Pdf downloaden Pdf downloaden

Een discushernia in de rug kan ongelooflijk pijnlijk zijn. Het treedt op wanneer een deel van het zachte materiaal binnenin de schijf die als kussen dient voor de rugwervels, gaat uitpuilen. Niet iedereen met een discushernia heeft pijn, maar het materiaal dat uit de schijf puilt irriteert de zenuwen in je rug, wat tot ernstige pijn kan leiden. Hoewel het even kan duren, herstellen veel mensen zonder een chirurgische ingreep. [1]

Methode 1
Methode 1 van 3:

Het herkennen van een discushernia

Pdf downloaden
  1. De gebieden waar een discushernia zich meestal voordoet bevinden zich in de onderrug en nek. Als de discushernia zich in je onderrug voordoet, zal je waarschijnlijk pijn ervaren in je benen. Wanneer de discushernia zich in je nek voordoet, dan zijn het waarschijnlijk je schouders en armen die pijn zullen doen. De symptomen zijn onder meer: [2]
    • Pijn in je ledematen. De pijn kan intenser worden wanneer je hoest, niest of op een bepaalde manier beweegt.
    • Gevoelloosheid of alsof er spelden of en naalden ingestoken worden. Dit treedt op wanneer de zenuwen die naar die extremiteit lopen, worden geïrriteerd door de discushernia.
    • Zwakte. Als je onderrug getroffen is, dan is de kans groter dat je struikelt of valt. Is je nek getroffen, dan heb je wellicht moeite met het dragen van zware voorwerpen.
  2. De arts zal dan een medisch onderzoek doen om precies te bepalen waar je pijn vandaan komt. De arts zal waarschijnlijk vragen stellen over je medische geschiedenis, met inbegrip van eventuele recente verwondingen. De arts kan ook het volgende testen: [3] [4]
    • Reflexen
    • Spierkracht
    • Coördinatie, balans en vermogen om te lopen
    • Tastzin. De arts kan testen of je lichte aanrakingen of trillingen op diverse verschillende gebieden van je lichaam voelt.
    • Je vermogen om je been op te tillen of je hoofd te bewegen. Deze bewegingen strekken de spinale zenuwen. Als je meer last krijgt van pijn, gevoelloosheid of het voel krijgt dat je met spelden gestoken wordt, dan kan dit een aanwijzing zijn dat een schijf uitpuilt.
  3. Dergelijk onderzoek kan worden gebruikt om andere mogelijke oorzaken van je pijn uit te sluiten, en om de arts een beeld te geven van wat er precies aan de hand is met je tussenwervelschijven. Vertel je arts of je zwanger bent, of als je denkt dat je zwanger zou kunnen zijn, omdat dit van invloed kan zijn op onderzoek zoals aanbevolen door de dokter. [5] [6]
    • Een röntgenfoto. Je arts kan een röntgenfoto van je rug laten maken, om te verifiëren dat je pijn niet door een infectie, tumor, gebroken been of afwijking van de botten in je wervelkolom wordt veroorzaakt. De arts kan ook een myelogram samen met de röntgenfoto voorstellen. Hierbij wordt een contrastvloeistof (kleurstof) in je spinale vloeistof gespoten die op een röntgenfoto zal verschijnen. Het helpt de arts bij het zien waar schijven wellicht op je zenuwen drukken.
    • Een computertomografie (computerized axial tomography of CAT/CT-scan). Tijdens een CT-scan lig je op een tafel die in de scanner schuift. De scanner neemt vervolgens een opeenvolgende reeks röntgenfoto's van de te onderzoeken plek. De arts kan je vragen om je adem kort in te houden, om er zeker van te zijn dat de afbeelding scherp is. Dit doet geen pijn, maar je kan worden gevraagd om een paar uur vóór het onderzoek te vasten, en het is mogelijk dat er vooraf een contrastvloeistof wordt ingespoten. Het onderzoek duurt waarschijnlijk ongeveer 20 minuten of korter. Met dit onderzoek kan je arts precies bepalen welke schijven afwijken. [7]
    • Magnetic resonance imaging (MRI). Een MRI-scanner maakt gebruik van magneten en radiogolven om foto's van je lichaam te maken. Een MRI is vooral nuttig voor het precies bepalen welke schijf uitpuilt en op welke zenuwen de schijf mogelijk drukt. Deze test doet geen pijn, maar vereist dat je op een tafel ligt die in de scanner wordt geschoven. De scanner zal luide geluiden maken en je krijgt waarschijnlijk een koptelefoon of oordopjes om in te doen. Het kan tot anderhalf uur duren. [8]
    • Dit is het meest gevoelige beeldonderzoek, maar ook het duurste.
  4. Als je arts vermoedt dat je wel eens schade aan je zenuwen kunt hebben, dan kan een zenuwgeleidingstest en een elektromyogram worden voorgeschreven. [9]
    • Tijdens de zenuwgeleidingstests kan de arts een kleine elektrische puls toedienen om te bepalen of deze correct wordt overgebracht naar specifieke spieren.
    • Tijdens de elektromyografie zal een zeer dunne naald in je spier worden gestoken voor het meten van de elektrische pulsen die aankomen.
    • Beide procedures kunnen als onprettig worden ervaren.
    Advertentie
Methode 2
Methode 2 van 3:

Gebruik zelfzorgremedies en veranderingen van je levensstijl

Pdf downloaden
  1. De Mayo Clinic raadt deze aan als thuisremedies bij het omgaan met de pijn van een discushernia. Welke je verkiest om te gebruiken kan afhangen van de fase van je kwetsuur. [10]
    • In de eerste paar dagen kunnen coldpacks helpen bij het verminderen van ontstekingen en zwellingen. Je kunt een coldpack gebruiken of een pak diepvriesgroenten, gewikkeld in een handdoek. Pas dit ongeveer 10 minuten toe, en geef je huid daarna de kans om weer even op te warmen. Leg de coldpack niet rechtstreeks op je huid.
    • Na de eerste paar dagen kun je de warmte gebruiken voor het ontspannen van gespannen spieren. Gebruik een fles warm water gewikkeld in een handdoek of een warmtekussen. Leg de warmtebron niet rechtstreeks op de blote huid, om brandwonden te voorkomen.
  2. Het kan nodig zijn om de eerste paar dagen uit te rusten, nadat de schijf is gaan uitpuilen, maar daarna zal je actief moeten blijven om verstijving te voorkomen en sneller te kunnen herstellen. Praat met je arts of een fysiotherapeut om erachter te komen welke oefeningen ze voor je kunnen aanbevelen. [11] [12]
    • Vermijd activiteiten die het erger kunnen maken. Hierbij inbegrepen zijn het dragen van zware voorwerpen, optillen of je ergens naar uitstrekken.
    • Je arts kan je mogelijk voorstellen om te gaan zwemmen, omdat water ondersteuning biedt voor je gewicht en de druk op je wervelkolom kan verlichten. Andere mogelijkheden zijn fietsen of wandelen.
    • Doe bekkenkantelingen als je arts dit goedkeurt. Ga op je rug liggen met je knieën omhoog, en leg je hand onder je onderrug. Kantel je bekken zodat je je hand naar beneden duwt. Houd dit gedurende vijf seconden vast. Herhaal dit 10 keer. Als dit pijn veroorzaakt, stop er dan mee en overleg met je arts.
    • Span je bilspieren aan. Ga op je rug liggen met je knieën omhoog, span je bilspieren aan en houd dit gedurende vijf seconden vol. Herhaal dit 10 keer. Dit mag geen pijn veroorzaken. Is dat wel het geval, ga dan niet verder en overleg met je arts.
  3. Je kunt verlichting krijgen door in posities te gaan liggen die de druk op je rug en je zenuwen doe afnemen. Je arts of fysiotherapeut kan het volgende voorstellen: [13]
    • Ga op kussens op je buik liggen, zodat je rug rond staat. Hierdoor kan de druk op je zenuwen verminderen.
    • Ga in de foetushouding liggen met een kussen tussen je knieën. De kant met de discushernia hoort in dit geval boven te liggen.
    • Ga op je rug liggen en leg kussens onder je knieën, zodat je heupen en knieën gebogen zijn en je onderbenen parallel liggen aan het bed. Overdag kun je op de vloer gaan liggen en je benen op een stoel laten rusten.
  4. Leven met chronische pijn is zeer belastend en kan leiden tot depressie en angst. Het onderhouden van een sociaal netwerk zal je helpen om ermee om te gaan en je minder alleen te voelen. Je kunt op de volgende manieren sociale ondersteuning krijgen: [14]
    • Praat met vrienden en familie. Als er lichamelijke activiteiten zijn die je niet langer alleen kunt doen, laat anderen je dan helpen.
    • Ga naar een counselor. Een counselor kan je coping-technieken aanleren en nagaan of je onrealistische verwachtingen hebt over je herstel. Je arts kan je doorverwijzen naar iemand die is gespecialiseerd in het helpen van mensen bij het omgaan met pijn.
    • Word lid van een gespreksgroep. Dit kan je helpen om je minder alleen voelen en coping-mechanismen aan te leren.
  5. Stress maakt je gevoeliger voor pijn. Door het ontwikkelen van technieken voor het omgaan met stress, kun je wellicht beter omgaan met de pijn. Sommige mensen hebben baat bij de volgende technieken: [15]
    • Meditatie
    • Diepe ademhaling
    • Muziek- of kunsttherapie
    • Visualiseren van kalmerende beelden
    • Progressief aanspannen en ontspannen van de verschillende spiergroepen in je lichaam
  6. Het is misschien mogelijk om je manier van bewegen of zitten te veranderen, om te voorkomen dat je conditie verslechtert. Je kunt ook profiteren van alternatieve methoden van pijnbeheersing, maar overleg eerst altijd met je arts om er zeker van te zijn dat deze methoden veilig voor je zijn. De mogelijkheden omvatten: [16]
    • Gedurende korte tijd een brace dragen voor je nek of rug, ter bescherming en stabiliteit
    • Tractie
    • Echografie
    • Elektrische stimulatie
    Advertentie
Methode 3
Methode 3 van 3:

Medicijnen gebruiken

Pdf downloaden
  1. Dit is waarschijnlijk de eerste suggestie van de arts als de pijn niet al te zwaar is. [17] [18]
    • Een aantal mogelijke pijnstillers zijn ibuprofen (Advil, Motrin IB) of naproxen (Aleve).
    • Hoewel niet-steroïdale ontstekingsremmers (NSAID's) zeer nuttig kunnen zijn, zijn ze wellicht niet geschikt als je last hebt van een hoge bloeddruk, astma, hartklachten of nierproblemen. Praat met je arts over deze middelen, voordat je eraan begint, omdat ze een wisselwerking met andere medicijnen aan kunnen gaan, met inbegrip van kruidengeneesmiddelen of voedingssupplementen. NSAID's staan er vooral om bekend dat ze maagzweren kunnen veroorzaken. Raadpleeg je arts als de vrij verkrijgbare pijnstillers niet binnen 7 dagen helpen.
  2. Afhankelijk van je symptomen en medische geschiedenis, kan je arts het volgende voorstellen: [19]
    • Middelen tegen zenuwpijn. Deze medicijnen worden steeds vaker gebruikt, omdat de bijwerkingen vaak minder ernstig zijn dan die van verdovende middelen. Een aantal veel gebruikte middelen zijn gabapentine (Neurotin, Gralise, Horizant), pregabaline (Lyrica), duloxetine (Cymbalta) en tramadol (Ultram).
    • Verdovende middelen. Deze middelen kunnen worden voorgeschreven wanneer zelfzorgmedicijnen niet sterk genoeg blijken te zijn en zenuw-pijnstillers niet hebben geholpen. Ze kunnen bijwerkingen veroorzaken, zoals versuftheid, misselijkheid, verwarring en constipatie. Deze medicijnen bevatten vaak codeïne of een combinatie van oxycodon en paracetamol (Percocet, Oxycontin).
    • Spierverslappers. Sommige mensen krijgen pijnlijke spierspasmen en de voornoemde middelen kunnen dit niet verhelpen. Een veel gebruikt middel is diazepam. Sommige spierverslappers kunnen versuftheid en duizeligheid veroorzaken, dus kun je deze het best ’s avonds nemen, net voor het slapen gaan. Lees de bijsluiter of de verpakking om te bepalen of je na het innemen autorijden of het bedienen van machines dient te vermijden.
  3. Cortison kan ontstekingen en zwellingen onderdrukken. Eventueel kan je arts je een injectie geven, rechtstreeks in het gebied dat de pijn veroorzaakt. [20]
    • Je arts kan ook orale steroïden voorschrijven om te proberen de zwelling te verminderen. [21]
    • Corticosteroïden worden vaak gebruikt om een eventuele operatie uit te kunnen stellen of mogelijk helemaal onnodig te maken. [22] De hoop is dat zodra de ontsteking afneemt, het lichaam op de lange termijn op een natuurlijke manier kan genezen.
    • Cortison kan in hoge doses en op de lange termijn, leiden tot gewichtstoename, depressie, diabetes, hoge bloeddruk, osteoporose, verhoogde kans op kneuzingen, acne en kwetsbaarheid voor infecties. [23]
  4. Je arts kan een operatie aanbevelen als andere opties je klachten niet verbeteren, of als je zenuwen sterk zijn bekneld. Je huisarts kan je een paar verschillende operatieve ingrepen voorstellen: [24] [25]
    • Open discectomie. Tijdens deze procedure maakt de chirurg een incisie in je rug en wordt het beschadigde gedeelte van de schijf verwijderd. Als de schade uitgebreid is, kan de chirurg besluiten om de hele schijf te verwijderen. Als de hele schijf is verwijderd, is het mogelijk nodig om de wervels rond de ontbrekende schijf vast te zetten voor de stabiliteit. Dit heet een fusion.
    • Prothetische intervertebrale schijfvervanging. Met deze procedure wordt, nadat de chirurg de beschadigde schijf heeft verwijderd, deze vervangen door een protheseschijf.
    • Endoscopische laser discectomie. Tijdens deze procedure maakt de chirurg een kleine incisie in je rug, waar vervolgens een dunne buis met een lampje en een camera in wordt aangebracht (een endoscoop). De beschadigde schijf wordt daarna verwijderd met behulp van een laser.
  5. Een operatie helpt de meeste mensen die het ondergaan, maar het kan daarna meerdere weken duren om te herstellen. Je kunt na de operatie mogelijk na twee weken tot anderhalve maand weer aan het werk. [26]
    • Merk je dat er sprake is van complicaties als gevolg van de operatie, neem dan onmiddellijk contact op met je arts. Hoewel zeldzaam, is het mogelijk dat er complicaties ontstaan, zoals een infectie, schade aan de zenuwen, verlamming, bloedingen, of een tijdelijk verdoofd gevoel.
    • Spinale chirurgie is een tijdelijke oplossing. Maar als er bij de patiënt twee wervels aan elkaar vast worden gemaakt, dan wordt de belasting vaak overgedragen naar de aangrenzende wervels, waardoor er weer een extra operatie nodig kan zijn. Een belangrijke vraag die je aan de dokter kunt stellen, is of je mogelijk in de toekomst een extra operatie nodig hebt.
    Advertentie

Waarschuwingen

  • Als je niet kunt lopen of staan, te maken hebt met ernstige spierzwakte, of problemen met je blaas, zoek dan onmiddellijk medische hulp. Dit is een medische noodsituatie.
Advertentie

Over dit artikel

Deze pagina is 4.077 keer bekeken.

Was dit artikel nuttig?

Advertentie