Pdf downloaden
Pdf downloaden
Een kind opvoeden dat Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) heeft kan erg moeilijk zijn, want kinderen met ADHD hebben speciale opvoedkundige technieken nodig die niet hetzelfde zijn als die voor gewone kinderen. Als je die technieken niet toepast, dan loop je het risico dat je onnodig het gedrag van je kind verexcuseert, of dat je te strenge straffen toepast; je hebt nu eenmaal de ingewikkelde taak om een balans te vinden tussen deze twee uitersten. Veel experts die kinderen met ADHD behandelen, beamen dat het opvoeden van deze kinderen een uitdagende taak kan zijn. Het is echter wel mogelijk voor ouders, opvoeders, leraren en anderen, om kinderen met ADHD door middel van geduld en door regels consequent toe te passen, goed op te voeden. [1] X Bron Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
Stappen
-
Kijk wat er binnen je gezin gepland en vastgelegd moet worden. Kinderen met ADHD hebben veel moeite met plannen, stappen vooruit denken, tijdmanagement, en andere dagelijkse vaardigheden. Een goed georganiseerd systeem met veel structuur erin, is heel belangrijk voor het dagelijkse leven in je gezin. Met andere woorden, het creëren van een vaste routine kan de noodzaak om je kind regels op te leggen juist voorkomen, omdat de kans dat je kind zich slecht zal gedragen kleiner wordt.
- Misschien is een groot deel van het gedrag van het kind te wijten aan een gebrek aan structuur, iets wat veel voorkomt in gezinnen en waarover het kind niet echt de controle heeft. Het is nodig dat het gezin een duidelijke structuur heeft, en ook het besef dat hiervoor extra hulp en geduld nodig zijn. Tegelijkertijd is het belangrijk dat men niet te lage verwachtingen van het kind heeft.
- Meestal zijn dit soort dingen het ochtendritueel, de tijden waarop het huiswerk gemaakt wordt, de bedtijd, en de regels voor het spelen van games / schermtijd.
- Zorg dat de regels duidelijk zijn. "Je kamer opruimen" is te vaag, en een kind met ADHD kan in de war raken omdat het niet weet waar het moet beginnen, en hoe het verder moet, voordat het kind de focus helemaal verliest. Misschien is het beter om de taak in korte, duidelijke taken op te breken: "Speelgoed oprapen", "Het kleed stofzuigen", "Het hamsterhok schoonmaken", "Je kleding opruimen -- in de kast, op hangers".
-
Stel duidelijke routines en regels op. Zorg dat je voor je hele gezin en het hele huishouden duidelijke regels en verwachtingen hebt. Want kinderen met ADHD pikken subtiele hints meestal niet op. Communiceer duidelijk wat je verwacht, en dat ze het elke dag moeten doen.
- Als je eenmaal een schema voor de week gemaakt hebt, dan kun je dat bijvoorbeeld in de kamer van je kind ophangen. Je kunt hiervoor een whiteboard gebruiken en het aantrekkelijk voor je kind maken, door kleuren, stickers en andere decoraties te maken. Leg alles uit, en loop alles op het schema na, zodat je kind het op verschillende manieren kan begrijpen.
- Leg een structuur vast voor allerlei dagelijkse taken, inclusief huiswerk, wat een nogal lastig onderwerp voor de meeste kinderen met ADHD is. Zorg dat je kind zijn of haar huiswerk elke dag in een agenda zet, en dat er een vaste tijd en plek is waarop zij of hij het huiswerk doet. Zorg dat je het huiswerk eerst met je kind bespreekt, en controleer het daarna met je kind. [2] X Bron Putting On The Brakes: Young People’s Guide to Understanding Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) by Patricia O. Quinn & Judith M. Stern (1991).
-
Verdeel grote taken onder in kleine delen. Het is nodig dat ouders begrijpen dat de chaos waar kinderen met ADHD zich vaak in bevinden, vaak het resultaat is van te veel visuele prikkels. [3] X Bron Why Is My Child’s ADHD Not Better Yet? Recognizing The Undiagnosed Secondary Conditions That May Be Affecting Your Child’s Treatment by David Gottlieb, Thomas Shoaf, and Risa Graff (2006). Daarom heeft een kind dat ADHD heeft het nodig dat grote taken, zoals de kamer opruimen, of de was vouwen en opruimen, opgedeeld worden in een aantal kleinere taken, en waarbij het kind 1 taak tegelijk uitgelegd krijgt.
- In het geval van de was doen bijvoorbeeld, kun je je kind vragen om te beginnen met het zoeken van alle sokken en om die vervolgens op te bergen. Je kunt er een spelletje van maken door een cd op te zetten, en door je kind dan uit te dagen om eerst alle sokken te zoeken en ze op te bergen in de juiste lade, voordat het eerste liedje afgelopen is. Als die taak eenmaal volbracht is, en je geeft hem of haar een compliment omdat het goed gegaan is, dan kun je hem vragen om het ondergoed, pyjama, etc., op te bergen, totdat de taak volbracht is.
- Als je een klus in kleinere delen opbreekt die allemaal na elkaar volgen, dan voorkom je niet alleen gedrag dat voortkomt uit frustratie, maar het geeft je ook meerdere kansen om positieve feedback te geven, terwijl kinderen hierdoor ook nog eens meerdere kansen krijgen om een succes te behalen. Hoe meer succes ze behalen - en daarvoor beloond worden - hoe meer het kind zichzelf als een succes begint te zien, en daarmee krijgt de eigenwaarde een flinke boost die ook echt nodig is. Hierdoor zal hij in de toekomst ook daadwerkelijk meer succes hebben. Want, succes leidt nu eenmaal nog meer succes! [4] X Bron Organize Your ADD/ADHD Child: A Practical Guide For Parents by Cheryl R. Carter (2011).
- Dan is het nog steeds nodig dat je de vaste taken van je kind blijft begeleiden. Door de ADHD kan het kind moeilijk zijn of haar focus houden, is makkelijk afgeleid, en vindt het moeilijk om door te gaan met saaie taken. Dat betekent niet dat hij of zij ontheven zou moeten worden van bepaalde taken. Maar als je verwacht dat hij of zij het zelfstandig uitvoert, dan is dat misschien niet helemaal realistisch...dit hangt helemaal af van je kind. Het is beter om samen aan dit soort taken te werken, op een accepterende manier, waardoor het een positieve ervaring wordt, dan om teveel te verwachten, waardoor het een aanleiding voor frustratie en ruzie wordt.
-
Breng structuur aan. Door vaste structuren aan te brengen ontwikkel je gewoontes waar je een leven lang plezier van kunt hebben, maar er moet dan wel een goed georganiseerd systeem aan ten grondslag liggen dat deze structuren ondersteunt. Help je kind om zijn of haar kamer op orde te houden. Weet dat kinderen met ADHD snel overweldigd raken omdat ze alles in een keer opmerken, dus hoe beter ze hun spullen kunnen ordenen, hoe makkelijker het voor ze is om met al die stimuli om te gaan. [5] X Bron Putting On The Brakes: Young People’s Guide to Understanding Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) by Patricia O. Quinn & Judith M. Stern (1991). [6] X Bron Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- Kinderen met ADHD hebben veel baat bij opbergdozen, planken, haken aan de muur en meer van dat soort dingen waardoor ze spullen in verschillende categorieën kunnen ordenen, en het ophopen van spullen kunnen minimaliseren. [7] X Bron Putting On The Brakes: Young People’s Guide to Understanding Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) by Patricia O. Quinn & Judith M. Stern (1991). [8] X Bron Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- Het gebruik van kleuren, plaatjes en labels op de planken helpt ook om de visuele stress te verminderen. Weet dat kinderen met ADHD snel overweldigd raken omdat ze alles in een keer opmerken, dus hoe beter ze hun spullen kunnen ordenen, hoe makkelijker het voor ze is om met al die stimuli om te gaan. [9] X Bron Putting On The Brakes: Young People’s Guide to Understanding Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) by Patricia O. Quinn & Judith M. Stern (1991). [10] X Bron Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- Gooi overbodige spullen weg. Als aanvulling op het ordenen van alle spullen, kan het wegdoen van "spullen" die jouw kind zouden kunnen afleiden, ervoor zorgen dat de omgeving er rustiger van wordt. Dit betekent niet dat je de kamer helemaal leeg hoeft te halen. Maar speelgoed waar het kind niet meer mee speelt en kleding dat het kind niet meer draagt wegdoen, en planken opruimen waar een hoop kleine spulletjes op staan die niet meer interessant voor het kind zijn, kunnen enorm helpen om een meer harmonieuze omgeving voor het kind te creëren.
-
Zorg dat je de aandacht van je kind krijgt. Als volwassene moet je er zeker van zijn dat je de aandacht van je kind hebt voordat je aanwijzingen, opdrachten of verwachtingen uitspreekt. Als hij niet "ingetuned" is op jou, dan zal je niets bereiken. Als hij dan eenmaal de taak gaat uitvoeren, leid hem dan niet af door aanvullende opdrachten te geven, of door een gesprek te beginnen, waardoor zijn aandacht alsnog afgeleid wordt. [11] X Bron Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- Zorg dat je kind naar je kijkt, en dat jullie oogcontact maken. Hoewel dit geen absolute garantie is voor aandacht, is het wel een teken dat je boodschap aan zal komen.
- Een boze, gefrustreerde of anderszins negatieve boodschap heeft de neiging om 'gefilterd' te worden waardoor die boodschap niet aankomt. Dat is vaak een verdedigingsmechanisme...kinderen met ADHD hebben de neiging om de mensen die de verantwoordelijkheid over hen hebben te frustreren, en ze zijn vaak bang om kritiek te krijgen voor dingen waar ze echt geen controle over hebben. Schreeuwen bijvoorbeeld, kan best wel eens het effect hebben dat je daardoor van het een kind geen aandacht krijgt.
- Kinderen met ADHD reageren vaak goed op grapjes, het onverwachte, en het spontane. Je kunt vaak hun aandacht wel krijgen door een bal te gooien, vooral als je die een beetje heen en weer gooit voordat je met een verzoek komt. Je kunt ook zeggen, "Klop klop is daar iemand?" en dan een grapje maken; dan krijg je de aandacht meestal ook wel. Een roep-en-antwoord patroon of een klap patroon kan ook werken. Dit zijn allemaal speelse manieren waarmee je meestal wel 'door de mist' heen kunt breken.
- Het is moeilijk voor kinderen met ADHD om te focussen, dus als ze laten zien dat ze zich concentreren, geef ze dan de kans om dat zo goed mogelijk te doen, door ze niet te onderbreken, of door de taak niet van ze over te nemen.
-
Zorg dat je kind fysieke activiteiten onderneemt. Kinderen met ADHD functioneren veel beter als ze hun lichaam fysiek gezien op verschillende manieren gebruiken; fysieke activiteiten zorgen ervoor dat hun brein wordt gestimuleerd, en dat is iets wat ze nodig hebben.
- Kinderen met ADHD zouden minstens 3-4 keer per week een fysieke activiteit moeten ondernemen. De beste opties zijn martiale kunsten, dans, gym, en andere sporten waarbij er verschillende lichaamsbewegingen gemaakt worden.
- Je kunt er zelfs voor zorgen dat ze ook een fysieke activiteit ondernemen op de dagen waarop ze niet sporten, zoals gaan zwemmen, fietsen, in het park spelen etc.
Advertentie
-
Geef positieve feedback. Je zou kunnen beginnen met tastbare beloningen (stickers, snoepjes, kleine cadeautjes) voor elk succes dat ze behalen. Mettertijd kun je dat geleidelijk afbouwen tot sporadisch complimenteren (“Goed gedaan!” of een knuffel), maar blijf lang nadat je kind goede gewoontes ontwikkeld heeft die resulteren in regelmatige successen, positieve feedback geven. [12] X Bron Organize Your ADD/ADHD Child: A Practical Guide For Parents by Cheryl R. Carter (2011). [13] X Bron Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005)
- Het is belangrijke om je kind een goed gevoel over zichzelf te geven, want dan is straf niet meer nodig.
- Wees niet zuinig met beloningen. Kinderen met ADHD hebben veel positieve feedback nodig. Veel kleine cadeautjes verspreid over de dag werken beter dan een grote beloning aan het einde van de dag.
-
Wees rationeel in je handelen. Spreek met een lage stevige stem als je streng moet zijn. Zeg zo weinig mogelijk woorden, en doe dat met een stevige maar gelijkmatige stem. Hoe meer je zegt, hoe minder ze zullen onthouden.
- Zoals de experts wel eens zeggen tegen ouders: “Doe iets, blijf niet praten!” Een kind met ADHD de les lezen heeft geen zin, terwijl krachtige consequenties heel duidelijk overkomen. [14] X Bron Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- Probeer niet emotioneel op het gedrag van je kind te reageren. Als je boos wordt of gaat schreeuwen, dan maakt je kind zich misschien zorgen, en gaat misschien denken dat hij of zij een slecht kind is dat nooit iets goed doet. Het kan je kind ook uitnodigen om het gevoel te krijgen dat hij in controle is, omdat jij je zelfbeheersing verloren hebt. [15] X Bron Dr. Larry’s Silver’s Advice to Parents on ADHD by Larry N. Silver (1999).
-
Benoem het gedrag heel direct. Kinderen van ADHD hebben meer regels en opvoeding nodig dan andere kinderen, niet minder. Hoewel het misschien verleidelijk is om je kind niet al te streng op te voeden vanwege de ADHD, wordt de kans dat het gedrag doorgaat alleen maar groter.
- Zoals voor de meeste dingen het geval is, zal het gedrag escaleren als je het negeert, en dan wordt het alleen maar erger. Het is dus aan te raden om het problematische gedrag meteen aan te pakken op het moment dat het gebeurt. Verbind er meteen na het gedrag een consequentie aan, zodat je kind zijn of haar gedrag in verband kan brengen met de consequentie en jouw reactie. Op die manier leren kinderen mettertijd dat het gedrag consequenties heeft, en dan zullen ze hopelijk met dit specifieke gedrag stoppen.
- Kinderen met ADHD zijn impulsief, en denken vaak niet over de consequenties van hun gedrag na. Ze realiseren zich vaak niet dat ze iets fout gedaan hebben. En als er dan geen consequenties aan verbonden worden, dan wordt dat probleem alleen maar erger, waardoor er een negatieve cyclus ontstaat. Ze hebben dus volwassenen nodig die de kinderen helpen om dit te begrijpen, en om ze te leren wat er verkeerd aan hun gedrag is, en wat de mogelijke consequenties zijn als ze doorgaan met dit gedrag.
- Accepteer dat kinderen met ADHD nu eenmaal meer geduld, begeleiding en oefening nodig hebben dan de meeste kinderen. Als je een kind met ADHD met een 'normaal' kind vergelijkt, dan voel je je waarschijnlijk heel erg gefrustreerd. Je zal meer tijd en energie kwijt zijn als je werkt met een kind met ADHD. Stop met het vergelijken van het kind met andere 'makkelijkere' kinderen. Dit is belangrijk voor het behalen van meer positieve -- en dus meer productieve -- resultaten.
-
Moedig het kind op een positieve manier aan. Ouders van kinderen met ADHD hebben vaak meer succes door het goede gedrag te belonen dan door het slechte gedrag te straffen. Probeer te kiezen voor een benadering waarbij je het kind complimenteert over wat hij goed doet, in plaats van te bekritiseren wat hij fout doet. [16] X Bron Dr. Larry’s Silver’s Advice to Parents on ADHD by Larry N. Silver (1999)
- Veel ouders hebben succes behaald in het verbeteren van slecht gedrag, zoals slechte manieren tijdens het eten, door hun kind positief aan te moedigen en door hun kinderen te complimenteren als ze iets goed doen. In plaats van je kind kritiek te geven over de manier waarop hij aan tafel zit, of eten in zijn mond heeft, kun je ook proberen om hem een compliment te geven als hij zijn bestek goed gebruikt, en als hij goed naar anderen luistert. Hierdoor help je je kind om meer aandacht te schenken aan wat hij doet, zodat hij meer complimenten kan krijgen.
- Let op de verhoudingen. Zorg dat je kind meer positieve input dan negatieve krijgt. Misschien moet je nogal wat moeite doen om te zien wat goed gaat, maar de voordelen van het complimenteren in plaats van straffen zijn enorm. [17] X Bron Dr. Larry’s Silver’s Advice to Parents on ADHD by Larry N. Silver (1999)
-
Ontwikkel een systeem van positieve aanmoediging. Er zijn veel trucs om goed gedrag aan te moedigen - dat lekkere snoepje is nu eenmaal aantrekkelijker dan een reprimande krijgen. Bijvoorbeeld, als je kind op een bepaalde tijd aangekleed is en in de keuken voor het ontbijt is, dan mag ze wafels in plaats van cornflakes als ontbijt eten. Het kind een keuze geven is een manier om je kind positief aan te moedigen als het goed gedrag vertoont.
- Denk eens aan het maken van een positief beloningssysteem waardoor je kind bepaalde privileges kan verdienen, zoals een wekelijkse bonus, een speciaal uitje of zoiets. Op dezelfde manier leidt slecht gedrag tot het verlies van punten, maar die punten kunnen met extra klusjes of soortgelijke activiteiten weer terugverdiend worden. [18] X Bron Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- Een puntensysteem kan kinderen helpen om gemotiveerd te raken om mee te werken aan goed gedrag. Als je zoon niet gemotiveerd is om zijn speelgoed op te ruimen voordat hij naar bed gaat, dan kan de wetenschap dat hij er punten mee kan verdienen ertoe bijdragen dat hij zin krijgt om zijn medewerking te verlenen. Het beste aspect van een puntensysteem is dat de ouders dan niet langer de slechteriken zijn als kinderen hun privileges niet verdiend hebben - hun lot ligt immers in hun eigen handen, en ze moeten zelf de verantwoordelijkheid voor hun keuzes nemen.
- Weet dat kinderen meer succes hebben met een puntensysteem als het duidelijk uitgewerkt is met een checklist, een rooster en deadlines. [19] X Bron Organize Your ADD/ADHD Child: A Practical Guide For Parents by Cheryl R. Carter (2011). [20] X Bron Why Is My Child’s ADHD Not Better Yet? Recognizing The Undiagnosed Secondary Conditions That May Be Affecting Your Child’s Treatment by David Gottlieb, Thomas Shoaf, and Risa Graff (2006).
- Wees je ervan bewust dat een checklist en rooster beperkt zijn. Door de ADHD hebben zelfs gemotiveerde kinderen moeite om een taak goed uit te blijven voeren. Als de verwachtingen simpelweg te hoog zijn, of anderszins niet geschikt, dan kan hij of zij geen succes behalen, en dan heeft het puntensysteem geen nut.
- Bijvoorbeeld: een kind dat moeite heeft met een essay dat hij moet maken als huiswerk, en daar simpelweg zoveel tijd aan besteedt dat ze de deadline voor viool oefenen daarvoor niet gehaald heeft, kan zich dan vreselijk voelen.
- Nog een voorbeeld: een kind heeft veel moeite met een checklist voor zijn gedrag, en hij verdient nooit genoeg gouden sterren om een beloning te krijgen. Hij krijgt dan door het puntensysteem geen aanmoediging, hij verdient immers geen punten, en dan zal hij eerder gefrustreerd raken dan zijn gedrag verbeteren.
-
Probeer alles in positieve bewoordingen, in plaats van negatieve, te zeggen. In plaats van je kind met ADHD te zeggen dat hij moet stoppen met zijn slechte gedrag, kun je hem beter zeggen wat hij wel zou moeten doen. Over het algemeen kunnen kinderen met ADHD niet meteen bedenken met welk goed gedrag ze slecht gedrag zouden kunnen vervangen, dus is het moeilijk voor ze om te stoppen met het slechte gedrag. Jouw taak is het, als begeleider, om hem of haar eraan te herinneren waar goed gedrag uit bestaat. Ook is het zo dat je kind met ADHD het woordje 'niet' in je zin niet helemaal in zijn hoofd hoort, en hij zal dan ook niet goed verwerken wat je eigenlijk zegt. Bijvoorbeeld:
- In plaats van te zeggen, "Stop met springen op de bank", zeg je, "We zitten op de bank."
- "Wees voorzichtig met de poes" in plaats van, "Stop met trekken aan de staart van de poes."
- "Laat eens zien hoe mooi jij kan zitten!" in plaats van "Stop met steeds op te staan."
- De focus op het positieve werkt ook goed als je regels voor je gezin wilt hanteren. In plaats van “Niet met de bal in huis spelen,” kun je “De bal is speelgoed voor buiten” proberen. Je hebt waarschijnlijk meer succes met “Loop langzaam in de woonkamer’’ dan met “Niet rennen!” [21] X Bron Organize Your ADD/ADHD Child: A Practical Guide For Parents by Cheryl R. Carter (2011).
-
Probeer niet te veel aandacht aan slecht gedrag te schenken. Aandacht - goed of slecht - is een beloning voor kinderen met ADHD. Daarom kun je je kind beter heel veel aandacht geven als het goed gedrag vertoont, en de aandacht die je schenkt bij slecht gedrag beperken, want ook dat kan door je kind als een beloning gezien worden. [22] X Bron Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- Bijvoorbeeld, als je dochter ‘s nachts uit bed komt om te gaan spelen in haar kamer, leg haar dan zonder iets te zeggen terug in bed, zonder knuffel of aandacht. Voel je vrij om het speelgoed af te pakken, maar ga er op dat moment niet over in discussie, want anders ervaart ze die aandacht misschien als een beloning, of dan denkt ze dat de regels een onderwerp van discussie zijn. Als je consequent het slechte gedrag niet beloont, dan zal het als het goed is na een tijdje overgaan.
- Als je kind in het knippen is in haar schetsboek, haal dan simpelweg de schaar en het schetsblok weg. Rustig zeggen "We knippen vellen papier, niet een schetsblok," is alles wat nodig is.
Advertentie
-
Wees de gezagsfiguur -- jij bent de volwassene. De ouder moet degene zijn die de controle heeft, maar helaas wordt de wil van de ouder maar al te vaak door de vasthoudendheid van het kind omgebogen. [23] X Bron Dr. Larry’s Silver’s Advice to Parents on ADHD by Larry N. Silver (1999).
- Denk maar eens aan een klein meisje dat vijf of zes keer om frisdrank vraagt binnen drie minuten, en dit terwijl al die tijd de ouder aan de telefoon zit, of met de baby bezig is, of probeert om te koken. Soms is het dan verleidelijk - en inderdaad, makkelijker - om toe te geven: “Goed - doe maar, als je me maar met rust laat!” Maar dan geef je de boodschap dat ze met volhardendheid kan winnen en dat zij, en niet de ouder, de controle heeft.
- Kinderen met ADHD reageren niet erg goed op een losse opvoeding. Deze jongens en meisjes hebben een stevige en liefdevolle begeleiding nodig waarbij grenzen gesteld worden. Ellenlange discussies over regels en waarom we die hebben werken gewoon niet. Sommige ouders voelen zich aanvankelijk ongemakkelijk bij deze benadering. Maar als je duidelijke en stevig de regels hanteert, op een consequente en liefdevolle manier, dan is dat geenszins hard of wreed.
-
Zorg dat je een consequentie verbindt aan slecht gedrag. De belangrijkste regel is dat de regels consequent, krachtig en meteen op het moment gehanteerd moeten worden. Een straf zou passend moeten zijn voor het slechte gedrag. [24] X Bron Dr. Larry’s Silver’s Advice to Parents on ADHD by Larry N. Silver (1999)
- Stuur je kind niet voor straf naar zijn kamer. De meeste kinderen met ADHD raken makkelijk afgeleid door hun speelgoed en spullen en hebben het dan uitstekend naar hun zin...en de 'straf' wordt dan eigenlijk een beloning. Daarbij, als je je kind naar zijn kamer stuurt dan staat dat meestal ver af van het slechte gedrag, en dan is het voor het kind lastig om het gedrag in verband te brengen met de straf, en dan kan hij niet goed leren dat hij dat gedrag niet moet herhalen.
- Consequenties moeten meteen na het gedrag daaraan verbonden worden. Bijvoorbeeld, als iemand tegen een kind gezegd heeft dat ze haar fiets weg moet zetten en binnen moet komen, en ze gaat door met fietsen, zeg dan niet dat ze morgen niet mag fietsen. Een consequentie die pas later gehanteerd wordt heeft weinig tot geen betekenis voor een kind met ADHD, want hij of zij heeft de neiging om in het 'hier en nu' te leven, en wat er gisteren gebeurd is heeft geen echte betekenis voor vandaag. Als gevolg daarvan heeft deze benadering waarschijnlijk tot gevolg dat de situatie de volgende dag escaleert, als de consequentie geïmplementeerd wordt, want het kind heeft de verbinding tussen zijn of haar gedrag de vorige dag en deze straf niet echt gelegd. Pak in plaats daarvan de fiets meteen af, en leg uit dat je het er later nog over hebt hoe het kind de fiets weer terug kan verdienen.
-
Wees consequent. Ouders zien vooruitgang in het gedrag van hun kinderen als ze op een consequente manier op het gedrag van hun kinderen reageren. Als je bijvoorbeeld een puntensysteem hanteert, wees dan redelijk en consequent met geven en weghalen van punten. Zorg dat je geen willekeurige acties onderneemt, vooral niet als je boos of gestrest bent. Je kind zal pas in de loop der tijd leren om zich goed te gedragen, en met behulp van herhaling en consequenties. [25] X Bron Dr. Larry’s Silver’s Advice to Parents on ADHD by Larry N. Silver (1999) [26] X Bron Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- Doe altijd wat je zegt of waar je mee dreigt. Geef niet te veel waarschuwingen, en maak geen loze bedreigingen. Als je ze meerdere kansen of waarschuwingen geeft, zorg dan dat elke een consequentie heeft bij de eerste, tweede of derde waarschuwing of bedreiging, en dat het gevolgd wordt door de straf of andere consequentie die genoemd was. Want anders zullen ze je testen om te kijken hoeveel kansen ze dit keer zullen krijgen.
- Zorg dat beide ouders achter dit opvoedplan staan. Want als je het gedrag wilt veranderen, dan is het nodig dat het kind dezelfde reactie krijgt van beide ouders. [27] X Bron Dr. Larry’s Silver’s Advice to Parents on ADHD by Larry N. Silver (1999).
- Consequent zijn betekent ook dat het kind weet wat het kan verwachten als het zich misdraagt, waar jullie op dat moment zijn. Sommige ouders durven hun kind niet in het openbaar te straffen, omdat ze bang zijn wat andere mensen daar van zullen denken, maar het is belangrijk dat het specifieke gedrag consequenties heeft, waar het kind ook is.
- Zorg dat je de opvoeding coördineert met de school, het kinderdagverblijf of andere opvoeders, zodat iedereen consequente en krachtige consequenties aan het gedrag verbindt, op het moment dat het gedrag plaatsvindt. Want is het is onwenselijk dat je kind verschillende boodschappen krijgt.
-
Probeer te voorkomen dat er discussies met je kind ontstaan, en wees niet onduidelijk over de manier waarop je met dingen omgegaan bent. [28] X Bron Organize Your ADD/ADHD Child: A Practical Guide For Parents by Cheryl R. Carter (2011). [29] X Bron Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005). Het is nodig dat je kind weet dat jij de baas bent en dat de kous daarmee af is, klaar uit.
- Als je verwikkeld raakt in een discussie of van je standpunt afgebracht lijkt te worden, dan kun je je kind onbedoeld de boodschap geven dat je het kind als een leeftijdsgenoot ziet, die een reële kans heeft om de discussie te winnen. Dan is er voor het kind, in zijn beleving, een reden om met jou te blijven proberen, pushen, zeuren en ruzie maken. Dit betekent niet noodzakelijkerwijze dat je geen gezag meer als ouder hebt als je een keer discussieert of toegeeft tijdens een discussie - begrijp gewoon dat duidelijk en consequent zijn de beste resultaten geeft.
- Licht je instructies altijd duidelijk toe, en wees er duidelijk over dat ze opgevolgd moeten worden.
-
Werk met een time-out systeem. Een time-out geeft je kind de kans om rustig te worden en om daar de tijd voor te nemen die hij of zij nodig heeft. In plaats van de ander te confronteren en af te wachten wie het kwaadst kan worden, wijs je een plek aan voor je kind waar het kan staan of zitten totdat hij of zij rustig is, en er klaar voor is om over het probleem te praten. Lees het kind niet de les zolang het daar staat; geef het kind de tijd en de ruimte om zichzelf onder controle te krijgen. Benadruk dat time-out geen straf is, maar eerder een kans om opnieuw te beginnen. [30] X Bron Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- Een time-out is voor een kind met ADHD een effectieve straf. Het kan direct toegepast worden, zodat het kind het in verband kan brengen met zijn of haar daden. Kinderen met ADHD hebben er een hekel aan om stil te zitten en stil te zijn, dus het is een hele effectieve reactie op slecht gedrag.
-
Leer om te anticiperen op problemen en plan vooruit. Praat met je kind over eventuele problemen die je voorziet, en bespreek samen de opties om er goed mee om te gaan. Dit is vooral nuttig als je met je kind in het openbaar bent. Werk samen om te bepalen welke zonnetjes (beloningen) en wolkjes (consequenties) gelden voor de diverse situaties, en laat je kind het plan dan hardop oplezen. [31] X Bron Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005). [32] X Bron Why Is My Child’s ADHD Not Better Yet? Recognizing The Undiagnosed Secondary Conditions That May Be Affecting Your Child’s Treatment by David Gottlieb, Thomas Shoaf, and Risa Graff (2006)
- Als je bijvoorbeeld met je gezin uit eten gaat, dan zou een beloning voor goed gedrag kunnen zijn dat het kind het privilege krijgt om een toetje te bestellen, en een consequentie kan zijn dan het kind meteen naar bed moet als jullie thuis komen. Als het gedrag dan achteruit gaat in het restaurant, zou een vriendelijke reminder (“Weet je nog wat voor beloning je krijgt voor goed gedrag?”), indien nodig gevolgd door een wat steviger tweede reminder (“Ik denk dat je vanavond liever niet vroeg naar bed gaat, toch?”) ervoor moeten zorgen dat je kind ermee ophoudt.
-
Wacht niet te lang met het vergeven van je kind. Laat je kind altijd weten dat je van hem of haar houdt en dat hij een goed kind is, maar dat er wel consequenties volgen op bepaald gedrag.Advertentie
-
Begrijp dat kinderen met ADHD anders zijn dan de meeste kinderen. Kinderen met ADHD kunnen defensief en agressief zijn, de regels niet op willen volgen, de wet overtreden, en heel emotioneel, fel en ongeremd zijn. Maar lange tijd dachten doctoren dat zulke kinderen het slachtoffer waren van slechte ouders, en pas vroeg in de twintigste eeuw begonnen wetenschappers naar de hersenen te kijken als de oorzaak van ADHD. [33] X Bron The ADHD Update: Understanding Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder by Alvin and Virginia Silverstein and Laura Silverstein Nunn (2008)
- Wetenschappers die de opbouw van de hersenen van kinderen met ADHD bestuderen, geven aan dat sommige delen van hun brein kleiner zijn dan normaal is. Een van deze delen is de basale ganglia, die spierbewegingen reguleert, en aan de spieren het signaal geeft wanneer ze nodig zijn voor een bepaalde activiteit, en wanneer ze moeten rusten. Voor de meesten van ons geldt dat als we zitten, dat de handen en voeten dan niet hoeven te bewegen, maar de minder effectieve ganglia bij een kind met ADHD kan overmatige activiteit niet temperen, en stil zitten is dus moeilijker voor dat kind. [34] X Bron Why Is My Child’s ADHD Not Better Yet? Recognizing The Undiagnosed Secondary Conditions That May Be Affecting Your Child’s Treatment by David Gottlieb, Thomas Shoaf, and Risa Graff (2006).
- Met andere woorden, kinderen met ADHD worden in hun hersenen minder gestimuleerd, en minder controle over impulsen, en zullen dus meer hun best doen of over de schreef gaan om die stimulatie die nodig is, te krijgen. [35] X Bron 2. The ADHD Update: Understanding Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder by Alvin and Virginia Silverstein and Laura Silverstein Nunn (2008).
- Als ouders zich eenmaal realiseren dat hun kind niet zomaar dwars of onverschillig is, en dat de hersenen van hun kind dingen simpelweg anders verwerken door de ADHD, dan vinden ze het vaak makkelijker om met het gedrag om te gaan. Dat pas verworven mededogen en begrip resulteert in meer geduld en bereidheid om op een andere manier met hun kind om te gaan. [36] X Bron Brainstorms: Understanding and Treating the Emotional Storms of Attention Deficit Hyperactivity Disorder from Childhood Through Adulthood by H. Joseph Horacek, Jr. (1998).
-
Probeer de andere redenen te begrijpen die ten grondslag liggen aan slecht gedrag van kinderen met ADHD. Andere problemen kunnen de problemen waar ouders van kinderen met de diagnose ADHD mee kampen, versterken, want vaak wordt ADHD vergezeld door andere stoornissen.
- Bijvoorbeeld, ongeveer 20% van alle kinderen met ADHD hebben ook een bipolaire of depressieve stoornis, terwijl meer dan 33% gedragsproblemen hebben zoals een gedragsstoornis of een antisociale stoornis zoals ODD (oppositional defiance disorder). [37] X Bron Why Is My Child’s ADHD Not Better Yet? Recognizing The Undiagnosed Secondary Conditions That May Be Affecting Your Child’s Treatment by David Gottlieb, Thomas Shoaf, and Risa Graff (2006). Veel kinderen met ADHD hebben ook leerproblemen of angststoornissen. [38] X Bron The ADHD Update: Understanding Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder by Alvin and Virginia Silverstein and Laura Silverstein Nunn (2008).
- Bijkomende stoornissen of problemen naast ADHD kunnen de taak van het opvoeden van je kind moeilijker maken. Dit is vooral het geval als er sprake is van meerdere medicijnen met diverse mogelijke bijwerkingen waar rekening mee gehouden moet worden, en wat het hanteren van het gedrag van je kind er niet makkelijker op maakt.
-
Probeer niet gefrustreerd te raken omdat je kind zich niet 'normaal' gedraagt. Er is geen echte maatstaf van wat normaal is, en juist het concept van 'normaal gedrag' is relatief en subjectief. ADHD is een handicap en je kind heeft daardoor extra aansporing en andere hulpmiddelen nodig. [39] X Bron Brainstorms: Understanding and Treating the Emotional Storms of Attention Deficit Hyperactivity Disorder from Childhood Through Adulthood by H. Joseph Horacek, Jr. (1998). . Dit is echt niet anders dan het geval van iemand wiens ogen niet perfect zijn en die een bril nodig heeft, en mensen die niet helemaal goed horen en die een gehoorapparaat nodig hebben.
- De ADHD van je kind is wat voor hem 'normaal' is. Het is een stoornis waar goed mee omgegaan kan worden, en je kind kan zeker nog een gelukkig en gezond leven leiden!
Advertentie
Tips
- Als je succes wilt hebben in het omgaan met een kind met ADHD, dan is het opbouwen van een sterk ondersteuningssysteem cruciaal: denk hierbij aan mededogen, begrip en vergeving; het tonen van liefde voor je kind ondanks slecht gedrag; goede beloningen creëren om de regels op te volgen; het opzetten van organisatiestructuren die de manier waarop de hersenen van je kind werken ondersteunen; en het direct verbinden van duidelijke consequenties als je kind zich niet goed gedraagt.
- Als je je kind steeds voor iets straft, en als dat niet werkt, probeer dan eens iets anders. Het kan ook helpen om met je kind te praten over hoe je hem of haar wilt helpen. Misschien komt hij zelf met een oplossing, of hij helpt je om nog een betere oplossing te vinden.
- Geef je kind de ruimte om met je te praten als het hem even te veel wordt. Luister zonder het meteen op te willen lossen. Wees geduldig. Het is soms moeilijk voor een kind met ADHD om uit te leggen wat hij of zij precies voelt.
- Vaak komt ongehoorzaamheid voort uit angst of zich overweldigd voelen, en niet omdat je kind bezig is om koppig of rebels te zijn. Zorg dat je zeker weer dat je kind weet dat je probeert om hem te begrijpen en om hem te helpen, en dat je niet alleen bezig bent om controle over hem uit te oefenen.
- Kijk je kind rustig aan en neem zijn hand. Vraag, "Wat vind je moeilijk op school?"
Advertentie
Bronnen
- ↑ Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- ↑ Putting On The Brakes: Young People’s Guide to Understanding Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) by Patricia O. Quinn & Judith M. Stern (1991).
- ↑ Why Is My Child’s ADHD Not Better Yet? Recognizing The Undiagnosed Secondary Conditions That May Be Affecting Your Child’s Treatment by David Gottlieb, Thomas Shoaf, and Risa Graff (2006).
- ↑ Organize Your ADD/ADHD Child: A Practical Guide For Parents by Cheryl R. Carter (2011).
- ↑ Putting On The Brakes: Young People’s Guide to Understanding Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) by Patricia O. Quinn & Judith M. Stern (1991).
- ↑ Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- ↑ Putting On The Brakes: Young People’s Guide to Understanding Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) by Patricia O. Quinn & Judith M. Stern (1991).
- ↑ Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- ↑ Putting On The Brakes: Young People’s Guide to Understanding Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) by Patricia O. Quinn & Judith M. Stern (1991).
- ↑ Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- ↑ Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- ↑ Organize Your ADD/ADHD Child: A Practical Guide For Parents by Cheryl R. Carter (2011).
- ↑ Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005)
- ↑ Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- ↑ Dr. Larry’s Silver’s Advice to Parents on ADHD by Larry N. Silver (1999).
- ↑ Dr. Larry’s Silver’s Advice to Parents on ADHD by Larry N. Silver (1999)
- ↑ Dr. Larry’s Silver’s Advice to Parents on ADHD by Larry N. Silver (1999)
- ↑ Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- ↑ Organize Your ADD/ADHD Child: A Practical Guide For Parents by Cheryl R. Carter (2011).
- ↑ Why Is My Child’s ADHD Not Better Yet? Recognizing The Undiagnosed Secondary Conditions That May Be Affecting Your Child’s Treatment by David Gottlieb, Thomas Shoaf, and Risa Graff (2006).
- ↑ Organize Your ADD/ADHD Child: A Practical Guide For Parents by Cheryl R. Carter (2011).
- ↑ Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- ↑ Dr. Larry’s Silver’s Advice to Parents on ADHD by Larry N. Silver (1999).
- ↑ Dr. Larry’s Silver’s Advice to Parents on ADHD by Larry N. Silver (1999)
- ↑ Dr. Larry’s Silver’s Advice to Parents on ADHD by Larry N. Silver (1999)
- ↑ Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- ↑ Dr. Larry’s Silver’s Advice to Parents on ADHD by Larry N. Silver (1999).
- ↑ Organize Your ADD/ADHD Child: A Practical Guide For Parents by Cheryl R. Carter (2011).
- ↑ Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- ↑ Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- ↑ Taking Charge of ADHD: The Complete, Authoritative Guide For Parents by Russell A. Barkley (2005).
- ↑ Why Is My Child’s ADHD Not Better Yet? Recognizing The Undiagnosed Secondary Conditions That May Be Affecting Your Child’s Treatment by David Gottlieb, Thomas Shoaf, and Risa Graff (2006)
- ↑ The ADHD Update: Understanding Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder by Alvin and Virginia Silverstein and Laura Silverstein Nunn (2008)
- ↑ Why Is My Child’s ADHD Not Better Yet? Recognizing The Undiagnosed Secondary Conditions That May Be Affecting Your Child’s Treatment by David Gottlieb, Thomas Shoaf, and Risa Graff (2006).
- ↑ 2. The ADHD Update: Understanding Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder by Alvin and Virginia Silverstein and Laura Silverstein Nunn (2008).
- ↑ Brainstorms: Understanding and Treating the Emotional Storms of Attention Deficit Hyperactivity Disorder from Childhood Through Adulthood by H. Joseph Horacek, Jr. (1998).
- ↑ Why Is My Child’s ADHD Not Better Yet? Recognizing The Undiagnosed Secondary Conditions That May Be Affecting Your Child’s Treatment by David Gottlieb, Thomas Shoaf, and Risa Graff (2006).
- ↑ The ADHD Update: Understanding Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder by Alvin and Virginia Silverstein and Laura Silverstein Nunn (2008).
- ↑ Brainstorms: Understanding and Treating the Emotional Storms of Attention Deficit Hyperactivity Disorder from Childhood Through Adulthood by H. Joseph Horacek, Jr. (1998).
Over dit artikel
Deze pagina is 7.135 keer bekeken.
Advertentie
Meld je aan voor de gratis nieuwsbrief van wikiHow!
Je vindt dan elke week handige handleidingen in je inbox.
Meld me aan!
