Pdf downloaden
Pdf downloaden
Adoptie is in veel landen heel gewoon en sommige gezinnen hebben ervoor gekozen om de regeling niet openlijk te bespreken met hun geadopteerde kinderen. Je hebt misschien wat vermoedens dat je geadopteerd bent en er zijn een aantal dingen die je kunt doen om die vragen te onderzoeken. Als je dat kunt, is het echter het beste om het aan je ouders te vragen. Dit kan echter lastig zijn: hoe breng je de vraag ter sprake zonder beschuldigend te klinken of hun gevoelens te kwetsen? Zal het hen boos maken? Er is geen manier om te voorspellen hoe je familie zal reageren als je het onderwerp adoptie ter sprake brengt, maar het uitdrukken van je loyaliteit en liefde voor hen en het gebruik van duidelijke, niet-beschuldigende communicatie kan helpen om het proces soepeler te laten verlopen.
Stappen
-
Begrijp dat je je gevoelens normaal zijn. Meer willen weten over je afkomst doet geen afbreuk aan de loyaliteit aan je familie, of het nu gaat om het gezin waarin je geboren bent of je adoptiegezin. Het is heel gebruikelijk dat geadopteerden hun persoonlijke geschiedenis willen begrijpen en onderzoek suggereert dat deze kennis bij kan dragen aan het welzijn van een persoon. [1] X Bron
-
Ontdek waarom dit een belangrijk onderwerp voor je is geworden. Heeft een bepaalde gebeurtenis of ervaring je ertoe aangezet deze vragen te stellen? Heb je je altijd een beetje anders gevoeld dan de rest van het gezin?
- Het is natuurlijk dat je je tijdens het opgroeien een beetje losgekoppeld voelt van je ouders, of dat je soms het gevoel hebt dat je niets met hen gemeen hebt. Het is ook gebruikelijk dat je je tijdens de puberteit anders of als een buitenstaander voelt. Hoewel deze gevoelens voor adoptiekinderen misschien sterker zijn, ervaart bijna iedereen ze wel eens.
-
Stel jezelf vragen over wat je wilt. Wil je gewoon weten of je geadopteerd bent of niet? Wil je het verhaal weten van hoe je geadopteerd bent? Wil je je biologische ouders opzoeken? Wil je contact opnemen met je biologische verwanten, of wil je gewoon weten wie ze zijn? Inzicht in wat je wilt kan helpen als je met de rest van het gezin praat.
-
Begrijp dat adoptie vaak nog steeds wordt gestigmatiseerd. Hoewel het aantal 'open' adopties (adopties met een zekere mate van contact tussen de biologische en adoptiegezinnen) de afgelopen jaren sterk is toegenomen, voelen veel mensen zich er nog steeds ongemakkelijk bij om te praten over adoptie met hun kinderen of met andere volwassenen. Zelfs als je adoptiefamilie met je wil praten over deze kwestie, dan nog weten ze misschien niet hoe. [2] X Bron
- Stigmatisering is vooral waarschijnlijk als de adoptie onder bepaalde omstandigheden heeft plaatsgevonden, zoals een tienermoeder die haar kind voor adoptie opgeeft of een adoptie binnen een familie.
-
Benader je ouders met je vragen. Dit is een voor de hand liggende stap, maar een die heel moeilijk kan zijn. Houd de gevoelens van je ouders in gedachten als je vragen stelt, maar wees ook open over je eigen gevoelens.
- Het is waarschijnlijk het best om eerst je ouders te benaderen, als ze nog leven, in plaats van naar andere familieleden te gaan. Veel familieleden willen misschien de wensen van je ouders respecteren en kunnen zich ongemakkelijk voelen om informatie met je te delen als je niet eerst met je ouders hebt gesproken.
-
Kies een geschikt moment voor je gesprek. Als je eenmaal je informatie hebt verzameld, wil je misschien er meteen over beginnen, maar wacht wel op een geschikt moment. Breng dit gevoelige onderwerp liever niet ter sprake na een ruzie, bijvoorbeeld, of wanneer iemand ziek of moe is. Idealiter zou iedereen rustig en ontspannen moeten zijn.
-
Maak een 'spiekbriefje'. Adoptie is een zeer gevoelig onderwerp en zal waarschijnlijk bij iedereen emotionele reacties uitlokken. Door een aantal van je vragen en ideeën vooraf op te schrijven, kun je bepalen wat je wilt zeggen en hoe je het wilt zeggen, en kan dit je helpen voorkomen dat je iemands gevoelens kwetst.
-
Begin door je familie te vertellen dat je van ze houdt, maar dat je wat vragen hebt. Sommige ouders praten niet over adoptie met hun kind omdat ze bang zijn dat het hun interesse in hun biologische familie het gezin zal schaden. Begin door je liefde voor je ouders te bevestigen – dit kan helpen voorkomen dat ze zich in de verdediging gedrukt of aangevallen voelen.
-
Wees eerlijk tegen je familie. Leg je ouders uit waarom je denkt dat je misschien geadopteerd bent. Probeer te voorkomen dat je beschuldigingen of definitieve verklaringen gebruikt zoals 'Ik weet dat ik geadopteerd ben omdat mijn ogen blauw zijn.'
-
Begin met algemene vragen. Begrijp dat deze discussie erg moeilijk kan zijn voor je ouders, vooral als ze lang hebben gewacht om deze informatie met je te delen. Als je te snel te veel informatie wilt, kan dit hen overweldigen.
- Probeer vragen te stellen die een opmaat kunnen zijn naar een gesprek, zoals 'Wat kun je me vertellen over waar ik vandaan kom?'
-
Hou je vragen en uitspraken open en niet veroordelend. Een vraag als 'Wil je met me praten over waar ik vandaan kom?' kan een betere reactie opleveren dan 'Waarom heb je me niet verteld dat ik geadopteerd ben?'
- Probeer te voorkomen dat je woorden als 'echt' gebruikt als je naar je afkomst vraagt. Vragen zoals 'Wie waren mijn echte ouders?' kunnen je adoptieouders een gedevalueerd gevoel geven en kwetsen.
-
Vermijd het zoveel mogelijk om te veroordelen. Het is normaal dat je je verward of zelfs gekwetst voelt als je ontdekt dat je geadopteerd bent, vooral als je ouders die informatie lang voor je hebben achtergehouden. Het is echter belangrijk dat je niet oordelend of boos op hen bent, want dat belemmert alleen maar een duidelijke en eerlijke communicatie tussen jullie.
-
Verstevig de banden met je je adoptiegezin. Je hoeft je familie niet voortdurend gerust te stellen dat je hen waardeert, maar door een paar voorbeelden te geven van iets waardoor je je met hen verbonden voelt, kun je je familie laten weten dat je hen niet wilt vervangen.
- Veel geadopteerden zeggen dat ze het gevoel hebben dat hun persoonlijke waarden, gevoel voor humor en doelen door hun geadopteerde ouders zijn gevormd, dus dit zou een goede plek kunnen zijn om te beginnen. [3] X Bron
-
Tast de situatie af. Het gesprek over de adoptie kan een heel moeilijk gesprek zijn om te voeren en het kan zijn dat je niet alles wat meteen te weten komt. Als je ouders zich zichtbaar ongemakkelijk voelen of van streek raken, probeer dan iets te zeggen als 'Ik zie dat deze vraag je misschien van streek heeft gemaakt. Wil je hier later over praten?'
- Ga er niet van uit dat zwijgen betekent dat je familie niet over je adoptie wil praten. Ze hebben misschien gewoon even tijd nodig om uit te zoeken hoe ze het onderwerp willen benaderen.
-
Wees geduldig. Als je familie informatie over je adoptie voor zich hebben gehouden, zelfs maar voor een paar jaar, dan kan het erg moeilijk voor hen zijn om hun angst en bezorgdheid over het bespreken ervan te overwinnen. Er kunnen meerdere gesprekken nodig zijn voordat je een punt bereikt waarop je te horen krijgt wat je wilt weten.
-
Overweeg om naar een gezinstherapeut te gaan. Veel therapeuten zijn specifiek opgeleid om adoptiegezinnen te helpen problemen en uitdagingen te overwinnen die uniek zijn voor adoptiesituaties, en als je er een ziet, betekent dat niet dat je gezin kapot is. Een gezinstherapeut kan je ouders helpen om op een nuttige, gezonde manier te praten over de adoptie. [4] X Betrouwbare bron Child Welfare Information Gateway Ga naar de bron
-
Praat met andere leden van het gezin. Je kunt andere mensen in je gezin vragen naar je adoptie en je band met hen met behulp van soortgelijke technieken als die hierboven versterken. Je kunt zelfs een diepere emotionele band met hen ontdekken nu ze weten dat je het hele verhaal kent.Advertentie
-
Bestudeer genetische eigenschappen en recessieve en dominante genen. Je genetische opbouw bepaalt vele aspecten van je uiterlijk, zoals haarkleur en haarstructuur, kleur van de ogen, sproeten, lengte en lichaamsbouw. Bespreek elke duidelijke ongelijkheid met je ouders.
- Bedenk dat adopties binnen de familie kan betekenen dat je fysieke kenmerken gemeen hebt met andere gezinsleden. Je kunt geadopteerd zijn door een ander familielid, omdat een tante niet voor je kon zorgen.
- Je genetische eigenschappen zullen ook helpen bij het bepalen van je risico op bepaalde ziekten en medische aandoeningen, hoewel je omgeving (gezondheidszorg, dieet, conditie, etc.) ook een belangrijk effect heeft. Het kennen van je persoonlijke geschiedenis zal jou en je arts helpen om weloverwogen keuzes te maken in je persoonlijke gezondheidszorg.
- Hoewel 'ras' door de meeste wetenschappers niet wordt beschouwd als een biologische gegeven, delen mensen met een vergelijkbare genetische achtergrond vaak vergelijkbare risico's voor het ontwikkelen van medische aandoeningen. Zo lopen mensen van Afrikaanse en mediterrane afkomst een groter risico om een sikkelcelziekte te ontwikkelen dan anderen, en mensen van Europese afkomst hebben veel meer kans om cystische fibrose te ontwikkelen dan mensen van Aziatische afkomst. Het kan nuttig zijn om te weten of je bijzondere zorg moet besteden aan het verminderen van eventuele risicofactoren.
-
Begrijp veel voorkomende mythen over genetische eigenschappen. Terwijl je genen veel dingen over je bepalen, van je haarkleur tot je bloedgroep, zijn er veel wijdverspreide misvattingen over hoe de genetica je fysieke uiterlijk bepaalt. Inzicht in deze misvattingen zal je helpen om nauwkeurigere conclusies over jezelf te trekken.
- Oogkleur wordt niet bepaald door één enkel gen, en er zijn ongeveer negen categorieën van oogkleur. Twee blauwogige ouders kunnen een bruinogig kind hebben en omgekeerd (hoewel het niet gebruikelijk is dat blauwogige ouders bruinogige kinderen krijgen). [5] X Bron Oogkleur kan ook veranderen, vooral bij baby's: veel baby's worden blauwogig geboren, maar ontwikkelen verschillende oogkleuren naarmate ze ouder worden, dus elk oordeel op basis van oogkleur is zeer onbetrouwbaar als het wordt gegeven voordat de oogkleur van een kind is ontwikkeld. [6] X Bron
- 'Vaste' tegenover 'losse' oorlellen zijn eigenlijk twee kenmerken van een veel groter continuüm. Hoewel er enige familie-invloed is op het type oorlel, is het geen betrouwbare duider van genetische overerving. [7] X Bron
- Het vermogen om je tong te 'rollen' is gekoppeld aan genetische overerving, maar kan zelfs binnen een gezin sterk verschillen. Zelfs sommige tweelingen kennen wat dat betreft verschillen! Het is geen betrouwbare duider van genetische overerving. [8] X Bron
- Linkshandigheid heeft de neiging om 'in de familie te zitten', maar het is geen zekerheid. In feite kunnen zelfs sommige identieke tweelingen verschillende dominante handen hebben! Welke hand je dominante hand is wordt waarschijnlijk beïnvloed door een verscheidenheid aan genen en je omgeving, in plaats van een enkel gen. [9] X Betrouwbare bron PubMed Central Ga naar de bron
-
Let op gesprekken binnen de familie. Hoewel meeluisteren of nieuwsgierig zijn waarschijnlijk een slecht idee is, kun je iets over je afkomst leren door te luisteren naar hoe de rest van je familie praat over dingen zoals je kindertijd.
-
Bekijk familieregisters en -foto's. Als je een voorgevoel hebt dat je geadopteerd bent, bekijk dan de familiefotoalbums en documenten om te zien welke foto's er van je zijn en wanneer ze zijn genomen. Documenten met betrekking tot je medische geschiedenis kunnen ook aanwijzingen bevatten.
-
Onderzoek je geboortegegevens. Als je een goed idee hebt waar je geboren bent, dan kun je een kopie van je geboorteakte aanvragen bij de juiste instantie. Op veel plaatsen worden ook openbare adoptieregisters bijgehouden die je kunt doorzoeken.
- In Nederland kun je onder andere zoeken via deze website . Verder kun je zoektermen gebruiken als 'adoptie archieven' of iets dergelijks.
- Alle landen en gemeenten houden gegevens bij van geboorten, overlijdens en huwelijken. Ze kunnen worden bijgehouden door het ministerie van Volksgezondheid of gemeenten. Veel online databases houden deze gegevens ook bij, hoewel ze een vergoeding kunnen vragen voor het inzien ervan.
-
Realiseer je dat openbaar archiefonderzoek frustrerend en onvolledig kan zijn. De informatie die je vindt is slechts zo goed als de informatie waarmee je begint. Als je de verkeerde geboortenaam, de verkeerde stad, enz. hebt gekregen, kan dit een zeer lang en moeilijk proces zijn. Fouten worden nu eenmaal gemaakt met gegevens.Advertentie
-
Praat met vrienden die geadopteerd zijn. De kans is groot dat je iemand kent die geadopteerd is. Met hen praten kan je helpen begrijpen hoe ze erachter zijn gekomen dat ze geadopteerd zijn en wat ze daarna hebben gedaan. Vrienden kunnen je misschien ook advies geven over hoe je je vragen aan je familie kunt stellen.
-
Neem contact op met familie, vrienden of buren. Dankzij de sociale media is het nu heel gemakkelijk om in contact te komen met mensen uit je verleden, zelfs als je het huis waar je bent opgegroeid niet persoonlijk kunt bezoeken. Begrijp echter dat mensen zich misschien niet op hun gemak voelen om hun kennis over je gezin met je te bespreken. Leg ze uit waarom je het wilt weten, maar zet ze niet onder druk om die informatie te geven als ze aarzelen.
-
Ga bij een steungroep voor mensen die geadopteerd zijn. Elk jaar zijn er veel mensen die ontdekken dat ze geadopteerd zijn en zoeken naar een manier om met die informatie om te gaan. Een steungroep voor geadopteerden kan je misschien advies en middelen bieden voor je eigen zoektocht, en je helpen om emotioneel met het proces om te gaan.
-
Laat een DNA-test doen. Een DNA-test kan je genetische markers opsporen en vergelijken met die van andere gezinsleden. Je kunt een genetische specialist bezoeken, of een test aanvragen zoals via de 'Family Finder'-test. Voor deze optie moet je echter een ander familielid (een ouder, broer of zus, of eerste neef) zover krijgen dat hij/zij akkoord gaat om een test te laten doen, zodat je een vergelijkingspunt hebt.
- Als je online een DNA-test koopt, ga dan alleen in zee met een gerenommeerde aanbieder. De drie grootste aanbieders van online DNA-tests zijn Ancestry.com, '23 and Me' en FamilyTreeDNA. Deze bedrijven onderhouden ook vaak grote databases van andere personen die deze testen hebben gehad en kunnen je DNA daar ook mee vergelijken.
-
Begrijp hoe DNA-testen werken. Een DNA-test kan je aanwijzingen bieden voor je genetische identiteit, maar het is vaak beperkt in zijn effectiviteit zonder een grote database aan vergelijkingsmateriaal. Als je een DNA-test laat doen zonder de deelname van een ander familielid, kan je informatie minder bruikbaar zijn.
- Er zijn drie soorten DNA-tests: mitochondriaal (overgeërfd moederlijk DNA), Y-lijn (overgeërfd vaderlijk DNA, maar werkt alleen voor mannen) en autosomaal (overgeërfde relaties met anderen zoals neven en nichten). [10] X Bron Autosomale DNA-testen kunnen de beste optie zijn voor geadopteerden, omdat ze je genetica kunnen koppelen aan een breder netwerk van mensen.
- Een DNA-test kan nagaan of je al dan niet biologisch verwant bent aan je directe familie, meestal via mitochondriaal DNA. Het is echter minder waarschijnlijk dat je in staat bent om een koppeling te vinden met andere familie als je genetica niet overeenkomt met die van je eigen familie.
-
Registreer je bij een gerenommeerd adoptie-reünieregister. De International Soundex Reunion Registry en Adoption.com worden beide beschouwd als gerenommeerde, betrouwbare registers voor personen die zich willen herenigen met hun biologische families. [11] X Bron
-
Raadpleeg een privédetective die gespecialiseerd is in adoptiezaken. Deze optie kan erg duur zijn, dus is het meestal alleen geschikt voor je als je eenmaal weet dat je geadopteerd bent, maar er geen informatie over je geboorteouders te vinden is. Zoek een detective in je woonplaats, want die is waarschijnlijk bekend met het archief van de stad.Advertentie
Tips
- Praat met je ouders en andere familie nu ze er nog zijn. Naarmate mensen ouder worden en overlijden, kunnen hun verhalen en kennis met hen verdwijnen. Maak die familiebanden terwijl je kunt.
- Vermijd het uiten van boosheid of beschuldigingen aan het adres van je adoptiegezin. Hoewel deze gevoelens natuurlijk zijn, staan ze in de weg van nuttige communicatie. Een therapeut of begeleider kan je helpen je gevoelens op een gezonde manier te verwerken en te uiten.
- Wetten variëren met betrekking tot het contact tussen geadopteerde kinderen en hun biologische ouders. Begrijp je rechten en eventuele wettelijke beperkingen met betrekking tot het zoeken naar je biologische familie.
- Probeer een lijst van gelaatstrekken samen te stellen of neem foto's van je familie of kijk naar foto's van hen uit het verleden en vergelijk die met je eigen foto.
Advertentie
Waarschuwingen
- Probeer niet om contact op te nemen met je biologische familie zonder de omstandigheden van je adoptie te onderzoeken (als je ze kunt vinden). Soms vraagt een biologische moeder in adoptiecontracten om een 'geen-contact'-clausule, en het schenden daarvan kan haar en/of jou emotionele of persoonlijke schade berokkenen.
Advertentie
Bronnen
- ↑ http://www.natcom.org/CommCurrentsArticle.aspx?id=5638
- ↑ http://adoptioninstitute.org/old/publications/2012_03_OpennessInAdoption.pdf
- ↑ http://www.natcom.org/CommCurrentsArticle.aspx?id=5638
- ↑ http://www.childwelfare.gov/pubPDFs/f_therapist.pdf
- ↑ http://udel.edu/~mcdonald/mytheyecolor.html
- ↑ http://massgenomics.org/2013/08/human-genetics-myths.html
- ↑ http://udel.edu/~mcdonald/mythearlobe.html
- ↑ http://udel.edu/~mcdonald/mythtongueroll.html
- ↑ http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2755095/
Over dit artikel
Deze pagina is 4.616 keer bekeken.
Advertentie
Meld je aan voor de gratis nieuwsbrief van wikiHow!
Je vindt dan elke week handige handleidingen in je inbox.
Meld me aan!
