Pdf downloaden
Pdf downloaden
Als je teefje gepaard heeft met een reutje en ze zijn allebei niet gesteriliseerd of gecastreerd, dan is het goed mogelijk dat ze drachtig is. Echter, niet elke paring leidt tot zwangerschap—vooral niet als de paring plaatsvond toen je hond niet aan het ovuleren was. Dus, hoe kun je erachter komen of ze zwanger is geworden van die paring? Lees verder om erachter te komen of je hond wellicht loops of drachtig is.
Stappen
-
Stel vast of je hond gesteriliseerd of gecastreerd is. Als je haar al hebt sinds ze een puppy was, dan zul je het wel weten of ze gecastreerd is (als haar baarmoeder/eierstokken verwijderd zijn) of niet. Echter, als je jouw hond uit een asiel of opvang hebt weet je het misschien niet zeker. En niet-gecastreerde teef wordt twee keer per jaar loops. Als je haar dus al langer dan negen maanden hebt en ze is nog niet loops geworden, dan wordt de kans groter dat ze wel gecastreerd is. [1] X Bron <i>Reproduction in the Dog and Cat.</i> I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
- Hoewel de precieze duur van de loopsheid (oestrus) per hond verschilt duurt die gemiddeld zo'n 18 dagen. Honden worden meestal tussen de 6 en 24 maanden voor het eerst loops. [2] X Betrouwbare bron American Society for the Prevention of Cruelty to Animals Ga naar de bron
- Bekijk de volgende stappen voor de symptomen van loopsheid.
-
Let op vaginale afwijkingen. Als je hond loops is kan ze vaginale afwijkingen vertonen.
- Een vergrote, gezwollen vulva. De zwelling van het uitwendige gebied van de vagina duurt gemiddeld zo'n 4 weken—van kort voordat de loopsheid begint tot vlak nadat die afgelopen is.
- Vaginale afscheiding. In de eerste zeven tot tien dagen van de loopsheid kan je hond bloed druppelen. Het is handig om een wit laken in haar bedje te leggen en zo te controleren of er sprake is van spotting. Als je hond erg proper is kan ze veel tijd besteden aan het wassen van haar vulva, waardoor je de afscheiding amper tot niet te zien krijgt. De afscheiding wordt in de middelste zeven dagen van de loopsheid lichter van kleur (wanneer ze aan het ovuleren is en de kans dat ze zwanger wordt het grootste is) en keert de laatste zeven tot tien dagen van de loopsheid weer terug naar de normale kleur. [3] X Bron <i>Reproduction in the Dog and Cat.</i> I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
-
Houd gedragsveranderingen bij. Als je hond loops is maakt ze een aanzienlijke hormonale gebeurtenis mee. Dit gaat vaak gepaard met een gedragsverandering. Hoe ze precies verandert hangt af van haar persoonlijkheid: als ze meestal vrij kalm is kan ze nu bijvoorbeeld vrij kribbig en prikkelbaar zijn; of als ze een echte huismus is kan ze nu bijvoorbeeld gaan dwalen en proberen weg te lopen.
- Op deze gedragsveranderingen na zou het je hond verder goed moeten vergaan. Als ze haar eetlust verliest, energie ontbeert, overgeeft, of veel drinkt, neem dan contact op met de dierenarts. Andere aandoeningen aan de baarmoeder, zoals pyometra (baarmoederonsteking met pus), kunnen de loopsheid in zeldzame gevallen nabootsen —pyometra kan echter levensbedreigend zijn als die niet behandeld wordt. [4] X Bron <i>Reproduction in the Dog and Cat.</i> I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
Advertentie
-
Ga na of je hond misschien gepaard heeft. Uiteraard dient er sprake te zijn geweest van geslachtsverkeer met een reutje voordat ze zwanger kan raken. Probeer na te gaan of ze met een mannetjeshond gepaard heeft, of dat ze misschien een keertje ontsnapt is en een paringspartner gevonden heeft.
-
Kijk of die andere hond gecastreerd is. Gecastreerde of gesteriliseerde reutjes kunnen wel paren met teefjes, maar maken niet het sperma aan om haar te bezwangeren. Niet-gecastreerde reutjes kunnen haar echter wel zwanger maken. Probeer, indien mogelijk, contact op te nemen met zijn baasje om te verifiëren dat de hond gecastreerd is.
- De uitzondering hierop vormt een hond die onlangs gecastreerd is—minder dan vier weken voor de paring. Er is een theoretische kans dat de hond nog over wat overgebleven sperma beschikt. Het kan zijn dat dit sperma tijdens de paring geëjaculeerd is. Hoewel de kans zeer gering is kan deze mogelijkheid niet volledig uitgesloten worden. [5] X Bron <i>Small Animal Surgery.</i> Fossum. Publisher: Mosby. 4th edition.
-
Houd bij wanneer ze gepaard heeft. Dit kan je belangrijke informatie opleveren over de mogelijkheid op zwangerschap. Als de paring drie maanden geleden gebeurd is kan ze niet drachtig zijn. Dit komt omdat de gemiddelde gestatie (de duur van de zwangerschap) tussen de 62 en 65 ligt (met een marge van 57 tot 72 dagen). Als ze toen zwanger geworden is zou ze 90 dagen later allang bevallen zijn. [6] X Bron <i>Small Animal Surgery.</i> Fossum. Publisher: Mosby. 4th edition.
-
Stel de data vast wanneer je hond loops was. Dit kan je dierenarts helpen bepalen wat de beste manier is om zwangerschap te detecteren. De verschillende methoden waarop de zwangerschapdiagnose gesteld kan worden hangen af van hormonale schommelingen, lichamelijke veranderingen, of het vinden van embryo's in de baarmoeder. Welke test het beste is om te bepalen of jouw hond drachtig is hangt af van het aantal dagen dat verstreken is sinds de paring.
- Als een teefje gedekt is en de loopsheid is nog niet ten einde, dan is het te vroeg om erachter te komen of ze zwanger is. [7] X Bron <i>Reproduction in the Dog and Cat.</i> I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
Advertentie
-
Observeer je hond om gedragsveranderingen en lethargie in kaart te brengen. Veel hondenbezitters merken op dat het gedrag van hun teefje verandert tijdens de zwangerschap. Het kan zijn dat ze slaperiger of loom is, of dat ze nestjes begint te bouwen. Dit zijn echter ook tekenen die geassocieerd worden met schijnzwangerschap (of pseudozwangerschap)—waarbij de hond zich gedraagt alsof ze zwanger is, maar dat niet echt is. Sommige schijnzwangere teefjes beginnen zelfs melk aan te maken. Vergrote melkklieren zijn daarom geen sluitend bewijs voor zwangerschap. [8] X Bron <i>Reproduction in the Dog and Cat.</i> I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
-
Kijk of de tepels van je hond groeien. Een van de meer betrouwbare tekenen van zwangerschap is als de tepels van de hond groter worden. Ze worden groter en krijgen meestal een rozige gloed.
- Een zwanger teefje begint pas aan het einde van de gestatie melk aan te maken (en soms zelfs pas nadat de puppy's geboren zijn).
- Weet dat je je hond nog steeds op zwangerschap moet laten testen om er zeker van te zijn. Als de hond zo'n vier weken na de paring prominente, roze tepels begint te ontwikkelen, dan is de kans zeer groot (maar niet honderd procent) dat ze zwanger is. [9] X Bron <i>Reproduction in the Dog and Cat.</i> I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
-
Kijk of haar middel groter geworden is. Net als bij zwangere vrouwen het geval is wordt de middel van het teefje ook groter als ze zwanger is. Voorzichtigheid is hierbij echter geboden. Bij gezonde, fitte teefjes verandert het silhouet van hun lichaam soms pas na 50-55 dagen zwangerschap, wanneer de baarmoeder voldoende vergroot is om de buik te vullen.
- Je hond hoeft in het laatste trimester van de zwangerschap (na zo'n 40 dagen) geen extra calorieën binnen te krijgen. Dit betekent dat als je haar al vroeg extra voer geeft als je denkt dat ze drachtig is, de kans groot is dat ze aankomt—die gewichtstoename wordt dus niet noodzakelijk verklaart door puppy's, maar kan ook door het extra voer veroorzaakt worden. [10] X Bron <i>Reproduction in the Dog and Cat.</i> I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
-
Wees je bewust van aandoeningen die zwangerschap nabootsen. Als je hond worstelt tijdens de zwangerschap, dan heeft ze hulp nodig. Weet echter wel dat er ook een aanzienlijke kans is dat ze niet drachtig is, maar een aandoening heeft die drachtigheid nabootst—dit kan bijvoorbeeld schijnzwangerschap zijn of pyometra. Hoewel schijnzwangerschap (meestal veroorzaakt door een hormonale disbalans na de loopsheid) niet levensbedreigend is, is pyometra dat zeer zeker wel. Bij pyometra (baarmoederontsteking) vult de baarmoeder zich met pus. Dit kan bloedvergiftiging en orgaanfalen veroorzaken. Ook kan het je teefje, indien onbehandeld, fataal worden. [11] X Bron
- De symptomen van pyometra kunnen zwangerschap nabootsen in de zin dat haar buikje kan groter kan worden en dat ze energie ontbeert. Echter, ze zal waarschijnlijk ook haar eetlust verliezen en veel dorst hebben. Bel onmiddellijk de dierenarts als je deze symptomen opmerkt. [12] X Bron <i>Small Animal Internal Medicine. Nelson and Couto.</i> Publisher: Mosby.
Advertentie
-
Laat de hond palperen om de eerste tekenen vast te stellen. Bij een abdominale palpatie zal de dierenarts in de buik van het teefje voelen om te kijken of er puppy's in zitten. Dit kan op zijn vroegst drie weken na de paring. In dit vroege stadium zal de dierenarts op zoek gaan naar een vergrote, dikker geworden baarmoeder; nog niet naar puppy's (die zijn op dat moment niet meer dan klodders slijm).
- Je kunt de hond het beste laten palperen op dag 28. Dit komt omdat de puppy's dan groot genoeg zijn om een "bult" te vormen in de baarmoeders—dit lijkt net op kralen aan een ketting.
- Vanaf dag 35 wordt elke pup omringd door zijn eigen vochtcapsule. De dierenarts zal nu iets kunnen voelen dat lijkt op een ketting aaneengeregen worst. [13] X Bron <i>Reproduction in the Dog and Cat.</i> I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
-
Begrijp dat abdominale palpatie problematisch kan zijn. Onthoud dat elke puppy na 28 dagen een omtrek van maximaal 25mm heeft, waardoor het zeer moeilijk is om de embryo's te kunnen onderscheiden van eten in de maag, of ontlasting in de darmen. Daarnaast is je hond waarschijnlijk gespannen en zet ze zich schrap als ze gepalpeerd wordt. Het kan daarom nagenoeg onmogelijk zijn om iets te voelen—het is net alsof je door een beschilderd raam probeert te kijken. Ook kan een enkele puppy gemist worden, of aangezien worden voor iets anders—zoals de blaas, een nier, of zelfs ontlasting.
- Als de abdominale palpatie geen uitsluitsel geeft kan de dierenarts een zwangerschapstest aanraden. [14] X Bron <i>Reproduction in the Dog and Cat.</i> I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
-
Laat na dag 28 een bloedonderzoek doen. Een bloedonderzoek probeert hoge waarden van het zwangerschapshormoon, progesteron, te meten. Om een betrouwbaar resultaat op te leveren zou deze test na dag 28 gedaan moeten worden. Als het onderzoek eerder afgenomen wordt kan het resultaat namelijk corrupt zijn. Dit komt omdat de hoge waarden veroorzaakt kunnen worden door vertraagde afbreuk van het hormoon dat zich tijdens de ovulatie aanmaakt. Hoge waarden progesteron na dag 28 bevestigen zwangerschap. [15] X Bron <i>Reproduction in the Dog and Cat.</i> I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
-
Laat een echo maken voor vroege detectie. Echografie is een populaire manier om zwangerschap te bevestigen. Een ervaren technicus kan namelijk al binnen 18 dagen zwangerschap zien of er iets in de baarmoeder veranderd is. Ook kan hij/zij je een idee geven van hoeveel puppy's er in de baarmoeder zitten—dit kan handig zijn tijdens de bevalling.
- Moederkoekeenheden zijn vanaf dag 18 zichtbaar op de echo's en foetale hartslag vanaf dag 28. [16] X Bron "The Use of Ultrasonography for Pregnancy Diagnosis in the Bitch." Shille & Gontarek. JAVMA 187, p 1021-1025.
- Weet dat een echoscopie een niet-ingrijpende behandeling is die je hond kan ondergaan als ze gewoon bij bewustzijn is. De apparatuur zendt een straal geluidsgolven op hoge frequentie richting de baarmoeder van de hond. Deze golven creëren vervolgens "echo's" die omgezet wordt in afbeeldingen. Het maken van echo's is veilig. De vacht op de buik van je hond dient wel afgeknipt te worden zodat de zender goed contact kan maken met de huid. [17] X Bron
-
Weet waarom röntgenfoto's niet verstandig zijn. Röntgenstraling is grotendeels vervangen door echoscopie om zwangerschap bij honden vast te stellen. Omdat röntgen alleen van dienst kunnen zijn als de schedel hard geworden is, na dag 49, kan de diagnose pas vrij laat gesteld worden. Wat de veiligheid betreft, de puppy's in de baarmoeder zullen hoogstwaarschijnlijk geen schade oplopen door de bestraling. Waarschijnlijk zal de hond echter wel verdoofd moeten worden omdat de huidige veiligheidsvoorschriften stellen dat de technici niet in de ruimte aanwezig mogen zijn als de foto gemaakt wordt. Aangezien veel teefjes, zeker als ze hevig zwanger zijn, het niet fijn vinden om stil te blijven liggen en waarschijnlijk rond zullen gaan lopen als ze alleen gelaten worden zit er niets anders op dan ze te verdoven.
- Het verdoven van drachtige teefjes kan het beste voorkomen worden. Verdoving brengt namelijk het risico met zich mee dat de bloeddruk naar de puppy's in de baarmoeder daalt. Om deze redenen is het gebruik van röntgenfoto's nagenoeg in ongebruikt geraakt voor wat betreft het vaststellen van zwangerschap bij honden. [18] X Bron <i>Reproduction in the Dog and Cat.</i> I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
Advertentie
Tips
- Dit artikel is niet bedoeld om als vervanging te dienen voor het advies van een professioneel expert!
Advertentie
Bronnen
- ↑ Reproduction in the Dog and Cat. I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
- ↑ https://www.aspca.org/pet-care/dog-care/estrus-or-heat
- ↑ Reproduction in the Dog and Cat. I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
- ↑ Reproduction in the Dog and Cat. I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
- ↑ Small Animal Surgery. Fossum. Publisher: Mosby. 4th edition.
- ↑ Small Animal Surgery. Fossum. Publisher: Mosby. 4th edition.
- ↑ Reproduction in the Dog and Cat. I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
- ↑ Reproduction in the Dog and Cat. I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
- ↑ Reproduction in the Dog and Cat. I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
- ↑ Reproduction in the Dog and Cat. I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
- ↑ http://www.petmd.com/dog/conditions/reproductive/c_dg_false_pregnancy
- ↑ Small Animal Internal Medicine. Nelson and Couto. Publisher: Mosby.
- ↑ Reproduction in the Dog and Cat. I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
- ↑ Reproduction in the Dog and Cat. I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
- ↑ Reproduction in the Dog and Cat. I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
- ↑ "The Use of Ultrasonography for Pregnancy Diagnosis in the Bitch." Shille & Gontarek. JAVMA 187, p 1021-1025.
- ↑ http://www.vcahospitals.com/main/pet-health-information/article/animal-health/ultrasound-examination-in-dogs/730
- ↑ Reproduction in the Dog and Cat. I. J. Christiansen. Publisher: Bailliere Tindall.
Advertentie
Meld je aan voor de gratis nieuwsbrief van wikiHow!
Je vindt dan elke week handige handleidingen in je inbox.
Meld me aan!
