ดาวน์โหลดบทความ
ดาวน์โหลดบทความ
ระบบสุริยะประกอบด้วยดวงอาทิตย์และดาวเคราะห์ 8 ดวงโคจรรอบดวงอาทิตย์ ดาวเคราะห์เหล่านี้ได้แก่ ดาวพุธ ดาวศุกร์ โลก ดาวอังคาร ดาวพฤหัสบดี ดาวเสาร์ ดาวยูเรนัส และดาวเนปจูน การวาดระบบสุริยะนั้นง่าย หากเรารู้ขนาดและลำดับของดาวเคราะห์อย่างถูกต้อง การวาดระบบสุริยะทำให้เราได้เรียนรู้คุณสมบัติของวัตถุท้องฟ้าที่โลกจัดอยู่ในกลุ่มนี้ด้วย เรายังสามารถรย่อระยะห่างระหว่างดาวเคราะห์และดวงอาทิตย์เพื่อวาดระบบสุริยะได้ด้วย
ขั้นตอน
-
วาดดวงอาทิตย์ที่มุมบนซ้ายของหน้ากระดาษ. ดวงอาทิตย์มีขนาดใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะ ฉะนั้นเราต้องวาดวงกลมให้มีขนาดใหญ่เพื่อแทนดวงอาทิตย์ จากนั้นใช้สีส้ม สีเหลือง และสีแดงระบายวงกลมวงใหญ่นั้นเพื่อแทนแก๊สร้อนที่เป็นส่วนประกอบของดวงอาทิตย์ อย่าลืมเหลือพื้นที่ว่างให้เพียงพอที่จะวาดดาวเคราะห์ทั้งแปดดวงด้วย [1] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง
- ดวงอาทิตย์ประกอบด้วยก๊าซฮีเลียมและก๊าซไฮโดรเจนเป็นส่วนใหญ่และเปลี่ยนก๊าซไฮโดรเจนเป็นก๊าซฮีเลียมด้วยกระบวนการที่เรียกว่าปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิวชัน
- เราจะวาดดวงอาทิตย์ด้วยตนเองหรือใช้วัตถุที่เป็นวงกลมหรือวงเวียนช่วยในการวาดดวงอาทิตย์ก็ได้
-
วาดดาวพุธที่ด้านขวาของดวงอาทิตย์. ดาวพุธเป็นดาวเคราะห์ที่เล็กที่สุดในระบบสุริยะและอยู่ใกล้ดวงอาทิตย์มากที่สุด ในการวาดดาวพุธให้วาดวงกลมขนาดเล็ก (อย่าลืมว่าเราต้องวาดดาวพุธให้มีขนาดเล็กกว่าดาวเคราะห์ดวงอื่นๆ) และใช้สีเทาแก่ระบายวงกลมวงเล็กนั้น
- ดาวพุธมีแกนที่เป็นของเหลวและเปลือกชั้นนอกเป็นของแข็งเช่นเดียวกับโลก [2] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง
-
วาดดาวศุกร์ที่ด้านขวาของดาวพุธ. ดาวศุกร์อยู่ใกล้ดวงอาทิตย์เป็นอันดับที่สองและมีขนาดใหญ่กว่าดาวพุธ ใช้สีน้ำตาลและสีเหลืองระบายดาวศุกร์ให้มีสีน้ำตาลอมเหลือง
- ดาวศุกร์มีสีน้ำตาลอมเหลืองเพราะมีกลุ่มเมฆซัลเฟอร์ไดออกไซด์ปกคลุมพื้นผิว อย่างไรก็ตามหากเราสามารถเดินทางผ่านหมู่เมฆและดูที่พื้นผิวจริงของดาวศุกร์ จะเห็นพื้นผิวมีสีแดงอมน้ำตาล [3] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง
-
วาดโลกที่ด้านขวาของดาวศุกร์. โลกและดาวศุกร์มีขนาดใกล้เคียงกันมาก (ดาวศุกร์มีเส้นผ่าศูนย์กลางน้อยกว่าโลกแค่ 5% เท่านั้น) ฉะนั้นเราต้องวาดโลกให้มีขนาดใหญ่กว่าดาวศุกร์เพียงเล็กน้อยเท่านั้น [4] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง จากนั้นใช้สีเขียวระบายส่วนที่เป็นทวีปและใช้สีน้ำเงินระบายส่วนที่เป็นมหาสมุทร เหลือพื้นที่สีขาวไว้ในวงกลมด้วยเพื่อให้เป็นหมู่เมฆในบรรยากาศของโลก
- สาเหตุหนึ่งที่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่บนโลกแต่ไม่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่บนดาวคราะห์ดวงอื่นในระบบสุริยะ (ที่นักวิทยาศาสตร์รู้) เพราะโลกอยู่ห่างจากดวงอาทิตย์อย่างพอเหมาะ โลกไม่อยู่ใกล้ดวงอาทิตย์มากเกินไปจนอุณหภูมิร้อนจัด แต่ก็ไม่อยู่ห่างไกลมากจนทุกอย่างกลายเป็นน้ำแข็งหมดเช่นกัน [5] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง
-
วาดดาวอังคารที่ด้านขวาของโลก. ดาวอังคารเป็นดาวที่มีขนาดเล็กเป็นอันดับสองในระบบสุริยะ ฉะนั้นเราต้องวาดดาวอังคารให้มีขนาดใหญ่กว่าดาวพุธเล็กน้อยแต่มีขนาดเล็กกว่าดาวศุกร์และโลก จากนั้นใช้สีแดงและสีน้ำตาลระบายดาวอังคารจนดาวเคราะห์ดวงนี้มีสีสนิม [6] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง
- ดาวอังคารมีสีแดงแบบสีสนิมเหล็กเพราะมีเหล็กออกไซด์ปกคลุมพื้นผิวของดาวเคราะห์ดวงนี้อยู่ เหล็กออกไซด์ยังทำให้ดาวอังคารมีสีแดงเลือดและสีสนิมเหล็กด้วย [7] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง
-
วาดดาวพฤหัสบดีที่ด้านขวาของดาวอังคาร. ดาวพฤหัสบดีเป็นดาวเคราะห์ที่ใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะ เราจึงต้องวาดดาวพฤหัสบดีให้มีขนาดใหญ่กว่าดาวเคราะห์ดวงอื่นๆ แต่ขนาดของดาวพฤหัสบดีต้องเล็กกว่าดวงอาทิตย์เพราะดวงอาทิตย์มีขนาดใหญ่กว่าประมาณ 10 เท่า เราจะใช้สีแดง สีส้ม สีเหลือง และสีน้ำตาลระบายดาวพฤหัสบดีเพื่อแทนสารเคมีต่างๆ ในบรรยากาศของดาวเคราะห์ดวงนี้ [8] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง
รู้หรือไม่? สีของดาวพฤหัสบดีเปลี่ยนไปตามสภาพอากาศ พายุใหญ่ในบรรยากาศพัดสารเคมีและวัตถุที่ซ่อนอยู่ขึ้นมาที่พื้นผิว ทำให้สีของดาวเคราะห์ดวงนี้เปลี่ยนแปลงไป
-
วาดดาวเสาร์ที่ด้านขวาของดาวพฤหัสบดี. ดาวเสาร์มีขนาดเล็กว่าดาวพฤหัสบดี แต่มีขนาดใหญ่กว่าดาวเคราะห์ดวงอื่นๆ ในระบบสุริยะ ฉะนั้นเราต้องวาดดาวเสาร์ให้มีขนาดใหญ่กว่าดาวเคราะห์ 4 ดวงแรกที่วาดไปแล้ว ใช้สีเหลือง สีเทา สีน้ำตาล และสีส้มระบายดาวเสาร์และวงแหวนของดาวเสาร์
- ดาวเสาร์ไม่เหมือนดาวเคราะห์ดวงอื่นตรงที่มีวงแหวนล้อมรอบดาวเคราะห์ดวงนี้ วงแหวนนี้เกิดจากการมีวัตถุแตกในวงโคจรและติดอยู่ในแรงโน้มถ่วงของดาวเสาร์ [9] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง
-
วาดดาวยูเรนัสที่ด้านขวาของดาวเสาร์. ดาวยูเรนัสเป็นดาวเคราะห์ที่ใหญ่เป็นอันดับสามในระบบสุริยะ ฉะนั้นเราต้องวาดดาวยูเรนัสให้มีขนาดเล็กกว่าดาวพฤหัสบดีและดาวเสาร์ แต่ต้องมีขนาดใหญ่กว่าดาวเคราะห์ดวงอื่นๆ ที่เหลือ ดาวยูเรนัสประกอบด้วยน้ำแข็งเป็นส่วนใหญ่ ฉะนั้นเราจะใช้สีฟ้าระบายดาวยูเรนัส [10] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง
- ดาวยูเรนัสไม่เหมือนดาวเคราะห์ในระบบสุริยะส่วนใหญ่ตรงที่ดาวยูเรนัสไม่มีแกนหลอมเหลวเป็นหิน แกนของดาวยูเรนัสประกอบด้วยน้ำแข็ง น้ำ และก๊าซมีเทนเป็นส่วนใหญ่
-
วาดดาวเนปจูนที่ด้านขวาของดาวยูเรนัส. ดาวเนปจูนเป็นดาวเคราะห์ดวงที่แปดและดวงสุดท้ายของระบบสุริยะ (ดาวพลูโตเคยได้รับการจัดเป็นดาวเคราะห์ดวงที่เก้า แต่ถูกจัดประเภทใหม่ให้เป็นดาวเคราะห์แคระ) ดาวเนปจูนเป็นดาวเคราะห์ที่ใหญ่เป็นอันดับสี่ ฉะนั้นจึงมีขนาดเล็กกว่าดาวพฤหัสบดี ดาวเสาร์ และดาวยูเรนัส แต่มีขนาดใหญ่กว่าดาวเคราะห์ดวงอื่นที่เหลือ ใช้สีน้ำเงินเข้มระบายดาวเนปจูน [11] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง
- บรรยากาศของดาวเนปจูนประกอบไปด้วยก๊าซมีเทน ก๊าซมีเทนดูดกลืนแสงสีแดงจากดวงอาทิตย์และสะท้อนแสงสีน้ำเงิน นี้เป็นสาเหตุที่ทำให้เราเห็นดาวเนปจูนมีสีน้ำเงิน
-
วาดเส้นทางโคจรของดาวเคราะห์แต่ละดวง. ดาวเคราะห์ทุกดวงในระบบสุริยะโคจรรอบดวงอาทิตย์ ในการวาดเส้นทางโคจรของดาวเคราะห์ให้ลากเส้นโค้งออกจากส่วนบนสุดและส่วนล่างสุดของดาวเคราะห์แต่ละดวง ลากเส้นโค้งของวงโคจรเข้าหาดวงอาทิตย์จนไปสิ้นสุดที่ขอบกระดาษเพื่อแสดงให้เห็นว่าดาวเคราะห์แต่ละดวงเดินทางรอบดวงอาทิตย์ [12] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง
- อย่าให้วงโคจรของดาวเคราะห์แต่ละดวงที่เราวาดตัดกัน
โฆษณา
-
แปลงระยะห่างระหว่างดาวเคราะห์กับดวงอาทิตย์ให้เป็นหน่วยดาราศาสตร์. ถ้าเราต้องการแสดงระยะห่างระหว่างดาวเคราะห์กับดวงอาทิตย์อย่างแม่นยำ เราต้องแปลงระยะห่างให้เป็นหน่วยดาราศาสตร์(AU) ดาวเคราะห์แต่ละดวงมีระยะห่างจากดวงอาทิตย์ในหน่วย AU ดังนี้ [13] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง
- ดาวพุธ: 0.39 AU
- ดาวศุกร์: 0.72 AU
- โลก: 1 AU
- ดาวอังคาร: 1.53 AU
- ดาวพฤหัสบดี: 5.2 AU
- ดาวเสาร์: 9.5 AU
- ดาวยูเรนัส: 19.2 AU
- ดาวเนปจูน: 30.1 AU
-
เลือกมาตราส่วนที่จะใช้ในการย่อระยะห่าง. เราจะให้ 1 เซนติเมตร = 1 AU หรือ 1 นิ้ว = 1 AU หรือจะใช้หน่วยอื่นหรือเลขจำนวนอื่นมาเป็นมาตราส่วนของเราก็ได้ อย่างไรก็ตามอย่าลืมว่ายิ่งใช้หน่วยใหญ่และตัวเลขมีค่ามากเท่าไหร่ เราก็ยิ่งต้องใช้กระดาษวาดรูปแผ่นใหญ่ขึ้นเท่านั้น [14] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง
เคล็ดลับ: ถ้าเป็นกระดาษขนาดมาตรฐาน กำหนดมาตราส่วนให้ 1 เซนติเมตร = 1 AU ก็น่าจะเหมาะสมแล้ว ถ้าเรากำหนดให้ 1 AU มีความยาวมากกว่านั้น เราอาจต้องใช้กระดาษแผ่นใหญ่
-
ใช้มาตราส่วนแปลงหน่วยของระยะห่างระหว่างดาวเคราะห์กับดวงอาทิตย์. ในการแปลงหน่วยระยะห่างเราจะนำระยะห่างระหว่างดาวเคราะห์กับดวงอาทิตย์ในหน่วย AU มาคูณกับตัวเลขหน้าหน่วยใหม่ จากนั้นเขียนระยะห่างในหน่วยใหม่ลงไปในกระดาษ [15] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง
- ตัวอย่างเช่น ถ้ามาตราส่วนของของเราคือ 1 เซนติเมตร = 1 AU ให้นำระยะห่างมาคูณกับ 1 เพื่อแปลงหน่วย เนื่องจากดาวเนปจูนอยู่ห่างจากดวงอาทิตย์ 30.1 AU เมื่อแปลงระยะห่างให้เป็นหน่วยเซนติเมตรเพื่อนำมาใช้ในการวาดระบบสุริยะแล้ว ก็จะกลายเป็น 30.1 เซนติเมตร
-
นำระยะห่างที่ย่อส่วนแล้วมาใช้ในการวาดระบบสุริยะ. เริ่มจากวาดดวงอาทิตย์ลงในกระดาษ จากนั้นใช้ไม้บรรทัดวัดและทำเครื่องหมายแสดงระยะห่างจากดวงอาทิตย์ถึงดาวเคราะห์แต่ละดวงแบบย่อส่วน เมื่อทำเสร็จแล้ว วาดดาวเคราะห์ทับเครื่องหมายที่ทำไว้ [16] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง
- เขียนมาตราส่วนที่ใช้ตรงไหนสักแห่งบนภาพ เราจะได้รู้อย่างชัดเจนว่าดาวเคราะห์แต่ละดวงอยู่ห่างจากดวงอาทิตย์เท่าไหร่
โฆษณา
สิ่งของที่ใช้
- กระดาษ
- ดินสอ
- สีไม้
- วงเวียน (มีหรือไม่มีก็ได้)
ข้อมูลอ้างอิง
- ↑ http://coolcosmos.ipac.caltech.edu/ask/4-What-is-the-Sun-made-of-
- ↑ https://www.universetoday.com/34021/what-is-mercury-made-of/
- ↑ https://www.universetoday.com/46436/what-color-is-venus/
- ↑ https://nineplanets.org/venus.html
- ↑ http://scienceline.ucsb.edu/getkey.php?key=1075
- ↑ https://www.space.com/16871-how-big-is-mars.html
- ↑ https://www.space.com/16999-mars-red-planet.html
- ↑ https://www.universetodaูy.com/15152/color-of-jupiter/
- ↑ http://coolcosmos.ipac.caltech.edu/ask/107-How-did-Saturn-get-its-rings-
- ↑ https://www.space.com/18706-uranus-composition.html
- ↑ https://www.space.com/18924-how-big-is-neptune.html
- ↑ https://www.edrawsoft.com/template-solar-system.php
- ↑ https://studyres.com/doc/13494502/activity-%E2%80%93-scale-drawing-of-the-solar-system
- ↑ https://studyres.com/doc/13494502/activity-%E2%80%93-scale-drawing-of-the-solar-system
- ↑ https://studyres.com/doc/13494502/activity-%E2%80%93-scale-drawing-of-the-solar-system
- ↑ https://studyres.com/doc/13494502/activity-%E2%80%93-scale-drawing-of-the-solar-system
โฆษณา
