ดาวน์โหลดบทความ ดาวน์โหลดบทความ

การมีรังตัวต่ออยู่บริเวณบ้านนั้นถือว่าเป็นเหตุการณ์ที่ไม่น่าพึงพอใจนัก โดยเฉพาะเมื่อคุณมีเด็กเล็กๆ หรือมีสมาชิกในบ้านที่แพ้เหล็กในของตัวต่อ ดังนั้นทางที่ดีที่สุดคือโทรเรียกบริษัทฆ่าแมลงมาจัดการ แต่ถ้าคุณไม่มีทางเลือกและไม่ได้มีอาการแพ้เหล็กใน คุณสามารถจัดการปัญหานี้ได้ด้วยตัวของคุณเอง การกำจัดรังต่อนั้น จำเป็นต้องสวมเสื้อผ้าป้องกัน และจัดการกับรังในเวลากลางคืนเพราะเป็นช่วงที่พวกมันกำลังพักผ่อนอยู่ ใช้สเปรย์ฆ่าแมลง, ละอองฆ่าแมลง ควัน หรือน้ำ ที่ผ่านการรับรองว่าใช้ได้ผลไปทั่วบริเวณรังต่อ หลังจากนั้น คุณควรหามาตรการต่างๆ เพื่อป้องกันการกลับมาของพวกมัน

ส่วน 1
ส่วน 1 ของ 3:

การวางแผนและความปลอดภัย

ดาวน์โหลดบทความ
  1. ตรวจสอบให้แน่ใจว่าคุณไม่แพ้เหล็กในของตัวต่อ. หากคุณไม่มั่นใจว่าคุณแพ้เหล็กในของตัวต่อหรือเปล่า การไปตรวจว่าคุณแพ้หรือไม่กับแพทย์ก่อนที่จะไปจัดการกับรังตัวต่อถือว่าเป็นความคิดที่ดี
    • หากผลตรวจรับรองว่าคุณไม่มีอาการแพ้เหล็กใน คุณสามารถดำเนินการกำจัดรังตัวต่อได้ด้วยตัวของคุณเอง
    • อย่างไรก็ตาม หากผลตรวจออกมาว่าคุณแพ้พิษของเหล็กใน คุณสมควรอย่างยิ่งที่จะให้คนอื่นมาจัดการแทนหรือโทรเรียกบริษัทฆ่าแมลงมากำจัดให้ เพราะหากคุณถูกต่อต่อยจนอาจส่งผลอันตรายถึงชีวิตได้
  2. ติดต่อสำนักควบคุม ป้องกัน และบำบัดโรคสัตว์ กรมปศุสัตว์ในเขตพื้นที่ของคุณ. ถึงแม้จะไม่มีสำนักงานที่ให้บริการในด้านนี้ครบทุกพื้นที่ แต่สำนักควบคุม ป้องกัน และบำบัดโรคสัตว์จะจัดการเกี่ยวกับโรคที่แพร่ระบาดจากสัตว์ หรือดูแลเกี่ยวกับอันตรายที่เกิดขึ้นจากสัตว์และแมลง โดยผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้สามารถช่วยคุณระบุชนิดของตัวต่อ แนะนำวิธีปฏิบัติว่าควรทำอย่างไร และอาจมาจัดการกำจัดตัวต่อให้คุณ [1]
    • สืบค้น “สำนักควบคุม ป้องกัน และบำบัดโรคสัตว์” ในเขตพื้นที่ของคุณบนอินเทอร์เน็ตอย่างเร่งด่วนเพื่อหาข้อมูลติดต่อและร้องขอการช่วยเหลือ
  3. ในสถานการณ์ส่วนใหญ่ วิธีที่ดีที่สุดคือการให้ผู้เชี่ยวชาญเข้ามาจัดการ หากไม่มีสำนักควบคุม ป้องกัน และบำบัดโรคสัตว์ในเขต หรือพวกเขาไม่สามารถมากำจัดรังให้ได้ ลองให้บริษัทกำจัดแมลงจัดการแทน โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากบ้านของคุณมีต่อสายพันธุ์ Yellow Jacket กำลังทำรังอยู่ [2]
    • หากรังตัวต่ออยู่ในสถานที่ที่น่าอึดอัดหรือยากต่อการเข้าถึง เช่นในผนัง หรือห้องใต้หลังคา หรือใต้พื้นคอนกรีต คุณจำเป็นต้องเรียกผู้เชี่ยวชาญเข้ามาช่วยจัดการ
    • นอกจากนี้ยังแนะนำให้โทรเรียกผู้เชี่ยวชาญในการกำจัดแมลงหากคุณเป็นคนแพ้พิษของเหล็กในตัวต่อ การจัดการกับรังของมันด้วยตัวเองอาจเป็นอันตรายได้ ในความเป็นจริงถึงแม้คุณจะไม่แพ้พิษของเหล็กใน การเข้าไปใกล้กับรังตัวต่อก็เป็นอันตรายได้อย่างไม่น่าเชื่อและอาจถึงชีวิตได้หากมีอะไรผิดพลาด
  4. หากตำแหน่งของรังอยู่ห่างจากตัวบ้านของคุณพอ เพราะพวกมันจะไม่เข้ามาก่อกวนหรือคุกคามคุณ ควรพิจารณาปล่อยพวกมันไว้ลำพังตามธรรมชาติ โดยเฉพาะถ้ามันเป็นสายพันธุ์ที่มีความดุน้อยเช่น ต่อหัวเสือ ตัวต่อเป็นส่วนสำคัญในระบบนิเวศน์ โดยพวกมันช่วยผสมเกสรพืชและดอกไม้ รวมถึงกำจัดศัตรูพืชอย่างพวกหนอน
    • หากคุณสำรวจรังแล้วพบว่าเป็นรังผึ้งแทนรังต่อ “ห้ามทำลายรังมัน” เพราะมีสัญญาณว่าประชากรผึ้งจะลดลง ดังนั้นมันสำคัญมากหากคุณจะช่วยอนุรักษ์เพื่อให้ผึ้งไม่สูญพันธุ์
    • แทนการทำลายรังผึ้ง ควรโทรหาคนเลี้ยงผึ้งในท้องถิ่น พวกเขาจะยินดีอย่างยิ่งที่จะเข้ามาเก็บรังผึ้งไปโดยอาจมีค่าจ้างเล็กน้อยหรือไม่ก็ฟรีเลยก็ได้
  5. เป็นความคิดที่ดีหากจะรู้สายพันธุ์ของตัวต่อก่อนที่คุณจะรับมือกับมันเพราะมันจะช่วยให้คุณมีวิธีที่เหมาะสมในการกำจัด เจ้าหน้าที่ในสำนักควบคุม ป้องกัน และบำบัดโรคสัตว์ หรือนักกีฏวิทยาจากมหาวิทยาลัยใกล้เคียงอาจสามารถช่วยระบุสายพันธุ์ของตัวต่อได้ โดยตัวต่อสายพันธุ์หลักๆ ที่คุณต้องจัดการ มีอยู่ทั้งสิ้น 3 สายพันธุ์ ดังนี้:
    • ต่อหัวเสือ: ต่อหัวเสือมีลักษณะลำตัวและขาที่ยาวเมื่อเทียบกับสายพันธุ์อื่น พวกมันจะสร้างรังขนาดใหญ่ มีรูปร่างเป็นรวงผึ้งเห็นได้ชัดเจน รังของพวกมันคล้ายกับร่มที่พลิกบนลงล่างและตัวรังจะอยู่บริเวณสถานที่ที่มีสิ่งกำบังเช่น ชายคาบ้าน หรือปลายท่อแป๊บ พวกมันจะเข้าจู่โจมเมื่อรู้สึกถึงภัยคุกคามถึงกระนั้นเหล็กในของมันก็สร้างความเจ็บปวดและมีอันตราย [3]
    • ต่อสายพันธุ์ Yellow jackets: ต่อสายพันธุ์ Yellow jackets มีหนวดสีดำหนาและขาสั้นกว่าสายพันธุ์อื่นๆ พวกมันสร้างรังโดยใช้สิ่งที่คล้ายกระดาษปกคลุมรังไว้ พวกมันชอบสร้างรังบริเวณพื้นที่โปร่งและปิดเช่น กำแพง หรือโพรงใต้ดิน พวกมันมีความก้าวร้าวและดุอย่างมาก อีกทั้งยังปล่อยเหล็กในได้หลายครั้งและจู่โจมเป็นฝูง
    • แตน แตนเป็นสายพันธุ์ที่มีขนาดใหญ่ที่สุด ในทวีปอเมริกาเหนือ แตน Bald Faced เป็นชนิดที่พบมากที่สุด สามารถสังเกตได้จากรอยสีขาวบริเวณหัวและหน้าอก แตน European มีรอยสีน้ำตาลและสีส้ม โดยตัวแตนมักจะสร้างรังด้วยกระดาษและมักพบรังบริเวณลำต้นของต้นไม้และโพรงกำแพง [4]
  6. การสวมใส่ชุดป้องกันเมื่อคุณจะเข้าไปกำจัดรังต่อถือเป็นเรื่องสำคัญเพราะมันจะปกป้องคุณจากการถูกต่อย แม้ว่าคุณจะไม่แพ้พิษเหล็กในแต่มันก็สร้างความเจ็บปวดให้แก่คุณได้
    • สวมกางเกงยีนส์ขายาว ถุงเท้าและรองเท้าบูท สวมเสื้อกันหนาวที่มีฮู้ดและรูดฮู้ดครอบหัวของคุณ รวมถึงสวมถุงมือด้วย
    • คุณควรใช้ผ้าพันคอพันรอบบริเวณใบหน้าครึ่งล่างและสวมแว่นตาป้องกันหรือแว่นตาเล่นสกี
    • หากคุณใช้สเปรย์ฆ่าแมลง ต้องมั่นใจว่าชุดที่สวมใส่มีความเก่าเพราะสารตกค้างจากสเปรย์สามารถเข้าไปในใยผ้าได้ ควรทิ้งหรือซักชุดหลังจากนั้นทันที
    • ถ้าคุณถูกต่อยขณะทำการกำจัดรัง สามารถดูคำแนะนำในการรักษาได้ในวิกิฮาวเช่นกัน
  7. อย่าใช้บันไดเหยียบเพื่อเข้าถึงรังต่อที่อยู่สูง. หากรังตัวต่ออยู่บริเวณที่สูงเช่นชายคาของบ้านขนาดสองชั้นหรือกิ่งต้นไม้สูง ห้ามใช้บันไดเพื่อพยายามเข้าถึงรังของพวกมัน
    • ถ้าคุณยืนอยู่บนบันได แล้วฝูงตัวต่อบินเข้ามารุมคุณตอนที่คุณไปยุ่งกับรังของพวกมัน คุณอาจตกลงมาแล้วเกิดการบาดเจ็บร้ายแรงก็เป็นได้
    • ในสถานการณ์นี้ วิธีที่ดีที่สุดคือการโทรหาผู้เชี่ยวชาญในการกำจัดแมลง หรือวิธีที่ใช้การรมควัน (ดูได้จากเนื้อหาด้านล่างนี้) เพื่อกำจัดตัวต่อ
    • คุณควรจัดการรังต่อด้วยตัวเองเมื่อมันง่ายต่อการเข้าถึง
  8. ต้องมั่นใจว่าไม่มีเด็กหรือสัตว์เลี้ยงอยู่ หากคุณมั่นใจที่จะใช้สเปรย์ฆ่าแมลง หรือผงเพื่อฆ่าฝูงตัวต่อ การปิดพื้นที่และมั่นใจว่าไม่มีผู้คนอยู่แถวนั้น โดยเฉพาะเด็กและสัตว์เลี้ยงถือเป็นสิ่งสำคัญในการใช้วิธีนี้ หลังจากฉีดสเปรย์แล้วห้ามเข้าใกล้กับรังเป็นเวลาอย่างน้อย 24 ชั่วโมง เพราะยาฆ่าแมลงเป็นสเปรย์ที่มีสารที่เข้มข้นและมีพิษอันตรายอย่างมาก
    • นอกจากนี้ การเก็บกวาดและกำจัดซากตัวต่อที่ตกมาตายบริเวณพื้นใกล้รัง ถือเป็นอีกหนึ่งเรื่องที่สำคัญ มิฉะนั้นสัตว์เลี้ยงของคุณ เช่นหมา แมว หรือสัตว์ป่าบริเวณนั้นอาจรับประทานซากตัวต่อมันเข้าไปและทำให้ร่างกายได้รับสารพิษได้
  9. หากเป็นไปได้ ควรจัดการกับรังตัวต่อในช่วงต้นปี. ช่วงเวลาที่คุณเลือกในการกำจัดรังตัวต่อ ถือว่ามีความสำคัญอย่างมากว่าจะประสบผลสำเร็จหรือไม่ การทำความเข้าใจในเรื่องนี้ถือเป็นประโยชน์ในการจัดการกับตัวต่อ (ต่อหัวเสือ yellow jacket และแตน)
    • ในช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิ ราชินีตัวต่อ (ที่จำศีลในช่วงฤดูหนาว) จะเลือกสรรจุดที่เหมาะในการอาศัยและสร้างรังขนาดเล็กเพื่อเป็นบ้านให้แก่ตัวอ่อนของตัวต่องาน และเมื่อต่องานมาถึง พวกมันจะสร้างรังอย่างขะมักเขม้นเพื่อขยายรังและปกป้องราชินีของพวกมัน
    • อาณานิคมของตัวต่อจะเติบโตขึ้นตลอดช่วงฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อนจนถึงเวลาที่เติบโตสูงสุดในปลายเดือนสิงหาคม ซึ่งช่วงเวลานี้อาณานิคมของตัวต่อสายพันธุ์ yellow jacket จะมีประชากรสูงถึงสองพันตัว
    • นอกจากนั้น ในปลายฤดูร้อนจะเป็นช่วงสุดท้ายในการฟักของตัวอ่อน โดยตัวอ่อนจะประกอบด้วยต่องานและว่าที่ราชินีในปีถัดไป ดังนั้นอาณานิคมตัวต่อในช่วงนี้จะปกป้องเหล่าตัวอ่อนของพวกมันและมีความดุร้ายเป็นอย่างมากเมื่อมีคนเข้าไปคุกคามรัง
    • ดังนั้นช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุดในการกำจัดรังของต่อคือช่วงต้นปีถ้าสามารถทำได้เพราะเป็นช่วงที่อาณานิคมยังมีขนาดเล็กและเหล่าตัวต่อมีความดุร้ายที่ไม่มากนัก นอกจากนี้ หากคุณจัดการฆ่าราชินี คุณจะไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการสร้างรังในปีนั้น [5]
    • อย่างไรก็ตาม หากคุณไม่พบรังตัวต่อจนกระทั่งในช่วงปลายฤดูร้อนหรือฤดูใบไม้ร่วง การทำลายรังอาจจะไม่จำเป็น (ขึ้นอยู่กับสถานที่ของคุณ) เพราะอากาศที่หนาวในตอนกลางคืนจะแช่แข็งอาณานิคมตัวต่อให้ตายตามธรรมชาติ โดยรังที่ผ่านฤดูหนาวมาแล้ว คุณสามารถปล่อยมันทิ้งไว้อย่างนั้นได้เลย [6]
  10. หากคุณวางแผนที่จะกำจัดรังตัวต่อด้วยตัวเอง การจัดการตอนกลางคืนถือเป็นวิธีที่ดีที่สุดเพราะเป็นช่วงที่เหล่าตัวต่อมีการเคลื่อนไหวน้อยที่สุด ดังนั้นจึงเป็นช่วงที่การตอบสนองของพวกมันต่ำและมีความดุร้ายน้อย
    • สำหรับการส่องไฟ ห้ามใช้ไฟฉายปกติในการส่องดูรังเพราะมันจะดึงดูดตัวต่อเข้าหาคุณ ดังนั้นควรใช้ไฟที่มีแสงสีแดงหรืออำพันแทนเพื่อความปลอดภัยในการสอดส่องในคืนที่จะกำจัดรังต่อ [7]
    • อีกวิธีคือ คุณออกมากำจัดรังที่จะทำลายในช่วงเช้าตรู่ ขณะที่ตัวต่อยังไม่มีความกระตือรือร้น โดยจะเป็นการใช้ประโยชน์จากแสงอาทิตย์
  11. ก่อนที่คุณจะวางแผนในการจู่โจมรัง จะเป็นความคิดที่ดีหากคุณจะวางแผนทางหลบหนีไว้ก่อน หลังจากที่ฉีดสเปรย์ไปที่รัง ฝูงต่อจะเริ่มบินออกมาอย่างรวดเร็วและอาจจะเข้ามาโจมตีคุณ ดังนั้นคุณจะต้องหาทางที่จะสามารถหลบหนีได้อย่างรวดเร็วก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์เช่นนั้นขึ้น
    • วางแผนทางหลบหนีเพื่อที่คุณจะสามารถเข้าไปหลบได้อย่างรวดเร็วหลังจากที่จู่โจมรัง
    • สำรวจให้แน่ใจว่าไม่มีอุปสรรคอย่างเช่น ของเล่นเด็ก หรืออุปกรณ์ทำสวน ในบริเวณทางเดินที่ใช้ในการหลบหนีเพราะอาจทำให้สะดุดได้
    โฆษณา
ส่วน 2
ส่วน 2 ของ 3:

การทำลายรังต่อ

ดาวน์โหลดบทความ
  1. ซื้อสเปรย์ฆ่าแมลงที่ถูกออกแบบมาเพื่อฆ่าตัวต่อโดยเฉพาะจากห้างสรรพสินค้าหรือร้านขายอุปกรณ์ใกล้บ้านคุณ ยาฆ่าแมลงที่ถูกออกแบบมาสำหรับแมลงตัวเล็กอย่างเช่น มด อาจจะไม่รุนแรงมากพอที่จะจัดการกับตัวต่อ
    • สวมชุดป้องกันที่เหมาะสมและปฏิบัติตามมาตรการความปลอดภัยคร่าวๆ จากเนื้อหาด้านบน ฉีดยาฆ่าแมลงไปที่ส่วนท้ายของรังเป็นเวลา 10 – 15 วินาที (หรือตามที่ป้ายบนกระป๋องสเปรย์แนะนำ) จากนั้นรีบออกจากพื้นที่
    • ปล่อยให้สารเคมีของสเปรย์ส่งผลตลอดทั้งคืน จากนั้นให้สังเกตรังจากระยะไกลในวันถัดมา หากยังคงมีตัวต่อเคลื่อนไหวรอบๆ รัง ให้ทำการฉีดเช่นเดิมอีกครั้ง
    • เมื่อไม่มีการเคลื่อนไหวและตัวต่อส่วนใหญ่ได้ตายลง การใช้แท่งไม้ขนาดยาวเคาะรังพวกมันถือเป็นวิธีที่ปลอดภัย ใช้แท่งไม้ทำลายส่วนต่างๆ ของรังที่โชกไปด้วยยาฆ่าแมลง
    • กำจัดรังที่เสียหายและซากตัวต่อทั้งหลายทันที [8]
  2. เมื่อมันมาในรูปแบบของการสร้างรังบนพื้นดิน (เช่นรังของ yellow jacket) โดยผงฆ่าแมลงมีประสิทธิภาพที่มากกว่าสเปรย์กระป๋องที่ไม่สามารถแทรกซึมเข้าไปถึงใจกลางสำคัญของรังได้
    • หยิบผงฆ่าแมลงจำนวนหนึ่ง เช่น “ยี่ห้ออัศวิน” และตวงผงปริมาณ ¼ ถ้วยลงในขวดสำหรับพ่นผง (หรือถ้วยพลาสติกที่ใช้แล้วทิ้ง)
    • ใช้ผงฆ่าแมลงใส่ลงในรังต่อที่เปิดอยู่ช่วงเวลากลางคืนหรือเช้าตรู่และในขณะดำเนินการต้องสวมใส่อุปกรณ์ป้องกันที่เหมาะสม จากนั้นรีบหลีกออกจากพื้นที่หลังดำเนินการเสร็จสิ้น
    • ห้ามปิดหรือคลุมรัง ปล่อยให้เหล่าตัวต่อได้บินเข้าออกอย่างอิสระเพราะเมื่อพวกมันผ่านทางเข้ารัง ขาและปีกจะเคลือบไปด้วยผงฆ่าแมลงซึ่งจะทำให้สารเคมีนี้ปนเปื้อนไปยังศูนย์กลางและบริเวณอื่นๆ ของรัง
    • ปฏิบัติตามวิธีการใช้ผงฆ่าแมลง ฝูงต่อจะตายภายใน 1-2 วัน หากไม่ให้คุณดำเนินตามขั้นตอนเดิมอีกครั้ง
  3. หากคุณไม่ชอบการใช้ยาฆ่าแมลง โดยสารส่วนประกอบของน้ำยาล้างจานและน้ำสามารถฆ่าตัวต่อได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุดเนื่องจากน้ำยาจะไปเคลือบปีกของพวกมันไม่ให้สามารถบินได้และตกลงมาตายในที่สุด
    • จัดเตรียมน้ำสบู่ด้วยการผสมน้ำยาล้างจาน ( ¼ ถ้วย) กับน้ำร้อน 1 ลิตรเข้าด้วยกันจนกว่ามันจะเป็นเนื้อเดียวและเป็นน้ำสบู่
    • หากรังที่คุณจะกำจัดห้อยอยู่บนอากาศ ให้เทน้ำสบู่ลงในขวดสเปรย์จากนั้นพ่นน้ำสบู่ที่มีฤทธิ์เข้มข้นนี้ใส่บริเวณปากรังโดยตรงเป็นเวลา 10 ถึง 15 นาที
    • หากคุณต้องการกำจัดรังที่อยู่บนพื้นดิน เพียงแค่เทน้ำสบู่ลงในปากรังโดยตรงและรีบออกจากบริเวณนั้น
    • ถึงแม้ว่าสบู่และน้ำจะมีประสิทธิภาพอย่างมาก แต่ก็ควรปฏิบัติซ้ำอีกหลายๆ ครั้งเพราะน้ำสบู่จำเป็นต้องเข้าสัมผัสกับต่อแต่ละตัวก่อนที่จะฆ่าพวกมัน
  4. อีกวิธีหนึ่งที่ปลอดจากสารพิษคือการใช้ควันเพื่อชำระล้างรังตัวต่อที่อยู่บนอากาศ
    • สร้างกองไฟขนาดย่อมหรือจุดไฟในเตาย่างให้ตรงกับด้านล่างของรัง ควันจะลอยขึ้นและเข้าไปสู่รัง โดยควันจะทำให้ฝูงต่อหายใจไม่ออกและบังคับให้พวกมันต้องออกจากรัง
    • ปล่อยให้ควันลอยเข้าไปในรังเป็นเวลาหนึ่งหรือสองชั่วโมงและเมื่อมั่นใจว่ารังนั้นปราศจากเหล่าตัวต่อ คุณสามารถดับไฟและเคาะรังให้ตกลงมาด้วยแท่งไม้ก่อนจะนำมันไปทิ้ง อย่างไรก็ตาม หากในรังยังมีต่อที่มีชีวิตอยู่ คุณอาจต้องการสเปรย์ที่บรรจุสบู่และน้ำเพื่อจัดการกับพวกมัน
    • โปรดทำความเข้าใจว่าวิธีนี้เหมาะสมกับจัดการรังต่อที่อยู่บนอากาศซึ่งแขวนอยู่กับกิ่งต้นไม้หรือบริเวณที่เป็นพื้นที่เปิดอื่นๆ มันไม่เหมาะกับรังที่อยู่ในทางเข้าออก ชายคาบ้าน หรือที่ใดก็ตามที่ใกล้กับจั่วบ้านของคุณเพราะเปลวไฟอาจจะเผาไหม้บ้านคุณได้
  5. คุณสามารถจัดการกับรังต่อที่ห้อยอยู่บนอากาศได้ด้วยการถ่วงน้ำโดยใช้ถุงผ้าและถังน้ำ
    • สวมใส่ชุดป้องกัน จัดวางถังที่มีน้ำบรรจุไว้ใต้รังต่อ หยิบถุงผ้าที่ไม่มีรูและรอยฉีดขาด
    • จัดการอย่างรวดเร็วและระมัดระวัง วางถุงผ้าไว้เหนือรังและผูกด้วยเชือกให้แน่น หลังจากนั้นก็ให้ดึงรังออกจากกิ่งไม้
    • จุ่มถุงที่บรรจุรังตัวต่ออยู่ลงไปในถังน้ำและวางหินที่มีน้ำหนักมากไว้ด้านบนสุดเพื่อกดทับถุงให้อยู่ใต้น้ำ
    • ปล่อยถุงทิ้งไว้ในน้ำทั้งคืนและในช่วงเช้าฝูงตัวต่อก็จะตายเนื่องจากจมน้ำ
    • ให้คิดไว้เสมอว่าวิธีนี้จำเป็นต้องอยู่ใกล้ชิดกับรังของตัวต่อ ดังนั้นจึงไม่เหมาะสำหรับคนไม่ระมัดระวังหรือขี้กลัว [9]
    โฆษณา
ส่วน 3
ส่วน 3 ของ 3:

การป้องกันไม่ให้ฝูงตัวต่อกลับมาอีก

ดาวน์โหลดบทความ
  1. ตลอดช่วงฤดูหนาว ให้ทำการตรวจสอบสอบอย่างละเอียดบริเวณด้านนอกของตัวบ้านเพื่อมองหาจุดที่ตัวต่ออาจจะเข้าไปได้เช่นรอยต่อบ้านที่ไม่สนิท ช่องระบายอากาศที่เปิดอยู่ และรอยแตกรอบๆ หน้าต่างและกรอบประตู เพราะบริเวณเหล่านี้เหมาะสำหรับการสร้างรังของต่อตัว ดังนั้นการปิดจุดเหล่านี้สามารถป้องกันการรบกวนจากตัวต่อในช่วงฤดูใบไม้ผลิได้เป็นอย่างดี
  2. แม้ว่าพฤติกรรมของตัวต่อจะไม่กลับไปยังรังเดิมอีก แต่ก็มีตัวต่ออีกหลายสายพันธุ์ที่สร้างรังใหม่อยู่บนยอดรังเก่า ดังนั้นจึงเป็นความคิดที่ดีหากจะตีทำลายรังที่ถูกทิ้งไว้ตลอดฤดูหนาวและถูกทำความสะอาดก่อนที่ราชินีผึ้งจะเข้ามาอาศัยในฤดูใบไม้ผลิ
  3. กลิ่นจากอาหารเก่าสามารถดึงดูดตัวต่อเข้ามาได้ ดังนั้นจะเป็นความคิดที่ดีหากคุณตรวจสอบให้แน่ใจว่าปิดถังขยะได้แน่นสนิทแล้ว นอกจากนี้แล้วคุณยังควรทำความสะอาดถังขยะด้วยน้ำและยาฆ่าเชื้อในบางโอกาสเพื่อขจัดเศษอาหารอันสามารถดึงดูดตัวต่อได้
  4. ผลไม้ และ โดยเฉพาะผลไม้เน่าที่ตกลงมานั้นต่างเป็นสิ่งที่ดึงดูดเหล่าตัวต่อและผึ้งให้เข้ามา ดังนั้นคิดทบทวนก่อนที่จะปลูกผลไม้ไว้ใกล้บ้านของคุณ หากคุณปลูกผลไม้ไว้อยู่แล้ว มันจะเป็นความคิดที่ดีหากคุณเกี่ยวเกี่ยวผลไม้ที่สุดเป็นประจำและนำผลไม้ที่ตกอยู่บนพื้นไปทิ้งก่อนที่ฝูงตัวต่อจะเข้ามา
  5. ตัวต่อเป็นสัตว์ที่ให้ความสำคัญกับดินแดนเป็นอย่างมากและจะไม่สร้างรังใกล้กับอีกอาณานิคม ดังนั้นการแขวนรังปลอม 1 ถึง 2 รังเป็นทางเลือกที่ดีที่จะป้องกันการรุกรานของฝูงต่อ คุณสามารถซื้อรังปลอมได้จากศูนย์จำหน่ายของทำสวนและร้านอุปกรณ์ (หลายผลิตภัณฑ์มีการออกแบบที่สวยงาม) หรือคุณเพียงแขวนถุงกระดาษสีน้ำตาลก็สามารถใช้เป็นรังปลอมได้
    โฆษณา

เคล็ดลับ

  • หากคุณมีรังตัวต่ออยู่ในบ้าน วิธีตามธรรมชาติที่มีประสิทธิภาพมากอีกหนึ่งวิธีได้แก่การวางถังที่เต็มไปด้วยน้ำเดือด(หรือน้ำที่ร้อนจนใกล้เดือด)ไว้ใต้รัง จากนั้นใช้แท่งไม้ยาวเคาะรังให้ตกลงมาใส่ถังน้ำและใช้แท่งไม้ขนาดสั้นแยกรังออกเป็นส่วนๆ เพื่อให้มั่นใจว่าเหล่าตัวต่อและตัวอ่อนของพวกมันได้ถูกต้มสุกหรือจมน้ำตายแล้ว ทางที่ดีที่สุดควรใส่อุปกรณ์ป้องกันเพื่อไม่ให้ตัวต่อที่สร้างรังมาต่อยคุณได้ (หากคุณไม่รังเกียจในการใช้สารเคมี ให้ฉีดใส่เหล่าตัวต่อที่ยังหลงเหลืออยู่ โดยวิธีนี้จะทำให้สะดวกสบายยิ่งขึ้น) เมื่อราชินีต่อ (ด้านในรัง) ตายลง ตัวต่อเต็มวัยที่เหลือรอดก็จะทยอยตายตามไปด้วยหลังจากหารังของตัวเองไม่เจอ
  • ยาฆ่าตัวต่อที่มีส่วนผสมของมินต์เป็นสำคัญมีประสิทธิภาพเป็นอย่างมากและแทบไม่อันตรายต่อคุณและสัตว์เลี้ยงเลย
  • กาวสเปรย์นำมาใช้งานได้อย่างมีประสิทธิภาพ (ดีกว่าสารพิษบางชนิดด้วยซ้ำ) ในราคาที่พอๆ กัน โดยตัวต่ออาจต้องการออกจากรังแต่ถูกทำติดอยู่ที่รังและทำให้ทางออกถูกอุดลงฉีดสเปรย์กาวให้ชุ่มบริเวณทางออกของรังหลังจากที่ตัวต่อได้บินกลับเข้ารังมาครบแล้ว แต่อย่างไรก็ตามกาวสเปรย์ไม่สามารถใช้ได้กับผึ้ง เพราะผึ้งจะกินซากพวกมันที่อุดทางออกแต่ตัวต่อไม่
  • หากคุณแพ้พิษของตัวต่อ/แตน ให้ติดต่อผู้เชี่ยวชาญด้านการกำจัดและอยู่ห่างจากรังของพวกมันโดยเด็ดขาด
  • ตัวต่อสามารถปล่อยฟีโรโมนใส่คุณเพื่อบอกเป้าหมายให้ฝูงของมันรู้ได้ หากตัวต่อต่อยคุณก่อนที่คุณจะสามารถทำลายรังได้ คุณต้องรีบไปล้างตัวให้สะอาดเพื่อป้องกันการเป็นเป้าหมายของต่อตัวอื่นๆ
โฆษณา

คำเตือน

  • อย่าพยายามฉีดสเปรย์ใส่รังที่เหล่าตัวต่อเคยถูกทำให้อารมณ์ไม่ดีมาก่อนหน้านี้ เพราะตัวแตนและตัวต่ออาจจะไม่ได้อาศัยอยู่ในรังทั้งหมดในขณะที่คุณฉีด ดังนั้นควรรอเป็นเวลาหลายชั่วโมงเพื่อให้พวกมันสงบลง
  • ระวังตัวมากๆ อย่าอยู่บริเวณรอบๆ รังตัวต่อนานเกินไปเพราะพวกมันอาจเห็นคุณและเข้ามาต่อยได้
  • จัดการตัวต่อด้วยตัวคุณเองหากรังมีขนาดเล็กเมื่อมองด้วยสายตาและใช้สเปรย์กระป๋องในการกำจัด หากสถานการณ์นั้นไม่สามารถใช้วิธีนี้ได้ อย่าพยายามจัดการด้วยตัวของคุณเองเพราะมันอันตรายเกินไป โทรหาบริษัทกำจัดแมลงเพื่อนำพวกมันออกไป
  • ตัวต่ออันตรายเป็นอย่างมาก ดังนั้นควรระมัดระวังอย่างเป็นที่สุด
โฆษณา

เกี่ยวกับวิกิฮาวนี้

มีการเข้าถึงหน้านี้ 30,544 ครั้ง

บทความนี้เป็นประโยชน์กับคุณไหม

โฆษณา