Ben ik Emo?

In 1984 richtte de Amerikaanse zanger Guy Picciotto de band Rites of Spring op en voegde daarmee een nieuw soort hardcoreritmes en persoonlijke teksten toe aan de muziekwereld. Deze poëtische punk-rockmuziek kreeg al snel het etiket “emotioneel” opgeplakt, en daaruit ontstond toen het woord “emo.” De emo-muziekwereld groeide, en in de eerste jaren van het nieuwe millennium werd emo een esthetische en muzikale subcultuur. Een lange, opzij gekamde pony dragen, gescheurde spijkerbroeken, strakke band T-shirts en luisteren naar emotionele hardcoremuziek was tegen die tijd erg populair geworden.

In de loop der jaren is deze stuurse leefstijl vaak verward met andere, vergelijkbare stijlen en esthetiek. De emo-subcultuur heeft zijn eigen unieke geluid, stijl en houding, maar is sterk beïnvloed door de gothic- en punkbewegingen.

Gothic werd populair als subcultuur in de jaren ’60 en ’70 van de vorige eeuw, voorafgaand aan de emo-beweging. Een moderne gothic kleedt zich met veters, visnetkousen, leer en zwart, en versiert zichzelf met metaal, knopen en religieuze of juist anti-religieuze accessoires. Gothics en emo’s hebben vergelijkbare stijlen om zichzelf uit te drukken, maar ze denken over één onderwerp heel verschillend: de dood. Beide subculturen zijn gefascineerd door het idee van de dood; gothics genieten vooral van de schoonheid en het bovennatuurlijke van de dood, terwijl emo’s zich wentelen in het onvermijdelijke ervan.

Punk is eind jaren ’70 ontstaan, ongeveer tegelijkertijd met de gothics. De idealen van deze subcultuur spiegelen jeugdbewegingen uit de periode na de Tweede Wereldoorlog en richten zich tegen de regering, op individuele vrijheid en afwijkende ideeën. Hoewel de emocultuur vergelijkbaar is, is de stijl van een emo anders dan die van een punk. Mensen die zich punk noemen dragen slobberige spijkerbroeken, leren jacks en schoenen van Chuck Taylor of Dr. Marten, terwijl emo’s liever strakkere kleding dragen in donderdere kleuren.

De stijlen emo, gothic en punk hebben sinds hun allereerste begin belangrijke ontwikkelingen doorgemaakt binnen de muziek- en de popcultuur, maar de esthetiek van de verschillende stromingen is altijd dezelfde gebleven.