PDF download Pdf downloaden PDF download Pdf downloaden

Een miskraam, ook wel spontane abortus genoemd, vindt plaats als een zwangerschap niet verder komt dan 20 weken. Miskramen komen vaak voor en treffen tot 25% van herkende zwangerschappen. [1] Om te bepalen of je een miskraam hebt gehad, moet je je risicofactoren evalueren en symptomen als zware vaginale bloedingen en pijn goed in de gaten houden. Het kan echter moeilijk zijn om vast te stellen of je een miskraam hebt gehad omdat sommige symptomen ook in gezonde zwangerschappen voorkomen, dus je moet bevestiging van een arts of verloskundige vragen als je denkt dat je mogelijk een miskraam hebt gehad. Volg altijd hun advies op als je denkt dat je een miskraam hebt gehad.

Deel 1
Deel 1 van 2:

Oorzaken en symptomen van miskramen

PDF download Pdf downloaden
  1. Miskramen komen het vaakst voor in de eerste weken van de zwangerschap. Chromosoomafwijkingen zijn de meest voorkomende oorzaak en in de meeste gevallen is er niets dat de moeder had kunnen doen om het te voorkomen. Het risico op een miskraam neemt af na 13 weken draagtijd. Tegen die tijd zouden de meeste chromosoomafwijkingen al gezorgd hebben voor het afbreken van de zwangerschap. De volgende factoren geven vrouwen een groter risico op het krijgen van een miskraam: [2]
    • Oudere vrouwen lopen een groter risico. Vrouwen tussen de 35 en 45 jaar hebben 20-30 procent kans op een miskraam en vrouwen boven de 45 hebben tot 50 procent kans.
    • Vrouwen met ernstige chronische ziektes, zoals diabetes of lupus, lopen een groter risico om een miskraam te krijgen.
    • Afwijkingen in de baarmoeder, zoals littekenweefsel, kunnen tot een miskraam leiden.
    • Roken, drugsgebruik en alcohol kunnen leiden tot een miskraam.
    • Vrouwen die overgewicht of ondergewicht hebben, hebben een groter risico.
    • Vrouwen die al meer dan één miskraam hebben gehad hebben een groter risico.
  2. Zware vaginale bloeding is het meest voorkomende teken dat er een miskraam aan de gang is. Het wordt vaak vergezeld door krampen die lijken op wat je voelt tijdens je ongesteldheid. [3] Het bloed is gewoonlijk bruin of helderrood van kleur. [4]
    • Lichte spotting en matig bloeden kan voorkomen bij gezonde zwangerschappen. Zware bloeding met stolsels kunnen wijzen op een miskraam. Meld het altijd bij je verloskundige of arts als je bloedingen hebt tijdens je zwangerschap.
    • Volgens de American Pregnancy Association zijn 50 tot 75 procent van de miskramen chemische zwangerschappen. Dat betekent dat ze vlak na de innesteling gebeuren. Vaak weet de vrouw niet dat ze zwanger was en bloedt ze rond de tijd dat haar normale menstruatie moest voorkomen. Het bloeden kan zwaarder zijn dan normaal en krampen erger. [5]
  3. Symptoom van een miskraam is onder andere roze-wit vaginaal slijm, dat zwangerschapsweefsel kan bevatten. Als je afscheiding op gestold weefsel lijkt, of het in enige vorm vast is, kan dit een teken zijn dat er een miskraam aan de gang is of geweest is; je moet meteen je verloskundige of arts raadplegen.
    • De meeste zwangere vrouwen ervaren een toename van een melkachtige vaginale afscheiding die witte vloed wordt genoemd. [6] Als je veel van dit soort afscheiding hebt, is er geen reden om je zorgen te maken.
    • Je kan ook licht urineverlies verwarren met vaginale afscheiding. Urine-incontinentie is gebruikelijk in gezonde zwangerschappen.
  4. Iedere zwangerschap brengt een verscheidenheid aan pijntjes en kwaaltjes met zich mee. Tijdens een miskraam zit de pijn meestal in de onderrug en varieert van mild tot ernstig. Als je pijn in je onderrug hebt, praat dan met je verloskundige of arts. [7]
    • Incidentele steken of pijn in je buik, bekken of rug komen meestal doordat je lichaam bezig is zich aan te passen aan de groeiende foetus. Als de pijn ernstig is, aan blijft houden, of in golven komt, heb je misschien een miskraam, vooral als het gepaard gaat met bloedingen.
    • Het is ook mogelijk dat je echte weeën meemaakt tijdens een miskraam. De weeën komen elke 15 tot 20 minuten en zijn vaak heel pijnlijk. [8]
  5. Bij de zwangerschap hoort een aantal verschillende symptomen, allemaal veroorzaakt door de toegenomen hormoonspiegels in je lichaam. Als je een afname van de symptomen bemerkt, kan dit een teken zijn dat er een miskraam heeft plaatsgevonden en dat je hormoonspiegels terugkeren naar het niveau van voor de zwangerschap.
    • Als je een miskraam hebt gehad, ben je misschien minder misselijk ‘s morgens, heb je minder opgezwollen en pijnlijke borsten, en voel je je misschien minder zwanger. Bij gezonde zwangerschappen nemen deze symptomen vanzelf af rond de 13 weken, wat ook het punt is waarop het risico op een miskraam afneemt.
    • Het voorkomen van symptomen en de ernst ervan verschilt van zwangerschap tot zwangerschap. Een plotselinge verandering voor de 13 weken is echter een reden om je verloskundige of arts te bellen.
  6. Zelfs als je alle symptomen hierboven hebt, is er nog een kans dat de foetus nog leeft, afhankelijk van het soort miskraam.
    • Afhankelijk van hoever je zwangerschap gevorderd was, kan men bloed testen, inwendig onderzoek doen of een echo maken om de staat van de zwangerschap te controleren.
    • Als je vroeg in je zwangerschap zware bloedingen hebt, hoef je van de verloskundige of arts misschien niet langs te komen tenzij je dat zelf wil.
    Advertentie
Deel 2
Deel 2 van 2:

Behandeling voor miskramen

PDF download Pdf downloaden
  1. Een miskraam heeft op iedere vrouw een ander effect. In sommige gevallen verlaten alle zwangerschapsweefsels het lichaam heel snel, terwijl het in andere gevallen een langer proces is en wat moeilijker. Hier zijn de verschillende soorten miskramen en welk effect ze op het lichaam hebben:
    • Dreigende miskraam: De baarmoederhals blijft gesloten. Het is mogelijk dat het bloeden en de andere symptomen van een miskraam ophouden en dat de zwangerschap normaal voortgezet wordt. [9]
    • Onvermijdelijke miskraam: Er vindt een zware bloeding plaats en de baarmoederhals gaat open. Op dit punt is er geen kans dat de zwangerschap voortgezet wordt.
    • Onvolledige miskraam: Een deel van het zwangerschapsweefsel verlaat het lichaam, maar een deel blijft achter. Soms is er ingrijpen nodig om het achtergebleven weefsel te verwijderen.
    • Volledige miskraam: Al het zwangerschapsweefsel verlaat het lichaam.
    • Missed abortion: Hoewel de zwangerschap beëindigd is, blijft het weefsel achter. Soms komt het er vanzelf uit en soms is er een behandeling nodig om het te verwijderen. [10]
    • Buitenbaarmoederlijke zwangerschap: Dit is technisch gezien geen miskraam, maar een ander soort zwangerschapsverlies. In plaats van in te nestelen in de baarmoeder, nestelt het ei zich in de eileiders of eierstokken, waar het niet kan groeien.
  2. Als je zware bloedingen hebt die uiteindelijk stoppen en het nog vroeg in je zwangerschap is, hoef je misschien niet naar het ziekenhuis. [11] Veel vrouwen hebben liever geen bezoek aan het ziekenhuis en rusten liever thuis. Dit is meestal prima als het bloeden binnen tien tot veertien dagen stopt.
    • Als je krampen of andere pijn hebt, kan je verloskundige of arts je misschien vertellen hoe je comfortabeler kunt voelen tijdens de miskraam.
    • Als je bevestigd wil hebben dat je een miskraam hebt gehad, kun je om een echo vragen. [12]
  3. Als je zware bloedingen hebt en andere symptomen van een miskraam, en je niet zeker weet of de miskraam volledig is of onvolledig, kan je verloskundige of arts één van de volgende strategieën volgen:
    • Afwachten: Je wacht af of het overgebleven weefsel uiteindelijk nog loskomt en het bloeden vanzelf stopt.
    • Medische behandeling: Er wordt medicatie gegeven om het overgebleven weefsel het lichaam te laten verlaten. Hierbij is een kort verblijf in het ziekenhuis nodig en de bloedingen die volgen kunnen tot drie weken aanhouden.
    • Operatieve behandeling: Dilatatie en curettage wordt uitgevoerd om het achtergebleven weefsel te verwijderen. Het bloeden stopt meestal sneller dan bij degenen die de medische behandeling ondergaan. [13] Er kan medicatie gegeven worden om het bloeden te vertragen.
  4. Als je bloeding doorgaat na de tijd dat je verteld was dat het minder zou worden en stoppen, is het belangrijk om meteen behandeld te worden. Als je andere symptomen hebt, zoals rillingen of koorts, ga dan naar de dokter.
  5. Een zwangerschap beëindigen kan in iedere fase emotioneel traumatisch zijn. Het is belangrijk om om je verlies te rouwen en begeleiding zoeken kan daarbij helpen. Vraag bij de huisarts om een verwijzing voor rouwbegeleiding of ga naar een therapeut in je buurt.
    • Er is geen bepaalde tijd waarbinnen je je beter moet voelen; het verschilt per vrouw. Geef jezelf de tijd die je nodig hebt om te rouwen.
    • Als je er klaar voor bent om weer zwanger te worden, kun je doorverwezen worden naar een arts gespecialiseerd in risicozwangerschappen. Dit is meestal alleen nodig voor degenen die meerdere miskramen hebben gehad.
    Advertentie

Tips

  • In de meeste gevallen kan een naderende miskraam niet voorkomen worden en heeft het niets te doen met de gezondheid of levensstijl van de moeder. Zwangere vrouwen moeten prenatale vitaminen nemen en drugs, tabak, en alcohol vermijden, maar zelfs vrouwen die zorgvuldig een gezonde zwangerschap nastreven zijn niet immuun voor miskramen.
Advertentie

Waarschuwingen

  • Als je al meer dan 20 weken zwanger bent en je hevige bloedingen of krampen hebt, ga dan meteen naar het ziekenhuis. Een zwangerschap die eindigt na deze termijn heet een doodgeboorte.
Advertentie

Over dit artikel

Deze pagina is 25.492 keer bekeken.

Was dit artikel nuttig?

Advertentie