Pdf downloaden
Pdf downloaden
Als je in de VS of Canada praat met iemand die doof is, dien je je als eerste voor te stellen. Dit artikel laat je zien hoe je je naam zegt in American Sign Language (ASL), de gebarentaal die men in de Verenigde Staten en Canada gebruikt. Er bestaat een universele gebarentaal, maar die wordt zelden gebruikt en is geen betrouwbaar communicatiemiddel.
Stappen
-
Gebaar 'Hoi'. Maak een gesloten '5'-handvorm (open palm, vingers tegen elkaar). Zet je duim tegen de zijkant van je hoofd en trek je hand weg, als in een 'saluut'.
- Je kunt ook naast je hoofd een kleine zwaaibeweging maken.
-
Gebaar 'mijn'. Leg je hand in het midden op je borst. Tik jezelf niet op de borst.
- Sommige mensen wijzen liever en raken met hun wijsvinger hun borstbeen aan. Beide gebaren worden gebruikt, alhoewel deze laatste eigenlijk 'ik' betekent. [1] X Bron
-
Gebaar 'naam'. Strek je wijs- en middelvinger, terwijl de rest van je vingers gebogen blijven, alsof je de 'u' aan het vingerspellen bent. Draai ze op hun zijkant met de wijsvinger boven. Leg de vingers van je dominante hand bovenop de vingers van je andere hand en tik twee keer. Dit maakt een soort x-vorm, recht voor je.
-
Vingerspel je naam. Spel je naam nu met je vingers. Hou je hand stabiel voor je. Vingerspel in een gelijkmatig tempo; het is belangrijker om vloeiend dan snel te bewegen.
- Pauzeer kort tussen woorden als je je volledige naam spelt.
- Als je naam twee dezelfde letters achter elkaar heeft, 'open' en 'sluit' je je hand om de letter te herhalen. Voor letters die niet makkelijke herhaald kunnen worden (zoals de m's in Emma), kun je in plaats daarvan je hand een klein stukje opzij bewegen voor de tweede letter, zonder de handvorm te veranderen. Of kaats hem 'bovenop' de vorige letter.
-
Hou het één geheel. Oefen dit op een vloeiende manier: 'Hoi, mijn naam is'. Hou de woorden in deze precieze volgorde.
- Het werkwoord 'zijn' bestaat niet in ASL. [2] X Bron Probeer niet om 'is' in de zin te vingerspellen.
-
Voeg lichaamstaal toe om emotie te tonen. Lichaam- en gezichtsuitdrukkingen zijn heel erg belangrijk voor ASL. Gebaren zonder je gezicht en houding aan te passen is net alsof je heel monotoon spreekt en het is dan veel moeilijker om met je te converseren.
- Probeer, als je je naam gebaart, om een open blik te houden. Zet een klein glimlachje op en open je ogen iets wijder. Tegen de tijd dat je 'mijn' gebaart, moet je hoofd een klein beetje scheef en begripvol staan. Maak oogcontact met degene met wie je gebaart.
-
Voeg je naamgebaar toe (optioneel). Naamgebaren, die hieronder worden besproken, zijn niet noodzakelijk om je voor te stellen. Als je formeel wordt voorgesteld, hou je je normaal gesproken bij de vingerspelling. Een naamgebaar kan later aan de orde komen, als het informeler is. Maar als je op een informele manier wordt voorgesteld, bijvoorbeeld door een wederzijdse vriend, kun je introductie wijzingen in 'Hoi, mijn naam (je naam in vingerspelling).'Advertentie
-
Begin met vingerspellen. Op dit punt kun je jezelf, omdat je nog geen naamgebaar hebt, voorstellen door je gesproken naam te vingerspellen. Leer dus eerst hoe je in ASL moet vingerspellen op wikiHow, online video's, of van iemand die doof is. Je naam spellen betekent eenvoudigweg dat je elke letter achter elkaar spelt. Oefen dit totdat je in een regelmatig tempo, met je hand in dezelfde positie voor je, kunt spellen.
- Gebarentalen zijn niet op alfabetten gebaseerd, dus het is niet belangrijk om de meeste woorden (gebaren) te spellen. Vingerspellen is handig in situaties zoals deze, als je een bepaald woord (zoals je naam) moet spellen dat geen gebaar heeft.
- Als je naam kort is en makkelijk te spellen met je vingers, kan dit je vaste naam zijn.
-
Leer meer over naamgebaren. Jouw 'naamgebaar' is een speciaal woord dat ook speciaal voor jou is bedacht. Je kunt een Engelse naam niet in een naamgebaar vertalen. Het is aan de dove gebruikers van gebarentaal om een naam voor je te bedenken, als ze vinden dat je deel van hun gemeenschap uitmaakt. Hier volgen een aantal patronen die naamgebaren vaak volgen.
- Het willekeurige naamgebaar:
Een vaak gebruikte manier om een naamgebaar te maken is om een hand in de met de vinger gespelde vorm van de eerste letter van je naam te houden. Tik deze letter een paar keer tegen een bepaald deel van je lichaam, meestal je voorhoofd, wang, kin, schouder of borst. Je kunt je hand ook tussen twee posities heen en weer bewegen, of heen en weer bewegen in het 'neutrale gedeelte' vlak voor je borst.
- Er is geen vaststaande reden om een bepaalde plek te kiezen en daarom wordt deze vorm van een naamgebaar 'willekeurig' genoemd. [3] X Bron
- Het beschrijvende naamgebaar: Deze naamgebaren verwijzen naar een bepaalde, vaak overduidelijke, lichamelijke kakakteristiek. [4] X Bron Je zou je hand bijvoorbeeld langs een litteken op je gezicht kunnen vegen of je vingers bij je hals naar beneden draaien om te verwijzen naar je lange haar. Mensen die beginnen met gebarentaal prefereren deze vaak boven willekeurige gebaren omdat ze leuker lijken. Het is alleen wel vaak moeilijker om er zelf een te bedenken. Gebarentalen gebruiken visuele grammatica, waardoor vorm, plaats en beweging worden beperkt. Het woord dat jij hebt bedacht zou er, tenzij je ASL hebt geleerd of het al heel lang gebruikt, helemaal niet als een woord kunnen uitzien.
- Het hybride naamgebaar: Er is nog een derde soort naamgebaar: een gebaar dat verwijst naar een specifieke karakteristiek, maar ook de handvorm van de eerste letter van je naam gebruikt. Hoewel dove mensen er vaak gebruik van maken, wordt het door sommige mensen gezien als een moderne, horende introductie, die niet past bij het traditionele systeem van naamgeven. [5] X Bron Het zou heel goed kunnen dat een doof iemand je uiteindelijk een hybride naam geeft. Je zou, wanneer je zelf probeert om er een te bedenken, als vervelend of bot kunnen overkomen, nog meer dan als je een andere soort naam zou bedenken.
- Het willekeurige naamgebaar:
Een vaak gebruikte manier om een naamgebaar te maken is om een hand in de met de vinger gespelde vorm van de eerste letter van je naam te houden. Tik deze letter een paar keer tegen een bepaald deel van je lichaam, meestal je voorhoofd, wang, kin, schouder of borst. Je kunt je hand ook tussen twee posities heen en weer bewegen, of heen en weer bewegen in het 'neutrale gedeelte' vlak voor je borst.
-
Laat je als het even kan door iemand die doof is een naam geven – bedenk niet je eigen naamgebaar. Als een doof persoon je een naamgebaar geeft, heeft hij of zij besloten dat je deel uitmaakt van de dovengemeenschap. Dit is een belangrijk moment voor iemand die niet vanaf z'n geboorte gebruik maakt van gebarentaal en het kan soms jaren duren voordat zoiets gebeurt. Zelfs als dit argument je niet overtuigt, kleven er verschillende risico's aan het bedenken van je eigen naamgebaar: [6] X Bron
- Je zou een handvorm kunnen gebruiken die moeilijk te volgen is, of in strijd is met grammaticaregels. ('Hoi, mijn naam is Zzxqbub.')
- Je zou een gebaar kunnen bedenken dat er als een scheldwoord uitziet.
- Iemand uit de buurt zou het naamgebaar al kunnen gebruiken.
- Je naamgebaar zou er als de naam van een bekend iemand uit kunnen zien. (Stel je voor dat een buitenstaander de naam Martin Luther King probeert in te pikken.)
- Het is ook in strijd met de dovencultuur dat een horend persoon zijn eigen naamgebaar bedenkt.
-
Kijk hoe namen veranderen en zich vermenigvuldigen. Als je ASL leert en ervaren gebruikers leert kennen, zou het je kunnen opvallen dat met verschillende naamgebaren naar mensen wordt verwezen. Dit gebeurt meestal als ze een naamgebaar vanuit verschillende gemeenschappen krijgen. [7] X Bron Een naamgebaar kan ook in de loop van de tijd veranderen van plaats of handvorm om het te onderscheiden van een gelijkluidende naam, of sneller uitgevoerd worden, of gedeeltelijk aangepast om een pijnlijke of niet-relevante verwijzing te verwijderen.Advertentie
Tips
- Er zijn honderden gebarentalen op de wereld. [8] X Bron De American Sign Language en vingerspelling die hier is beschreven wordt vooral in de Verenigde Staten en Canada gebruikt. De discussie over de culturele betekenis rond naamgebaren hoort ook vooral bij die landen.
- Als je gebarentaal gebruikt, ga er dan niet vanuit dat iemand die doof is ook kan liplezen. Zelfs een ervaren liplezer begrijpt maar ongeveer 30% van wat er wordt gezegd. [9] X Bron
- Zonder hoofdletter verwijst doof naar het fysieke gehoorverlies, met een hoofdletter naar de dovengemeenschap en -cultuur.
- Gebruik lichaamstaal, om uit te drukken wat je zegt in gebaren. Je kunt bijvoorbeeld laten zien dat je van iets niet houdt door je neus op te trekken, maar dat je ergens een hekel aan hebt door minachtend te kijken.
- Maak je bij eenvoudige zinnen niet druk om je gezichtsuitdrukking. Alles wat je bij 'hallo' nodig hebt is een glimlach.
Advertentie
Waarschuwingen
- Dove kinderen en jongeren vinden het vaak leuk om een naamgebaar voor iemand te bedenken, maar ze zouden meer door de lol dan de praktijk gemotiveerd kunnen zijn. Je zou met een minder flatteuze naam opgescheept kunnen raken, of met een naam die lastig met een gebaar is uit te beelden.
Advertentie
Bronnen
- ↑ https://www.youtube.com/watch?v=liz9iWVKauo
- ↑ http://www.handspeak.com/lesson/index.php?id=47
- ↑ https://www.youtube.com/watch?v=9hHt3wzxXjc
- ↑ https://www.youtube.com/watch?v=9hHt3wzxXjc
- ↑ http://www.lifeprint.com/asl101/pages-layout/namesigns.htm
- ↑ http://www.lifeprint.com/asl101/pages-layout/namesigns.htm
- ↑ http://www.lifeprint.com/asl101/pages-layout/namesigns3.htm
- ↑ http://wfdeaf.org/our-work/focus-areas/sign-language
- ↑ http://www.michdhh.org/assistive_devices/speechreading.html
Over dit artikel
Deze pagina is 5.456 keer bekeken.
Advertentie
Meld je aan voor de gratis nieuwsbrief van wikiHow!
Je vindt dan elke week handige handleidingen in je inbox.
Meld me aan!
