Pdf downloaden
Pdf downloaden
Iedereen die een verhaal te vertellen heeft kan een boek schrijven. Je kunt alleen voor jezelf schrijven, gewoon omdat je het leuk vindt, of je verhaal publiceren zodat iedereen het kan kopen en lezen. Als je merkt dat er zich in je hoofd continu creatieve verhaallijnen vormen, dan is het schrijven van een boek misschien iets voor jou. Met name het begin kan lastig zijn, maar als je eenmaal bezig bent zul je zien dat je haast niet meer kunnen stoppen. Lees dit wikiHowartikel voor advies over het schrijven van een boek.
Stappen
-
Koop een schrift. Of misschien wel meerdere. Je kunt het later versieren. Of je je verhaal nu wel of niet rechtstreeks in de computer wilt intypen, je hebt misschien niet altijd een computer in de buurt op het moment waarop je ineens inspiratie krijgt. Daarom kun je het beste altijd, waar je ook bent, ouderwets pen en papier bij je hebben. Veel schrijvers zweren bovendien bij de connectie van hun gedachten met de pen en het papier, dus voordat je het idee zonder meer overboord gooit kun je het allicht proberen, als één van de mogelijkheden om je schrijverservaring op weg te helpen.
- Een ingebonden schrift met een leren kaft of een schrift van zwaar papier met een stevige kaft is het sterkst en is het beste bestand tegen vervoer in rugzak of tas. Aan de andere kant blijft een schrift met een spiraal, hoewel het niet zo sterk is, makkelijker open liggen. En wat nog mooier is aan een spiraalschrift, is dat je, als je besluit dat de pagina die je net geschreven hebt zo de prullenmand in kan—de betreffende bladzijde er makkelijk uit kunt scheuren!
- Of je nu voor een ingebonden schrift of voor een schrift met een spiraal kiest, kies als het even kan voor wit in plaats van het standaard gelinieerde papier. Misschien wil je tijdens het schrijven tussendoor tekeningen of schetsen maken, en daarnaast is het nuttig om een voorlopige indeling te maken in alinea’s, of om alvast een opzet te maken voor de verhaallijn.
-
Ga ervoor zitten en zet het op een denken. Nu je eenmaal een schrift hebt is het moment aangebroken voor die klassieke worsteling waar alle schrijvers mee te maken krijgen: die eerste lege bladzijde. Gebruik die eerste bladzijden om ideeën voor verhalen te noteren. Wanneer je eenmaal het gevoel hebt dat je genoeg ideeën hebt opgeschreven, lees ze dan een keer of twee door. Laat je ideeën vervolgens aan iemand anders zien zodat hij of zij je feedback kan geven. Besluit welke ideeën de moeite waard zijn om uit te werken en zorg dat je zeker weet dat ze niet lijken op ideeën die al eerder gepubliceerd zijn. Vervolgens wacht je een paar dagen en daarna lees je het idee nog een keer door, net zolang tot je zeker weet dat het goed zit. Pas daarna ga je verder met de volgende stap.
-
Maak het overzicht van je verhaal, inclusief de verhaallijn, aantekeningen over de personages (mogelijke namen, beschrijvingen, 'achtergrondverhalen', etc. ), plaatsen – alle kleine dingen die onderdeel vormen van een langer verhaal. Het maken van zo’n overzicht heeft een aantal voordelen, zoals:
- Het zal je nieuwe ideeën geven voor je verhaal, terwijl je de verschillende delen aan het beschrijven bent (schrijf die ideeën op!).
- Er wordt niets weggegooid. Je kunt bijvoorbeeld een personage beschrijven, dat nooit rechtstreeks in het verhaal verschijnt maar dat van invloed is op een ander personage.
-
Maak een tabel of een plattegrond en noteer daarin alle personages die een speciale betekenis hebben binnen het verhaal. Gebruik je schrift om zo veel mogelijk over de personages te noteren.—Je kunt voor een aantal personages zelfs een voorgeschiedenis schrijven. Dit helpt je de personages en hun verhaal vóór je te zien, meer over ze na te denken en bovendien zelf meer over je eigen karakter te leren.
- Je hebt op die manier altijd iets om naar te kijken als je op een bepaald moment even geen ideeën hebt.
-
Creëer je verhaallijn. Een verhaallijn zal je helpen de lijn van de vertelling te bepalen—het begin, de ontwikkeling van het plot en de personages, de opzet van alle gebeurtenissen die naar het grote conflict of de grote climax leiden, en de ontknoping en het einde.
- Vaak is het begin van het verhaal het moeilijkst, afhankelijk van wie jij bent—dat wil zeggen, als jij wilt dat het moeilijk is, wordt het moeilijk. Je kunt het beste zo breed mogelijk beginnen. Stel dat je bijvoorbeeld een mysterieuze roman wilt schrijven en je bent erg geïnteresseerd in de Tweede Wereldoorlog. Schrijf dat dan op: Mysterie, Tweede Wereldoorlog
. Het mooie hiervan is dat beide categorieën erg breed zijn, maar door ze simpelweg naast elkaar te zeggen, beperk je onmiddellijk het aantal mogelijkheden. Je hebt nu, op zijn minst, een tijdvak en een focus: Een mysterieuze gebeurtenis tijdens de Tweede Wereldoorlog gebeurd is. Probeer het nu nog een beetje meer in te perken.
- Gaat het verhaal over één persoon, of is het breder? In een verhaal over de Tweede Wereldoorlog is dat waarschijnlijk allebei het geval. Laten we in dit voorbeeld even aannemen dat het persoonlijk is, het verhaal van één verzetsheld.
- Wanneer gebeurt het? Tijdens de Tweede Wereldoorlog, als het een verhaal is over een soldaat tijdens de Tweede Wereldoorlog is dat duidelijk—Toch? Dit is één van de momenten waarop je als vrij snel een beslissing zult moeten nemen. Zeg dat het in feite nu gebeurt, wat naar de volgende vraag leidt: Hoezo, nu? Om op de juiste manier verder te gaan, moet je het beginscenario bepalen: Je hoofdpersonage vindt een dagboek—het dagboek van zijn opa uit de Tweede Wereldoorlog. Dit is een onthulling, omdat zijn opa na de Tweede Wereldoorlog nooit is teruggekomen, maar niemand weet wat er gebeurd is. Misschien zal jouw held, met behulp van dit dagboek, het antwoord vinden.
- Je hebt nu al direct verschillende hoofdvragen beantwoord: Wie: je held; Wanneer: toen en nu; Wat: een dagboek en het mysterie van een verdwenen persoon. Je weet alleen nog niet Waarom . Dat is één van de dingen die je nog moet ontdekken. Hoe? Ook hier zul je achter moeten komen door jezelf vragen te stellen.
- Werk je karakters uit. Begin met de punten die het meest voor de hand liggen. In ons voorbeeld heb je in ieder geval al twee personages gecreëerd—een jonge man en zijn opa. Je kunt voor beide personages bepaalde eigenschappen bepalen aan de hand van de context en hun karakters later tijdens het schrijven uitbreiden. De opa was waarschijnlijk getrouwd, dus in het verhaal komt waarschijnlijk ook een grootmoeder voor. Er zit een generatie tussen opa en de jongeman in, dus een ander personage is één van de ouders, die tevens de zoon of dochter van opa is. Zie je hoe simpel het is?
- Ga op deze manier door, waarbij je uitgaat van één bepaald personage en van daaruit alle personages beschrijft die met hem of haar in contact staan. Het kan al snel zijn dat je te veel personages en interacties hebt. Dat is goed, met name in een mysterie. Het kan zijn dat je 'overbodige elementen' moet verwijderen, zoals de minder gelukkige gekozen en totaal overbodige hulpsoldaten uit de originele versie van Star Trek !
- Terwijl je je personages aan het uitwerken bent zul je jezelf waarschijnlijk dezelfde vraag stellen die ook je lezers binnenkort zullen stellen: wat gebeurt er hierna? Gebruik deze vragen om je verhaal uit te werken. Je weet, voor wat betreft je verhaal, dat de jongeman erachter wil komen wat er met zijn opa is gebeurd. Omdat het dagboek het enige is waar hij zich op kan baseren, leest hij het en ontdekt hij het verhaal van zijn opa dat van zijn dorpje in Groningen en zijn zwangere vrouw (oma!), naar een Pools concentratiekamp leidt, waarna het dagboek plotseling stopt—oftewel alles waar hij in zijn dagboek over geschreven heeft. Hij zal nooit meer thuiskomen. Op basis van deze feiten zie je vragen en een patroon tevoorschijn komen:
- Gebeurtenissen vinden plaats in het heden, maar ook tijdens de Tweede Wereldoorlog: Tijdens het lezen van het dagboek is het 1944. Terwijl de kleinzoon op onderzoek uitgaat, zijn we in het heden.
- Om wat actie aan het mysterie toe te voegen moet de jongeman iets doen . Omdat opa maar niet thuiskomt, kun je de jongen naar Polen sturen om hem te vinden—dood of levend.
- En waar was grootmoeder al die tijd?
- Ga op deze manier door met het creëren van de verhaallijn, maar je kunt op dit moment ook al een poging wagen voor een mogelijk einde: de jongen ontdekt waarom zijn opa nooit meer huis is gekomen, en hoe het komt dat het zijn dagboek wel is gelukt. Vervolgens hoef je alleen nog maar alles wat ertussenin komt te schrijven!
- Ontwikkel je verhaallijn volgens een 'tijdbalk'. Nu je de basis van het verhaal gecreëerd hebt (maar nog niet alle woorden), kun je de verhaallijn schetsen volgens een tijdbalk, waarbij je de hoogtepunten binnen het verhaal van ieder personage uiteen hebt gezet op hun eigen lijn. Er zullen momenten zijn waarop twee of meer personages optreden, terwijl op andere momenten bepaalde personages volledig naar de achtergrond verdwijnen. Zet letterlijk een streep onder die momenten. Dat zal je bovendien iets geven om je inspiratie opnieuw op gang te brengen wanneer die even niet meewerkt.
- Vaak is het begin van het verhaal het moeilijkst, afhankelijk van wie jij bent—dat wil zeggen, als jij wilt dat het moeilijk is, wordt het moeilijk. Je kunt het beste zo breed mogelijk beginnen. Stel dat je bijvoorbeeld een mysterieuze roman wilt schrijven en je bent erg geïnteresseerd in de Tweede Wereldoorlog. Schrijf dat dan op: Mysterie, Tweede Wereldoorlog
. Het mooie hiervan is dat beide categorieën erg breed zijn, maar door ze simpelweg naast elkaar te zeggen, beperk je onmiddellijk het aantal mogelijkheden. Je hebt nu, op zijn minst, een tijdvak en een focus: Een mysterieuze gebeurtenis tijdens de Tweede Wereldoorlog gebeurd is. Probeer het nu nog een beetje meer in te perken.
-
Wees vooral niet te voorzichtig met het aanbrengen van veranderingen. Als je vindt dat je plot nergens heengaat, en je kunt niks bedenken om het te verbeteren—ga dan terug naar het laatste moment waarop het nog wel zinnig was, en probeer iets anders. Je verhaal hoeft niet per se alles te doen wat jij in je verhaallijn hebt bepaald. Soms heeft het verhaal andere ideeën over de richting die het in wil slaan. Waar je ook bent in het schrijfproces, het is heel goed mogelijk dat je inspiratie je ergens anders heen leidt. Volg die seintjes—dat is gedeeltelijk het leuke van schrijven.Advertentie
-
Schrijf de titel op van elk van de hoofdstukken van je boek en beslis wat je er in op wilt nemen. Op die manier zul je altijd weten welke kant je op een bepaald moment op wilt met het verhaal. Over de personages schrijven aan het begin kan onderweg ook handig zijn.
-
Zorg dat je weet uit welke elementen een goede roman bestaat. Als je graag een succesvol schrijver wilt worden, denk dan twee keer na voordat je op de universiteit een vak als creatief schrijven gaan volgen (tenzij je dat al gedaan hebt); kies in plaats daarvan liever Nederlandse literatuur. Je moet eerst leren op een intelligente manier en met een kritisch oog te lezen voordat je met schrijven kunt beginnen. Zinsbouw, het onderscheid tussen personages, de vorming van het plot en de ontwikkeling van het karakter van de personages vallen allemaal op hun plaats als je eerst leert kritisch te lezen voordat je zelf gaat schrijven.
- De context
. De context van het verhaal zijn de tijd, de plaats en de omstandigheden die de achtergrond vormen waartegen het verhaal zich afspeelt. Je hoeft dit natuurlijk niet letterlijk te noemen. Op dezelfde manier als waarop een schilder het zou kunnen doen creëer je beelden in het hoofd van de lezer door om het onderwerp heen te schilderen.
- Een voorbeeld: Maria liep langs de steile heuvel die het kasteel omringde naar beneden. Nog voordat ze erg ver was gekomen, hield een van de huishoudsters van haar vader haar aan en zei: "Koning Ferdinand wil je graag spreken". Dit suggereert dat Maria, mogelijk een jong meisje, op het landgoed van een kasteel woont. Dit zou er voor de lezer op kunnen wijzen dat het boek ergens in de middeleeuwen speelt. Verder is Maria een Latijnse naam, wat aan zou kunnen geven waar ze woont, en 'Koning Ferdinand' is natuurlijk een heel duidelijke aanwijzing! In feite was de echtgenote van Koning Ferdinand—Isabel van Castilië—degene die de reis van Christoffel Columbus naar de Nieuwe Wereld rond 1492 goedkeurde en financierde, dus dit verhaal speelt waarschijnlijk rond die tijd.
- Personages.
Ieder verhaal heeft meer en minder belangrijke personages. Het is van belang dat je ervoor zorgt dat je personages interessant zijn en dat je ze op de juiste manier voorstelt. Het introduceren van de context, en misschien ook van de personages, wordt de uiteenzetting
van het verhaal genoemd.
- Er bestaan verschillende soorten personages die in veel boeken voorkomen. Het hoofdpersonage is meestal het belangrijkst en is de persoon die door het boek gevolgd wordt. Voor iedere hoofdrolspeler is er meestal een tegenspeler , het personage dat voor de wrijving zorgt dat het verhaal nodig heeft om zich te ontwikkelen. De slechteriken in boeken zijn meestal de tegenspelers, hoewel dat niet altijd zo hoeft te zijn.
- Onthoud het volgende: heel vaak is de held van de één, de vijand van een ander. Welke rol ze ook spelen, deze karaktertypes zijn belangrijk om ervoor te zorgen dat je verhaal succes heeft.
- Het conflict.
Een conflict is een groot probleem waar een van de personages mee te maken heeft, en meestal de reden waarom het verhaal überhaupt bestaat.
- Misschien is Maria, de dochter van de Koning, gevraagd te beslissen of Columbus toestemming moet krijgen om Spaanse schepen en zeelieden voor zijn avonturen in te zetten. Het kan zijn dat ze tijdens het grootste deel van het verhaal met dit probleem te maken blijft houden.
- De climax.
De climax is het spannendste moment in het boek, het moment waarop de lezer zijn of haar adem inhoudt en het boek moeilijk weg kan leggen.
- Misschien heeft Maria net besloten dat Columbus het Spaanse geld niet mag gebruiken voor zijn ontdekkingstochten als hij opduikt en haar smeekt hem te laten gaan en zegt dat hij alles zal doen om die kans te krijgen. Dit is het moment waarop Maria een belangrijke keuze moet maken, een keuze die de wending die het verhaal neemt volledig zal bepalen.
- De ontknoping.
De climax is voorbij, het probleem is opgelost en alle eventuele losse eindjes zijn aan elkaar geknoopt. Opmerking: Als het je bedoeling is om een vervolg te schrijven, laat dan minstens één of twee losse eindjes onopgelost.
- In het hierboven genoemde voorbeeld besluit Maria om de wensen van Columbus te vervullen, waarna ze hem laat gaan, en haar vader ervan overtuigt haar toestemming te geven Columbus aan op zijn reis te vergezellen. Het is voor de lezer vaak interessant als het verhaal op een onverwachte manier eindigt, dus zorg ervoor dat het einde van je boek niet altijd voorspelbaar is.
- Details
behoren vaak tot de belangrijkste dingen die je in een boek opneemt. In plaats van simpelweg te zeggen: "De hemel was blauw", kun je zeggen welke tint blauw hij is, bijvoorbeeld: "De hemel was licht indigoblauw". Op die manier kun je je verhaal voor de lezer echt vele malen interessanter maken. Overdrijf het alleen niet. Een slecht voorbeeld zou zijn: "De hemel had een licht indigoblauwe tint, waar het diep gebrande onyx van de zandgronden goed tegen afstak, wat nog eens bevlekt was met knisperende vlokjes schuim van de turkooise golven met een limoenkleurig tintje."
- Door al te veel verfraaiing en mooie beschrijvingen kan het erop lijken dat je te hard je best doet (en waarschijnlijk is dat ook zo). Wees beschrijvend en lichtvoetig en voeg eventueel een poëtisch tintje toe aan je verhaal.
- De context
. De context van het verhaal zijn de tijd, de plaats en de omstandigheden die de achtergrond vormen waartegen het verhaal zich afspeelt. Je hoeft dit natuurlijk niet letterlijk te noemen. Op dezelfde manier als waarop een schilder het zou kunnen doen creëer je beelden in het hoofd van de lezer door om het onderwerp heen te schilderen.
-
Schrijf het plot. Dit zal je een beginpunt geven om je verhaal aan op te hangen. Het hoeft nog niks spectaculairs te zijn, gewoon een algemeen idee van wat er zal gebeuren. Halverwege het boek lees je het originele plot dat je geschreven had nog een keer door. Het zou je weleens kunnen verbazen hoe anders je nu tegen je verhaal aankijkt dan in het begin. Je kunt je boek aanpassen zodat het weer meer de kant van het originele plot opgaat, of je kunt het plot schrappen en doorgaan met datgene wat je aan het schrijven was. Je kunt de twee opties zelfs combineren––wat je maar wilt. Onthoud dat dit jouw boek is!
-
Begin te schrijven! Dit is het leukste gedeelte. Als je moeilijk op gang kunt komen, ga dan direct naar het conflict van het verhaal, en begin daarvandaan te schrijven. Als het schrijven lekker gaat kun je de context toevoegen. De kans is groot dat je een heleboel dingen binnen het verhaal verandert, omdat je je fantasie de vrije loop kunt laten, en dat is nou juist het mooie aan het schrijven van een boek. Het enige wat je niet moet vergeten is dat je plezier moet beleven aan het proces, tenzij je wilt dat je boek eindigt in een cilindervormige metalen container met roodbruine roestvlekken waar stukjes blauwe latexkleurstof vanaf bladderen (oftewel een roestige, oude afvalbak).
-
Bedenk dat je je schrift alleen maar moet gebruiken om te plannen! Je kunt je verhaal het beste uittypen zodat je het makkelijk kunt vermenigvuldigen, fouten kunt verwijderen, en het naar mogelijke uitgevers kunt sturen.Advertentie
-
Kies iets waar je iets van weet, of iets waar je graag meer over zou willen weten. Je non-fictie boek zou informatie kunnen bieden over een plek waar de lezer misschien op vakantie is, of informatie over een plaats in het algemeen. Het zou kunnen gaan over de hedendaagse samenleving, of over een historisch leider of een leider of andere persoon die op een belangrijke rol speelt in de moderne tijd. De enige eis die aan echte non-fictie gesteld wordt is dat het gebaseerd moet zijn op feiten.
-
Doe onderzoek. Hoe veel je ook weet, er is voor iedere expert altijd wel minstens één nieuw feit te leren! Je kunt nooit genoeg weten over een bepaald onderwerp. Als het niet lukt of als je onderweg struikelblokken tegenkomt, probeer dan het volgende:
- Zoek op internet. Soms moet je een beetje graven om het aantal mogelijkheden in te perken, maar laat ‘s werelds zoekmachines je helpen in je zoektocht naar kennis. Lees niet alleen de hoofdartikelen maar ook de andere artikelen waarnaar wordt verwezen. Stel vragen op fora en andere plaatsen zodat anderen je kunnen helpen de antwoorden te vinden.
- Lees een ander non-fictie boek over of gerelateerd aan jouw onderwerp. Misschien bekijkt de schrijver de dingen vanuit een ander perspectief, en misschien heeft hij of zij wel informatie waarvan jij nog niet wist dat die bestond, en die jij dan natuurlijk nog op de juiste manier gaan bevestigen met behulp van een derde bron, voordat je het feit in kwestie in je verhaal opneemt, toch? Juist!
- Vraag advies aan een deskundige. Er bestaat waarschijnlijk wel een deskundige op het gebied die er zijn of haar levenswerk van heeft gemaakt om alles te weten te komen over het onderwerp waar jij over aan het schrijven bent. Zoek die persoon op, wees dankbaar voor de tijd die hij of zij bereid is aan je te besteden en vraag of er misschien iets is wat uniek en interessant is in verband met jouw onderwerp.
- Lees een encyclopedie. Ja, het is een saai karwei, maar iemand moet het doen. En waarom zou jij die persoon niet zijn, tijdens het verzamelen van de broodnodige informatie voor je boek?
-
Bepaal de opmaak van je boek. Boeken die niet uitgegeven worden zijn boeken die slecht georganiseerd zijn. Heb het bijvoorbeeld niet in één en hetzelfde hoofdstuk over goede plaatsen om te vissen én goede stranden in Europa.
-
Voeg een heleboel beschrijvende details toe. Niemand leest graag een saai boek! Goede boeken zijn rijk aan kleur en details.Advertentie
-
Geef niet op. Een taxichauffeur werd ooit aangehouden door een jongeman in Manhattan die vroeg: "Hoe kom ik bij de Carnegie Hall?" "Door te oefenen", antwoordde de taxichauffeur. Oefening baart kunst. Blijf schrijven—of je nu aan je verhaal werkt, of zo maar een gedachte of waarneming op papier zet. Hoe vaker je het doet, hoe beter je erin zult worden. Het hoeft niet perfect te zijn, het hoeft niet direct precies te lezen zoals je het wilt––het gaat erom dat het er uitkomt. Er is later nog genoeg tijd om de manieren waarop je het schrijven aanpakt, nog eens te herzien.
-
Blijf jezelf vragen stellen over je motieven, je verhaal en je personages. Alles en iedereen in je boek moet er zijn met een bepaalde reden—door te zeggen dat de blaadjes groen zijn laat je de lezers weten dat het lente of zomer is. Als je noemt dat het personage een baard van drie dagen had laat je zien dat hij het op een bepaalde manier moeilijk heeft (of dat hij filmacteur is). Ieder personage doet wat hij of zij doet met een bepaalde reden, dus vraag het aan de personen 'zelf' terwijl je schrijft. "Waarom sta je op het punt om in dat vliegtuig te stappen en hem alleen in Marokko achter te laten?"
-
Neem zo nu en dan een pauze om het perspectief een beetje terug te vinden. Door te schrijven vergroot je de afstand. Wanneer je weer terugkeert, zie je vaak wat wel en wat niet werkt in het stuk dat je geschreven hebt, terwijl het een stuk moeilijker is om dit te zien als je vastzit in het midden van het boek. Zet een bepaald hoofdstuk een week lang opzij en kom er later weer op terug, zodat je er met een frisse blik en andere ogen naar kunt kijken.
- Als je een schrijversblog begint, stop dan een paar dagen met schrijven en luister even naar rustgevende muziek om je hoofd leeg te maken en je gedachten te ordenen.
-
Ga op zoek naar meningen die niet overeenkomen met die van jou. Laat anderen het manuscript van je boek lezen. Zij kunnen je waardevol commentaar geven en je misschien zelfs helpen terwijl je de rest schrijft.
-
Gooi alles wat niet werkt, weg. Vreemd genoeg zal er een heleboel materiaal overblijven waar je niks aan hebt. Wees niet bang om hele personages te verwijderen, of om ontknopingen en andere elementen uit je boek te wissen als ze simpelweg niet werken. En wees ook niet bang om nieuwe dingen en personages toe te voegen die gaten op lijken te vullen en betekenis geven aan datgene wat je aan het schrijven bent. Wees bij het schrijven van non-factie nooit bang om meer feiten te vinden om je stellingen mee te onderbouwen!
-
Vergeet niet dat veel schrijvers eerst een groot aantal mislukte kladversies schrijven voordat ze uiteindelijk een idee krijgen dat echt goed genoeg is om verder uit te werken. Neem bijvoorbeeld de Amerikaanse schrijfster Veronica Roth, auteur van de Divergent-trilogie. Zij zegt in haar blog dat het haar minstens 48 probeersels heeft gekost voordat ze een idee kreeg dat goed genoeg was, en dat was terwijl ze nog op school zat!
-
Schoenmaker blijf bij je leest, oftewel schrijf over dingen waar je iets van afweet. Het kan zijn dat dit oude gezegde voor jou juist wél of juist niet geldt. Het is beter als je niet eerst een heleboel onderzoek hoeft te doen voordat je gaat schrijven, maar het kan zeker ook geen kwaad om het wel te doen. Het is bovendien een goede oefening: Door over nieuwe dingen te schrijven krijg je misschien nieuwe ideeën!
-
Houd vol. Probeer ervoor te zorgen dat je hoofd de hele tijd nieuwe ideeën produceert, zodat je nooit een excuus hebt om niet te schrijven. Je hoeft niet ALLES in je verhaal in te passen; stop er net genoeg in om de lezer tevreden te houden. Als je het schrijven zat bent, en simpelweg vast komt te zitten, neem dan even pauze en treed weer in contact met de buitenwereld, waar je waarschijnlijk wel een paar ideeën op zult doen. Of probeer het zogenaamde vrije schrijven, oftewel simpelweg schrijven, zonder veranderingen, zonder iets te wissen 'omdat het niet goed klinkt', alleen maar schrijven, schrijven en schrijven, - ook al zijn het losse scènes uit allerlei verschillende onderdelen van het boek, rijmpjes, of twee losse woorden.Advertentie
Tips
- Om ervoor te zorgen dat mensen je boek willen lezen moet je ervoor zorgen dat het een boeiende en interessante titel heeft, een aantrekkelijke kaft en een openingsalinea die ervoor zorgt dat de lezer meer wil.
- Raak niet in paniek als je halverwege het schrijven van het boek het plot verandert. De beste ideeën krijg je meestal niet tijdens het brainstormen. De beste ideeën krijg je tijdens het schrijven. Laat je gewoon meevoeren met de woordenstroom.
- Teken je personages om een beter idee te krijgen van hoe ze eruitzien. Het hoeft geen perfecte tekening te zijn, een schets is voldoende. Op die manier zal het makkelijker zijn om over ze te schrijven.
- Schrijf op wat je weet, met name als je niet goed weet hoe je moet beginnen. Succesvolle schrijvers die bestsellers hebben geschreven hebben minstens een aantal van hun boeken gebaseerd op iets dat ze zelf (of van dichtbij) meegemaakt hebben.
- Probeer goede namen voor je personages te creëren die mensen zullen onthouden. Pas op met heel bizarre of grappig bedoelde namen –soms werken ze misschien heel goed maar het kan ook zijn dat je er de plank gewoon heel erg mis mee slaat.
- De succesvolle auteur Stephen King heeft gezegd dat je om succesvol te kunnen schrijven minstens vier uur per dag moet lezen.
- Probeer het moment op de dag te bepalen waarop je het productiefst bent. Het meest productieve tijdstip verschilt sterk per schrijver; van heel vroeg in de ochtend, omdat het dan zo rustig en vredig is, tot later in de ochtend omdat het eerste deel van de dag je veel energie geeft; of ’s middags omdat er dan overal hard gewerkt wordt, of heel laat ‘s avonds, voor de nachtuilen onder ons. Dit verschilt van persoon tot persoon.
- Overweeg een goed schrijfprogramma of een goede schrijfsoftware aan te schaffen voor op je computer of laptop. Windows beschikt over een uitgebreide serie, maar Office wordt het vaakst gebruikt. Geschikte programma’s zijn bijvoorbeeld Dark Room, Write Room en AbiWord, als je op zoek bent naar een meer eenvoudig tekstverwerkingsprogramma. Als je op zoek bent naar een gratis hulpmiddel is OpenOffice.org waarschijnlijk de meeste geschikte optie—dit is een gratis en volledig Office pakket, maar als je alleen een tekstverwerkingsprogramma nodig hebt is AbiWord ook een goede gratis en veelzijdige optie die minder uitgebreid en complex is (voor wat betreft de geheugenruimte die het inneemt).
- Bereid je erop voor dat je waarschijnlijk behoorlijk lang zult doen over het schrijven van je boek en wees niet bang om je boek opnieuw te schrijven. Sommige auteurs hebben tientallen jaren gedaan over het schrijven van hun boeken. Soms is het makkelijker om een hoofdstuk per dag te schrijven (afhankelijk van hoe veel hoofdstukken je wilt!), zodat je tussendoor genoeg ruimte hebt om na te denken over wat je wilt gaan schrijven.
- Denk erover om samen met een vriend(in) te schrijven, een vriend of vriendin te vragen of hij of zij je wil helpen bij het schrijven, of, mocht je vriend(in) ook aan een boek bezig zijn, tegelijkertijd aan jullie boeken te werken.
- Zorg ervoor dat je personages niet te perfect maakt en laat ze tegen je praten. Probeer te bedenken hoe ze zouden reageren op de situatie waarin jij je bevindt. Wees je ervan bewust dat de personages in boeken vaak voldoen aan een ideaalbeeld zijn dat de schrijver van zichzelf heeft.
Advertentie
Waarschuwingen
- Doe altijd voldoende vooronderzoek. Zorg ervoor dat je zeker weet dat het boek dat je wilt schrijven niet al bestaat.
- Sta open voor kritiek. Aan de andere kant moet je het je ook niet al te veel laten beïnvloeden als je boek minder goed ontvangen wordt.
- Iemand die zijn of haar eerste boek gaat schrijven, moet volhouden en zich geen zorgen maken over tijd en geld. Het kan zijn dat de publicatie van een eerste boek niet succesvol is, maar de schrijver zal in ieder geval iets leren van zijn of haar fouten. *Pleeg geen plagiaat (het kopiëren van andermans werk). Zelfs al doe je het op een nog zo creatieve manier, uiteindelijk zal iemand erachter komen en alle gekopieerde deeltjes aan elkaar plakken. Sommige mensen zien hier een uitdaging in en doen het voor hun plezier.
- Zorg ervoor dat je dat wat je schrijft zelf LEUK vindt! Stel jezelf zo nu en dan dezelfde vragen:
- Vind ik dit leuk?
- Is dit grappig?
- Ben ik tevreden over mijn hoofdpersonage(s)?
En, het allerbelangrijkste:
-
- Wil ik dit?
- De reden daarvoor is: Het is geen goed idee om te schrijven omdat iemand tegen je gezegd heeft dat je het moet doen. Schrijf omdat jij het WILT.
- Wil ik dit?
Advertentie
Bronnen
- Gravel, een historische roman van de Amerikaanse schrijfster Rachel Kambury over de Tweede Wereldoorlog
Advertentie
Meld je aan voor de gratis nieuwsbrief van wikiHow!
Je vindt dan elke week handige handleidingen in je inbox.
Meld me aan!
