de blote hand).
- In sommige landen zijn er wetten die lijfstraffen verbieden. Het geven van lijfstraffen is verboden in Albanië, Oostenrijk, Benin, Brazilië, Bolivia, Bulgarije, Kaapverdië, Congo, Costa Rica, Kroatië, Cyprus, Denemarken, Estland, Finland, Duitsland, Griekenland, Groenland, Hongarije, IJsland, Israël, Kenia, Letland, Litouwen, Liechtenstein, Luxemburg, Moldavië, Nederland, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Peru, Polen, Portugal, Ierland, Moldavië, Roemenië, San Marino, Zuid-Soedan, Spanje, Zweden, Togo, Tunesië, Oekraïne, Uruguay en Venezuela.
- Volgens sectie 43 van het Canadese wetboek van strafrecht wordt het geven van lijfstraffen afgeraden, maar is het niet strafbaar. Pogingen om sectie 43 te herroepen zijn mislukt. Het werd voor het laatst gehandhaafd in 2004. In Canada wordt sterk afgeraden om (1) een kind jonger dan 24 maanden te slaan, (2) een kind van 12 jaar of ouder te slaan, (3) een kind te slaan met een voorwerp, zoals een riem, zweep of stok - ongeacht de leeftijd van het kind, (4) een kind te slaan dat niet jouw eigen kind is, en (5) een kind op de blote billen te slaan, ongeacht de leeftijd van het kind.
Advertentie
Bronnen
- ↑ https://www.livescience.com/57373-52-countries-ban-spanking-france.html
- ↑ https://www.sciencedaily.com/releases/2017/11/171116132702.htm
- ↑ https://www.minnpost.com/second-opinion/2016/05/spanking-worsens-childrens-behavior-and-linked-long-term-harms-analysis-50-ye
- ↑ https://bigthink.com/paul-ratner/harmful-risks-of-spanking-studied
- ↑ http://www.apa.org/monitor/2012/04/spanking.aspx
- ↑ https://www.theatlantic.com/family/archive/2017/12/the-fourth-r/547583/
- ↑ https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3768154/
- ↑ https://www.livestrong.com/article/213859-long-term-effects-of-physical-punishment-on-a-child/
- ↑ http://theweek.com/articles/760987/longterm-effects-corporal-punishment
- ↑ https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3768154/
- ↑ http://www.webmd.com/parenting/tc/effective-parenting-and-disciplining-children-topic-overview
- ↑ http://www.mayoclinic.org/healthy-lifestyle/infant-and-toddler-health/in-depth/parenting-tips-for-toddlers/art-20044684?pg=2
- ↑ http://www.mayoclinic.org/healthy-lifestyle/infant-and-toddler-health/in-depth/parenting-tips-for-toddlers/art-20044684?pg=2
- ↑ http://www.mayoclinic.org/healthy-lifestyle/infant-and-toddler-health/in-depth/parenting-tips-for-toddlers/art-20044684?pg=2
- ↑ http://pediatrics.aappublications.org/content/101/4/723.full
- ↑ http://www.theatlantic.com/national/archive/2013/07/is-it-ever-okay-to-spank-a-child/278174/
Over dit artikel
Deze pagina is 6.234 keer bekeken.
Advertentie
Meld je aan voor de gratis nieuwsbrief van wikiHow!
Je vindt dan elke week handige handleidingen in je inbox.
Meld me aan!
