Schuld is een natuurlijke menselijke emotie die iedereen op enig moment in zijn leven wel ervaart. Echter, voor vele mensen, kunnen intense of chronische gevoelens van schuld of schaamte grote nood veroorzaken. Er bestaat schuld die proportioneel is; vanwege een actie, beslissing of andere overtredingen waarvoor je verantwoordelijkheid bent, en waardoor andere mensen negatief getroffen kunnen zijn. Dit is de gezonde schuld die je aan kan sporen om iets wat je verkeerd hebt gedaan recht te zetten, om zodoende sociale cohesie te creëren, evenals een gemeenschappelijk besef van verantwoordelijkheid. Onevenredige schuld is schuldgevoel met betrekking tot dingen waar je geen verantwoordelijkheid voor kunt dragen, zoals de acties en het welzijn van andere mensen en dingen waar je geen controle over hebt, zoals de resultaten van de meeste situaties. Dit soort schuld veroorzaakt gemijmer over veronderstelde mislukkingen, waardoor schaamte en wrok ontstaat. [1] X Bron Of je schuld nu afkomstig is van wangedrag uit je verleden of per ongeluk ontstaat, er zijn stappen die je kunt ondernemen om deze gevoelens weg te werken.
Stappen
-
Herken het soort schuld dat je voelt en wat het doel ervan is. [2] X Bron Schuld is een nuttige emotie wanneer het ons helpt om te groeien en te leren van ons gedrag dat beledigend of kwetsend geweest is voor onszelf of anderen. Wanneer schuld zich voordoet als gevolg van het kwetsen van iemand anders of omdat het een negatieve impact heeft gehad dat voorkomen kan worden, dan krijgen we het signaal door dat we dit gedrag moeten veranderen (of anders de gevolgen onder ogen moeten zien). Deze schuld is "proportioneel” en kan als gids dienen voor het bijsturen van gedrag en het aanpassen van ons gevoel van dat wat acceptabel is en wat niet.
- Als je bijvoorbeeld een schuldgevoel hebt gekregen omdat je geroddeld hebt over een collega, zodat jij een promotie krijgt in plaats van hem of haar, dan heb je een proportioneel schuldgevoel. Als je deze promotie gewoon gekregen hebt omdat je beter gekwalificeerd bent en je toch schuldig voelt , dan heb je te maken met disproportionele schuld.
-
Vergeef jezelf. Jezelf vergeven is moeilijk, net zoals het vergeven van iemand anders. De stappen die van belang zijn bij het vergeven van jezelf, zijn: [3] X Bron
- Onderkenning van het leed dat je hebt veroorzaakt, zonder dat wat er is gebeurd te overdrijven of het te bagatelliseren.
- Nagaan in welke mate je verantwoordelijk bent voor dit leed – het kan zijn dat er iets is dat je op een andere manier had kunnen doen, maar wellicht ben je ook niet verantwoordelijk voor alles. Het overdrijven va n je verantwoordelijkheid kan ervoor zorgen dat je langer schuld voelt dan noodzakelijk is.
- Begrijp je geestestoestand op het moment dat het leed werd veroorzaakt;
- Praat met de persoon of personen die de negatieve gevolgen moeten dragen van je acties. Een oprechte verontschuldiging kan veel goedmaken. Het is belangrijk dat jij en de anderen weten dat jij je bewust bent van de schade die is veroorzaakt, en dat het helder is wat je gaat doen (als er iets te doen valt) behalve je verontschuldigen.
-
Zorg dat je het zo snel mogelijk weer goedmaakt of veranderingen aanbrengt. Vast blijven houden aan schuldgevoelens in plaats van de noodzakelijke reparaties aan te brengen of het goed te maken, is een manier waarop we onszelf straffen. [4] X Bron Helaas weerhoudt dit gedrag je er alleen maar van dat je je te zeer schaamt om iets te gaan doen dat echt zou kunnen helpen. Herstelwerkzaamheden doorvoeren houdt in dat je je trots inslikt en erop vertrouwt dat anderen dankbaar zullen zijn voor de inspanningen die je verricht om het probleem waardoor je schuld is veroorzaakt, op te lossen.
- Als je het goed probeert te maken door je verontschuldigingen aan te bieden, vermijd het dan om te rechtvaardigen wat je hebt gedaan of die punten van de situatie aan te wijzen waar je niet verantwoordelijk voor was. Erken de pijn van de ander zonder
de afleiding van extra uitleg of een poging om de details van de situatie nog eens door te nemen.
- Het kan veel eenvoudiger zijn om je te verontschuldigen voor een terloopse opmerking die iemand heeft gekwetst. Maar wanneer dit gedrag al een tijdje aanhoudt, zoals dat je bijvoorbeeld de zorgen van je partner over jullie relatie al jaren hebt genegeerd, dan is er meer eerlijkheid en nederigheid voor nodig.
- Als je het goed probeert te maken door je verontschuldigingen aan te bieden, vermijd het dan om te rechtvaardigen wat je hebt gedaan of die punten van de situatie aan te wijzen waar je niet verantwoordelijk voor was. Erken de pijn van de ander zonder
de afleiding van extra uitleg of een poging om de details van de situatie nog eens door te nemen.
-
Begin met een dagboek. [5] X Bron Het bijhouden van aantekeningen over de details, gevoelens en herinneringen van situaties, kan je veel leren over jezelf en je acties. Eraan werken om je gedrag in de toekomst te verbeteren is een geweldige manier om je schuldgevoel te verlichten. [6] X Bron Je aantekeningen kunnen vragen beantwoorden als [7] X Bron :
- Wat voor gevoel had je over jezelf en anderen die betrokken waren bij de gebeurtenis, in de aanloop naar, tijdens en na de gebeurtenis?
- Wat waren je behoeften op dat moment, en werd daaraan tegemoet gekomen? Zo niet, waarom niet?
- Had je bepaalde motieven voor deze actie? Wat of wie was de katalysator voor dit gedrag?
- Wat is de norm om een dergelijke situatie te beoordelen? Zijn dit je eigen waarden, die van je ouders, van vrienden of je partner, of afkomstig van een instituut, zoals de wetgevende macht? Zijn dit passende normen en zo ja, hoe weet je dat?
-
Accepteer dat je iets verkeerds hebt gedaan, maar verder wilt gaan. We weten dat het onmogelijk is om het verleden te veranderen. Dus is het belangrijk om, na tijd besteed te hebben aan het leren van je daden, het weer goedmaken en dingen herstellen waar mogelijk, niet te lang er bij stil te blijven staan. Herinner jezelf eraan dat, hoe eerder je stopt met je schuldig voelen, hoe eerder je meer aandacht kunt besteden aan de andere, meer recente delen van je leven.
- Een ander voorbeeld van het gebruik van een dagboek om met schuld om te gaan, is dat je daarmee in staat bent om bij te houden welke gevoelens je hebt, om jezelf te laten zien hoe snel schuld weg kan ebben, als je er maar aandacht aan besteedt. [8] X Bron Vangelisti, Anita L., and Rhonda J. Sprague. "Guilt and hurt: Similarities, distinctions, and conversational strategies." (1998). Het is vooral belangrijk om er nota van te nemen hoe het goedmaken en herstellen van de situatie je schuldgevoelens hebben veranderd. Dit helpt om trots te zijn om je vooruitgang en de legitieme manieren waarop je schuld positief hebt ingezet.
Advertentie
-
Herken het soort schuld en het doel ervan. [9] X Bron In tegenstelling tot het nuttige "proportionele" schuldgevoel, welke ons een signaal geeft om ons fouten goed te maken, is buitenproportionele schuld meestal afkomstig van een van de volgende bronnen: [10] X Bron
- Het beter doen dan iemand anders (het schuldgevoel van de overlever).
- Het gevoel dat je niet genoeg hebt gedaan om iemand te helpen.
- Iets waarvan je alleen maar denkt dat je het hebt gedaan.
- Iets wat je niet hebt gedaan, maar wat je wilt doen.
- Neem het voorbeeld van je schuldig voelen vanwege de promotie die je hebt gekregen. Als je nare geruchten hebt verspreid over een collega om die promotie maar te krijgen, dan is de schuld inderdaad aan te merken als proportioneel in verhouding tot de actie. Maar als je deze promotie gewoon hebt gekregen omdat je het hebt verdiend, en je voelt je alsnog schuldig , dan heb je te maken met buitenproportionele schuld. Dit type schuldgevoel dient geen logisch doel. [11] X Bron
-
Wees je bewust van dat waar je wel controle over hebt en dat waar je niets aan kunt doen. [12] X Bron de Ridder, Denise TD, et al. "Taking stock of self-control A meta-analysis of how trait self-control relates to a wide range of behaviors." Personality and Social Psychology Review 16.1 (2012): 76-99. Houd in een dagboek bij over welke dingen je daadwerkelijk volledige controle hebt. Schrijf ook die dingen op waar je slechts gedeeltelijk controle over hebt. Jezelf de schuld geven voor een fout of een incident waar je slechts gedeeltelijk de controle over had, betekent dat je boos op jezelf bent voor dingen die buiten je macht lagen.
- Het helpt ook om je te beseffen dat je geen blaam treft voor dingen waar je spijt van hebt omdat je die niet hebt gedaan, omdat het niet mogelijk is dat je toen wist wat je nu wel weet. Je hebt waarschijnlijk de beste beslissing genomen met de kennis die je op dat moment ter beschikking had.
- Herinner jezelf eraan dat je geen schuld draagt voor het overleven van een tragedie, in tegenstelling tot iemand anders, ook niet iemand die waar je van houdt.
- Weet dat je uiteindelijk niet verantwoordelijk bent voor andere mensen. Ook al houd je heel veel van bepaalde mensen in je leven en geef je om hen, zij dragen zelf de verantwoordelijkheid om actie te ondernemen en daarmee om hun eigen welzijn veilig te stellen (zoals jij dat voor die van jezelf moet doen).
-
Onderzoek je normen voor prestaties en het helpen van anderen. Maak aantekeningen in een dagboek, waarbij je jezelf de vraag stelt of de gedragsidealen die je voor jezelf hebt opgesteld, wellicht te hoog gegrepen zijn. [13] X Bron Vaak worden deze normen ons van buitenaf opgelegd, die ons in onze jeugd hebben geholpen om een basis te creëren, maar nu zo rigide en onbereikbaar zijn dat ze enorm veel ellende veroorzaken.
- Dit houdt ook het onderkennen van je recht in om op te komen voor je eigen belangen, en die te beschermen. Omdat we ons vaak schuldig voelen over het niet klakkeloos doen wat anderen van ons vragen, of het opofferen van iets dat ons dierbaar is (zoals vrije tijd of onze eigen ruimte), is dit een cruciaal onderdeel van het overwinnen van schuldgevoel. [14] X Bron Herinner jezelf eraan te accepteren dat de belangen van mensen kunnen botsen, en dat dit natuurlijk is. Het is niemand aan te rekenen dat hij of zij oprecht op zoek is naar het vervullen van de eigen behoeften.
-
Focus op kwaliteit, niet op kwantiteit, bij het helpen van anderen. Schuld is vaak afkomstig van de gedachte dat we niet genoeg aandacht aan anderen besteden. [15] X Bron En omdat je niet meer kunt doen dan in je vermogen ligt, zal je moeten onthouden dat de kwaliteit van je hulp achteruit zal gaan, als je te zeer je best doet om altijd klaar te staan, of iedereen waar je om geeft de hele tijd te willen helpen, ongeacht wat.
- Om deze vorm van schuld te voorkomen, zal je je meer bewust moeten zijn van die situaties wanneer het echt nodig is dat jij moet ingrijpen. Met beleid en bewust je hulp aanbieden zal je een gezonder idee geven over hoeveel verantwoordelijkheidsgevoel je hebt voor anderen, waardoor je automatisch minder last zult hebben van schuldgevoelens. Het zal de kwaliteit van de hulp die je biedt verbeteren, waardoor je je bewust bent van het goede dat je wel doet, in plaats van de dingen die je zou kunnen doen.
-
Ga op zoek naar acceptatie en compassie door middel van mindfulness. [16] X Bron Mindfulness en meditatie kan helpen bij het leren observeren van de eigen mentale processen, waaronder de gedachten die schuldgevoel in stand houden, zoals zelfverwijt en overmatige zelfkritiek. [17] X Bron Heb je eenmaal geleerd om deze processen te observeren, dan kun je meer compassie gaan tonen richting jezelf, wetend dat deze gedachten serieus moeten worden genomen, of moeten worden omgezet in daden. [18] X Bron
- Het kan ook helpen om nauw contact te onderhouden met dierbaren die je accepteren zoals je bent en laten zien dat ze onvoorwaardelijke compassie hebben voor je. Door te zien dat anderen je op die manier behandelen, zal het gemakkelijker voor je worden om een dergelijke houding naar jezelf toe te ontwikkelen. Echter, jij bent verantwoordelijk voor het accepteren van jezelf en het tonen van compassie voor jezelf, en dit kan gedaan worden met of zonder hulp.
-
Raadpleeg een professional in de geestelijke gezondheidszorg als je moeite hebt om verder te komen. Wanneer je onevenredige schuldgevoelens ervaart, kan het te moeilijk zijn om de problemen alleen of zelfs met de hulp van dierbaren op te lossen. Raadpleeg een therapeut, die je kan helpen je gevoelens te verwerken en je gedachten over een incident te herformuleren.
- Een therapeut kan ook met een gezinslid samenwerken om schuld- en woedekwesties op te lossen die soms het hele gezin kunnen treffen.
Advertentie
Tips
- Gedraag je niet als perfectionist met betrekking tot je schuldgevoel! Zolang je niet volledig in beslag wordt genomen door deze gevoelens, kan een beetje schuldgevoel je helpen bij je streven om eerlijk, integer en zorgzaam voor anderen te zijn. [19] X Bron
- Denk alleen positieve gedachten. Wellicht heb je veel dingen gedaan die andere mensen hebben gekwetst of jezelf kwaad hebben gedaan, maar de enige oplossing is jezelf vergeven en het achter je laten. Als je je verontschuldigingen aan die personen al hebt gegeven en zij hebben die geaccepteerd, dan moet je ze de ruimte geven. Als je je maar blijft verontschuldigen en zij willen die maar niet accepteren, dan zal je je daar alleen maar vreselijker onder voelen. Leer van je fouten. De volgende keer als je iets gaat doen wat wel eens kwetsend zou kunnen zijn of iemand kwaad zou kunnen doen, denk dan na voordat je tot actie overgaat.
- Vergeef jezelf om je beter te kunnen voelen.
Waarschuwingen
- De negatieve effecten van schuldgevoel zijn minder zelfrespect, meer zelfkritiek en andere emotioneel blokkades. Merk je deze problemen op, dan kan dit een aanwijzing zijn dat je nog niet klaar bent met het afhandelen van je schuldgevoel. [20] X Bron Watson, Paul J., Ronald J. Morris, and Ralph W. Hood. "Sin and self-functioning: II. Grace, guilt, and psychological adjustment." Journal of Psychology and Theology (1988).
Bronnen
- ↑ https://www.psychologytoday.com/basics/guilt
- ↑ http://psychcentral.com/blog/archives/2007/11/27/5-tips-for-dealing-with-guilt/
- ↑ http://apt.rcpsych.org/content/18/2/137#ref-14
- ↑ http://www.yorku.ca/dcarveth/guilt.html
- ↑ http://www.mindbodygreen.com/0-6496/5-Ways-to-Get-Rid-of-Guilt.html
- ↑ Michael J.A. Wohl, Timothy A. Pychyl, Shannon H. Bennett, I forgive myself, now I can study: How self-forgiveness for procrastinating can reduce future procrastination, Personality and Individual Differences, Volume 48, Issue 7, May 2010, Pages 803-808, http://dx.doi.org/10.1016/j.paid.2010.01.029 .
- ↑ http://www.whatiscodependency.com/ho-to-overcome-guilt-and-forgive-yourself/
- ↑ Vangelisti, Anita L., and Rhonda J. Sprague. "Guilt and hurt: Similarities, distinctions, and conversational strategies." (1998).
- ↑ http://psychcentral.com/blog/archives/2007/11/27/5-tips-for-dealing-with-guilt/
- ↑ https://www.psychologytoday.com/blog/fulfillment-any-age/201208/the-definitive-guide-guilt
- ↑ http://psychcentral.com/blog/archives/2007/11/27/5-tips-for-dealing-with-guilt/
- ↑ de Ridder, Denise TD, et al. "Taking stock of self-control A meta-analysis of how trait self-control relates to a wide range of behaviors." Personality and Social Psychology Review 16.1 (2012): 76-99.
- ↑ https://www.psychologytoday.com/blog/evolution-the-self/201506/9-ways-talk-yourself-out-unnecessary-guilt
- ↑ http://apt.rcpsych.org/content/15/3/199?ijkey=72a676852d0fdb6a26cbe536487cc790734ff9f4&keytype2=tf_ipsecsha
- ↑ https://www.psychologytoday.com/blog/fulfillment-any-age/201208/the-definitive-guide-guilt
- ↑ http://apt.rcpsych.org/content/15/3/199?ijkey=72a676852d0fdb6a26cbe536487cc790734ff9f4&keytype2=tf_ipsecsha
- ↑ http://apt.rcpsych.org/content/18/2/137#ref-14
- ↑ http://www.mindfulnessmeditationinstitute.org/2012/09/letting-go-of-the-past-with-mindfulness-meditation-part-1/
- ↑ https://www.psychologytoday.com/blog/do-the-right-thing/201309/guilt-isn-t-all-bad
- ↑ Watson, Paul J., Ronald J. Morris, and Ralph W. Hood. "Sin and self-functioning: II. Grace, guilt, and psychological adjustment." Journal of Psychology and Theology (1988).