PDF download Pdf downloaden PDF download Pdf downloaden

Mensen kiezen om allerlei reden om over hun eigen leven te schrijven: om memoires achter te laten voor hun kinderen en toekomstige generaties, om een archief voor zichzelf te creëren zodat ze terug kunnen denken aan de avonturen uit hun jeugd wanneer ze oud en vergeetachtig zijn, en om iets waardevols aan de rest van de wereld te bieden. Het schrijven van memoires is een zeer persoonlijke ervaring, maar als je bereid bent om je levensverhaal te delen kan het ongelooflijk bevredigend zijn.

Deel 1
Deel 1 van 3:

Voorbereiden om te schrijven

PDF download Pdf downloaden
  1. In memoires ben jij de hoofdpersoon in je eigen levensverhaal. Veel schrijvers van memoires gebruiken de feiten van hun leven om een boeiend verhaal voor de lezer te creëren. Omdat je steunt op je eigen herinneringen als materiaal voor het verhaal zul je sommige dingen misschien anders omschrijven dan anderen dat zouden doen. Het belangrijkste is om dingen op te schrijven zoals jij je het herinnert, op zo'n eerlijk mogelijke manier. Houd in gedachten dat memoires anders dan autobiografieën zijn, omdat memoires maar bepaalde delen van je leven horen te omvatten, niet je hele leven vanaf je geboorte tot nu. [1]
    • De meeste memoireschrijvers vinden het moeilijk om hun levensverhaal te starten en weten niet zeker waar ze moeten beginnen. Afhankelijk van je levensverhaal kun je contact opnemen met andere familieleden om details te krijgen over een herinnering of gebeurtenis uit je jeugd. Het is echter belangrijk dat je je ook focust op je persoonlijke ervaringen en herinneringen van een kinderherinnering of -gebeurtenis, ook al is die niet helemaal juist. De beste memoires gaan vaak over het proces van het herinneren van een gebeurtenis, of over het verwerken van een belangrijk voelend moment uit het verleden.
  2. Er zijn meerdere goede voorbeelden van memoires, waarvan een aantal gezien worden als klassiekers uit het genre: [2]
    • Geheugen, spreek door Vladimir Nabokov. Nabokov is een hoog aangeschreven fictieschrijver, maar één van zijn meest geloofde werken is zijn boek met memoires over zijn kindertijd in Rusland. Dit boek is een goed voorbeeld van het gebruiken van literaire proza en meestervolle vertelling om een persoonlijke geschiedenis te delen.
    • Het jaar van magisch denken door Joan Didion. Didion's memoires focussen zich op het plotse overlijden van haar man en de dood van haar volwassen dochter een aantal maanden daarna. Dit is een goed voorbeeld van het gebruiken van herinnering om het heden te informeren, wat voor Didion gekleurd is door extreem verdriet en een gevoel van sterfelijkheid.
    • Maus door Art Spiegelman. Dit is een beeldroman dat dieren gebruikt om de herinneringen van Spiegelman's vader over opgesloten worden in een concentratiekamp tijdens de Holocaust te vertellen. Spiegelman's gebruik van dieren laat de memoires veel universeler en herkenbaarder voelen.
    • The Woman Warrior door Maxine Hong Kingston. Kingston's memoires gaan over het opgroeien als Chinese immigrant in Californië en combineren mythes, legendes, en herinneringen. Dit is nog een goed voorbeeld van het combineren van verschillende schrijfstijlen of -aanpakken om over je eigen leven te schrijven.
  3. Kies één of twee voorbeelden uit en lees ze door. Stel jezelf een aantal vragen:
    • Waarom koos de auteur ervoor om bepaalde gebeurtenissen in zijn of haar leven te highlighten? Denk na over waarom de auteur een specifieke levensgebeurtenis uitkoos om in het boek op te focussen. Didion's boek Het jaar van magisch denken focust zich bijvoorbeeld op het recente overlijden van haar man en dochter, terwijl Nabokov's Geheugen, spreek zich focust op zijn jeugd in Rusland. Eén gebeurtenis is in het recente verleden, terwijl de ander in het verre verleden is. Toch hebben beide gebeurtenissen een zeer sterk, en mogelijk traumatisch effect op de schrijvers.
    • Wat waren de wensen van de auteur in de memoires? Wat motiveerde de verteller om dit specifieke verhaal met de lezer te delen? Memoires kunnen vaak een reinigende werking voor de schrijver hebben. Misschien wou de schrijver een jaar van rouwen en verlies verwerken, zoals Didion dat doet in Het jaar van magisch denken, of misschien wou de schrijver een kindertijd in een concentratiekamp omschrijven, zoals Spiegelman dat doet in Maus. Denk na over de motivaties van de schrijver om zijn of haar verhaal op te schrijven en te delen met lezers.
    • Hoe hielden de memoires de lezer geboeid en geïnteresseerd in het verhaal? De beste memoires zijn eerlijk en onverzettelijk, met details en toegevingen die de schrijver misschien bang is om te delen. De schrijver kan op een manier schrijven dat eerlijk voelt, vol met momenten waarin de schrijver misschien conflicterend of niet goed lijkt. Maar lezers reageren vaak op kwetsbaarheid in memoires, en op een schrijver die niet bang is om zowel zijn of haar falen als successen te omschrijven.
    • Was je tevreden met het einde van de memoires? Waarom wel of niet? In tegenstelling tot een autobiografie hoeven memoires geen lineair begin, midden en einde te hebben. De meeste memoires eindigen zonder duidelijke conclusies of levensbeëindigende gebeurtenissen. In plaats daarvan eindigen memoires vaak met gedachten over terugkerende thema's uit het boek, of met reflecties over de belangrijkste gebeurtenis(sen) in het leven van de schrijver.
    Advertentie
Deel 2
Deel 2 van 3:

Je verhaal structureren

PDF download Pdf downloaden
  1. In jouw memoires ben jij de verteller. Je zult de eerste persoon, 'ik,' gebruiken om je lezer door het verhaal te leiden. Maar het is belangrijk om je memoires op een specifieke behoefte of wens te focussen. Je wens zal het verhaal vooruit drijven en je memoires het waard maken om te lezen. Denk na over je wenslijn, oftewel dat wat je verteller motiveert om zijn of haar verhaal te vertellen. Je verteller zal vechten om zijn of haar wenslijn te vervullen door zijn of haar verhaal te vertellen en een realisatie te bereiken over een belangrijk moment in zijn of haar verhaal. [3]
    • Probeer in één zin op te sommen wat je verteller wil. Bijvoorbeeld: Ik wou het besluit van mijn moeder om ons naar Amerika te laten verhuizen begrijpen. Of, ik wou gezonder worden na een bijna-doodervaring. Of, ik wou mijn ervaringen als piloot in de luchtmacht tijdens de Tweede Wereldoorlog verkennen.
    • Wees specifiek in je wenslijn en vermijd vage statements. Je wenslijn kan veranderen terwijl je je memoires schrijft, maar het is goed om een duidelijke wens in gedachten te hebben voor je begint met schrijven.
  2. Zodra je een idee hebt van welke wens je wilt verkennen in je memoires kun je de gebeurtenissen en obstakels die je verteller moet overstijgen om de wenslijn te vervullen identificeren. Obstakels of uitdagingen zullen het verhaal belang geven en je lezer motiveren om door te blijven lezen. Jij bent de drijfveer van de actie in je verhaal, en een verhaal is niet heel spannend als er geen leidende actie in zit. [4]
    • Probeer je acties en obstakels in korte zinnen te schrijven: Om mijn wenslijn te bereiken, ondernam ik deze acties. Maar toen kwam er een obstakel in de weg. Dus, ik voerde deze actie uit om het obstakel te overwinnen.
    • Bijvoorbeeld: Om te begrijpen waarom mijn moeder mijn familie naar de VS liet verhuizen probeerde ik de familie van mijn moeder in Polen op te sporen. Maar toen kon ik dankzij slechte archieven en vermiste familieleden de familie van mijn moeder niet vinden. Dus ging ik op reis naar Polen om mijn moeder en haar familie beter te begrijpen.
  3. Schrijvers vinden het vaak moeilijk om te bepalen hoe een verhaal moet beginnen. Memoires kunnen nog uitdagender zijn, omdat je je misschien zult voelen alsof er te veel details en momenten zijn die belangrijk voelen waar je mee zou kunnen beginnen. Eén manier om te starten is om de aanzettende en de beëindigende gebeurtenis in je verhaal te identificeren. Je zult deze aanzettende en beëindigende gebeurtenissen in je boek moeten dramatiseren. [5]
    • De aanzettende gebeurtenis is het cruciale moment in je verhaal, waarop je je wenslijn realiseerde. Dit kan een ogenschijnlijk klein moment zijn, als een korte ruzie met je moeder, dat een groot moment of aanzettende gebeurtenis in je verhaal wordt. Een korte ruzie met je moeder zou bijvoorbeeld de laatste keer dat je haar sprak voor ze overleed kunnen zijn, waarna je brieven over haar leven in Polen vond. Denk aan dat openbaringsmoment in je verhaal, wanneer je je realiseerde wat je wilde in het leven, of wanneer je je realiseerde dat je het mis had over je aannames over een specifiek moment of bepaalde gebeurtenis.
    • De beëindigende gebeurtenis is het moment waarop je je wenslijn bereikt. Dit zal je ook helpen om een einde voor je boek te ontwikkelen. Dit zou bijvoorbeeld het moment kunnen zijn wanneer je achter de reden komt dat je moeder haar thuisland verliet.
  4. Ook al schrijf je memoires kun je je boek vormgeven door de beginselen van fictie te volgen, zoals het maken van een plotoverzicht. Dit kan het ook makkelijker voor je maken om je onderzoeksmaterialen op een interessante en boeiende manier voor de lezer te organiseren. De plot van een verhaal is wat erin gebeurt en de volgorde waarop die dingen gebeuren. Om een verhaal te hebben moet er iets veranderen of bewegen. Iets gaat van punt A naar B dankzij een fysieke gebeurtenis, een keuze, een relatieverandering, of een verandering in een personage of persoon. Je plotoverzicht hoort het volgende te omvatten: [6]
    • Een verhaaldoel: de plot van een verhaal is een serie gebeurtenissen die gaan om een poging om een probleem op te lossen of een doel te bereiken. Het verhaaldoel is dat wat je verteller wil bereiken of oplossen, of zijn of haar wenslijn.
    • Het/de gevolg(en): vraag jezelf; wat zal er misgaan als het doel niet bereikt wordt? Waar is mijn hoofdpersoon bang voor als hij of zij het doel niet bereikt of het probleem niet oplost? Het gevolg is de negatieve situatie of gebeurtenis dat voor zal komen als het doel niet bereikt wordt. De combinatie van doel en gevolg creëert de belangrijkste dramatische spanning in je plot. Dit is wat de plot betekenisvol maakt.
    • De vereisten: deze moeten volbracht worden om het doel te bereiken. Denk eraan als een checklist van één of meer gebeurtenissen. Naarmate de vereisten bereikt worden gedurende het boek zal de lezer voelen dat de verteller dichter bij het bereiken van zijn of haar doel komt. Vereisten creëren een gevoel van verwachting in het hoofd van de lezer, omdat hij of zij uitkijkt naar het succes van de verteller.
  5. Afhankelijk van je verhaal zul je misschien het gevoel hebben dat je veel onderzoek moet doen naar een bepaald onderwerp, als luchtmachtpiloten in WO II of het leven in een vluchtelingenkamp in Polen. Weersta echter de neiging om te veel onderzoek te doen voor je begint met schrijven. Je kunt overweldigd worden door de hoeveelheid informatie die je tegenkomt tijdens je onderzoek, en je persoonlijke perspectief van de feiten kwijtraken. Denk eraan dat je memoires gefocust horen te zijn op jouw herinnering van een gebeurtenis, in plaats van dat het boek puur feitelijk of juist is. [7]
    • Je kunt online onderzoek doen en bibliotheken, archieven, kranten, en microfilm gebruiken. [8]
    • Je kunt 'getuigen' van gebeurtenissen ook interviewen. Dit betekent mensen die verslagen kunnen delen van een gebeurtenis omdat ze erbij waren. Je zult dan informatie na moeten trekken, mensen moeten interviewen, interviews moeten transcriberen, en veel materiaal moeten lezen. [9]
    Advertentie
Deel 3
Deel 3 van 3:

Het verhaal schrijven

PDF download Pdf downloaden
  1. Dit zal je helpen om te bepalen hoe lang het zal duren om een eerste versie van het boek te schrijven. Als je met een deadline werkt zul je je schema misschien strakker moeten plannen dan als je vrij de tijd hebt om te schrijven. [10]
    • Probeer je schema rondom een aantal woorden of pagina's. Als je meestal rond de 750 woorden per uur schrijft, neem dit dan op in je schema. Of als je denkt dat je rond de twee pagina's per uur kunt schrijven, gebruik dit dan als basis voor je schema.
    • Bepaal hoe lang het ongeveer zal duren om een vast aantal woorden, of pagina's, per dag te schrijven. Als je naar een doel als 50.000 woorden of 200 pagina's toe werkt, focus je dan op hoeveel uren per week het zal vergen om dit doel te bereiken. [11]
  2. Je zult misschien druk voelen om elke zin die je opschrijft te herschrijven tot hij perfect is. Maar een deel van het schrijven van memoires is het geven van een eerlijk verslag van een belangrijke gebeurtenis, in je eigen woorden en met je eigen stijl. Vermijd dat je een 'schrijversstem' opzet. Wees in plaats daarvan niet bang om te schrijven zoals je spreekt. Gebruik ook straattaal of plaatselijke taal. Laat je verhaal klinken alsof het direct van jou komt. [12]
    • Gebruik je plotoverzicht om een algemeen idee te krijgen van waar je tekst heengaat, maar laat jezelf wel scènes verkennen in je eerste versie. Maak je geen zorgen om het schrijven van perfecte zinnen of scènes. Gebruik in plaats daarvan je geheugen om momenten die waar voelen te creëren.
  3. Wanneer je de passieve vorm gebruikt zal je schrijfwerk langdradig en saai voelen. Zoek tekenen van de passieve vorm door elk gebruik van 'is,' 'was,' en andere passieve werkwoorden als 'lijken,' 'hebben,' en 'beginnen,' in je manuscript te omcirkelen.
    • Gebruik je grammaticachecker (of een app als de Hemingway app [13] ) om de hoeveelheid passieve zinnen in je manuscript te tellen. Probeer maximaal 2-4% van je manuscript hieruit te laten bestaan.
  4. Gebruik in plaats van woorden als 'utiliseer' gewoon 'gebruik.' Focus je op simpele taal, met woorden van één of twee lettergrepen. Gebruik alleen taal van hoger niveau wanneer je wetenschappelijke termen gebruikt of een technisch proces omschrijft. Zelfs dan hoor je te schrijven voor de alledaagse lezer.
    • Het kan je helpen om het ideale leesniveau van de lezers van je boek te identificeren. Je kunt het leesniveau bepalen op basis van het leerniveau van je ideale lezer. Als je mensen met Nederlands als tweede taal in gedachten houdt, dan kun je het beste proberen om een leesniveau dat gepast is voor groep 7 of 8 aan te houden. Als je voor een doelgroep met een hoger opleidingsniveau schrijft, dan kun je voor het niveau van brugklassers of jonge tieners schrijven. Je kunt de Hemingway app gebruiken om het leesniveau van je tekst te bepalen, of een ander online tool om leesniveau to bepalen. [14]
  5. Boei je lezer door ze een specifiek proces of scène te laten zien, in plaats van dat je het ze direct vertelt. Schrijf bijvoorbeeld een scène waarin de lezer getoond wordt hoe je de letters van je moeder van haar familie in Polen vond na haar overlijden. Dit zal de lezer cruciale informatie geven om het verhaal vooruit te helpen, zonder dat je het ze in een langdradige paragraaf uitlegt.
  6. Zoek een aantal meelevende oren (vrienden, collega's, een schrijfgroep) en lees delen van je manuscript hardop. Goed schrijfwerk hoort een lezer net als een luisteraar te boeien, met details en omschrijvingen die intense beelden en een sterk verhaal creëren. [15]
    • Probeer je luisteraars niet te imponeren en zet geen 'leesstem' op. Lees gewoon op een natuurlijke, langzame manier. Vraag om een reactie van je luisteraars nadat je klaar bent met voorlezen. Let op of er delen waren die verwarrend of onduidelijk voelden voor je luisteraars.
  7. Als je van plan bent om je memoires naar uitgevers op te sturen, dan moet je hem reviseren. Je zult misschien een professionele proeflezer willen inhuren zodat hij of zij je boek goed door kan lezen om te controleren op veelvoorkomende fouten. [16]
    • Wees niet bang om minstens 20% van de tekst weg te halen. Je kunt waarschijnlijk sommige delen die te lang doorgaan en de lezer zich laten vervelen weghalen. Wees niet bang om hoofdstukdelen of pagina's die het boek verzwaren te verwijderen.
    • Let op of elke scène in je boek de kracht van de zintuigen gebruikt. Activeer je in elke scène ten minste één van de zintuigen van de lezer? De kracht van versterking via de zintuigen (proeven, aanraken, ruiken, zien, en horen) is een truc die zowel fictie- als nonfictieschrijvers kunnen gebruiken om de lezer geïnteresseerd te houden.
    • Controleer de tijdlijn van je boek. Heb je je wenslijn helemaal naar het einde van je boek gevolgd? Laat het einde van het boek je lezer achter met een gevoel van afsluiting of succes?
    • Controleer het zinnenniveau. Kijk naar de overgangen tussen paragrafen; verlopen die soepel of hakkerig? Zoek naar bijwoorden of termen die je te vaak gebruikt hebt en vervang ze zodat je zinnen niet overbodig beginnen te voelen.
    Advertentie

Over dit artikel

Deze pagina is 2.345 keer bekeken.

Was dit artikel nuttig?

Advertentie