Pdf downloaden Pdf downloaden

Voordat je besluit om met je hond te fokken, moet je de ethiek ervan overwegen. Als je eenmaal hebt besloten om je hond te laten paren, moet je verzekeren dat beide honden seksueel volwassen zijn en dat het teefje in de juiste fase van haar voortplantingscyclus is. Als je aanvullende paringsproblemen tegenkomt, variërend van ziekte tot voortplantingsafwijkingen, moet je de hond naar een dierenarts brengen voor onderzoek.

Methode 1
Methode 1 van 3:

Veelvoorkomende fokproblemen oplossen

Pdf downloaden
  1. Voordat je besluit om met je hond te fokken, moet je verzekeren dat de hond daar gezond genoeg voor is. Maak een afspraak met de dierenarts. Leg uit dat je van plan bent om met de hond te fokken en vraag de dierenarts om je hond te onderzoeken om te verzekeren dat hij gezond genoeg is om mee te fokken. [1]
    • Honden kunnen ook seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) oplopen en je moet dus zorgen dat je hond is getest voordat je gaat fokken. Deze soa's kunnen beide honden besmetten en complicaties bij het fokken veroorzaken.
    • Probeer iets te zeggen als 'Dr. Jansen, ik wil graag met Fikkie fokken. Kunt u haar onderzoeken om zeker te weten dat ze gezond genoeg is om een nest te dragen?'
  2. Niet weten wanneer je hond kan paren, is een veelvoorkomend probleem. Wanneer je teefje loops is, rijpen haar eicellen, waardoor ze vruchtbaar is en puppy's kan produceren. Als je teef niet loops is, kan ze niet paren. Om dit probleem aan te pakken, moet je jezelf bekend maken met de cyclus van je teefje. Let op het volgende: [2]
    • Het opzwellen van de vulva
    • De neiging om andere honden of objecten te bestijgen
    • Vaginale afscheiding met een roze tot rode kleur
  3. Hoewel het misschien verleidelijk is om je hond toe te staan tijdens de eerste loopsheid te paren, moet je dit in zijn geheel voorkomen. Een teefje zal voor het eerst loops worden wanneer ze 6-12 maanden oud is, maar ze is dan nog niet volwassen en zou dus nog niet moeten paren. Wacht met het fokken totdat je teefje ten minste twee jaar oud is. [3]
  4. Hoewel een mannelijke pup al vanaf 3-4 weken oud dingen kan bestijgen, zal hij pas veel later sperma gaan produceren. Wacht totdat je reu ten minste twee jaar oud is voordat je hem laat paren. [4]
  5. De koppeling is de geslachtsgemeenschap tussen een mannelijke en vrouwelijke hond. De penis van de reu gaat de vagina van de teef binnen. De penisklieren zwellen dan op in de vagina van de teef, waardoor een koppeling ontstaat. Het is belangrijk dat de honden in deze periode niet worden gescheiden. De koppeling kan 10-30 minuten duren, in deze periode zal het merendeel van de sperma van de reu in de vagina van de teef worden vrijgelaten. [5]
    • Als het voor het teefje de eerste keer is, dan is het goed om de hond vast te houden. Anders kan ze uit nerveusheid bewegen, waardoor de koppeling kan worden gebroken.
    • Als je specifieke vragen hebt over de geslachtsgemeenschap van honden, stel die dan aan de dierenarts wanneer je je hond voor zijn volgende controle langsbrengt.
  6. Nadat de penis van de reu in de vagina van de teef is gekomen en een koppeling heeft gemaakt, is het belangrijk dat je actief je best om verwonding van één of beide honden te voorkomen. Blijf tijdens de koppeling in de buurt van de honden. Doe je best om beide honden kalm te houden en laat het teefje zichzelf niet loswurmen uit de koppeling, aangezien dit beide dieren kan verwonden. [6]
    • Verzeker jezelf ervan dat de penis van de reu is ingetrokken na de koppeling, aangezien een gewonde hond in de toekomst moeite zal hebben bij het paren.
  7. Een veelvoorkomend paringsprobleem is de weigering van een hond om met een andere hond te paren. Een teefje kan een reu bijvoorbeeld afwijzen omdat ze in hetzelfde huis wonen. Onderdanige reutjes kunnen daarentegen weigeren om te paren met dominante teefjes. Als je hond weigert te paren met een bepaalde hond, probeer dan een andere partner te zoeken. [7]
    Advertentie
Methode 2
Methode 2 van 3:

Omgaan met specifieke problemen

Pdf downloaden
  1. Als je problemen ondervindt bij het fokken met je hond, dan is het mogelijk dat je hond lijdt aan brucellose. Brucellose is een bacteriële infectieziekte die honden kan treffen. Het kan bij zwangere honden voor acute miskramen zorgen en kan bij zowel mannelijke als vrouwelijke honden tot onvruchtbaarheid leiden. [8]
    • Symptomen zijn onder andere lethargie, gezwollen lymfklieren, moeite met lopen, vaginale afscheiding en gezwollen testikels.
  2. Het is niet ongewoon dat mannelijke honden prostaatproblemen hebben. Deze problemen zijn één van de grootste oorzaken van onvruchtbaarheid in reutjes. Vraag de dierenarts om je hond te onderzoeken op prostaatproblemen die mogelijk van invloed kunnen zijn op zijn ejaculatievolume en de mobiliteit van de zaadcellen. [9]
    • Symptomen zijn onder andere moeite met plassen, lethargie, moeite met lopen en bloederige afscheiding uit de penis.
  3. Vrouwelijke honden produceren vaak geen pups wegens hormonale stoornissen en de medische problemen die daarmee gepaard gaan. Voorbeelden zijn onder andere aanhoudende loopsheid, een gespleten kop en hypothyroïdie. Vraag de dierenarts om onderzoek uit te voeren om te bepalen of je hond lijdt aan een hormonale stoornis. [10]
  4. Hoewel sommige paringsproblemen bij honden, zoals slechte timing, makkelijk op te lossen zijn, vereisen andere problemen uitgebreide tests en behandeling. Als je hond voortplantingsproblemen heeft die niet makkelijk opgelost kunnen worden door de dierenarts, overweeg dan om je hond naar een voortplantingsspecialist te brengen. Leerklinieken voor diergeneeskunde hebben vaak dergelijke specialisten. [11]
    Advertentie
Methode 3
Methode 3 van 3:

Verantwoordelijk fokken

Pdf downloaden
  1. Voordat je besluit om je hond te laten paren, moet je de ethische implicaties goed overwegen. Het is belangrijk om te begrijpen dat er een overpopulatie aan honden is en dat er dagelijks honden geëuthanaseerd worden. In plaats van meer puppy's te produceren, kun je ook overwegen om een asielhond te adopteren. [12]
  2. Als je met je hond gaat fokken, moet je de filosofie van fokken op verbetering volgen. Dit betekent dat je de hond goed moet onderzoeken en zijn gebreken moet noteren. Vervolgens moet je een partner vinden die deze gebreken in de nakomelingen kan balanceren of in zijn geheel kan elimineren. [13]
    • Als je hond bijvoorbeeld lijdt aan artritis, dan moet je haar fokken met een hond die daar niet aan lijdt.
    • Als je hond lijdt aan een ras-specifiek gezondheidsprobleem, zoals heupdysplasie, probeer dan te fokken met een partner die deze aandoening niet heeft.
  3. Als je ervoor kiest om met je hond te fokken, dan moet je proberen om samen te werken met andere fokkers in andere geografische gebieden dan de jouwe. Dit zal de genetische diversiteit op twee locaties vergroten. Het is met name belangrijk als je te maken hebt met een ras waarvan er slechts een kleine populatie is. [14]
    • Je moet je hond bijvoorbeeld niet laten paren met een hond die bij jou in de stad woont. Probeer indien mogelijk om contact te leggen met een fokker in een ander deel van de provincie of land.
    • Zorg ervoor dat je vraagt naar de genealogische geschiedenis van elke hond waar je je hond mee laat paren. Dit kan verzekeren dat je je hond niet laat paren met verre (of directe!) familie.
    Advertentie

Over dit artikel

Deze pagina is 1.342 keer bekeken.

Was dit artikel nuttig?

Advertentie