ดาวน์โหลดบทความ
ดาวน์โหลดบทความ
การรู้สัดส่วนอก เอว สะโพกเป็นกุญแจสู่การมีเสื้อผ้าที่พอดีตัวราวกับสั่งตัด ค่าสัดส่วนอื่นๆอย่างเช่นเป้า ความกว้างไหล่ และความยาวแขนนั้นอาจจะใช้น้อยกว่าหน่อย แต่ควรรู้ไว้ใช่ว่า ดูขั้นตอนที่ 1 และถัดจากนั้นสำหรับคำแนะนำในการวัดสัดส่วนทั้งหมดของคุณ ดังนั้นคุณจะมีตัวเลขนี้พร้อมในคราวหน้าที่ช็อปปิ้งออนไลน์หรือสั่งตัดชุดเป็นของตัวเอง
ขั้นตอน
-
เริ่มด้วยการยืนหลังตรงหน้ากระจกขนาดเต็มตัว. การมีท่าทางยืนที่ถูกต้องเป็นกุญแจทำให้วัดค่าได้แม่นยำ
-
ใช้สายวัดพันรอบหน้าอก. คาดมันรอบแผ่นหลังข้ามสะบ้าไหล่และใต้ราวแขน สายวัดควรจะวัดรอบส่วนที่เต็มเต้าที่สุด สายวัดควรเป็นเส้นตรงและขนานไปกับพื้น
-
เอาปลายสองด้านมาจรดกันทางตรงกลางด้านหน้า. สอดนิ้วหัวแม่มือใต้สายวัดและอย่าดึงจนตึงเกินไป เพราะจะทำให้ได้ค่าไม่ถูกต้อง ใช้กระดาษกับดินสอจดบันทึกค่านั้น
-
วางสายวัดรอบหน้าอก. พันรอบตรงใต้ฐานอก นี่เป็นจุดที่ฐานบราจะเกาะบนอก บันทึกค่านั้น
-
คำนวณขนาดบรา. ในการหาขนาดบรา ให้นำสัดส่วนเต้ากับสัดส่วนใต้เต้า (ฐานอก) ปัดเศษสัดส่วนเต้าให้เป็นจำนวนเต็มที่ใกล้เคียงที่สุด แล้วลบสัดส่วนใต้เต้าจากสัดส่วนเต้าที่ปัดเศษแล้ว ตัวอย่างเช่น ถ้าคุณวัดเต้าได้ 36 นิ้ว และวัดใต้เต้าได้ 34 นิ้ว คุณจะมีตัวเลขที่แตกต่างอยู่ที่สองนิ้ว ให้บวกขนาดหนึ่งคัพต่อทุกหนึ่งนิ้วที่แตกต่างกัน
- ความแตกต่างหนึ่งนิ้วก็คือคัพ A ส่วนความแตกต่างสองนิ้วเท่ากับคัพ B สามนิ้วเท่ากับคัพ C และสี่นิ้วเท่ากับคัพ D ไปเช่นนี้เรื่อยๆ
-
ถอดกางเกงในแล้วยืนหน้ากระจกขนาดเต็มตัว. ในการวัดสัดส่วนเอว ต้องถอดกางเกงในออก เพราะจะได้แน่ใจว่ามันไม่รัดเอวเข้าไป
-
ระบุส่วนเอว. ขณะยืนตัวตรง โน้มตัวลงไปทางข้างหน้าหรือเอียงไปทางด้านข้างแล้วสังเกตว่าตรงส่วนไหนที่ร่างกายงอตัว ตรงนั้นคือเอวโดยธรรมชาติของคุณ มันคือส่วนที่แคบที่สุดของลำตัว ปกติจะอยู่ระหว่างกระดูกซี่โครงกับสะดือ
-
เอาสายวัดคาดรอบเอวโดยธรรมชาติ. ให้มันขนานกับพื้น อย่ากลั้นหายใจหรือแขม่วพุง ยืนตัวตรงในท่าที่สบายเป็นธรรมชาติเพื่อให้ได้ค่าสัดส่วนแม่นยำ ให้แน่ใจว่าไม่รั้งสายรัดจนตึงเกินไป
-
บันทึกสัดส่วน. ดูตัวเลขในกระจกหรือก้มมองอย่างระวังโดยยังรักษาหลังให้ตรง จดตัวเลขลงในกระดาษ
-
คาดสายวัดรอบส่วนที่ขยายที่สุดของสะโพกกับบั้นท้าย. มันมักจะอยู่ใต้เอวธรรมชาติราว 7 ถึง 9 นิ้ว ให้สายวัดขนานกับพื้น
-
นำปลายสายวัดสองด้านมาทาบตรงกลางด้านหน้า. ให้แน่ใจว่าไม่รั้งมันจนตึงเกินไป
-
บันทึกค่าที่วัดได้. ดูตัวเลขในกระจก หรือก้มศีรษะลงในขณะที่เท้ายังชิดและยืนขาตรง บันทึกตัวเลขในกระดาษ
-
วัดความยาวกางเกง. นี่ไว้ใช้กับการตัดกางเกงสแล็คหรือกางเกงทรงอื่นๆ มีประโยชน์มากในการเก็บไว้พิจารณาว่าควรซื้อความยาวขนาดไหน จำไว้ว่าให้คำนึงถึงความสูงของส้นรองเท้าด้วย ขอให้เพื่อนมาช่วยวัด หรือถ้าต้องวัดเอง ให้เลือกกางเกงยีนส์ตัวที่ยาวพอดีที่สุดมาวัดความยาวกางเกง
- วัดขาด้านใน ขอให้เพื่อนใช้สายวัดมาวัดความยาวของขาจากตาตุ่มขึ้นมาถึงด้านล่างของขาหนีบ คุณควรยืนเท้าเหยียดตรงเวลาวัดเสร็จ
- ถ้าคุณใช้กางเกงยีนส์ ให้ยืดสายวัดจากชายกางเกงด้านล่างขึ้นมาถึงส่วนที่ต่ำที่สุดของบริเวณเป้า
- บันทึกค่า ปัดเศษขึ้นเป็นจำนวนครึ่งนิ้วที่ใกล้เคียงที่สุด แล้วจดไว้ในกระดาษ
-
วัดต้นขา. ค่าสัดส่วนนี้ใช้บ่อยที่สุดตอนซื้อถุงน่องกับกางเกงสั่งตัด
- ยืนหน้ากระจกให้ขาแยกออกจากกันเล็กน้อย
- พันสายวัดรอบบริเวณที่หนาที่สุดของต้นขา ให้สายวัดขนานกับพื้นและเกร็งไว้ อย่ารั้งสายวัดเกินไปจนมันกินเข้าเนื้อ
- นำปลายสองข้างมาชนกันตรงด้านหน้าต้นขา
- บันทึกค่าที่วัดได้ อ่านผ่านกระจก หรือก้มมองโดยให้ขากับสายวัดอยู่นิ่งๆ เขียนค่านั้นลงในกระดาษ
-
วัดเป้า. สัดส่วนนี้มักใช้ในกางเกงทรงทางการบางประเภท
- ยืนหน้ากระจกโดยให้หลังตรงและขากับเท้าแยกจากกันเล็กน้อย
- ถือด้านปลายของสายวัดตรงกลางด้านหลังของเอวธรรมชาติของคุณ
- ค่อยๆ ดึงสายวัดมาตรงหว่างขา ให้ปลายอีกข้างของสายวัดอยู่ตรงกลางด้านหน้าของเอวธรรมชาติ
- ดูค่าที่วัดในกระจกหรือก้มศีรษะมองอย่างระวังโดยไม่เปลี่ยนท่าทาง
- จดค่าที่ได้ในกระดาษ
-
วัดความยาวแขนเสื้อ. ค่าสัดส่วนนี้ใช้สำหรับตัดเสื้อออกงาน เสื้อทำงาน และเสื้อสั่งตัดพิเศษ
- ขอให้เพื่อนช่วยวัดให้
- ยืนโดยให้ข้อศอกงอ 90 องศากับมือที่วางบนสะโพก
- แนะนำเพื่อนให้ถือสายวัดตรงกลางต้นคอของคุณ ให้เพื่อนยืดสายวัดไปถึงด้านนอกของหัวไหล่ ลงมาที่ข้อศอก จนไปถึงข้อมือ นี่เป็นการวัดในคราวเดียว อย่าแบ่งวัดเป็นส่วนๆ
- ใช้กระดาษกับดินสอจดค่าไว้
-
วัดแขนส่วนบน. ใช้ค่านี้เวลาสั่งตัดเสื้อหรือชุดเดรสแบบพอดีตัว
- ยืนหน้ากระจกโดยกางแขนออก
- ใช้สายวัดพันรอบส่วนที่หนาที่สุดของต้นแขน ให้สายวัดตึงพอดี แต่อย่ารัดจนเข้าเนื้อ
- บันทึกค่า ดูค่าในกระจกหรือหันศีรษะไปดูโดยไม่ขยับแขนหรือสายวัด
-
วัดความกว้างหัวไหล่. ค่าสัดส่วนนี้ใช้บ่อยสำหรับการสั่งตัดเสื้อ เบลเซอร์ และชุดเดรส
- ยืนหน้ากระจกเต็มตัวโดยยืนหลังตรงและไม่เกร็งหัวไหล่
- ยืดสายวัดจากขอบนอกของไหล่ข้างหนึ่งไปยังขอบนอกของอีกข้าง ให้สายวัดขนานกับพื้น
- ดูตัวเลขในกระจกหรือเอนศีรษะดูโดยไม่เปลี่ยนท่า
- จดตัวเลขในกระดาษ
-
วัดความยาวหัวไหล่ด้านล่าง. การวัดที่ไม่ค่อยได้ใช้นี้อาจจะใช้ในการสั่งตัดเสื้อ เบลเซอร์ กับเดรสพอดีตัวได้
- ยืนหน้ากระจกเต็มตัวโดยยืนหลังตรงและไม่เกร็งหัวไหล่
- ยืดสายวัดจากกลางสะบักไหล่ตรงฐานแขนจากข้างหนึ่งไปอีกข้างหนึ่ง นี่จะเป็นระยะทางจากตรงกลางวงแขนข้างหนึ่งไปถึงอีกข้าง ให้สายวัดขนานกับพื้น
-
วัดความยาวลำตัวส่วนหน้า. ค่านี้ใช้ในเสื้อสั่งตัด เบลเซอร์ และชุดเดรสสั่งตัด
- ขอให้เพื่อนช่วย
- ยืนหน้ากระจกเต็มตัวโดยยืนหลังตรงและไม่เกร็งหัวไหล่
- ให้เพื่อนถือปลายสายวัดด้านหนึ่งตรงด้านบนของไหล่ที่ฐานลำคอ
- ให้เพื่อนยืดสายวัดลงมาข้างหน้า เหนือหน้าอกลงมาถึงเอวธรรมชาติ
- จดตัวเลขในกระดาษ
-
วัดความยาวแผ่นหลัง. ค่านี้ใช้ในเสื้อสั่งตัด เบลเซอร์ และชุดเดรสสั่งตัด
- ขอให้เพื่อนช่วย
- ยืนหน้ากระจกเต็มตัวโดยยืนหลังตรงและไม่เกร็งหัวไหล่
- ให้เพื่อนถือปลายสายวัดด้านหนึ่งตรงด้านบนของไหล่
- ให้เพื่อนยืดสายวัดลงมาข้างหลังลงมาถึงเอวธรรมชาติ
- จดตัวเลขในกระดาษ
-
วัดความยาวของชุดเดรส. นี่คือค่าที่อย่างชื่อมันบอกไว้คือใช้ตอนหาซื้อหรือสั่งตัดชุดเดรส
- ขอให้เพื่อนช่วย
- ยืนหลังตรงเท้าชิดหน้ากระจกเต็มตัว
- ขอให้เพื่อนถือปลายสายวัดจากตรงด้านบนตรงกลางของช่างไหล่
- บอกให้เพื่อนปล่อยสายวัดลงมาตามด้านหน้าลำตัว เหนือส่วนที่ตูมที่สุดของเต้าและลงมาถึงหัวเข่าหรือตามความยาวของชายชุดเดรสอย่างที่คุณต้องการ
- จดตัวเลขในกระดาษ
-
วัดความยาวกระโปรง. ค่านี้ใช้กับการหาซื้อหรือตัดกระโปรง
- ขอให้เพื่อนช่วย
- ยืนหลังตรงเท้าชิดหน้ากระจกเต็มตัว
- ขอให้เพื่อนถือปลายสายวัดจากตรงด้านบนตรงกลางของเอวธรรมชาติ
- บอกให้เพื่อนปล่อยสายวัดลงมาถึงหัวเข่าหรือตามความยาวของชายกระโปรงอย่างที่คุณต้องการ
- จดตัวเลขในกระดาษ
-
ยืนเท้าเปล่าหรือสวมถุงเท้าโดยวางเท้าราบไปกับพื้น. กางขาออกเล็กน้อยและหลังพิงผนัง
-
ขอให้เพื่อนวัดจากด้านหลังของส้นเท้าขึ้นไปถึงข้างบนศีรษะ. ให้ถือสายวัดให้ตรงและตั้งฉากกับพื้น
- ถ้าต้องวัดส่วนสูงเอง ให้ถือหนังสือหรืออะไรที่แข็งและแบนมาวางบนศีรษะ ใช้ดินสอกำหนดจุดขอบล่างของหนังสือที่ติดกับผนัง ถอยออกมาจากผนังแล้ววัดจากพื้นจนถึงจุดนั้น
-
บันทึกค่านี้ไว้กับสัดส่วนอื่นๆ ของคุณ.
เคล็ดลับ
- ถ้าคุณรับได้ ถามพนักงานแผนกชุดชั้นในสตรีตามห้างสรรพสินค้าให้วัดขนาดบราให้คุณก็ได้ ผู้หญิงหลายคนประสบปัญหาในการวัดขนาดบราของตัวเองให้ถูกต้อง
- ถามช่างตัดเสื้ออาชีพให้วัดสัดส่วนที่ถูกต้องถ้าเกิดคุณนึกสงสัยว่าตนวัดได้แม่นยำหรือไม่
- ให้วัดสัดส่วนสองสามวันหลังหรือก่อนช่วงที่จะมีประจำเดือนเพื่อลดน้ำหนักน้ำ
- วัดตัวหลังทานอาหารมื้อหนัก เช่นมื้อกลางวันหรือมื้อเย็น เพื่อให้ได้สัดส่วนเสื้อผ้าที่ใส่สบายตัว
สิ่งที่ต้องใช้
- สายวัด
- ดินสอ
- กระดาษ
- กระจกขนาดเต็มตัว
- หนังสือปกแข็งหรือวัตถุแบนราบ