Pdf downloaden Pdf downloaden

Molaire absorbantie, ook bekend als de molaire extinctiecoëfficiënt, is een maat voor de absorptie van een bepaalde golflengte van licht door een chemische stof. Het stelt je in staat om vergelijkingen te maken tussen verbindingen, zonder rekening te hoeven houden met de verschillen in concentratie of oplossingslengte tijdens metingen. [1] Het wordt vaak gebruikt in de scheikunde en mag niet worden verward met de extinctiecoëfficiënt zoals die meestal wordt gebruikt in de natuurkunde. De standaardeenheden voor molaire absorbantie zijn liter per mol centimeter (L mol -1 cm -1 ). [2]

Methode 1
Methode 1 van 2:

De molaire absorbantie berekenen met een vergelijking

Pdf downloaden
  1. De standaardvergelijking voor absorptie is A = ɛlc , waar A staat voor de hoeveelheid door het monster geabsorbeerde licht voor een bepaalde golflengte, ɛ is de molaire absorbantie, l is de afstand die het licht door de oplossing reist, en c is de concentratie van de absorberende stoffen per volumeeenheid. [3]
    • Absorptie kan ook worden berekend met behulp van de verhouding tussen de intensiteit van een referentiemonster en het onbekende monster. Dit wordt gegeven door de vergelijking A = log 10 (I o /I) . [4]
    • De intensiteit kan worden verkregen met behulp van een spectrofotometer.
    • De absorptie van een oplossing verandert afhankelijk van de golflengte in de oplossing. Sommige golflengten zullen meer worden geabsorbeerd dan andere, afhankelijk van de samenstelling van de oplossing. Vergeet niet te vermelden welke golflengte je gebruikt voor de berekening. [5]
  2. Met behulp van algebra kunnen we de absorbantie delen door de lengte en de concentratie, om de molaire absorbantie aan een kant van de vergelijking te isoleren: É› = A / lc . Nu kunnen we deze basisvergelijking gebruiken voor het berekenen van de molaire absorbantie voor een bepaalde golflengte.
    • De gemeten absorptie tussen verschillende lezingen kan variëren als gevolg van de concentratie van de oplossing en de vorm van de container gebruikt voor het meten van de intensiteit. Molaire absorbantie compenseert deze variaties. [6]
  3. Een spectrofotometer is een apparaat die een specifieke golflengte van het licht door een substantie stuurt, en detecteert hoeveel licht er weer uitkomt. Een deel van het licht zal door de oplossing worden geabsorbeerd en het resterende licht dat wordt doorgelaten, kan worden gebruikt voor het berekenen van de absorbantie van deze oplossing.
    • Bereid een oplossing met een bekende concentratie , c , voor analyse. De eenheid van de concentratie is gegeven in mol of mol/liter. [7]
    • Om l te vinden meet je de lengte van de cuvet. De eenheid voor de lengte van het pad is centimeter.
    • Gebruik een spectrofotometer voor het verkrijgen van meetwaarde voor de absorbantie A bij een gegeven golfengte. De eenheid voor de golflengte is meter, maar de meeste golflengtes zijn zo klein, dat ze eigenlijk worden gemeten in nanometers (nm). [8] Absorbantie heeft geen eenheid.
  4. Met behulp van de waarden die je hebt verkregen voor A , c en l , vul je de vergelijking É› = A / lc in. Vermenigvuldig L met c en deel A vervolgens door het product, om de molaire absorbantie te krijgen.
    • Bijvoorbeeld: met een cuvet van 1 cm, meet je de absorptie van een oplossing met een concentratie van 0,05 mol/L. De absorbtie bij een golflengte van 280 nm is 1,5. Wat is de molaire absorbantie van deze oplossing?
      • É› 280 = A/lc = 1.5/(1 x 0.05) = 30 L mol -1 cm -1
    Advertentie
Methode 2
Methode 2 van 2:

Het berekenen van de molaire absorbantie met behulp van beste oplossing

Pdf downloaden
  1. Maak drie of vier concentraties van een oplossing. Gebruik een spectrofotometer voor het meten van de absorbantie van een oplossingsconcentratie bij een gegeven golflengte. Begin met de laagste concentratie van de oplossing en werk toe naar de hoogste. De volgorde is niet belangrijk, maar wel welke absorbantie bij welke berekening hoort.
  2. Gebruik de waarden verkregen met de spectrofotometer voor het plotten van een grafiek . Voor elke individuele waarde zet je de concentratie op de x-as en de absorbantie op de y-as. [9]
    • Trek een lijn tussen elk van de punten. Als de afmetingen kloppen, moeten de punten een rechte lijn vormen die aangeeft dat de absorbantie en concentratie overeenkomen met de wet van Beer. [10]
  3. Bepaal de helling van de best passende lijn, met behulp van de punten op de grafiek. Voor het berekenen van de helling van de lijn deel je de absorbantie door de concentratie. Gebruik twee van je grafiekpunten en trek de X- en Y- waarden van elkaar af, en bereken daarna Y/X.
    • De vergelijking van de richtingscoëfficiënt of helling van een lijn is (Y 2 - Y 1 )/(X 2 - X 1 ). Het punt hoger op de lijn krijgt 2 als subscript en het laagste punt krijgt 1 als subscript.
    • Bijvoorbeeld: de absorbantie bij een molaire concentratie van 0,2 is 0,27 en bij een molaire concentratie van 0,3 is de absorbantie 0,41. De waarden van de absorptie zijn Y-waarden, terwijl de concentraties X-waarden zijn. Met behulp van de vergelijking van een lijn, berekenen we: (Y 2 - Y 1 )/(X 2 - X 1 ) = (0.41-0.27)/(0.3-0.2) = 0.14/0.1 = 1.4 is the slope of the line.
  4. Deel de helling van de lijn door de lengte van de afgelegde weg (de diepte/breedte van de cuvet) voor het berekenen van de molaire absorbantie. De laatste stap voor het berekenen van de molaire absorbantie met datapunten is delen door de lengte van de afgelegde weg. Dit is de diepte van de cuvet zoals gebruikt in de spectrofotometer.
    • Voortzetting van ons voorbeeld: als 1,4 de helling is van de lijn en de padlengte is 0,5 cm, dan is de molaire absorbantie 1,4/0,5 = 2,8 L mol -1 cm -1 .
    Advertentie

Over dit artikel

Deze pagina is 15.998 keer bekeken.

Was dit artikel nuttig?

Advertentie