Pdf downloaden Pdf downloaden

Een familielid hebben met een bipolaire stoornis kan een hele uitdaging zijn en vergt geduld en compassie. Bij het omgaan met een familielid met een bipolaire stoornis is het belangrijk om ondersteuning te bieden, zowel fysiek als emotioneel goed voor jezelf te zorgen, en meer te leren over wat een bipolaire stoornis inhoudt.

Deel 1
Deel 1 van 3:

Je familielid ondersteunen

Pdf downloaden
  1. Een persoon bijvoorbeeld die maar door blijft gaan met op een zelfzuchtige manier over zichzelf praten, of die voortdurend opschept, vinden we meestal arrogant of op zichzelf gericht. Dit gedrag van een persoon met een bipolaire stoornis is een teken van een manie, evenals ander risicovol gedrag wellicht even onaantrekkelijk voor je is. Door je te beseffen dat dit een symptoom is van een ziekte en geen opzettelijk gedrag van het familielid, kun je de toestand van de ander beter begrijpen. Wees echter wel voorzichtig dat je niet elke gemoedstoestand van het familielid in verband brengt met diens ziekte; mensen met een bipolaire stoornis kunnen op een hele gewone manier ook boos of verdrietig zijn.
    • Een manier waarop je de ziekte van het familielid beter kunt begrijpen en ondersteunen, is door gewoon te vragen naar diens ervaringen. Zorg er echter wel voor dat je dit discreet doet en nagaat of de ander het niet onprettig vindt om met jou daarover te praten, voor je erover begint. Als dit te bedreigend is, dan kun je gewoon vragen hoe het met hem of haar gaat en probeer je op die manier meer informatie te krijgen over dat wat de persoon op dit moment doormaakt.
  2. Omdat een bipolaire stoornis het best behandeld kan worden met medicatie en therapie, is het cruciaal om het familielid te ondersteunen bij de behandeling. Een manier om betrokken te raken is door samen met de dierbare in therapie te gaan. Gezinstherapie kan een nuttig hulpmiddel zijn bij de ondersteuning van iemand met een bipolaire stoornis.
    • Overleg met de arts of therapeut van het familielid. Als je dierbare schriftelijke toestemming heeft gegeven om met zijn of haar therapeut of huisarts te spreken, dan kun je diegene informeren zodra er zich problemen voordoen of als je je ergens zorgen over maakt. Je kunt ook meer informatie inwinnen over hoe je het familielid kunt helpen.
    • Als het familielid op dit moment niet onder behandeling is, dan kun je hem of haar aanmoedigen om op zoek te gaan naar dergelijke hulp. PsychologyToday.com. [1] en de American Psychological Association (APA) [2] zijn beide nuttige informatiebronnen. Je kunt op zoek gaan naar therapeuten of psychiaters in je omgeving die gespecialiseerd zijn in bipolaire stoornissen. Waak er echter wel voor dat je een mogelijke behandeling niet opdringt aan het familielid als die aarzelt (behalve als diegene zichzelf of anderen mogelijk wat aan kan doen); dit kan hem of haar afschrikken en jullie relatie verstoren.
  3. 3
    Houd je aan de medicatie. Houd er rekening mee dat het naleven van een medicatieregime niet atijd een simpele kwestie is van het al dan niet nemen van een pil. Medicijnen die gewoonlijk worden gebruikt om een ​​bipolaire stoornis te behandelen veroorzaken vaak aanzienlijke bijwerkingen, zoals vergeetachtigheid, slaperigheid, gastro-intestinale symptomen, overmatig zweten, aanzienlijke gewichtstoename, haaruitval, huiduitslag, seksuele problemen en andere onaangename en verontrustende symptomen.
    • Als iemand om wie je geeft zijn medicatie heeft gestopt of de wens heeft uitgesproken om met medicatie te stoppen, kan het nuttig zijn om te informeren naar de redenen daarvoor. Ze hebben misschien wel goede redenen, die verder gaan dan alleen 'Ik voel me beter en ik heb het niet nodig'. Sommige mensen beweren dat ze genieten van de high van hypomanie en geen medicijnen willen nemen die een einde maken aan hun gevoel van euforie. [3]
    • Bijwerkingen worden meestal ervaren bij het starten van een nieuw medicijn of het verhogen van de dosis, maar ze kunnen op elk moment tijdens de behandeling optreden en kunnen aanzienlijk leed en ongemak teweegbrengen in een individu. Als je vriend of vriendin zich niet aan zijn of haar medicatieregime houdt vanwege bijwerkingen, moedig hem dan aan om met hun huisarts te praten om te bepalen of een verandering in sterkte of timing van de dosis, of een alternatieve medicatie het probleem zou kunnen verlichten of tot een aanvaardbaar niveau kunnen terugbrengen.
  4. Het komt veel voor dat mensen met een bipolaire stoornis hun medicatie niet willen gebruiken, omdat de “hypertoestand” van de manie te prettig aanvoelt. Merk je dat het familielid zijn of haar medicatie niet heeft genomen, dan is de eerste stap om zo snel mogelijk diens psychiater of huisarts te informeren. De huisarts zal waarschijnlijk met je dierbare willen spreken en zal je vertellen hoe je nu verder moet handelen. Als het niet lukt om de huisarts te spreken te krijgen, dan kun je je dierbare aanmoedigen om zijn/haar medicijnen in te nemen, of beloningen in het vooruitzicht stellen (zoals speciale lekkernijen of samen iets gaan doen waar diegene plezier aan beleeft) als die erin toestemt om de medicijnen te nemen.
  5. Merk je dat het familielid een episode doormaakt, dan is het cruciaal om diegene tegen zichzelf te beschermen.
    • Overleg om het risico op schade te verminderen tijdens riskant gedrag (gokken, te veel geld uitgeven, drugsmisbruik, roekeloos rijden)
    • Houd kinderen, gehandicapten en andere kwetsbare mensen uit de buurt, zodat eventuele rare capriolen de persoon niet onrustig maken.
    • Overleg met de huisarts van je dierbare, of bel een ambulance of zelfmoordpreventielijn, als de persoon een gevaar vormt voor zichzelf of anderen.
  6. Het is belangrijk om een actieplan op te stellen voor het omgaan met een noodgeval om een crisis op effectieve wijze te de-escaleren. Zorg dat je de contactinformatie van belangrijke familieleden bij de hand hebt die kunnen helpen, evenals het telefoonnummer van de huisarts en het adres van het ziekenhuis. Sla deze gegevens niet alleen maar in je telefoon op, maar schrijf ze ook op (voor het geval de batterij van je telefoon leeg raakt) en houd ze altijd bij je (zoals in je beurs of in een tas). Geef een kopie ervan aan het familielid. Je kunt dit plan zelfs samen met het familielid ontwikkelen, wanneer die emotioneel stabiel genoeg is.
  7. Een trigger is een gedragsvorm of een situatie die de waarschijnlijkheid van een negatieve uitkomst vergroot (in dit geval een manische, hypomanische of een depressieve episode). Mogelijke triggers zijn o.a. bepaalde stoffen zoals cafeïne, alcohol en andere stimulerende of verdovende middelen. [4] Triggers kunnen ook bestaan uit negatieve emoties, zoals stress, een onevenwichtig dieet, onregelmatige slaapgewoonten (te veel slapen of te weinig slapen) en interpersoonlijke conflicten. Je dierbare zal een set eigen triggers hebben. Je kunt helpen door het familielid te ontmoedigen om over te gaan tot dit gedrag, of diegene te helpen bij het verlenen van een hogere prioriteit aan diens verantwoordelijkheden om stress te verminderen.
    • Kritiek en kritische mensen zijn bekende bipolaire triggers.
    • Als je samenwoont met het familielid dan kun je stoffen zoals alcohol uit het huis weren. Je kunt ook je best doen om een ontspannende omgeving te creëren met verlichting, muziek en rust.
  8. Hoe meer je leert over een bipolaire stoornis, hoe beter je het begrijpt en het kunt accepteren. Hoewel het nog steeds een hele uitdaging kan zijn om met deze stoornis in de familie om te gaan, kunnen je zorg en aandacht jullie een heel eind op weg helpen bij het ondersteunen van het familielid.
    • Een manier om te laten zien dat je het belangrijk vindt, is door het familielid gewoon te laten weten at je er voor hem/haar bent, en dat je wilt helpen bij zijn/haar herstel. Je kunt ook aanbieden om te luisteren als diegene over de ziekte wil praten.
    Advertentie
Deel 2
Deel 2 van 3:

Voor jezelf zorgen

Pdf downloaden
  1. Jezelf verplaatsen in het familielid is een manier waarop je het gedrag van de ander beter kunt begrijpen en maakt het mogelijk om je negatieve emotie of reactie op de psychische gesteldheid van hem of haar te verminderen. Stel je eens voor hoe het zou zijn om wakker te worden zonder te weten of die dag ondergedompeld zal worden in depressie of opgetild wordt door een gejaagde energieke toestand.
  2. Geven om een dierbare met een bipolaire stoornis kan soms leiden tot stress en depressieve klachten. [5] Vergeet niet dat je alleen maar iemand anders kunt gaan helpen als je eerst zorg draagt voor je eigen fysieke en mentale gezondheid. Wees je bewust van je eigen gedrag en je onderliggende gevoelens over het familielid.
    • Laat het idee los dat je het in de hand hebt. Het is belangrijk om te begrijpen en jezelf er (in gedachten of hardop) aan te herinneren, dat je het gedrag van het familielid niet in de hand hebt. Die persoon heeft een aandoening die je niet kunt herstellen.
    • Verschuif je aandacht naar je eigen behoeften. Bijvoorbeeld: je kunt een lijst maken van je eigen persoonlijke doelen en daaraan gaan werken.
    • Maak gebruik van copingtechnieken. Copingtechnieken zijn specifieke manieren om met een bepaald probleem om te gaan, en ze zijn van vitaal belang voor de zorg voor jezelf. Copingstrategieën kunnen activiteiten inhouden die je graag onderneemt, zoals lezen, schrijven, kunst, muziek, activiteiten in de natuur, fitness of sport. Therapeutische activiteiten kunnen je ook helpen bij het voor jezelf zorgen, waaronder ontspanningstechnieken (zoals progressieve spierontspanning), meditatie, het bijhouden van een dagboek, mindfulness en creatieve therapie. Een andere manier om ermee om te gaan is door afstand te nemen of jezelf uit stressvolle situaties te verwijderen wanneer die zich voordoen.
  3. Merk je dat je het soms maar moeilijk vindt om met de bipolaire stoornis van het familielid om te gaan, dan kan het je wellicht helpen om zelf in therapie te gaan. Er is bewijs dat suggereert dat gezinstherapie, en niet alleen maar educatie, personen kan helpen (en zeker verzorgers/ouders) om met een familielid om te gaan met een bipolaire stoornis. [6]
    Advertentie
Deel 3
Deel 3 van 3:

De bipolaire stoornis begrijpen

Pdf downloaden
  1. Dit houdt in dat het een sterke genetische component heeft en vaak in de familie zit. Het is dus niet de fout van het familielid op dezelfde manier dat het diens fout niet zou zijn als hij of zij een medische aandoening zou hebben. Een bipolaire stoornis is niet iets waar het familielid controle over kan krijgen door gewoon wat wilskrachtiger te zijn. [7]
  2. Er zijn twee verschillende hoofdtypen van een bipolaire stoornis, Bipolair I en Bipolair II. Het is belangrijk om te bepalen tot welk type het familielid behoort, om diens specifieke klachten en gedragingen te begrijpen.
    • Bipolair I is de aanduiding voor een persoon die manische episoden ervaart die meestal een week of langer duren. Een aantal symptomen van een manische episode zijn: verhoogd/prikkelbaar humeur, overdreven gevoel van eigenwaarde, verminderde behoefte aan slaap, toegenomen spraakzaamheid, concentratieproblemen, toename van doelgerichte activiteit en riskant gedrag (zoals gokken of onbeschermde seks met meerdere partners). [8]
    • Bipolair II is de aanduiding voor een persoon die in ieder geval een zware depressieve episode heeft, evenals in ieder geval een hypomane episode (gelijk aan een manische episode, maar minder ernstig en duren soms maar vier dagen). [9]
  3. Bipolaire stoornissen worden meestal behandeld met een combinatie van medicatie en therapie. Psychiaters of artsen schrijven vaak stemmingsstabilisatoren zoals lithium voor, om de symptomen van een bipolaire stoornis te verminderen. Psychologen, relatie en gezinstherapeuten en andere medische hulpverleners helpen de persoon met een bipolaire stoornis meestal bij het leren beheersen en omgaan met diens klachten. Veelvoorkomende therapieën zijn cognitieve gedragstherapie (CGT), gezinstherapie en interpersoonlijke therapie. [10]
  4. Gezinsleden van personen met een bipolaire stoornis kunnen het als een last ervaren en merken dat het te veel energie kost. Daarnaast kunnen partners of personen met een bipolaire stoornis een gebrek hebben aan steun, en velen van hen zoeken geen hulp. [11]
    • Als een familielid gelooft dat de persoon met een bipolaire stoornis controle heeft over zijn of haar ziekte, dan kan dit leiden tot het gevoel dat de persoon een last is en tot ontevredenheid met de relatie. [12]
    Advertentie

Tips

  • Begrijp wat vertrouwelijkheid inhoudt. Vergeet niet dat je meestal alleen met de psychisch hulpverlener van het gezinslid kunt praten als je de verzorger bent van diegene of als door de persoon officieel is aangegeven dat deze informatie doorgegeven mag worden. Als echter aan geen van deze voorwaarden is voldaan, dan zal de therapeut moeten weigeren om met je te overleggen om daarmee het recht op vertrouwelijkheid van de patiënt te waarborgen.
Advertentie

Waarschuwingen

  • Is er een crisis en je hebt de mogelijkheid, bel dan met een psychisch hulpverlener of een zelfmoordpreventielijn, voor je besluit om de politie in te schakelen. Er zijn gevallen bekend waarbij politie-interventie bij mensen die in een geestelijke crisis verkeren heeft geleid tot traumatisering of overlijden. Indien mogelijk, betrek er dan iemand bij waarvan je zeker weet dat die beschikt over de expertise en opleiding voor het omgaan met psychische of psychiatrische crisissituaties. [13] [14] [15]
  • Als jij of het familielid overweegt om zichzelf of anderen iets aan te doen, zoek dan alsjeblieft onmiddellijk hulp door te bellen met 112. Je kunt ook bellen met het ziekenhuis, je huisarts of een zelfmoordpreventielijn. [16]
Advertentie

Over dit artikel

Deze pagina is 15.083 keer bekeken.

Was dit artikel nuttig?

Advertentie