ดาวน์โหลดบทความ
ดาวน์โหลดบทความ
พวกที่หลงตัวเองเป็นกลุ่มคนที่เราอาจรับมือได้ยาก จิตใจของคนกลุ่มนี้จะคิดแต่เรื่องของตนเอง ไม่ใส่ใจความรู้สึกของคนรอบข้าง โลกของคนหลงตัวเองจะมีแค่ตัวเขาเท่านั้นที่สำคัญที่สุด ไม่มีสิ่งไหนที่สำคัญยิ่งกว่า มีอยู่หลายสถานการณ์ที่ทำให้ใครสักคนเป็นโรคหลงตัวเองและโรคหลงตัวเองก็มีอยู่หลายแบบ บทความนี้จะแนะนำวิธีการที่เราสามารถทำได้เมื่อต้องอยู่ร่วมกับบุคคลใดก็ตามที่ชอบหลงตัวเอง
ขั้นตอน
-
รู้ว่าคนที่เป็นโรคหลงตัวเองมีอาการอย่างไร. ก่อนที่จะเริ่มบอกว่าใครเป็นโรคหลงตัวเอง เราต้องพึงระลึกไว้ว่ามีคนมากมายที่อาจมีอาการคล้ายเป็นโรคหลงตัวเอง แต่ความจริงแล้วไม่ได้เป็นโรคนี้ แต่การรู้ว่าอาการของโรคหลงตัวเองมีอะไรบ้างสามารถช่วยเราให้หลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับคนพวกนี้ได้และสามารถรับมือกับคนรู้จักที่เป็นโรคนี้ได้- คนที่เป็นโรคหลงตัวเองจะไม่เข้าใจความรู้สึกของผู้อื่น นี่เป็นข้อบ่งชี้สำคัญซึ่งเป็นยิ่งกว่าการเอาแต่สนใจเรื่องของตนเอง คนที่เป็นโรคหลงตัวเองไม่สามารถเข้าใจมุมมองของผู้อื่นได้เลยและไม่สามารถรู้สึกในแบบที่ผู้อื่นรู้สึก หมายถึงคนที่เป็นโรคนี้จะกระทำอะไรสักอย่างเพื่อช่วยตนเองเท่านั้น ตัวอย่างเช่น ถ้ามีใครได้เลื่อนตำแหน่งใหญ่ แทนที่คนคนนั้นจะแสดงความยินดีกับคนที่ได้รับเลื่อนตำแหน่ง เขากลับเรียกร้องความสนใจให้ตนเองด้วยการบอกว่าตนควรได้เลื่อนตำแหน่งแทนหรือเล่าเรื่องดีๆ ซึ่งเคยเกิดขึ้นกับตนเองมาแล้วแทน [1] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง
- คนที่เป็นโรคหลงตัวเองเข้าใจการกระทำของตนเองแค่เพียงเล็กน้อยหรือไม่เข้าใจเลย คนพวกนี้ต้องการได้รับคำชื่นชมอยู่เสมอ รู้สึกว่าตนมีสิทธิ์ที่จะได้รับการปฏิบัติอย่างดีที่สุด และทุกคนในชีวิตต้องยอมเขาโดยไม่มีข้อแม้
- ถ้าอยากรู้ว่าเรากำลังอยู่กับคนที่เป็นโรคหลงตัวเองหรือเปล่า ให้ลองตั้งคำถามเหล่านี้กับตนเองดู บุคคลต้องสงสัยชอบทำตัวราวกับว่าโลกทั้งใบหมุนรอบตัวเขาหรือเปล่า ต้องได้รับคำชมก่อนถึงจะสนใจเราหรือเปล่า รู้สึกว่าตนเองถูกมองข้ามความรู้สึกอยู่หรือเปล่า บทสนทนามักจะหันเหไปทางเรื่องของเขาหรือเปล่า ถ้าคำตอบของคำถามเหล่านี้คือ “ใช่” แสดงว่าเรากำลังรับมือกับคนที่ชอบหลงตัวเอง
-
รู้ว่าตนเองต้องการอะไร. [2] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง ถ้าเรากำลังต้องการใครสักคนที่สามารถช่วยเหลือและเข้าใจซึ่งกันและกันได้ จำกัดการปฏิสัมพันธ์กับคนที่หลงตัวเองน่าจะดีที่สุด และเลือกคนที่สามารถให้ในสิ่งที่เราต้องการได้ ในทางกลับกันถ้าเราคิดว่าคนหลงตัวเองคนนั้นเป็นคนน่าสนใจหรือน่าตื่นเต้นเร้าใจสำหรับเราและเราไม่ต้องการความช่วยเหลืออะไรเป็นพิเศษ มิตรภาพและความสัมพันธ์ระหว่างเราและเขาก็จะพัฒนาไปเองตามกาลเวลา
- เราต้องแน่ใจว่าเราไม่ได้กำลังทำร้ายตนเองอยู่ด้วยการคบกับคนหลงตัวเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเรามีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับคนแบบนี้ (คนคนนั้นเป็นคู่ชีวิตหรือเป็นพ่อแม่เรา) เพราะเวลาของเราจะถูกเขาเบียดบังเอาไปมาก
- ถ้าเห็นว่าตนเองเหนื่อยล้ากับการต้องพยายามทำตามความต้องการของคนที่หลงตัวเอง (คนพวกนี้ต้องการเหตุผล การยกยอ การเอาใจใส่อยู่เสมอ และความอดทนมาก) คงต้องกลับมานั่งใคร่ครวญถึงความสัมพันธ์กับคนแบบนี้สักที ถ้าถูกเขาข่มเหง (ถูกบงการ ถูกพูดจาทับถมใส่ ถูกปฏิบัติราวกับว่าเราไม่มีค่า) เราต้องออกจากความสัมพันธ์แบบนี้ทันที เพราะความสัมพันธ์แบบนี้เป็นอันตรายต่อสุขภาพของเรา
-
ยอมรับสิ่งที่คนแบบนี้เป็น. ถ้าบุคคลนี้เป็นคนที่สำคัญสำหรับเรามากจริงๆ เราก็ต้องยอมรับว่าการหลงตัวเองเป็นนิสัยของเขา หยุดรอขอ ต้องการความช่วยเหลือ หรือการเอาใจใส่จากคนหลงตัวเอง เพราะเขาให้เราไม่ได้ ถ้าเราคาดหวังว่าจะได้รับความช่วยเหลือและเอาใจใส่เช่นกัน เราก็จะยิ่งหงุดหงิดและผิดหวัง และทำให้ความสัมพันธ์ที่มีร้าวฉานยิ่งขึ้น
- ตัวอย่างเช่น ถ้ารู้ว่าเพื่อนของเราคนหนึ่งเป็นคนหลงตัวเอง ก็อย่าพยายามเอาปัญหาของตนเองไปปรึกษาเขา เพราะเขาจะไม่เห็นใจเราและเขาจะเปลี่ยนไปคุยเรื่องของตนเองอย่างรวดเร็ว
-
หาคุณค่าของตนเองด้วยวิธีอื่น. [3] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง ตามหลักแล้วคุณค่าของตนเองสร้างจากภายในมากกว่าขึ้นอยู่กับแรงสนับสนุนภายนอก แต่สำหรับคนจำนวนมากคุณค่าของตนเองเติบโตขึ้นอย่างเข้มแข็งเมื่อผู้อื่นยืนยันการคงอยู่ของตนเองด้วยการให้ความสำคัญในฐานะคนคนหนึ่ง อย่าหวังให้คนที่หลงตัวเองมาเห็นคุณค่าของเรา เพราะเขาไม่มีทางเห็นคุณค่าของเราได้
- รู้ว่าถึงแม้เราจะยอมบอกความลับที่มีให้บุคคลนั้นไป เขาก็จะไม่เห็นคุณค่าเรื่องราวที่เรามาร่วมแบ่งปัน ในความเป็นจริงแล้ว คนพวกนี้อาจใช้ความลับของเรามาควบคุมเราให้ทำในสิ่งที่เขาต้องการ ฉะนั้นระวังสิ่งที่จะบอกกับคนหลงตัวเองด้วย
- พึงระลึกไว้ว่าคติประจำใจของคนหลงตัวเองคือ “เรื่องของฉันต้องมาก่อน” เมื่อต้องรับมือกับคนแบบนี้เราก็ต้องทำตามคตินี้
-
พยายามเห็นอกเห็นใจ. พูดอาจง่ายกว่าทำ แต่พึงระลึกไว้ว่าถึงแม้คนหลงตัวเองจะแสดงท่าทีว่ามีความมั่นใจในตนเอง แต่ลึกลงไปในใจแล้วคนแบบนี้ขาดความมั่นใจในตนเองมาก จึงแสวงหาการยอมรับจากผู้อื่นอยู่เสมอ ยิ่งไปกว่านั้นคนหลงตัวเองไม่สามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติเพราะไม่ยอมเปิดรับความรู้สึกต่างๆ ด้วย
- การเห็นอกเห็นใจไม่ได้หมายความว่ายอมให้คนแบบนี้ทำอะไรกับเราก็ได้ แต่หมายถึงเราพึงระลึกแล้วว่าคนหลงตัวเองเป็นมนุษย์คนหนึ่งที่ไม่สามารถเข้ากับผู้อื่นได้ โดยปกติสิ่งที่คนแบบนี้เป็นมักเกิดจากการเลี้ยงดูของพ่อแม่ที่หลงตัวเอง
- พึงระลึกไว้ว่าพวกหลงตัวเองนั้นไม่เข้าใจความรักแบบไร้เงื่อนไขอีกด้วย ทุกอย่างที่คนแบบนี้ทำมาจากความต้องการใช้ความรักให้เกิดประโยชน์กับตนมากที่สุด การใช้ชีวิตโดยคิดแบบนี้เป็นอะไรที่เลวร้าย
- เราอาจเห็นอกเห็นใจคนแบบนี้ได้ง่ายขึ้น ถ้าสามารถพึงระลึกไว้ว่าพฤติกรรมที่ไม่ดีเหล่านี้เป็นการแสดงให้เห็นว่าคนหลงตัวเองนั้นเกลียดตัวเองและรู้สึกว่าตนเองนั้นบกพร่อง
โฆษณา
-
อย่าคล้อยตามความคิด. คนที่หลงตัวเองจำนวนมากชอบหลอกล่อให้เราเป็นฝ่ายต้องตั้งรับเสมอและทำให้ฝ่ายนั้นได้เปรียบ วิธีที่ดีที่สุดเมื่อพบสถานการณ์แบบนี้คือรู้ตัวและยับยั้งก่อนที่จะเป็นฝ่ายเสียเปรียบ ในการรับมือกับคนหลงตัวเองเราต้องวางอัตตาของตนเองลงไปก่อน [4] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง
- อย่าให้คนแบบนี้เอาแต่ “โทษ” คนอื่น คนหลงตัวเองคิดว่าตนเองไม่เคยทำอะไรผิด การคิดแบบนี้ทำให้เขาต้องโทษคนอื่น เวลาเกิดความผิดพลาดขึ้นมา บางครั้งคนที่เขาโทษก็คือเรา แทนที่จะพยายามเถียง หรือบอกว่ามันเป็นความผิดของเขา หรือโมโห เราต้องกำหนดขอบเขตขึ้นมาก่อน เราต้องติดตามดูสิว่าฝ่ายนั้นได้ทำอะไรลงไปบ้าง เราจะได้สามารถพูด (ด้วยน้ำเสียงที่ไม่แสดงการกล่าวหา) ว่า “นี่แดน ใบตรวจนับสินค้าใบนี้แสดงว่าเราต้องการกระดาษเพิ่ม”
- คนหลงตัวเองมักจะชอบโกหก ถ้าเราเกิดจำเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้และเรื่องนั้นไม่ตรงกับคนแบบนี้พูด (โดยเฉพาะเรื่องราวที่ทำให้คนแบบนี้ดูเป็นคนแย่) ก็อย่าลังเลสงสัย แต่อย่าเพิ่งพยายามเถียงจนกว่าเราจะมีหลักฐานที่ชัดเจนว่าเรานั้นถูก จากนั้นคนหลงตัวเองก็จะแพ้ภัยตนเอง
- สิ่งที่เราต้องทำคือพยายามฝึกตนเองไม่ไปโต้ตอบกับคำพูดของคนแบบนั้น ถ้าเราต้องพบเจอคนหลงตัวเองในชีวิตประจำวัน ก็อาจต้องเจอกับคำพูดทิ่มแทง ดูถูกดูแคลน และคำโป้ปด อย่าไปตอบโต้ เหมือนการเล่นขว้างบอล เราไม่จำเป็นต้องรับลูกและขว้างกลับไป ที่จริงแล้วปล่อยให้ลูกบอล (คำดูหมิ่น คำพูดโน้มน้าวต่างๆ ) กระดอนผ่านไปก็ได้
-
อย่าหวังว่าจะทำให้คนหลงตัวเองพึงพอใจ. เพราะคนหลงตัวเองนั้นอัตตาสูงมากและคิดถึงแต่ตัวเอง คนแบบนี้จึงอาจเห็นเราเป็นคนที่ด้อยกว่า เราอาจสามารถเอาชนะใจคนแบบนี้ได้ในระยะสั้นๆ เท่านั้น แต่ไม่มีทางคาดหวังว่าจะสามารถทำให้เขาพอใจหรือประทับใจในระยะยาวได้
- เตรียมใจที่จะถูกคนแบบนี้มองว่าไม่ได้ความบ่อยๆ เราไม่มีทางมีชีวิตตามที่คนแบบนี้คาดหวังให้เราเป็นได้ เราไม่สามารถเต้นไปตามความต้องการของคนแบบนี้ได้
- พยายามอย่าไปใส่ใจคำวิจารณ์ของคนหลงตัวเอง เพราะคำวิจารณ์ของคนแบบนี้มาจากความลำเอียง เช่นเดียวกับที่อย่าไปเรียกร้องให้เขาเห็นคุณความดีที่เราทำ เพราะคนแบบนี้จะไม่ฟังและไม่มีทางมองเห็น
- ถ้าถูกพูดจาไม่ดีใส่และทำให้เสียความรู้สึกเสมอ (ไม่ว่าคนหลงตัวเองนั้นจะเป็นคู่ชีวิต พ่อแม่ หัวหน้า ) ให้พูดคุยกับใครสักคนที่เราเชื่อใจ (เพื่อนที่ไว้ใจ นักให้คำปรึกษา เป็นต้น) ถ้าสามารถเว้นระยะจากการพบปะคนแบบนี้ไปสักพักได้ ให้ทำเสีย
-
ฟังให้มาก. ถ้าต้องมาพูดคุยกับคนหลงตัวเอง เราต้องรับฟังเขา คนหลงตัวเองต้องการให้เราสนใจและฟัง เขาจะโกรธหรือเย็นชาใส่เรา ถ้าเราเพิกเฉยเขา แต่ทุกอย่างย่อมมีขีดจำกัดและถ้าคนหลงตัวเองต้องการให้เราใส่ใจในตอนที่เราไม่สามารถทำได้ เราก็ไม่ควรเข้าไปหา แต่ถ้าเราต้องการรักษามิตรภาพหรือความสัมพันธ์อื่นๆ กับคนหลงตัวเอง เราต้องเตรียมตัวเป็นผู้ฟังที่ดีอย่างยิ่ง
- ถ้าเกิดใจลอย ไม่ทันฟังที่เขาพูด ให้ถามเพื่อความกระจ่างชัดโดยกล่าวถึงจุดที่เรายังจำได้ก่อนที่จะถามถึงจุดที่เราพลาดไป เราจะได้สามารถกลับเข้าสู่การสนทนาได้ ตัวอย่างเช่น เราอาจพูดว่า “ฉันกำลังคิดเรื่อง...ที่เธอพูดอยู่ ก็เลยไม่ทันฟังสิ่งที่เธอพูดต่อจากนั้น ช่วยพูดอีกทีได้ไหม”
-
ชมเชยข้อดีของเขาบ่อยๆ เท่าที่จะทำได้. คนหลงตัวเองคนนั้นน่าจะมีคุณสมบัติที่เรายอมรับนับถืออยู่ ให้ลองชมเชยคุณสมบัติข้อนั้นของเขาบ่อยๆ การทำแบบนี้จะดูจริงใจมากกว่าและช่วยให้เขาทำตัวดีอีกทั้งเป็นการย้ำเตือนเราให้รู้ว่าทำไมถึงยังคงยอมคบคนคนนี้อยู่
- ตัวอย่างเช่น ถ้าคนหลงตัวเองคนนั้นเป็นนักเขียนที่มีฝีมือ อย่าลืมชมเชยข้อดีของเขาข้อนี้ด้วย อาจพูดว่า “เธอเขียนเรื่องออกมาได้ชัดเจนดี ฉันชอบที่เธอเรียบเรียงความคิดออกได้อย่างกระจ่าง เข้าใจง่าย” เมื่อเขาได้รับคำชมจากใจจริง เขาจะพยายามไม่พูดจาทำร้ายจิตใจเรา
- ถ้าอยากให้คนหลงตัวเองรู้สึกดีกับเรา เราอาจพูดยกย่องเขาว่า “เธอเขียนได้ดีกว่าฉันเสียอีก ฉันไม่เคยรู้เลยว่าจะเรียบเรียงความคิดของตนเองออกมาให้ชัดเจนได้อย่างไร” การแสดงให้เห็นว่าเรากับเขาต่างกัน (และอยู่คนละโลก) จะทำให้เขารู้สึกดีกับตัวเอง แต่ถ้ามาถึงจุดที่เริ่มรุ้สึกว่าเขาทำทุกอย่างดีกว่าเรา ให้ยุติการทำแบบนี้
- ชมเชยคุณสมบัติส่วนตัวที่คนคนนั้นภาคภูมิใจ คนหลงตัวเองต้องการคำยืนยันและการเอาใจใส่มาก เขาจะชอบที่ได้รับคำชมและให้ความสำคัญกับมิตรภาพนั้น อย่างไรก็ตามคนแบบนี้ก็ยังน่าจะหาทางข่มและควบคุมเราอยู่ เนื่องจากลึกๆ แล้วขาดความมั่นใจในตนเอง คนแบบนี้จึงอาจยังใช้เล่ห์เหลี่ยมและการล่อหลอกอยู่ ฉะนั้นระวังด้วย
-
ยิ้มและพยักหน้า. ถ้าคนหลงตัวเองเป็นใครสักคนที่เราไม่สามารถหลีกเลี่ยงการพบปะพูดคุยได้และไม่สามารถทนยกยอปอปั้นคนแบบนั้นได้ สิ่งที่ดีที่สุดซึ่งเราสามารถทำได้คือเงียบไว้ การปิดปากเงียบจะทำให้คนหลงตัวเองไม่ชอบใจ ถึงเราจะไม่ได้เห็นด้วยกับเขา แต่เราก็ไม่ได้แสดงท่าทีต่อต้าน
- เนื่องจากคนหลงตัวเองต้องการความเอาใจใส่อยู่เสมอ การยิ้มและพยักหน้าเป็นวิธีการแสดงความสนใจวิธีหนึ่งโดยไม่ต้องเพิ่มการปฏิสัมพันธ์ให้มากไปกว่านี้ วิธีนี้ใช้ได้ผลดีกับคนหลงตัวเองที่เราไม่ต้องพบปะพูดคุยตลอด (เช่น เพื่อนร่วมงาน หรือเพื่อนที่ไม่สนิทนัก)
-
โน้มน้าวให้คนหลงตัวเองเห็นว่าเราต้องการให้เขาได้รับประโยชน์. ถ้าเราอยากให้คนหลงตัวเองช่วยเหลือ วิธีที่ดีที่สุดที่จะขอเขาได้คือการทำให้เขาเห็นว่าตนเองก็ได้ประโยชน์เมื่อช่วยเหลือเรา [5] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง
- ตัวอย่างเช่น ถ้าเราต้องการชวนเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งไปภัตตาคารใหม่กับเราและเธอคนนั้นชอบหลงตัวเองเรื่องสถานภาพทางสังคม เราอาจพูดไปว่า “ฉันคิดว่าถ้าเธอไปที่นั่น อาจได้พบกับคนดังที่ทางภัตตาคารเชิญมาก็ได้”
- อีกตัวอย่างหนึ่งเช่น ถ้าเราอยากไปชมนิทรรศการกับเพื่อนคนหนึ่งและเขาชอบหลงตัวเอง คิดว่าตนเองเป็นคนฉลาด เราอาจพูดเช่นว่า “ว่ากันว่างานนี้พวกคนเก่งๆ ระดับหัวกะทิจะไปกัน”
-
วิจารณ์อย่างสร้างสรรค์และรักษาน้ำใจ. คนหลงตัวเองจะไม่มีทางรับฟังคำวิจารณ์ที่รุนแรง คนแบบนี้จะคิดว่าเราอิจฉาหรืออารมณ์ไม่ดี และผลคือเขาจะไม่มีทางเห็นรับฟังความคิดเห็นของเรา อย่าทำให้เขาอับอายขายหน้าและเจ็บใจ ถึงแม้สถานการณ์จะชวนให้เราอยากทำแบบนั้นก็ตาม ปรับคำพูดให้คนหลงตัวเองเชื่อว่าเขายังคงมีอำนาจในการจัดการสิ่งต่างๆ ได้อยู่
- ตัวอย่างเช่น ถ้าเราต้องการเตือนลูกค้าที่มีนิสัยหลงตัวเองให้ชำระเงิน เตือนลูกค้าด้วยการขอย้ำถึงกำหนดการชำระเงินที่ตกลงกันไว้ดีกว่าบอกไปตรงๆ ว่าลูกค้าชำระเงินช้า
โฆษณา
-
ยื่นมือช่วยเหลือ. บางครั้งโดยเฉพาะถ้าคนที่หลงตัวเองคนนั้นเป็นบุคคลที่เรารัก (คู่ชีวิต พ่อแม่ ลูก) เราอาจอยากเข้าไปยื่นมือช่วยเหลือให้เขาดีขึ้น วิธีนี้อาจทำได้ยากลำบาก เพราะคนหลงตัวเองอาจไม่อยากเชื่อว่าตนเองเป็นฝ่ายมีปัญหา
- ช่วงเวลาที่เหมาะที่สุดที่จะเข้าไปยื่นมือช่วยเหลือคนหลงตัวเองคือหลังจากที่คนคนนั้นพบการเปลี่ยนแปลงของชีวิตมากมาย (ป่วยหนัก ตกงาน เป็นต้น) ตอนนั้นจะเป็นช่วงที่ความเชื่อที่คอยหล่อเลี้ยงอัตตาของเขาถูกทำลายหรือหายไป
-
ขอความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญ. เราจำเป็นต้องมีคนที่มีความเป็นกลางและมีประสบการณ์ เพราะช่วงที่เราเข้าไปยื่นมือช่วยเหลือคนแบบนี้ เราอาจพบกับอุปสรรคและปัญหาต่างๆ ผู้เชี่ยวชาญจะช่วยเราวางแผนในการเข้าไปยื่นมือช่วยเหลือและให้คำแนะนำดีๆ ว่าควรจะเข้าไปช่วยอย่างไร
- ผู้เชี่ยวชาญอาจแนะนำทางเลือกต่างๆ ในการบำบัดรักษาที่เราสามารถนำไปชักชวนให้คนที่หลงตัวเองเข้ารับ การเข้ารับการบำบัดแบบเดี่ยวหรือแบบกลุ่มต่างก็มีประโยชน์และแสดงให้เห็นว่าช่วยผู้หลงตัวเองควบคุมบุคลิกลักษณะเฉพาะและทำให้คนแบบนี้สามารถมองผู้อื่นเป็นบุคคลที่มีความสำคัญเช่นเดียวกับตน [6] X แหล่งข้อมูลอ้างอิง
- ลองมองหาผู้เชี่ยวชาญ ขอความคิดเห็นจากพวกเขาและพิจารณาความเห็นเหล่านั้นดู เราต้องการผู้เชี่ยวชาญที่เหมาะกับงานนี้
-
หาคนมาช่วยสัก 4 หรือ 5 คน. คนเหล่านี้ต้องเป็นคนที่ใกล้ชิดกับคนหลงตัวเองหรือเคยถูกคนแบบนี้ทำร้ายจิตใจแต่ก็ยังอยากช่วยเหลือคนแบบนี้ให้ดีขึ้น
- ต้องมั่นใจว่าคนเหล่านี้จะไม่ปากโป้งบอกคนคนนั้นและไม่กระจายข่าวลือว่าเราวางแผนจะทำอะไรบ้างเพื่อช่วยเหลือเขา
-
วางแผนว่าจะทำอะไรบ้าง. เราไม่อยากให้สิ่งที่จะทำคงอยู่แค่ชั่วคราว เราต้องวางแผนออกมาว่าเราจะพูดอะไร ทำอะไรบ้าง จะพูดและทำที่ไหนและเมื่อไหร่ ผู้เชี่ยวชาญอาจช่วยให้แผนการที่วางไว้ของเรามีโอกาสประสบผลสำเร็จมากขึ้น
- เราจะต้องพูดคุยประเด็นหลักๆ สองประเด็น ประเด็นหลักอันเป็นสาเหตุให้เราเข้ามาก้าวก่ายชีวิตของเขา เรื่องแรกอาจเป็นปัญหาของเขาทำให้ครอบครัวเดือดร้อนแค่ไหน (ยกตัวอย่างให้ชัดเจน) และเหตุผลที่เราต้องเข้ามาก้าวก่ายชีวิตของเขา (เขาเริ่มทำตัวไม่ดี หรือหยุดรับผิดชอบเรื่องในครอบครัว เรื่องนี้ก็ต้องยกตัวอย่างให้ชัดเจนเช่นกัน )
- เราอาจต้องเตรียมรับมือกับผลลัพธ์บางอย่างไว้ด้วย ถ้าคนหลงตัวเองปฏิเสธไม่ยอมให้เราเข้ามาก้าวก่ายชีวิตของเขา เราจะทำอะไรก็ได้ตั้งแต่ยุติความสัมพันธ์หรือไม่ร่วมทำกิจกรรมที่คนแบบนั้นชื่นชอบ การทำแบบนี้อาจทำให้เขายอมเปลี่ยนแปลงตนเองก็ได้
-
พูดให้ชัดเจนว่าเขาทำให้คนรอบข้างทุกข์ใจอย่างไร. ระหว่างที่บอกเหตุผลที่เราทำแบบนี้ เราต้องแสดงความเห็นอกเห็นใจเขาด้วยเพื่อที่เขาจะได้มีโอกาสดีขึ้น
- ใช้ถ้อยคำที่เน้นคำว่า “ฉัน” ตัวอย่างเช่น “ฉันรู้สึกถูกเมินเมื่อเธอเอาแต่พูดเรื่องตนเองอยู่เสมอ” หรือ “ฉันรู้สึกว่าเธอคาดหวังให้ฉันช่วยเหลือเธอโดยที่เธอไม่เห็นช่วยเหลือฉันบ้างเลย” อย่าลืมยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงว่าเขาทำร้ายจิตใจเราอย่างไรด้วย
โฆษณา
เคล็ดลับ
- เราไม่สามารถเถียงคนหลงตัวเองชนะได้ ถึงแม้เราจะชนะ...เราก็แพ้อยู่ดี คำแนะนำที่ดีที่สุดคือพูดให้ชัดเจนและพูดกับคนพวกนี้ให้น้อย
โฆษณา
คำเตือน
- การตระหนักถึงสุขภาพจิตของตนเองเมื่อต้องอยู่ร่วมกับคนหลงตัวเองนั้นสำคัญ ถ้าคุณภาพชีวิตเราลดลงเพราะคนแบบนี้ เราก็จำเป็นต้องถอยห่างถึงแม้คนคนนั้นจะเป็นพ่อแม่ คู่ชีวิต หรือหัวหน้าก็ตาม
- พึงระลึกไว้ว่า ถ้าเราเข้าไปแทรกแซงชีวิตเขาแล้ว ไม่ได้หมายความว่าคนหลงตัวเองจะทำอะไรก็ตามที่จำเป็นต้องทำเพื่อให้เขาดีขึ้น การบำบัดคนหลงตัวเองก็อาจไม่ได้ผลเสมอไป ฉะนั้นเตรียมรับผลที่จะตามมาด้วย
โฆษณา
ข้อมูลอ้างอิง
- ↑ http://www.psychologytoday.com/basics/empathy
- ↑ http://articles.chicagotribune.com/2010-12-16/features/ct-tribu-weigel-narcissist-20101216_1_narcissist-orloff-gifts
- ↑ http://www.psychologytoday.com/blog/emotional-freedom/201008/how-deal-narcissist
- ↑ http://thenarcissisticlife.com/games-narcissists-play/
- ↑ http://www.psytalk.info/articles/narcissist.html
- ↑ http://psychcentral.com/disorders/sx36t.htm
โฆษณา
