PDF download Pdf downloaden PDF download Pdf downloaden

Een schimmelinfectie is een zeer vaak voorkomende aandoening die veroorzaakt wordt door een schimmel die luistert naar de naam Candida albicans . Candida maakt samen met gunstige bacteriën deel uit van de normale flora van de vagina en wordt gewoonlijk door het immuunsysteem in bedwang gehouden. Soms kan het evenwicht tussen bacteriën echter verstoord worden met overgroei van schimmel tot gevolg, wat een schimmelinfectie (ook bekend als vaginale candidiasis ) veroorzaakt. [1] De meeste vrouwen zullen tijdens hun leven eens een schimmelinfectie ervaren. [2] Schimmelinfecties kunnen zeer storend zijn dus het is belangrijk om te weten wanneer je dit heeft en hoe je het snel kunt behandelen.

Deel 1
Deel 1 van 2:

De symptomen evalueren

PDF download Pdf downloaden
  1. Er zijn een aantal fysieke signalen die op een schimmelinfectie kunnen wijzen. De meest voorkomende symptomen zijn onder andere: [3]
    • Jeuk (vooral op de vulva of rond de opening van de vagina).
    • Pijn, roodheid en een algemeen gevoel van ongemak rond de vagina.
    • Pijn of een brandend gevoel tijdens het urineren of vrijen.
    • Dikke witte, geurloze afscheiding in de vagina (een beetje als cottage cheese). Weet dat niet alle vrouwen dit symptoom ervaren.
  2. Als je moeite hebt om te bepalen of je al dan niet een schimmelinfectie hebt, overweeg dan enkele van de meeste voorkomende oorzaken van schimmelinfecties:
    • Antibiotica – Veel vrouwen ontwikkelen een schimmelinfectie na gedurende meerdere dagen antibiotica te hebben ingenomen. Antibiotica doodt bepaalde gunstige bacteriën in het lichaam, waaronder bacteriën die de overgroei van schimmel voorkomen, wat tot schimmelinfecties kan leiden. [4] Als je onlangs antibiotica hebt genomen en jeuk en een brandend gevoel rond je vagina ervaart, dan heb je mogelijk een schimmelinfectie.
    • Menstruatie – Een vrouw loopt de meeste kans om een schimmelinfectie te krijgen rond haar menstruatie. Tijdens de menstruatie zet estrogeen glycogeen (een vorm van suiker die zich binnenin de cellen bevindt) af tegen de vaginawand. Wanneer progesteron toeneemt, worden de cellen in de vagina afgestoten en maken ze suiker beschikbaar zodat de schimmel kan groeien en zich vermenigvuldigen. Dus als je bovenstaande symptomen ervaart rond het moment van je menstruatie, dan heb je mogelijk een schimmelinfectie. [5]
    • Anticonceptie – Bepaalde anticonceptiepillen of de eenmalige morning after-pillen kunnen veranderingen in de hormoonhuishouding veroorzaken (vooral wat betreft estrogeen), wat een schimmelinfectie kan veroorzaken. [6]
    • Uitspoelen – Uitspoelingen worden meestal toegepast om de vagina na een menstruatie te reinigen. Volgens de Amerikaanse Vereniging van Verloskundigen en Gynaecologen kan frequent uitspoelen het evenwicht van de vaginale flora en de zuurtegraad van de vagina verstoren, waardoor het evenwicht tussen goede en slechte bacteriën verloren gaat. Het aantal bacteriën houdt de zure omgeving in stand en de vernietiging daarvan kan tot een overgroei van slechte bacteriën leiden, met mogelijk een schimmelinfectie tot gevolg. [7]
    • Bestaande medische aandoeningen – Sommige ziekten of aandoeningen, zoals hiv of diabetes, kunnen ook schimmelinfecties veroorzaken. [8]
    • Algemene gezondheid – Ziekte, obesitas, slechte slaapgewoonten en stress kunnen de kans op een schimmelinfectie aanzienlijk vergroten. [9]
  3. Er bestaat een test die je kunt doen om te kijken of je al dan niet een schimmeninfectie hebt. De normale pH van de vagina is ongeveer 4, wat een beetje zuur is. Volg alle richtlijnen die bij de test werden gevoegd. [10]
    • Bij een pH-test moet je een stukje pH-papier gedurende enkele seconden tegen je vagina houden. Daarna moet je de kleur van het papier vergelijken met een tabel die bij de test is gevoegd. Het nummer op de tabel, naast de kleur die het best overeenkomt met de kleur op het papier, zal de pH van je vagina aangeven. [11]
    • Als het resultaat van de test hoger is dan 4, dan is het beter om een arts te raadplegen. Dit is geen indicatie van een schimmelinfectie, maar het zou een andere soort infectie kunnen zijn. [12]
    • Als het resultaat van de test lager is dan 4, dan heb je waarschijnlijk (maar niet zeker) een schimmelinfectie.
    Advertentie
Deel 2
Deel 2 van 2:

Een diagnose laten stellen

PDF download Pdf downloaden
  1. Als je nog nooit een schimmelinfectie hebt gehad of als je twijfelt over de diagnose, dan moet je een afspraak maken met je arts of gynaecoloog. Dit is de enige manier om zeker te weten of je een schimmelinfectie hebt. Het is belangrijk dat de diagnose wordt bevestigd omdat er verscheidene vaginale infecties bestaan die vaak de verkeerde diagnose krijgen. Inderdaad, hoewel schimmelinfecties relatief vaak voorkomen bij vrouwen, kan het moeilijk zijn om accuraat zelf een diagnose te stellen. Onderzoek heeft aangetoond dat slechts 35% van de vrouwen met een voorgeschiedenis van schimmelinfecties in staat waren op de correcte diagnose van een schimmelinfectie te stellen uitsluitend aan de hand van de symptomen. [13] [14] [15]
    • Als je momenteel menstrueert dan moet je, indien mogelijk, overwegen om te wachten tot het einde van je cyclus voordat je een arts raadpleegt. Als je echter ernstige symptomen ervaart dan moet je je zo snel mogelijk laten onderzoeken, zelfs als je menstrueert.
    • Als je naar een ziekenhuis gaat in plaats van naar je normale arts, bereid je dan voor en breng een volledige medische voorgeschiedenis mee.
    • Zwangere vrouwen mogen een schimmelinfectie niet behandelen zonder eerst een arts te hebben geraadpleegd. [16]
  2. Om de diagnose te bevestigen zal je arts je schaamlippen en vulva moeten onderzoeken op ontsteking, gewoonlijk zonder een volledig bekkenonderzoek te moeten uitvoeren. Hij of zij zal daarna een wattenstaafje gebruiken om een monster van je vaginale afscheiding te nemen zodat het microscopisch onderzocht kan worden op schimmel- en andere infecties. Dit is de primaire methode om een vagina schimmelinfectie te kunnen bevestigen. Je arts zal mogelijk nog extra testen aanbevelen om andere oorzaken te kunnen uitsluiten, zoals soa’s. [17] [18]
    • Schimmel kan onder een microscoop herkend worden vanwege de vertakkende vorm. [19]
    • Niet alle schimmelinfecties worden veroorzaakt door albicans; er bestaan ook nog andere soorten schimmels. Soms moet een schimmelcultuur worden uitgevoerd indien een patiënt voortdurend last heeft van terugkerende infecties.
    • Vergeet niet dat er nog andere mogelijke redenen zijn waarom je vaginaal ongemak ervaart, waaronder andere infecties zoals bacteriële vaginose of trichomoniasis. Veel van de symptomen van een schimmelinfectie zijn bijvoorbeeld gelijkaardig aan die van een STI. [20]
  3. Laat je behandelen . Je arts zal mogelijk een dosis van het schimmelwerende middel fluconazol (Diflucan) voorschrijven, dat oraal moet worden ingenomen. Je mag binnen 12 tot 24 uur verlichting van de symptomen verwachten. Dit is de snelste en meest doeltreffende behandeling voor een schimmelinfectie. [21] [22] Er zijn ook een aantal topische behandelingen beschikbaar zowel met als zonder voorschrift, waaronder schimmelwerende crèmes, zalven en zetpillen die aangebracht en/of ingebracht worden aan of in de vagina. [23] Praat met je arts over wat de beste behandeling is voor jou.
    • Eenmaal je een schimmelinfectie hebt gehad en de diagnose door een arts werd gesteld, is het mogelijk om in de toekomst dergelijke infecties zelf te diagnosticeren en deze met vrij verkrijgbare producten te behandelen. [24] Er zijn echter patiënten die in het verleden schimmelinfecties hebben gehad en toch de verkeerde diagnose stellen. Als een vrij verkrijgbare behandeling niet aanslaat dan moet je je arts raadplegen.
    • Bel je arts indien de symptomen na drie dagen niet verbeteren of veranderen (bijvoorbeeld als de vaginale afscheiding nog toeneemt of van kleur verandert). [25]
    Advertentie

Waarschuwingen

  • De eerste keer dat je een vaginale schimmelinfectie vermoedt, moet je een diagnose laten stellen door een professionele zorgverlener. Na een oorspronkelijke diagnose zullen latere schimmelinfecties (zolang ze niet complex of ernstig zijn) thuis kunnen worden behandeld.
  • Terugkerende schimmelinfecties (vier of meer infecties per jaar) kunnen wijzen op een ernstigere onderliggende aandoening zoals diabetes, kanker of hiv/aids. [26] [27]
Advertentie
  1. http://www.fda.gov/MedicalDevices/ProductsandMedicalProcedures/InVitroDiagnostics/HomeUseTests/ucm126074.htm
  2. www.fda.gov/MedicalDevices/ProductsandMedicalProcedures/InVitroDiagnostics/HomeUseTests/ucm126074.htm
  3. www.fda.gov/MedicalDevices/ProductsandMedicalProcedures/InVitroDiagnostics/HomeUseTests/ucm126074.htm
  4. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8656170
  5. http://blog.doctoroz.com/oz-experts/gyno-myth-yogurt-on-tampon
  6. http://www.womenshealth.gov/publications/our-publications/fact-sheet/vaginal-yeast-infections.html
  7. http://www.webmd.com/women/yeast-infections-should-you-treat-yourself-or-see-a-doctor
  8. http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/001511.htm
  9. http://www.womenshealth.gov/publications/our-publications/fact-sheet/vaginal-yeast-infections.html
  10. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK288/
  11. http://www.webmd.com/women/yeast-infections-should-you-treat-yourself-or-see-a-doctor
  12. http://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/yeast-infection/basics/treatment/con-20035129
  13. http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/001511.htm
  14. http://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/yeast-infection/basics/treatment/con-20035129
  15. http://www.emedicinehealth.com/vaginal_infections/page7_em.htm
  16. http://www.emedicinehealth.com/vaginal_infections/page4_em.htm#when_to_seek_medical_care_for_vaginal_infection
  17. http://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/yeast-infection/basics/symptoms/con-20035129
  18. Erika Ringdall MD.Treatment of Recurrent Vulvovaginal Candidiasis,American Family Physician, 2000 June 1 61 (11) 3306-3312

Over dit artikel

Deze pagina is 2.199 keer bekeken.

Was dit artikel nuttig?

Advertentie