Pdf downloaden Pdf downloaden

Vaginale afscheiding is een veelvoorkomend symptoom bij vrouwen en is meestal volkomen normaal en een teken dat de vagina goed functioneert. Je vagina heeft om je tegen infecties te beschermen van nature een zure pH. Een gezonde vagina scheidt regelmatig slijm af waarmee dode cellen en bacteriën uit je lichaam worden verwijderd. Het is echter belangrijk om je te realiseren dat vaginale afscheiding in sommige gevallen ook een symptoom van infectie of ziekte kan zijn. In staat zijn om gewone vaginale afscheiding te onderscheiden van abnormale afscheiding is het belangrijk om je vagina gezond te houden.

Deel 1
Deel 1 van 3:

Normale vaginale afscheiding zelf vaststellen

Pdf downloaden
  1. De vagina heeft een speciale voering met klieren, die elke dag kleine hoeveelheden vloeistof uitstoten. Het doel van regelmatige, dagelijkse vaginale afscheiding is het verzamelen van oude, dode cellen en mogelijke ziekteverwekkers om ze via de vagina uit te scheiden. Daarnaast bevordert deze afscheiding een gezonde balans tussen bacteriën en gist, wat bescherming tegen infectie geeft.
    • De meeste vaginale afscheiding is, met andere woorden, goed voor je . Afscheiding is een natuurlijke bescherming voor je lichaam.
    • Vrouwen hebben tijdens de slaap elke 80 minuten een normale afscheiding. Dit is een gewone fysiologische activiteit (mannen hebben tijdens de slaap elke 80 minuten een erectie).
  2. Gewone vaginale afscheiding is meestal helder of melkwit en kan soms een beetje ruiken. Het kan ook waterig of dik en slijmerig zijn, maar het hoort over het algemeen relatief glad en zonder klontjes te zijn. [1]
    • Bij vrouwen die nog niet in de overgang zijn is het normaal dat ze elke dag ongeveer een theelepel witte of heldere vaginale afscheiding hebben. [2] De hoeveelheid en karakteristieken verschillen echter per persoon.
  3. Er zijn een aantal redenen waarom je vaginale afscheiding er anders uit kan zien, anders kan ruiken of een ander voorkomen kan hebben. Als je je om je afscheiding zorgen maakt, loop dan deze snelle checklist door om te zien of je een van de volgende aandoeningen ervaart of recentelijk hebt ervaren. Dit zijn de meest voorkomende – maar volkomen normale – redenen waarom je afscheiding kan veranderen:
    • Ovulatie : Tijdens de ovulatie is meestal sprake van meer afscheiding. Deze afscheiding is helder, draderig en glibberig. De reden voor deze verandering is om het voor sperma tijdens de periode dat een eitje op bevruchting wacht makkelijker te maken om binnen te dringen. [3]
    • Menstruatie : Dikke en witte afscheiding komt meestal net voor je menstruatiecyclus voor. [4]
    • Zwangerschap en kraambed : Zwangere vrouwen zien vaak een toename in afscheiding en een verandering in de samenstelling. Dit valt met name in de laatste weken voor de bevalling op, als de afscheiding dikker wordt en in hoeveelheid toeneemt. Na de geboorte ervaren vrouwen een afscheiding die 'kraamvloed' (of lochia) wordt genoemd. Deze afscheiding bestaat uit bloed, kleine klontertjes en dood weefsel uit de voering van de baarmoeder, dat zich in de loop van de zwangerschap heeft opgehoopt. Het verandert in de loop van de tijd in een waterige, roze afscheiding en stopt uiteindelijk. [5]
    • Menopauze : De gewone hoeveelheid vaginale afscheiding neemt meestal af als het oestrogeenniveau daalt. [6]
    • Seksuele opwinding : Waterige, heldere of enigszins witte afscheiding is een teken van seksuele opwinding. Het doel van deze afscheiding om de vagina tijdens seks glad te houden en te beschermen. [7]
  4. De afscheiding is de natuurlijke manier waarop je lichaam zichzelf beschermt. Schoonspoelen is bijna nooit nodig.
    • Als je het gevoel van vochtigheid op de ondergoed en kleding niet prettig vindt, zou je een inlegkruisje in je onderbroek kunnen dragen. Je kunt deze in de supermarkt, drogisterij of apotheek kopen. Je kunt, als je liever voor een goedkopere en meer natuurlijke oplossing gaat, ook je eigen inlegkruisjes maken van stukjes stof die je thuis hebt liggen of hebt gekocht.
    Advertentie
Deel 2
Deel 2 van 3:

Abnormale vaginale afscheiding zelf vaststellen

Pdf downloaden
  1. Als het er anders dan normaal uitziet, bestaat de kans dat het niet gewoon is en een symptoom van een infectie of verandering in je vagina. Een goeie vuistregel is dat je een probleem zou kunnen hebben, als de afscheiding niet helder of wit is. De meest voorkomende symptomen van een ziekteverwekker zijn onder andere: [8]
    • Witte, dikke, klonterige en jeukerige afscheiding
    • Groene, schuimende afscheiding
    • Grijzige, gelige, bruinige of groenige afscheiding
    • Vies ruikende afscheiding
    • Afscheiding die samengaat met pijn, jeuk of een branderig gevoel of bloeding
    • Afscheiding die zwaarder of dikker dan normaal is
  2. Als je de afscheiding onderzocht hebt, moet je kijken naar de aandoeningen, die abnormale afscheiding kunnen veroorzaken, en op jou van toepassing zouden kunnen zijn. Als jouw afscheiding niet als 'normaal' in de zin van kleur en samenstelling kan worden gezien, kan dit het gevolg zijn van:
    • Bacteriële vaginose : Dit is de vaakst voorkomende oorzaak van ongewone afscheiding bij vruchtbare vrouwen. [9] Bacteriële vaginose is een lichte vaginale infectie, die door 'slechte' bacteriën wordt veroorzaakt. Er zijn in feite 'goede' en slechte soorten bacteriën. De goede soorten helpen om de groei van de slechte te reguleren. Als sprake is van bacteriële vaginose is deze balans verstoort en zijn er te veel slechte bacteriën. [10] Symptomen zijn onder andere grijs-gele, glibberige en visachtig ruikende afscheiding, en ook een jeukend of branderig gevoel in de vagina. De meeste soorten afscheiding met een luchtje zijn het gevolg van bacteriële vaginose. [11]
    • Vaginale candida (gistinfectie) : Als je afscheiding wit, maar ook dik en klonterig is (denk aan boursin ), kan dit een teken zijn van een gistinfectie. Naast de andere samenstelling en kleur kan je ook een jeukerig en brandend gevoel opvallen. Gistinfecties produceren meestal geen sterke geur. Dit soort infectie is bij vrouwen de een-na-meest voorkomende vaginale infectie. De kans erop is het grootst na een antibioticakuur voor patiënten met diabetes of problemen met het afweersysteem. [12]
    • Trichomoniasis : Afscheiding met een lichtgroene gloed en met een 'schuimig' gevoel duidt meestal op trichomoniasis. Er is sprake van een infectie met trichomonas, een eencellige parasiet, die tussen sekspartners wordt overgedragen. Deze infectie, nummer drie op de lijst van infecties, die je normale vaginale afscheiding kunnen beïnvloeden, kan ook tot vaginale jeuk of pijn leiden. [13]
    • Soa's (seksueel overdraagbare aandoeningen) : De meest voorkomende soa's, chlamydia en gonorroea, hebben soms toegenomen vaginale afscheiding als enig symptoom. De karakteristieken van deze afscheiding verschillen, maar het is vaak verkleurd (d.w.z. grijs, geel, groen), dik en ruikt heel vies. Je kunt tijdens de seks ook pijn voelen of achteraf bruinige afscheiding waarnemen. [14] Bacteriële vaginose, candida en trichomoniasis kunnen ook via seks overgedragen worden.
    • Vaginale of baarmoederhalskanker : Houd je voor ogen dat kanker aan de vagina of baarmoederhals bijna nooit tot ongewone afscheiding leidt. [15]
  3. De vaginale omgeving kan door heel veel dingen worden beïnvloed.
    • Het blootstellen van de vagina aan een nieuw schoonmaakmiddel of hygiënisch product kan een effect hebben. Chemicaliën in wasmiddel of wasverzachter, crème, spoelmiddelen anticonceptieschuim of –gel kunnen de vagina en/of de huid eromheen irriteren. Medicijnen zoals antibiotica, kunnen de mogelijkheid van een infectie ook vergroten. Dit alles kan tot symptomen leiden en tot de verandering in jouw vaginale afscheiding. Denk eens terug aan wat je recentelijk hebt gebruikt en wanneer je afscheiding naar jouw idee begon te veranderen. Als je in staat bent om het aantal mogelijke oorzaken kleiner te maken, neem die dan weg en kijk of de symptomen ook weggaan. Als je bijvoorbeeld een nieuw wasmiddel bent gaan gebruiken, koop dat dan een tijdje niet en ga terug naar je oude merk. Als de symptomen verdwijnen, hebt je de schuldige misschien gevonden! Maar als je symptomen aanhouden, ook nadat je hebt nagedacht over eventuele nieuwe chemicaliën om je heen, moet je naar de dokter gaan. [16]
    • Systemische ziektes, die ook de balans in de vaginale omgeving veranderen. Vrouwen met diabetes hebben bij voorbeeld een hoger risico op schimmelinfecties (zoals gistinfecties). [17]
    • Een niet helemaal ongewone oorzaak van vaginale afscheiding met een vies luchtje is een achtergebleven en vergeten tampon. Als je denkt dat je nog een tampon in je hebt, kun je zelf op onderzoek gaan. Was eerst je handen en ga op je hurken zitten of met een voet op de rand van het bad of de wc. Voel zo diep mogelijk in je vagina of je iets vindt. Als je een tampon tegenkomt, maar het touwtje om die eruit te trekken niet kunt vinden, kun je je vinger en duim gebruiken om hem te pakken en naar buiten te trekken. Let er op dat de tampon nog min of meer intact is; als hij al uit elkaar aan het vallen is en je niet zeker weet of je alle stukjes eruit hebt gehaald, neem dan contact op met je dokter, want er mag niets achterblijven. Als je helemaal tot aan je baarmoedermond hebt gevoeld en niets bent tegengekomen, zit er naar alle waarschijnlijkheid niets. Als je nog steeds denkt dat er misschien iets diep in je vagina zit dat je niet kon vinden, neem dan contact op met je dokter, die een nauwkeuriger onderzoek kan doen. [18]
  4. Ga naar je dokter, als je na onderzoek door jezelf nog steeds vindt dat je afscheiding abnormaal is. Alhoewel het goed is om aandacht voor je lichaam en de veranderingen die het doormaakt te hebben, moet je je eigen diagnose niet als bevestiging van een specifieke aandoening beschouwen. Laat je dokter je onderzoeken, eventuele tests uitvoeren en bepalen wat er gedaan moet worden. [19]
    • De enige uitzondering hierop is als je in het verleden een gistinfectie (vaginale candida) hebt gehad en je zeker voelt over je vermogen om op basis van je eerdere ervaring zelf de diagnose te stellen. Een kuur tegen gistinfectie kun je gewoon zonder recept bij de drogist krijgen en kun je thuis gebruiken. Als de infectie hierna echter aanhoudt, is het sterk aan te bevelen om naar je dokter te gaan.
    Advertentie
Deel 3
Deel 3 van 3:

Onderzocht en getest worden

Pdf downloaden
  1. Je moet naar de dokter gaan, zodra je merkt of vermoedt dat je vaginale afscheiding niet gewoon is. Wees erop voorbereid om de kleur en samenstelling te beschrijven en ook hoe vaak de afscheiding zich voordoet.
    • Als je op het moment menstrueert, kun je voordat je naar de dokter gaat als het even kan het beste wachten totdat je cyclus voorbij is. Maar als sprake is van heel specifieke symptomen, moet je zo snel mogelijk een afspraak maken, ook al ben je ongesteld.
    • Als je naar de huisartsenpost gaat en niet naar je eigen dokter, moet je waarschijnlijk je hele medische geschiedenis vertellen.
  2. Je moet het bijvoorbeeld aan je dokter laten weten, als je vermoed dat je zwanger bent of dat je recent onbeschermde seks (d.w.z. zonder condoom) hebt gehad.
  3. [20] Je dokter zal op basis van je symptomen besluiten tot een gedeeltelijk of volledig bekkenonderzoek. Een volledig onderzoek houdt onderzoek van de externe en interne vrouwelijke bekkenorganen in:
    • Het externe onderzoek — Je dokter zal je vaginamond en de vouwen van je schaamspleet onderzoeken. De dokter kijkt met name naar ongewone afscheiding, cysten, genitale wratten, irritatie of andere aandoeningen.
    • Het interne onderzoek (a) — Het interne onderzoek bestaat uit twee delen: het speculumonderzoek en het bimanueel onderzoek. Tijdens het speculumonderzoek, steekt de dokter voorzichtig een met glijmiddel gladgemaakt, metalen of plastic speculum in je vagina. Als het speculum open gaat worden de wanden van de vagina gescheiden. Dit doet geen pijn, maar kan wel een beetje vervelend voelen. Laat het je dokter weten, als je wel pijn voelt. Ze kan misschien de grootte of positie van het speculum een beetje aanpassen. Als sprake is van aanzienlijke vaginale afscheiding, wordt het maken van een uitstrijkje (wat op dit moment meestal wordt gedaan) uitgesteld, omdat de resultaten van het uitstrijkje beïnvloed kunnen worden. Als dit het geval is, moet je, zodra de infectie is verdwenen, terugkomen voor een uitstrijkje. Bij een uitstrijkje wordt met een heel kleine spatel een klein monster van de cellen van je baarmoedermond genomen. Dit monster wordt onderzocht of te zien of er sprake is van kanker- of prekankercellen op de baarmoedermond. Er zou ook een monster van de afscheiding van de baarmoedermond kunnen worden genomen om op SOAs te testen. Tenslotte zal de dokter de pH van je vagina bepalen en voor onderzoek monsters nemen van de vaginale afscheiding. [21]
    • Het interne onderzoek (b) — De tweede test, het bimanueel onderzoek, betekent dat je dokter, met handschoenen, een of twee vingers in je vagina steekt, terwijl ze met de andere hand zachtjes op je onderbuik drukt. Zo kan de omvang, vorm en positie van de baarmoeder en eileiders worden nagekeken, welke van invloed kunnen zijn op je vruchtbaarheid en gezondheid. Een vergrote baarmoeder kan bijvoorbeeld op zwangerschap, maar ook op fibromen, duiden, terwijl pijn of gevoeligheid rond de adnex (eileiders, eierstokken) tijdens het onderzoek kan wijzen op infectie, of cysten. [22]
    • Soms voert de dokter, als onderdeel van een bekkenonderzoek, ook een rectaal onderzoek uit. In dat geval steekt de dokter, met handschoenen, een vinger in je rectum om te voelen of sprake is van tumoren of andere afwijkingen. [23]
  4. Na het onderzoek, zal je dokter alle monsters voor onderzoek naar het laboratorium sturen. De belangrijkste test van monsters van vaginale afscheiding is microscopisch onderzoek. Soms blijft dit beperkt tot het mengen van een monster van de vaginale afscheiding met een zoutoplossing en onderzoek via de microscoop. Dit kan vaak op de praktijk van de dokter worden gedaan. In dat geval heb je direct de uitslag beschikbaar. [24]
    • Het monster zal nauwkeurig op medium en hoge kracht worden onderzocht op trichomonas, epitheelcellen en gist. Trichomonas zijn vloeibare, platte organismes, die te herkennen zijn aan hun karakteristieke draaiende beweging. Epitheelcellen zijn over het algemeen cellen, waarvan de aanwezigheid in het monster duidt op de bacteriële vaginose. Gist, tenslotte, kan worden onder de microscoop worden geïdentificeerd als ontkiemende of vertakkende vormen en duiden op een gistinfectie. De aanwezigheid van gist kan ook met een uitstrijkje worden vastgesteld. [25]
  5. Zorg er voor dat je weet wanneer je de uitslagen van deze tests kunt verwachten, zodat je een nieuwe afspraak met je dokter kunt maken om indien nodig een behandelplan op te stellen. [26]
    Advertentie

Tips

  • Een heet bad met schoon water zonder zeep kan soms helpen bij vervelende symptomen van afscheiding, als die niet door een infectie of ziekte wordt veroorzaakt.
  • Heldere afscheiding is normaal als je opgewonden bent.
Advertentie

Over dit artikel

Deze pagina is 15.698 keer bekeken.

Was dit artikel nuttig?

Advertentie