Pdf downloaden
Pdf downloaden
Zoals veel schrijvers krijgen misdaadauteurs soms de kriebels om de conventies van het genre te doorbreken en iets unieks te scheppen. Dit is een prima ingeving om naar te luisteren, maar niet een die je te ver wilt doorvoeren. Weeg de adviezen die je hoort af tegen je eigen mening, zoek naar de juiste manier die alles omvat wat jij zo leuk vindt aan het misdaadgenre, en verfraai het verhaal met je eigen stijl.
Stappen
-
Probeer achterwaarts te werken. De meeste misdaadverhalen beginnen met de misdaad, en dit kan ook voor de auteur een handige techniek zijn. Beschrijf kort een spannende of mysterieuze plaats delict: juwelen die uit een afgesloten kluis verdwijnen, een waarzegster die dood in een kano wordt gevonden, of de secretaresse van de minister-president die betrapt wordt terwijl ze een bom naar zijn woning draagt. Stel jezelf de volgende vragen, en gebruik de antwoorden om een ruw idee van de plot te schetsen:
- Wat kan naar deze plaats delict gevoerd hebben?
- Welke beweegreden zou iemand ertoe brengen de misdaad te plegen, of iemand anders erin te luizen?
- Wat voor iemand zou die beweegreden opvolgen?
- Vraag wie, wat, wanneer, waar, waarom, hoe, om je op weg te helpen: wie pleegde het misdrijf en wie deed hij of zij dat aan? Wat was de misdaad? Wanneer gebeurde het (ochtend, avond, middag, midden in de nacht)? Waar gebeurde het? Waarom deed hij of zij het? Hoe deed de persoon het?
-
Kies een omgeving. De omgeving moet zo gedetailleerd beschreven worden dat de lezer een duidelijk mentaal beeld krijgt van de plaats, of het nu een vrouwensalon is of een slagveld. Je korte misdaadverhaal kan zich afspelen in een kamer, een huis, een stad, of over de hele wereld. Hoe dan ook, zorg ervoor dat je een gedetailleerde en levendige beschrijving geeft van de omgeving van je korte misdaadverhaal.
- Besef dat de grootte van de plaats invloed heeft op de ontwikkeling van je verhaal. Bijvoorbeeld, in een grote stad of drukke openbare plaats zul je veel mogelijkheden hebben om getuigen voor te stellen. In een 'gesloten-kamermoord' (een moord waarbij alle personages gedurende het hele gebeuren van de misdaad in dezelfde kamer aanwezig lijken te zijn) zul je echter waarschijnlijk geen getuigen van buitenaf hebben, maar kun je wel putten uit de meningen en vooroordelen van je personages over elkaar.
- Concentreer je op de elementen van de omgeving die noodzakelijk zijn voor het verhaal. Bijvoorbeeld, is het weer essentieel? Als dat zo is, schrijf er dan uitvoerig over. Is dat niet zo, vermeld het dan slechts kort of laat het helemaal weg. Een donkere grimmige omgeving voegt sfeer toe en werkt goed bij verhalen die over georganiseerde misdaad gaan. Een misdaad laten verlopen in een lieflijk normaal stadje voegt een soort kilte toe.
-
Beslis over een hoofdpersoon. Creëer meeslepende personages. In een misdaad wil je ervoor zorgen dat elk personage zowel realistisch als gemakkelijk te herkennen is. Zorg ervoor dat hun namen duidelijk zijn, dat ze elk unieke herkenbare kenmerken hebben, en dat ze manieren van handelen of spreken hebben die uniek zijn.
- Sommige personages moeten mogelijke verdachten zijn voor het plegen van de misdaad (en minstens één moet er ook echt schuldig aan zijn), sommige moeten ondersteunende personages zijn die dienen om de verhaallijn interessant te maken (een liefdesbelang of bemoeizuchtige schoonmoeder, misschien), en één (of meer) moet zich richten op het oplossen van de misdaad.
- Goed geschreven personages moeten redenen hebben om te handelen op manieren die de plot bevorderen. Oké, de gruizige 'noir' rechercheur of geniale detective is een optie, maar bedenk er alternatieven of wendingen op.
- Maak de misdaad van persoonlijk belang voor de hoofdpersoon, om de emotionele inzet te verhogen. Dit kan te maken hebben met het mysterieuze verleden van de hoofdpersoon, een goede vriend of familielid dat in gevaar is, of het lot van de stad, het land, of de wereld. [1] X Bron
-
Bedenk je antagonist of schurk. Wie is de 'slechterik' in je kort misdaadverhaal? Om je verhaal wat extra pit te geven, kun je overwegen een paar potentiële schurken met verdachte kenmerken voor te stellen. Zo laat je de lezer gissen naar wie de echte antagonist in je verhaal is. [2] X Bron
- Beschrijf de schurk goed, maar niet te goed. Je wilt niet dat de lezer meteen aan het begin van het verhaal raadt wie de dader is. De lezer kan achterdochtig worden als je onevenredig veel tijd besteedt aan de beschrijving van één personage.
- Je kunt van iemand die al die tijd al enigszins verdacht was de schurk maken. Aan de andere kant kun je de onthulling van de dader of misdadiger een complete schok laten zijn. Iemand er gedurende het verhaal 'inluizen' is een trefzekere manier om de lezers aan je korte misdaadverhalen gekluisterd te houden.
- Overweeg een hulpje in plaats van een schurk. Misschien heeft je speurneus een vriend of partner die haar helpt de aanwijzingen te ordenen en haar op zaken wijst die ze over het hoofd ziet. [3] X Bron Niemand zegt dat de speurneus het allemaal in zijn eentje moet doen! En wat als het hulpje en de schurk uiteindelijk een en dezelfde zijn?
- Denk aan de fundamenten. Mannelijk of vrouwelijk? Wat is de naam van de detective? Hoe oud is hij of zij? Hoe ziet de detective eruit (haar-, oog-, en huidskleur)? Waar komt hij (of zij) vandaan? Waar woont hij als het verhaal begint? Hoe wordt hij deel van het verhaal? Is hij een slachtoffer? Is hij de oorzaak van de problemen in je verhaal?
-
Denk na over de plaats delict. Dit is een bijzonder belangrijk deel van je verhaal, dus neem de tijd om het echt volledig uit te werken. Probeer elk detail te beschrijven, zodat de lezer zich de plaats van het misdrijf kan voorstellen. Hoe ziet het eruit? Is het overdag anders dan 's nachts?
- Schep een gelegenheid voor misdaad. Creëer een situatie waarin redelijkerwijs een misdaad kan plaatsvinden en een die je zelf ook redelijk na kunt spelen. Is alle stroom in de stad uitgevallen door een onweersbui? Was een deur of een kluis per ongeluk niet op slot gevallen? Schets een levendig beeld van de situatie rond het voorval van het misdrijf dat het middelpunt van de misdaad zal zijn.
- Onderschat de kracht van het 'decor' voor de misdaad niet. [4] X Bron Een goed begrip van de omgeving waarin de misdaad zich afspeelt is een belangrijk hulpmiddel bij de ontwikkeling van je verhaal.
- Hier zijn wat suggesties voor misdaden: er is iets uit het klaslokaal gestolen, er ontbreekt iets uit je boekentas, er wordt iets vreemds gevonden op het voetbalveld, iemand heeft het huisdier van de klas gestolen, iemand stuurt je vreemde briefjes, iemand heeft ingebroken in de kast voor wetenschappelijke materialen, iemand heeft op de muur van de badkamer geschreven, iemand heeft rode moddersporen in het gebouw achtergelaten.
-
Bedenk aanwijzingen en het detectivewerk. Wat voor aanwijzingen zul je hebben? Hoe zullen ze in verband worden gebracht met de mogelijke verdachten? Hoe zullen ze worden verwerkt?
- Je moet ook vaardigheden in het verwerken van bewijsmateriaal opnemen, zoals vingerafdrukken, toxicologie, handschriftanalyse, bloedspatpatronen, enz.
- Het detectivewerk moet goed zijn. Ontwikkel hoe je detective of hoofdpersoon uiteindelijk de zaak oplost, met zijn of haar persoonlijkheid en eigenschappen in gedachten. Zorg ervoor dat het niet clichématig of te voor de hand liggend is.
-
Werk samen als schrijfgroep. Werk als groep samen om je verhaal en de plaats delict interessant te maken en zorg ervoor dat je in staat bent de plaats delict na te maken.Advertentie
-
Stel het genre vast. De misdaad, of de ontdekking van de plaats delict, gebeurt bijna altijd in het eerste hoofdstuk, en dit cliché kan effectief zijn. Meteen wordt de toon van het verhaal gezet, of die nu occult, gewelddadig, emotioneel, spannend, of opwindend is. Als je misdaadverhaal een whodunit is, dan wordt de lezer aan het denken gezet door de ongewone aard van de misdaad of de hints die in de loop van de scène worden gedropt.
- Als je wilt schrijven over wat er vóór de misdaad gebeurt, dan kun je in het tweede hoofdstuk terug in de tijd gaan en een tussenkopje toevoegen, zoals 'een week eerder'.
-
Kies een perspectief. De meeste misdaadschrijvers kiezen een gezichtspunt dat zoveel mogelijk informatie over de misdaad verbergt, zonder de lezer in verwarring te brengen. Dit kan het eerste-persoonsperspectief van de hoofdpersoon zijn, of een derde-persoonsperspectief dat het meest in de buurt van de handelingen van de hoofdpersoon blijft. Denk goed na voor je overgaat op de gedachten van een andere persoon; het is mogelijk om het voor elkaar te krijgen, maar het voegt vaak onnodige ingewikkeldheid toe.
-
Onderzoek wanneer nodig. De meeste misdaadverhalen worden geschreven voor een lezerspubliek, niet voor FBI-agenten of deskundige misdadigers. De lezers hoeven geen perfect realisme te hebben om van een verhaal te genieten, maar de belangrijkste elementen van de plot moeten redelijk geloofwaardig zijn. Je kunt een hoop informatie online of in een bibliotheek vinden, maar voor uiterst gespecialiseerde onderwerpen kan het nodig zijn iemand te vragen die in het vakgebied werkt, of op een gespecialiseerd online forum.
-
Blijf op het juiste spoor. Als een scène geen verband houdt met de misdaad of het onderzoek, vraag je dan af wat hij daar doet. Romantiek, nevenplots, en lange terloopse gesprekken hebben hun plaats, maar ze mogen nooit de aandacht afleiden van de hoofdplot en de hoofdpersonen. Dit geldt vooral voor korte verhalen, waar je je niet kunt veroorloven om woorden te verspillen.
-
Gebruik plotwendingen met voorzichtigheid. Als je van een goede verrassing houdt, ga je gang dan en zet de verbazingwekkende onthulling erin – en houd het daarbij. Een tweede plotwending in hetzelfde verhaal geeft de lezer het gevoel bedrogen te zijn, vooral als het bijna onmogelijk is om het van tevoren te raden. Zelfs de meest onwaarschijnlijke plotwending moet eerder in het boek met een paar hints worden besprenkeld, zodat hij niet helemaal uit de lucht komt vallen.
- Dit is vooral belangrijk voor de grootste onthulling – whodunit? – en een verkeerde keuze kan het verhaal voor veel lezers verpesten. De schurk moet ofwel een verdachte zijn, ofwel genoeg verdacht gedrag vertonen dat een slimme lezer de identiteit kan raden.
-
Eindig op een dramatische noot. Heb je ooit de laatste culminerende scène van een boek gelezen, en dan de bladzijde omgeslagen om een gesprek van tien bladzijden met een nevenpersonage te ontdekken? Wat voor andere bedoelingen je ook hebt voor het verhaal, in een misdaadverhaal staat het strafrechtelijk onderzoek centraal. Als de schurk aan een slecht einde komt, schrijf je je aangrijpende slotalinea en dat is het einde .Advertentie
Tips
- Geef jezelf de tijd. Je kunt alles van tevoren plannen, of je kunt snelschrijven en later bewerken. Beide benaderingen vergen veel tijd en de bereidheid om grote veranderingen aan te brengen.
- Maak een lijst van mensen om je verhaal te bewerken en je feedback te geven. Na wat bijschaven, zet je je schrap en laat je het werk aan vreemden zien. Hun advies zal strenger maar eerlijker zijn dan dat van je vrienden.
Advertentie
Waarschuwingen
- Het misdaadgenre zit vol clichés. Er is een dunne lijn tussen hulde brengen aan je favoriete verhalen en stijl, en regelrecht kopiëren.
Advertentie
Bronnen
Over dit artikel
Deze pagina is 2.542 keer bekeken.
Advertentie