PDF download Pdf downloaden PDF download Pdf downloaden

Het kan zeer moeilijk zijn voor ouders om hun kind te zien opgroeien. Het lijkt vaak alsof ze veel te snel overgaan van schattige kleine baby's naar humeurig tieners en uiteindelijk onafhankelijke volwassenen worden. Omgaan met het opgroeien van je kind betekent dat jullie gaandeweg voorbereid moeten zijn op elke nieuwe levensfase. Het betekent stevig vasthouden, maar ook stukje bij beetje loslaten, zodat je kind een zelfstandig persoon kan worden.

Deel 1
Deel 1 van 3:

Je kind naar school sturen

PDF download Pdf downloaden
  1. Een positieve houding ten opzichte van het opgroeien van je kind is essentieel. Denk aan dat wat je kind heeft geleerd en wees daar trots op, net zoals je er trots op was toen hij leerde om zelfstandig te lopen of alleen te slapen. [1]
    • Op dezelfde manier probeer je de groeiende vaardigheden van je kind te waarderen, zoals alleen naar school gaan, het afmaken van huiswerk zonder je hulp en het nemen van eigen beslissingen.
    • In plaats van te rouwen omdat je kind aan het opgroeien is, ben je trots op hem en trots op jezelf, omdat je, met jouw steun en liefde, je baby hebt helpen opgroeien tot het kind dat het geworden is.
  2. De wens om bij je kind te blijven om het te begeleiden en beschermen is sterk en moeilijk te beheersen. [2] Vaak is de eerste stap naar onafhankelijkheid, en een hele uitdaging voor ouders en kinderen, om hen alleen in de tuin te laten spelen.
    • Praat met je kind en laat het weten wat wel en niet mag.
    • Laat het kind spelen, maar houd het in de gaten en sta klaar om te reageren.
    • Wanneer je ziet dat je kind zich aan de afspraken houdt en zich gedraagt zoals je verwacht, dan kun je je geleidelijk ontspannen en een stapje terug doen.
  3. Help het zich klaar te maken voor de dagelijkse routines, de verwachtingen en het plezier en de angsten die deel uitmaken van het naar school gaan. Tegelijkertijd zal je er zelf op moeten voorbereiden om je kind te laten gaan. [3]
    • Vraag hem/haar naar zijn/haar twijfels en angsten en zoek samen naar een oplossing. Dit zal je eraan herinneren dat je kind je nog steeds nodig heeft, maar op een andere manier.
    • Praat met je kind en leg uit wat het kan verwachten op de kleuterschool of op school.
    • Oefen het naar school gaan door vroeg op te staan, het inpakken van een lunch en het naar school rijden van je kind. Laat het zien waar zijn klas zal zijn. Dit help jullie beide om er emotioneel op voorbereid te zijn als de grote dag ten slotte is aangebroken.
  4. Hoewel het zeker is dat je het druk genoeg hebt, kan er een gevoel ontstaan van leegte in je dagelijkse schema nu je kind naar school gaat. Vul dat gat met iets dat voldoening schenkt wat de overgang makkelijker zal maken en waar jij en je kind op de lange duur van kunnen profiteren. [4]
    • Zelfs al heb je er, nu je kind naar school is, geen vrije tijd bijgekregen, toch is het een goede tijd om met een nieuwe hobby te beginnen. Deze tijd voelt aan als een nieuwe fase in je leven omdat het dat is, en het is daarom een goed moment om aan jezelf te werken, je horizon te verbreden of iets te proberen wat je altijd al wilde doen.
    • Je hebt waarschijnlijk volop mogelijkheden om vrijwilligerswerk te doen en betrokken te raken bij de school van je kind. Dit kan zorgen voor een positieve uitlaatklep en een nieuwe band met je kind. Wees echter voorzichtig om dergelijke kansen niet te gebruiken als middel om je kind "vast te houden". Zelfs op deze jonge leeftijd moet je stukje bij beetje beginnen met loslaten.
    Advertentie
Deel 2
Deel 2 van 3:

Omgaan met de veranderingen als tiener

PDF download Pdf downloaden
  1. Je kind is aan het opgroeien, wat duidelijk wordt wanneer je de fysieke veranderingen in diens lichaam opmerkt. Gebruik je ervaring en begrip om je kind gerust te stellen en te begeleiden tijdens deze overgang. [5]
    • De bekende fysieke veranderingen die op dit moment optreden, worden veroorzaakt door de hormonale veranderingen in het lichaam. De verschillende endocriene klieren produceren hormonen die leiden tot veranderingen in het lichaam.
    • Deze hormonale/lichamelijke veranderingen gaan ook vergezeld met emotionele en mentale veranderingen.
    • Sta open voor het beantwoorden van vragen wanneer de fysieke veranderingen beginnen. Je kunt het best beginnen met de bespreking van de fysieke veranderingen, voor de adolescentie begint. Vertel de tiener dat deze veranderingen normaal zijn en een onderdeel van het opgroeien. Wees open en eerlijk en beantwoord alle vragen direct, ondanks al het begrijpelijke (en wederzijdse) ongemak. [6]
    • Hoewel veel scholen speciale lessen wijden aan deze onderwerpen wanneer de kinderen de adolescentie bereiken, is het beter om daar niet louter op te vertrouwen. Het combineren van schoolkennis over veranderingen in het lichaam met je eigen perspectief, zal je kind beter voorbereiden, en het stimuleren om je in vertrouwen te nemen en erover te praten wanneer de veranderingen zich voordoen.
  2. De hormonale veranderingen die je kind doormaakt zijn van invloed op de hersenen. Daarom zullen de interesses, behoeften en verlangens van de tiener gaan veranderen. Je kunt er bijna zeker van zijn dat humeurigheid en prikkelbaarheid zich tijdens deze fase vaker voor zullen doen. [7]
    • Je kind wil wellicht onafhankelijk zijn en weigeren om zelfs maar met je te praten over hoe zijn of haar dag is geweest. De volgende dag kan je kind al je aandacht opeisen en erop staan dat je naar hem/haar luistert. Luister gewoon. Hij/zij zal je wel laten weten of er behoefte is aan advies of een mening.
    • Weet dat je kind van je houdt, zelfs als die zich als een humeurig nest gedraagt. Deze stemmingswisselingen zijn het gevolg van de plotselinge en schommelende hormonale niveaus in het lichaam van de tiener. Maar vergeet niet dat alleen omdat je kind dreigt je hoofd eraf te bijten bij de geringste provocatie, dit niet betekent dat hij/zij niet van je houdt!
  3. Als je kind iets nieuws wil proberen, geef het dan je steun. Of je kind nu slaagt of niet, geef het je steun. Op die manier benadruk je de blijvende rol die je hebt als ouder en neem je deel aan zijn groeiproces. [8]
    • De emotionele stemmingswisselingen van je kind kunnen je zenuwen zwaar belasten, maar vergeet niet dat het je kind ook beïnvloedt. Je kind probeert een individuele persoonlijkheid te ontwikkelen terwijl hij/zij te maken heeft met deze veranderingen, en heeft op dit moment al je steun nodig.
    • Ongeacht wat het probleem is, druk jezelf duidelijk uit naar je kind toe. Vertel het dat je van hem/haar houdt en dat je er altijd zult zijn om hem/haar te ondersteunen. Dit vormt voor de tiener een anker dat nodig is tijdens een crisis.
    • Vergeet niet dat het brein van een kind pas vroeg in de twintig volledig is ontwikkeld. Het is mogelijk dat deze onvolledige ontwikkeling van het brein de oorzaak is van de emotionele onvolwassenheid welke voor ouders vaak zo frustrerend is.
  4. Wanneer kinderen de veranderingen in hun lichaam opmerken, ondergaan ze een nieuwe en onbekende reeks sociale ervaringen. Dit kan zich manifesteren door middel van nieuwe vriendschappen en de ontluiking van romantische interesses.
    • Houd de communicatielijnen open. Wanneer je de keuzes van je kind aangaande vrienden aanvaardt, dan zal hij waarschijnlijk minder snel afstand van je nemen en wordt de kans groter dat de tiener open is over wat er zich afspeelt in zijn leven.
    • Hou er rekening mee dat je kind rond gaat hangen met nieuwe groepen kinderen. Tieners hebben de neiging om zich veilig te voelen wanneer ze deel uitmaken van een groep. Ze hebben een sterke drang om een deel te worden van een groep vrienden, omdat ze hun eigen unieke identiteit nog niet hebben ontwikkeld.
    • Blijf je inspannen om met elkaar te praten en samen tijd door te brengen. Eet de maaltijden samen en praat met elkaar. Je wilt een vriend zijn.
    • Je zal echter ook grenzen moeten stellen, omdat kinderen van deze leeftijd de neiging hebben om over te gaan tot riskant gedrag. Stel duidelijke grenzen vast tussen goed en slecht gedrag, tussen gezonde en ongezonde relaties. [9]
  5. Dit is de tijd wanneer je kind een toenemende verlangen begint te krijgen om onafhankelijk te zijn. Waarschijnlijk zal de tiener meer tijd door gaan brengen met vrienden dan met jou. [10]
    • Geef je kind de ruimte, maar wees er wanneer je kind je nodig heeft. Geef je kind wat ademruimte en de mogelijkheid om zijn eigen problemen op te lossen. Als je te beschermend bent en alle problemen voor je kind wilt oplossen, dan zal die minder in staat zijn om met de belangrijke kwesties in het leven om te gaan. [11]
    • Dit is ook een goed moment om te praten over geldzaken. Het wekelijkse zakgeld is waarschijnlijk niet meer voldoende om met vrienden naar de film te gaan of ergens te gaan eten. Bespreek je huishoudbudget op een volwassen manier met de tiener, en help hem/haar om er eventueel wat geld bij te verdienen. Zelf geld verdienen is goed voor het opbouwen van een gevoel van eigenwaarde en onafhankelijkheid.
  6. Het grootbrengen van een kind, ongeacht de leeftijd, is een zware inspanning, maar het opvoeden van een tiener kan de druppel zijn. Terwijl je het kind helpt om met de stress van alle veranderingen en uitdagingen om te gaan, mag je niet vergeten om te werken aan het beperken van je eigen stress. Als je niet voor jezelf zorgt, kun je ook niet goed voor je kind zorgen. [12]
    • Zorg dat je voldoend slaap krijgt, goed eet, regelmatig beweegt, tijd vindt om te ontspannen en leuke dingen te doen, en vraag je partner, familielid, vriend(in), etc. om hulp bij het omgaan met de stress die je je voelt.
    • Je kind kijkt naar jou en leert door na te doen, zelfs al is hij/zij een tiener die erop gebrand lijkt om je bestaan te ontkennen. Laat zien dat het essentieel is om voor eigen lichaam en geest te zorgen.
    Advertentie
Deel 3
Deel 3 van 3:

Omgaan met het uit huis gaan van je kind

PDF download Pdf downloaden
  1. Wellicht denk je dat je het geweldig zult vinden om over al die extra vrije tijd te beschikken (en ruimte in het huis) die vrijkomt wanneer je kind op zichzelf gaat wonen, alleen maar om te ontdekken dat je verdrietig bent en niet weet wat je met je tijd aanmoet. Loslaten, en de aanpassing erna, zijn lastige dingen om te doen, ook al weet je dat je kind er klaar voor is. [13]
    • Erken eerst tegenover jezelf dat je kind je hulp niet meer elke dag nodig heeft. Het kan zijn dat hij/zij niet meer zo sterk de voorkeur geeft aan je gezelschap en je zult niet ingewijd zijn in alle nuances van haar leven. Dit is normaal en het is normaal om je boos te voelen.
    • Als volwassen ouder zal je de veranderingen moeten begrijpen die in zich in het volwassen leven van je kind voltrekken. Weet dat je kind van je houdt en niet hatelijk wil zijn.
    • Het is normaal om op zo'n moment een gevoel van verlies te ervaren, zelfs als je het geluk hebt je kind nog regelmatig te zien. Negeer en ontken deze gevoelens niet; accepteer ze als een natuurlijk onderdeel van het proces van ouderschap. Je hebt je leven gewijd aan het beschermen en voeden van je kind, dus zal het onvermijdelijk zijn dat het moeilijk is om je kind los te laten.
  2. Wanneer je kind een onafhankelijke volwassene wordt, betekent dit niet dat hij/zij voor altijd uit je leven is verdwenen. Sterker nog, in sommige opzichten kan het zijn dat je kind je nu meer dan ooit nodig heeft. Haal het meeste uit de tijd die jullie samen doorbrengen, of het nu gaat om belangrijke dagen of ontspannen momenten. [14]
    • De technologie van vandaag stelt je in de gelegenheid om in voortdurend contact met je kind te zijn, hetzij via de telefoon of via internet. Houd contact en blijf deel uitmaken van het leven van je kind als volwassene. Maar overdrijf het niet (iedere dag bellen, bijvoorbeeld), anders kan je kind van je gaan vervreemden. Vergeet niet dat je kind probeert om erachter te komen hoe het door het leven kan navigeren als een onafhankelijke volwassene.
    • Zorg dat je er voor je kind bent wanneer die wil praten of langs wil komen. Mis deze gelegenheden niet, want je weet nooit hoe vaak dit zich voor zal gaan doen, met het drukker worden van het leven van je kind.
  3. Klamp je niet vast aan je volwassen kind, proberend om hem/haar te beschermen tegen alle kwaad. Geef het de vrijheid om eigen fouten te maken en successen te behalen. We leren allemaal het best van onze eigen ervaringen en onze eigen fouten.
    • Wees niet altijd de reddende engel. Bied desgevraagd advies, maar toon in andere gevallen gewoon sympathie en begrip. Je verleent je volwassen kind geen gunst door te proberen alle levensproblemen voor hem/haar op te lossen. [15]
    • Soms zal je zeer gedegen advies gewoon worden genegeerd, en zal je dit moeten accepteren als onderdeel van het leerproces van je kind in het leven.
    • Ondersteun de carrière van je kind, ook al had je gehoopt dat het een andere carrière zou ambiëren. Probeer niet om je eigen dromen via je kind te laten uitkomen. Wanneer een carrière met passie wordt nagejaagd, dan zal het kind zelfverzekerder worden.
  4. Doe dingen die je niet kon doen toen je kind nog thuis was. Ouderschap is een serieuze zaak die vereist dat je je kind alle aandacht geeft en waarbij je weinig tijd hebt voor jezelf. Ga om met het feit dat je kind volwassen is geworden, door meer tijd aan jezelf te besteden. [16]
    • Zoek een hobby of iets om te doen waar je eerder nooit de tijd voor had toen er nog een kind in huis was. Of wijd jezelf aan lichaamsbeweging en je algehele gezondheid, of besteed meer aandacht aan je carrière (vooral als je dit leuk vindt).
    • Plan tijd om iets samen met vrienden te doen. Op deze manier kunt je een gevoel van eenzaamheid compenseren, door middel van discussie en de uitwisseling van ervaringen.
    • Doe dingen die je graag doet. Je zult altijd een ouder zijn, maar vergeet nooit dat je ook een unieke persoon bent. Weet je de dromen en ambities nog die je had voordat je kind geboren werd? Dit is de tijd om daar weer over na te gaan denken en plannen te maken.
    • Wanneer je een bewuste poging doet om verder te gaan met je leven nu je kind volwassen is geworden, zal je niet zo'n verloren gevoel hebben wanneer die het huis verlaat. Het "lege nest syndroom" is moeilijk en pijnlijk om mee om te gaan, maar het wordt makkelijker met een vooruitziende blik en een onafhankelijk doel in je leven.
    Advertentie

Over dit artikel

Deze pagina is 4.769 keer bekeken.

Was dit artikel nuttig?

Advertentie