Pdf downloaden Pdf downloaden

De twee spieren waaruit de kuit bestaat, zijn de diepere soleus-spier en oppervlakkigere (dichter bij de huid liggende) gastrocnemius-spier. Deze spieren verbinden de hiel met de achterkant van de knie en zorgen dat je je enkel en knie kunt strekken en buigen, wat nodig is om te lopen, rennen, springen en schoppen. Een kuitblessure ontstaat meestal halverwege het been en/of aan de knie, in de spierbuik. Een spierblessure wordt gecategoriseerd als 1e graads (het scheuren van enkele spiervezels), 2e graads (ernstigere schade aan de spiervezels) of 3e graads (volledig gescheurde spier). [1] Het is zeer belangrijk om de juiste diagnose te laten stellen bij een kuitblessure, want dat bepaalt welke behandeling je nodig hebt.

Deel 1
Deel 1 van 4:

Een deskundige raadplegen

Pdf downloaden
  1. Als je pijn in je kuit hebt die niet vanzelf na een paar dagen over is, maak dan een afspraak met je huisarts. Je huisarts kan je been en kuitspieren onderzoeken, en misschien röntgenfoto's laten maken van je onderbeen (om een breuk van het scheenbeen of kuitbeen uit te sluiten). Indien nodig kan je huisarts je doorverwijzen naar een MSK-arts (musculoskeletale-arts), die hiervoor een specialistische opleiding heeft gehad.
    • Andere soorten medisch deskundigen die met het stellen van diagnose zouden kunnen helpen en die blessures aan het bewegingsapparaat kunnen behandelen zijn een osteopaat, een chiropractor, een fysiotherapeut en een massagetherapeut. Begin echter altijd bij je huisarts, want hij/zij kan ook andere, mogelijk gevaarlijke, oorzaken van de pijn uitsluiten, zoals een bloedprop, schade aan de bloedvaten, een kniekuilcyste of iets waarvoor je onmiddellijk geopereerd zou moeten worden, zoals een compartimentsyndroom.
  2. Een kuitblessure is meestal niet meer dan een milde 1e graads blessure, maar soms is een operatie nodig omdat de spier bijvoorbeeld ernstig gescheurd is. Daarnaast zijn er ook ernstige aandoeningen die pijn in de kuit geven, zoals een botbreuk, botkanker, een botinfectie, veneuze insufficiëntie, ischias door een lumbale hernia of complicaties als gevolg van diabetes. [2] Daarom kan het nodig zijn om een bezoek te brengen aan een medisch specialist zoals een orthopeed, neuroloog of een revalidatiearts om ernstige oorzaken voor de pijn in je kuit uit te sluiten.
    • Een specialist kan een röntgenfoto, botscan, MRI, CT-scan of echo maken om de diagnose te stellen.
    • Een blessure aan de kuitspier komt vaak voor bij mensen die tennis, voetbal, basketbal of volleybal spelen, en bij mensen die hardlopen.
  3. Zorg dat je de arts om een duidelijke uitleg van de diagnose vraagt, vooral wat de oorzaak is (als dat kan) en dat hij/zij je allerlei verschillende opties geeft voor de behandeling. Rust en thuiszorg (zoals koelen met ijs) zijn geschikt voor milde tot gemiddelde blessures aan de kuitspieren.
    • Doe op internet onderzoek naar kuitblessures (alleen op betrouwbare medische websites) zodat je meer begrijpt over je aandoening en veel te weten komt over de behandelingen en mogelijke uitkomsten daarvan.
    • Risicofactoren voor een verrekte spier zijn ouderdom, eerdere spierblessures, stijve of zwakke spieren en vermoeidheid. [3]
    Advertentie
Deel 2
Deel 2 van 4:

Een 1e graads spierscheuring behandelen

Pdf downloaden
  1. De meeste kuitblessures zijn niet zo ernstig, en gaan binnen een week vanzelf over - hoeveel pijn het doet, hoe goed je je nog kunt bewegen en of je blauwe plekken hebt zijn vaak een goede indicatie van hoe ernstig de blessure is. Bij een 1e graads kuitblessure is maximaal 10% van de spiervezels gescheurd. [4] Dit wordt gekenmerkt door milde pijnscheuten aan de achterkant van het onderbeen, meestal in het midden tot aan de knieholte. Er wordt enig verlies van kracht en beperking van beweging ervaren. Je kunt misschien nog wel lopen, rennen of sporten, maar het doet dan pijn en het been is wat stijver.
    • Een spierverstuiking ontstaat wanneer de kracht op een spier zo groot is dat het weefsel scheurt, meestal op een plek waar de spier overloopt in een pees.
    • De meeste 1e graads onderbeenblessures geven twee tot vijf dagen na het oplopen ervan pijn, maar zijn na een paar weken volledig genezen, afhankelijk van de hoeveelheid spiervezels die zijn gescheurd en de behandeling die wordt gevolgd.
  2. De meest effectieve behandeling voor de meeste verrekkingen of verstuikingen is de RICE-methode, wat staat voor rust , ijs , compressie en elevatie . [5] De eerste stap is rust - stop tijdelijk met alle activiteiten om je blessure aan te pakken. Vervolgens moet je zo snel mogelijk iets kouds (ijs in een dunne doek gewikkeld, of een icepack) op de blessure leggen, om inwendige bloedingen en ontstekingen te verminderen, liefst met je been omhoog gelegd op een stapel kussens (waardoor de ontsteking ook afneemt). Laat het ijs er ieder uur 10-15 minuten op liggen, en bouw het dan af als de pijn en zwelling afnemen. Door het ijs met een compressieverband tegen je pijnlijke kuit aan te drukken stop je het bloeden van de gescheurde spiervezels en zal de infectie afnemen.
    • Wikkel het compressieverband niet te strak om je been, en laat het er niet langer dan 15 minuten omheen zitten, want dan belemmer je de doorbloeding waardoor je je been nog verder kunt beschadigen.
  3. Je huisarts kan je wellicht een ontstekingsremmende pijnstiller aanraden, zoals ibuprofen, naproxen of aspirine, of een gewone pijnstiller zoals paracetamol om de pijn en ontsteking van je geblesseerde kuit te verlichten. [6]
    • Onthou dat deze middelen slecht kunnen zijn voor je maag, lever en nieren, dus neem ze niet langer dan twee weken, behalve als je huisarts anders heeft bepaald.
  4. Een milde spierverrekking reageert meestal goed op lichte rekoefeningen, omdat het de spanning van de spieren verlicht en de doorbloeding stimuleert. Na de ontstekingsfase van een spierblessure, vormt zich vaak wat littekenweefsel, en dat is minder flexibel dan spierweefsel. Door te rekken kun je het littekenweefsel flexibeler maken. Neem dus een handdoek of compressieverband en leg dat onder je voet, dichtbij de tenen. Pak de uiteinden vast en trek nu voorzichtig zodat je je been uitrekt en een diepe rek in je kuitspieren voelt - hou het 20-30 seconden vol en laat dan langzaam los. Doe deze oefening een week lang, drie tot vijf minuten per dag, zolang je kuit hierdoor niet meer pijn gaat doen.
  5. Raadpleeg eerst je huisarts of fysiotherapeut voordat je deze oefening gaat doen, en wees heel voorzichtig, want soms kan de situatie er door verergeren, waardoor het herstel langer duurt.
    Advertentie
Deel 3
Deel 3 van 4:

Een 2e graads spierscheuring behandelen

Pdf downloaden
  1. Bij een ernstigere blessure is het belangrijk dat je weet welke spier verrekt is; de diepere soleus of de meer oppervlakkige gastrocnemius. Er kan een MRI of echo nodig zijn om de locatie en graad van de blessure vast te stellen. Bij een 2e graads blessure is er meer schade, er kan maximaal 90% van het spierweefsel gescheurd zijn. Deze blessures doen meer pijn (omschreven als scherpe pijn), duidelijk verlies van kracht en beperking van beweging. De zwelling is erger en er ontstaan snel blauwe plekken door inwendige bloeding van het gescheurde spierweefsel.
    • Bij 2e graads blessures kun je bepaalde activiteiten zoals springen en rennen niet of moeilijk uitvoeren, dus je bent een paar weken of langer uitgeschakeld.
    • De gastrocnemius-spier raakt snel geblesseerd omdat deze over twee gewrichten heen loopt (de knie en de enkel), en veel snelle spiervezels bevat. [8]
    • De mediale kop van de gastrocnemius wordt vaker verrekt dan de laterale kop. [9]
  2. Deze methode kan ook bij 2e graads blessures worden toegepast, maar je zult het ijs wat langer op je kuit moeten laten liggen (20 minuten per keer) als vooral de dieperliggende soleus-spier geblesseerd is. In plaats van de RICE-methode enkele dagen vol te houden zoals bij een lichtere blessure het geval is, zul je het nu een week of langer moeten toepassen.
    • Meestal heb je bij een 2e graads blessure aan het onderbeen de eerste twee weken na het oplopen ervan behoorlijk veel pijn, afhankelijk van hoeveel spierweefsel er gescheurd is, en van de gekozen behandelmethode. Meestal duurt het bij dit soort spierblessures wel een tot twee maanden voordat je weer kunt gaan sporten. [10]
    • Bij gemiddelde tot ernstige blessures kun je de eerste 24 tot 72 uur beter geen ontstekingsremmende pijnstillers gebruiken, omdat deze het bloed verdunnen. [11]
  3. Een 2e graads blessure is een relatief ernstige blessure aan het bewegingsapparaat, waarbij vaak veel littekenweefsel wordt gevormd, en wat meestal leidt tot verlies van kracht en moeite met bewegen. Daarom zou je, zodra de zwelling, pijn en blauwe plekken grotendeels over zijn, je huisarts moeten vragen om je door te verwijzen naar een sportarts of fysiotherapeut. Deze kan je allerlei op jouw blessure toegespitste krachtoefeningen, rekoefeningen en massagetechnieken geven, en therapieën zoals therapeutische echografie (om de ontsteking te verminderen en het samenkleven van littekenweefsel te voorkomen) en elektronische spierstimulatie (om de spiervezels te versterken en de doorbloeding te stimuleren).
    • Als je geen pijn meer hebt, je been volledig kunt bewegen en de kracht in je kuitspier helemaal terug is, kun je je normale activiteiten weer hernemen, dit is meestal na een paar weken of meer. [12]
    • Een blessure aan de kuitspier komt het meest voor bij mannen tussen de 30 en 50 jaar. [13]
    Advertentie
Deel 4
Deel 4 van 4:

Een 3e graads spierscheuring behandelen

Pdf downloaden
  1. Een 3e graads spierscheuring is een volledig afscheurde spier of pees. Het gaat gepaard met intense pijn (brandend of scherp), onmiddellijke ernstige ontsteking en blauwe plekken, spierkrampen en soms een hoorbare "knal" als de spier scheurt. [14] Er is ook een voelbare bolling, omdat het grote, afgescheurde gedeelte sterk samentrekt. Bij een 3e graads kuitblessure kun je meestal niet meer lopen, dus je zult hulp moeten inschakelen om in het ziekenhuis te komen. De spiervezels groeien niet vanzelf meer aan elkaar, zelfs niet met behulp van littekenweefsel, dus er moet onmiddellijk worden ingegrepen.
    • Een plotselinge peesscheuring (zoals de Achillespees) geeft ondraaglijke pijnen, alsof iemand je van achteren in je been heeft geschoten of gestoken.
    • Een ernstig gescheurde kuitspier zal bloeduitstortingen geven, die in je voet kunnen zakken waardoor die zwart of blauw wordt.
  2. Een 3e graads (en soms ook 2e graads) blessure vereist misschien een operatie om de beschadigde kuitspieren en/of pezen te repareren. Tijd is van cruciaal belang, want hoe langer de spier gescheurd is en ernstig is samengetrokken, hoe moeilijker het zal zijn om deze weer op te rekken tot normaal formaat. Daarnaast kunnen inwendige bloedingen leiden tot necrose (afsterven van omliggend weefsel) en mogelijk (maar dat is zeldzaam) tot bloedarmoede door bloedverlies. Een scheur in de spierbuik geneest sneller omdat de doorbloeding daar beter is, terwijl een scheur in een pees langzamer herstelt door een verminderde doorbloeding. Pas na de operatie de RICE-methode toe.
    • In het geval van een complete afscheuring van de kuitspier, duurt het ongeveer 3 maanden voordat je helemaal bent hersteld. [15]
    • Na de operatie zul je waarschijnlijk een compressielaars moeten dragen, en op krukken moeten lopen voordat je genoeg bent genezen om fysiotherapie te gaan volgen.
  3. Net als bij een 2e graads blessure, zul je fysiotherapie nodig hebben om van een 3e graads blessure te herstellen, zeker als je geopereerd bent. Onder begeleiding van een fysiotherapeut of revalidatiearts zullen er achtereenvolgens op maat gemaakte isometrische, isotone en later dynamische oefeningen worden gedaan, waarbij je telkens doorgaat met de volgende soort als de eerdere oefeningen zonder pijn kunnen worden uitgevoerd. [16] Met deze oefeningen versterk je de kuitspieren en krijg je ze weer in vorm. Het kan 3-4 maanden duren voordat je weer kunt gaan sporten, al zal er altijd een groter risico zijn dat je in de toekomst opnieuw geblesseerd raakt.
    • Een slechte biomechanica of plaatsing van de voeten kan een kuitblessure veroorzaken, dus misschien is het nodig om speciale orthopedische zooltjes te dragen na je revalidatie, om problemen in het vervolg te voorkomen.
    Advertentie

Tips

  • Draag een paar dagen een zooltje in je schoon zodat je hiel iets hoger komt te liggen, zodat de geblesseerde kuitspier iets korter wordt, dat verlicht de spanning/pijn. Maar vergeet niet, dat wanneer je het zooltje te lang draagt, de spieren permanent korter of stijver kunnen worden.
  • Tien dagen na de blessure is het littekenweefsel net zo sterk als de spieren er omheen, en kun je verder gaan met revalidatie-oefeningen onder begeleiding van je huisarts of fysiotherapeut. [17]
Advertentie

Over dit artikel

Deze pagina is 29.827 keer bekeken.

Was dit artikel nuttig?

Advertentie